Hoe leer je een kind de waarde van spullen…

Granny71 schreef op 05-11-2021 om 21:08:

[..]

Vaker nee zeggen (ook tegen familie die hem te dure cadeau's willen geven) en hem steeds voorrekenen hoeveel weken het duurt voordat hij het zelf bij elkaar gespaard heeft.

Of dat er door andere familieleden sámen een kado wordt gekocht dus allemaal bijleggen voor 1 doos lego ipv ieder afzonderlijk een aantal kadootjes kopen?

Trientje-vitamientje schreef op 06-11-2021 om 10:57:

[..]

Wat bedoel je met meer kleedgeld? Een kind krijgt toch gewoon kleedgeld naar waar je redelijkerwijs voor kan kopen wat je normaal ook al kreeg.

Niet dat je nu ineens naar de hema moet waar je eerst altijd bij Armani mocht shoppen.

ze zijn dus steeds enorm verwend. 

Ik lees met verbazing hier, dat voor verjaardag zo 400 euro aan kado's wordt gekocht. En dan ook nog roepen dat je kinderen niet verwend zijn. Waar houdt dit op? 

Hoe vaak je ook al niet op fora leest, of hoort, dat ouders niet meer weten wat ze moeten kopen voor de verjaardag van hun kinderen als ze 6-7 jaar zijn. Dat komt oa omdat er tussendoor alles gekocht wordt, wat het kind wil hebben. Of door grootouders, tantes enz. De kinderen hoeven maar te kicken en het wordt gekocht, want ja, we kunnen het doen. Maar het kind leert zo dus niet de waarde van geld, want denkt dat dat altijd voorradig is. Vreselijk! 

Je zeven(!) jarige zoon krijgt voor sinterklaas meer dan ik per maand aan huur betaal.

Ik geef les aan groep 4/5, en die hebben helaas al wel door welke kindjes de mooiste fietsen, grootste huizen, en duurste spelcomputers hebben. Daar wordt soms ook over opgeschept - de kinderen zien het niet als voorrecht, maar als iets dat hen "cooler" maakt. Terwijl het over het algemeen echt leuke kinderen zijn die van huis uit goede waarden en normen meekrijgen. Maar de meeste ouders zien hun bezittingen en leefstijl ook niet als voorrecht - ze verdienen het, ze werken er hard voor, etc. - en dan verwachten ze van hun kinderen wel dat ze dankbaar en bewust zijn. Zo werkt het niet, natuurlijk. Als je wil dat je kinderen de waarde van spullen leren kennen, moet je dat zelf voorleven. Dus voor jezelf ook tweedehands kopen, repareren in plaats van weggooien, ergens voor sparen in plaats van het meteen kopen etc. Als je dat zelf niet doet, hoe wil je dan meegeven aan je kinderen dat dat belangrijk is? Vind je het dan zelf wel zo belangrijk? 

Granny71 schreef op 06-11-2021 om 11:27:

Je zeven(!) jarige zoon krijgt voor sinterklaas meer dan ik per maand aan huur betaal.

nou dit dus. En dan nog beweren, dat hij niet verwend wordt en heel goed de waarde van geld weet. Om te kotsen bijna

Trientje-vitamientje schreef op 06-11-2021 om 11:30:

[..]

Dat probeer ik hier dus echt wel tegen te houden maar is soms lastig.

Ik heb nu wel de afspraak gemaakt met hem dat als hij nog pokemonkaarten wil kopen hij dit van zn zakgeld moet doen.

We gaan vandaag verder het speelgoed uitzoeken en een goed doel zoeken waar de spullen naartoe kunnen die hij niet meer gebruikt en die we niet willen bewaren voor ons neefje/nichtje.

ga dan eerst eens wat minder grote kado's kopen. echt 500 euro voor een kind van 7 is echt belachelijk. 

Trientje-vitamientje schreef op 06-11-2021 om 11:26:

[..]

Maar we zouden dit prima gewoon zelf kunnen kopen. Een groot cadeau. Dus dan zou het een keuze zijn om ‘maar’ een cadeau te geven. Nu vind ik een ding wel wat karig. Maar op een gegeven ogenblik wordt het uitpakken om het uitpakken. En dat wil ik gewoon voorkomen.

Ik bedoel meer dat je zelf een groot kado geeft, dat heb je al klaar liggen. En dat de rest minder geeft (1 kado ipv 2 of meerdere). 

Trientje-vitamientje schreef op 06-11-2021 om 11:14:

[..]

