Grenzen verkennen basisschool
Onlangs sprak ik met een andere moeder over het verkennen van grenzen en dan m.n. op school wanneer er sprake is van een invalleerkracht.
In de groep van onze zoon, groep 6, is dan een bepaalde groep kinderen die de gewone regels opeens aan hun laars gaan lappen. Door de klas roepen, door de klas lopen, grote mond geven.
Die moeder haalde haar schouders op en was het meer van: ze zijn hun grenzen aan het verkennen. Terwijl onze zoon juist op die dag niet graag naar school gaat omdat er altijd 'gedoe' is bij een invaller.
Ik vroeg me af, hoe zien jullie dit? Ik vind het best opmerkelijk, of is onze zoon super gezeglijk?
PinkFlower schreef op 13-06-2024 om 20:53:
Als pedagogisch medewerker heel herkenbaar dit.
Nieuwe kinderen proberen je uit.
Als er een nieuwe collega is wordt die ook uitgeprobeerd. Ze doen alsof ze niks meer weten van de regels. Ze zeggen soms "pinkflower doet dat altijd zo hoor. Dat mag heus wel".
Ze willen testen wat ze aan je hebben. Ben je duidelijk? Consequent? Enz.
Ik lees eigenlijk niks geks. Een goede invaller kan dat aan en heeft de groep al snel onder controle want ook dat gebeurd dan. Als de kinderen voelen en zien dat jij de boel onder controle hebt, zelfvertrouwen uitstraalt en ze het gevoel geeft dat je weet wat je doet en duidelijk bent in je handelen is het uitprobeer gedrag al snel klaar.
Ik vind dat wel gek. Gedraag je gewoon.
Miepjecody schreef op 14-06-2024 om 12:04:
[..]
Ik vind dat wel gek. Gedraag je gewoon.
Ja jij. Maar jij en ik zijn volwassenen. Zo werkt een kinderbrein niet.
Door uit te proberen, vaak niet eens bewust, krijgen ze door of en wat ze aan je hebben, of ze je kunnen vertrouwen.
Gedraag je gewoon is te makkelijk. Toen wij jonger waren, kinderen en zeker als pubers, deden we ook dingen waarvan we nu al volwassenen waarschijnlijk denken: wow deed ik dat? Wat aso/naar/rot/stom. De hersenen zijn nog in ontwikkeling.
PinkFlower schreef op 14-06-2024 om 12:18:
[..]
Ja jij. Maar jij en ik zijn volwassenen. Zo werkt een kinderbrein niet.
Door uit te proberen, vaak niet eens bewust, krijgen ze door of en wat ze aan je hebben, of ze je kunnen vertrouwen.
Gedraag je gewoon is te makkelijk. Toen wij jonger waren, kinderen en zeker als pubers, deden we ook dingen waarvan we nu al volwassenen waarschijnlijk denken: wow deed ik dat? Wat aso/naar/rot/stom. De hersenen zijn nog in ontwikkeling.
Tja ik vond dat als kind ook al heel irritant die klierende kinderen in de klas
Miepjecody schreef op 14-06-2024 om 12:26:
[..]
Tja ik vond dat als kind ook al heel irritant die klierende kinderen in de klas
Ik ook. Vond het altijd sneu voor de leerkrachten zeker als ze gewoon netjes en correct waren. Onnodig ook.
Het is ook onnodig en niet aardig, maar wel iets wat kinderen soms doen. Ook bij een oppas of zo. Dat ze altijd x snoepjes mogen, of elke dag een ijsje.
Ik had zelf ooit oppaskinderen die beweerden dat ze met zo'n waterspeelbaan met bootjes ook binnen mochten spelen van mama. Prima schat, dan doe je dat morgen maar als mama thuis is, kan ze zelf dweilen, want daar heb ik geen zin in.
Miepjecody schreef op 14-06-2024 om 12:26:
[..]
Tja ik vond dat als kind ook al heel irritant die klierende kinderen in de klas
Ja, vond ik ook. Het is van alle tijden.
PinkFlower schreef op 14-06-2024 om 12:18:
[..]
Ja jij. Maar jij en ik zijn volwassenen. Zo werkt een kinderbrein niet.
Door uit te proberen, vaak niet eens bewust, krijgen ze door of en wat ze aan je hebben, of ze je kunnen vertrouwen.
Gedraag je gewoon is te makkelijk. Toen wij jonger waren, kinderen en zeker als pubers, deden we ook dingen waarvan we nu al volwassenen waarschijnlijk denken: wow deed ik dat? Wat aso/naar/rot/stom. De hersenen zijn nog in ontwikkeling.
Dat vind ik dus wel raar. Zelf nooit de neiging gehad om aso te doen, leraar uit te proberen of wat dan ook. Mijn man ook niet, mijn kinderen ook niet. Ik weet van leraren die zelf wel zo waren vroeger of er (in mijn ogen) buitensporig veel begrip/sympathie hebben voor lastige leerlingen in die zin. Ik kan niet zeggen dat ik dit de aardigste mensen vind over het algemeen.
troelahoep schreef op 14-06-2024 om 15:26:
[..]
Dat vind ik dus wel raar. Zelf nooit de neiging gehad om aso te doen, leraar uit te proberen of wat dan ook. Mijn man ook niet, mijn kinderen ook niet. Ik weet van leraren die zelf wel zo waren vroeger of er (in mijn ogen) buitensporig veel begrip/sympathie hebben voor lastige leerlingen in die zin. Ik kan niet zeggen dat ik dit de aardigste mensen vind over het algemeen.