Voor zoon hadden we normaal altijd alleen Sinterklaas zeker omdat hij nog geloofd maar bij mijn vriend vieren ze al jaren alleen maar kerst. Vorig jaar heeft zoon wel het een en ander gekregen met kerst maar het meeste hebben we in de zak gestopt voor sinterklaas.

Omdat dit jaar denk het laatste jaar sint is wilde ik hem echt wat moois geven wat hij graag wil. Een nintendo switch light. Hij ligt ook al maanden in de kast want wilde niet het risico nemen mis te grijpen.
hij krijgt verder nog een mooi schaakspel, leesboekjes voor Avi start een elektrische tandenborstel (even een opvoedkundig cadeau met een brief en mijn schoonouders hebben nog een flinke uitbreiding voor zn treinbaan gekocht, dingen voor zijn sport.

Ik wilde hem zelf nog een mooi boek geven over het sterrenstelsel maar dat laat ik voor nu denk ik toch even achterwegen of leg het een keer bij zn schoen.

En dan voor de volwassene pakken we gewoon wat dingen in die we toch nodig hebben. Nieuwe schoenen, nieuw dekbedovertrek, setjes van de rituals, mooie kaarsen een fijn leesboek. Dat soort dingen.

als ik het zo opschrijf denk ik. Tja niks mis mee toch. Maar onder aan de streep ligt er wel weer voor een godsvermogen aan spullen. Waar Zn klasgenootjes het misschien wel met veel minder moeten doen.

Ik denk omdat je er zelf nogal dubbel instaat. Die enorme lijst dure cadeaus vind je niks mis mee, maar je wil ook etc. 

Je hóeft natuurlijk niet een nintendo switch én een schaakspel én een elektrische tandenborstel én boekjes (meervoud zelfs) én een uitbreiding voor een set én iets voor zijn sport én nog een boek náást een dure fiets voor zijn verjaardag te kopen. Van mij mag je het doen hoor, maar dan gaat er, denk ik, van je voornemen om je kind te leren dat geld niet aan een boom groeit niks terecht komen. 

Bijna iedereen doet het hier zo, maar eerst voor een vermogen aan spullen in huis halen en dan met een zijige boodschap opruimen en aan minder-bedeelde kindjes weggeven vind ik persoonlijk een beetje naar. Een beetje achteloos hautain ofzo. Ik lees het vaker en ik ben er vast de enige in en het zal een bijzondere kronkel van me zijn.  

Trientje: Trek je ook niet té veel aan van een aantal reageerders..

Wat je zelf ook al concludeerde: je geeft realistische en soms ook gewoon praktische cadeaus, en je bent in de bevoorrechte positie dat je kunt kopen wat je mooi vindt in plaats van Marktplaats in de gaten te houden. En laten we wel wezen, zonder mensen als jij zou er ook niks meer op Marktplaats staan . 

Tot slot: ik denk dat iedereen cadeaus en bezittingen aanpast op wat er binnenkomt. Natuurlijk moet je je kinderen met gevoel voor geld opvoeden en proberen te zorgen dat het niet vanzelfsprekend wordt, maar de boodschap hier (dat je alles van MP moet halen en 50 euro genoeg is voor een fiets) lijkt me ook niet mainstream. Daar zit voor iedere ouder een andere balans in, en voor jou zit die meer richting goed spul en nieuw kopen, dat is prima.

Renmuis schreef op 06-11-2021 om 11:27:

Ik geef les aan groep 4/5, en die hebben helaas al wel door welke kindjes de mooiste fietsen, grootste huizen, en duurste spelcomputers hebben. Daar wordt soms ook over opgeschept - de kinderen zien het niet als voorrecht, maar als iets dat hen "cooler" maakt. Terwijl het over het algemeen echt leuke kinderen zijn die van huis uit goede waarden en normen meekrijgen. Maar de meeste ouders zien hun bezittingen en leefstijl ook niet als voorrecht - ze verdienen het, ze werken er hard voor, etc. - en dan verwachten ze van hun kinderen wel dat ze dankbaar en bewust zijn. Zo werkt het niet, natuurlijk. Als je wil dat je kinderen de waarde van spullen leren kennen, moet je dat zelf voorleven. Dus voor jezelf ook tweedehands kopen, repareren in plaats van weggooien, ergens voor sparen in plaats van het meteen kopen etc. Als je dat zelf niet doet, hoe wil je dan meegeven aan je kinderen dat dat belangrijk is? Vind je het dan zelf wel zo belangrijk?

Ik snap niet wat de waarde van spullen waarderen te maken heeft met tweedehands kopen. Je kunt ook wat geduld hebben en langer door sparen zodat je het nieuw kan kopen en er waarschijnlijk langer mee doet.