Tja we kunnen het allemaal raar blijven vinden maar dat maakt het nog niet raar. En ja er zijn kinderen die nooit wat doen, maar geen enkel kind is heilig. Dat waren wij allemaal vroeger ook niet. Ik was over het algemeen ook het lieve meisje in de klas en ik weet ik zeker dat ik ook niet heb lopen uitproberen, alleen al omdat daar thuis zware consequenties voor stonden, maar ook ik was echt niet altijd een lieverdje.
Wie beweerd dat wel altijd te zijn houdt zichzelf voor de gek.
Als een kind door blijft gaan met uit proberen en grote mond blijft geven, ja dan is dat vervelend gedrag maar een beetje uitproberen is normaal.
Ik denk dat je over het algemeen blij moet zijn DAT er een invaller staat. Als een invaller de klas niet onder controle krijgt is dat niet altijd direct de schuld van de invaller. Soms zijn er gewoon enorm lastige klassen (meestal enkele kinderen maar) en vaak moet een klas gewoon even weten waar het aan toe is. Slecht plan om er dan meteen maar een andere invaller op te willen zetten.
Oordeel geven over kinderen die na moeten blijven, vind ik al helemaal 'not done'. Het is onhandig ;ja, maar leer maar dat je dat je kind kwalijk neemt en niet de school of de leerkracht. Leer je kind dat het diens verantwoordelijkheid is. Vertel hem of haar dat het zich maar heeft te gedragen en gooi er zelf eventueel nog een consequentie aan zodat ze de volgende keer wel beter uit kijken.
Een kind laten nablijven is meestal ook niet na 1 of 2 waarschuwingen; het betekent dus dat je kind steeds maar doorging met klieren in de klas.
Neem maar van mij aan dat juffen het doorgaans ook niet grappig vinden om kinderen na te laten blijven.
Vorige week mogen ervaren waar mijn zoon zo vaak over klaagt. Ik mocht precies de kinderen die mijn zoon omschrijft als k**kinderen begeleiden met een knutsel opdracht. Na een half uur op verschillende manieren proberen ze aan het werk krijgen haakte ik af. Ik ben diverse andere kinderen gaan helpen en dat werd gewaardeerd. De juf overigens geïnformeerd dat ik bij die kinderen was afgehaakt en dat begreep ze volkomen. En ze gaf aan "wees gerust dit doen ze altijd".
kerstbeer schreef op 14-06-2024 om 11:50:
[..]
Het is niet altijd vanwege angst oid hoor.
Ik zal eerlijk zijn en voor mij betekende een invalskracht een kans om lol te trappen. Vond het dan wel weer zielig als het te lang doorging, maar er zit niet altijd een diepere, angstige emotie achter.
Je maakt het te groot. Een onzekere, onveilige situatie geeft natuurlijk niet perse een diep gevoel van angst. Het kan ook een oppervlakkig gevoel van onzekerheid zijn
Net zoals de reactie van ‘de braverd’ die zich stoort aan het uitdagende gedrag van anderen niet gestoelt hoeft te zijn op diepe gevoelens.
Alles globaal samenvattend zie ik hier ook de 2 verschillen tussen mij en de andere moeder: de ene vindt uitproberen normaal, de andere vindt het niet positief.
Dan hoor ik bij de laatste groep denk ik. Ik vind er niets leuks aan, vroeger ook niet gedaan, mijn man ook niet. Onze zoon vindt het dus ook helemaal niet leuk.
Er zijn nu eenmaal regels en daar houd je je aan.
Dat het een keer mis gaat, oké. Er is geen een kind die heilig is, maar altijd en dan ook echt altijd bij een invaller. Dat vind ik geen positieve ontwikkeling.
Nablijven is niet leuk, kan soms ook heel onhandig uitkomen voor ouders, maar straf moet ook 'niet leuk' zijn. Anders heeft het geen zin. Het is gelijk goed voor de ouderbetrokkenheid 
.
Ik zat nog even te denken. Ik was zo'n braverd die niet ging uittesten maar ik zie toch wel iets in dat gevoel van (on)veiligheid. Ik ageerde wel sterk tegen leerkrachten die ongewenst gedrag vertoonden. Ik werd dan vervelend en ik ging er wat van zeggen tegen de leerkracht of directie. Dus toch ook een reactie uit het gevoel van onveiligheid 
Ik was ook geen lieverdje vroeger in de klas. Kinderen voelen gelijk aan wie er wel of geen orde kan houden in de klas. Dat heeft niks te maken met invaller of vaste leerkracht.
watertoren schreef op 17-06-2024 om 10:04:
Ik was ook geen lieverdje vroeger in de klas. Kinderen voelen gelijk aan wie er wel of geen orde kan houden in de klas. Dat heeft niks te maken met invaller of vaste leerkracht.
Natuurlijk heeft dat ook te maken met het hebben van een invaller. Een invaller heeft geen band met de klas en daar reageren sommige kinderen sterk op. Je zou kunnen zeggen dat de stouterdjes (tegenhangers van lieverdjes) willen weten waar ze aan toe zijn en daarom de grenzen opzoeken.
Neemt nog steeds niet weg dat ik het niet normaal/opvallend vind als je je niet gewoon gedraagt in de klas.
