Blinde vlek hebben voor het (wan)gedrag van je kind

Agen schreef op 31-01-2025 om 08:28:

[..]

Hoeft niet. Een van mijn kinderen is ook wel eens hevig verontwaardigd thuisgekomen in zo’n situatie. Ander kind bleef de clown uithangen en het enige wat hij deed, was vragen of die ander daarmee op wilde houden. De juf sprak ze vervolgens allebei aan en haalde ze uit elkaar. (Ik snapte mijn kind best dat hij daar verontwaardigd over was, maar heb ook hem gezegd dat de actie van de juf precies bereikte wat hij wilde: dat hij geen last meer had van die ander. Daarmee was het klaar.)

Dan moet je als moeder bij de school/leerkracht zijn (ik vind überhaupt dat je je niet moet bemoeien met wat de juf beslist) en toch zeker niet bij een andere moeder.

Grappig, dit topic. Eerst is het vooral niet de schuld van het kind van TO maar deed de ander ook zéker mee. Komisch, in een topic over blinde vlekken.  En als dat dan ter discussie gesteld wordt, ligt het zéker allemaal aan die andere moeder en had het op school moeten blijven.  Want TO heeft natuurlijk helemaal geen rol in de opvoeding van haar kind. 
Ik zou het niet snel doen hoor, een andere ouder aanspreken op het gedrag van haar kind op school, maar als het kind van TO bijvoorbeeld zo’n ’lekker ondeugend’ kind is dat stelselmatig over de grenzen van andere kinderen gaat, kan ik me er ergens ook wel iets bij voorstellen. 
We waren er allemaal niet bij, en de kans is heel groot dat die twee kinderen inderdaad gewoon sámen zaten te klieren, maar in een topic over blinde vlekken is het grappig dat de mogelijkheid dat TO blind is voor het gedrag van haar kind niet eens wordt meegenomen. 

Bakblik schreef op 31-01-2025 om 08:34:

Ik zou vooral uitdragen dat het niet blijven waar het hoort: op school!
Jij was er niet bij, die andere moeder was er niet bij de juf heeft het gezien en heeft maatregelen genomen. Meer is het niet. Ik zou DAT vooral ook benoemen tegen die moeder.
Wat op school gebeurt dat heb je als ouders geen invloed op en als je kind daar geen grote schade van oploopt is het niet aan ouders om daar iets van te vinden.

Precies. Ik zou tegen de moeder zeggen: kom, dan gaan we samen naar de juf om dit te bespreken. En ik zou haar ter plekke meenemen. Dan kan de juf haar vaardigheden over 'hoe beslecht ik een kinderachtige ruzie' inzetten.

Blinde vlekken kunnen er altijd zijn als je iets niet ziet en kan vooral optreden bij ouders die denken dat zij hun kind heel erg goed opvoeden. Het wachten is op een afstandsbediening voor het gedrag van kinderen.

Tsjor

Elpisto schreef op 31-01-2025 om 09:05:

[..]

Het maakt toch ook helemaal niet uit wie er wat deed en wie de aanjager was in dit soort situaties? Beide kinderen kletsen, worden uit elkaar gehaald omdat het niet ophoud. Meer dan dat is het niet. Daar maakt zo'n typisch " mijn prinsesje doet zoiets niet" moeder een beetje een gare opmerking over, dan is het toch logisch dat je daar wat van vindt?

Nu heb ik ook niet bepaald verlegen kinderen. De oudste is overal altijd wel bij betrokken. Niet vervelend ofzo, maar die laat zich het kaas niet van het brood eten. Dat weten we. Dan ga ik toch niet op school naar een andere ouder roepen, van ook een kind wat zich het kaas niet van het brood laat eten, dat het allemaal aan hun kind te hangen is?

Mijn super lieve rustige broertje was op school een draak .... thuis de jongste en in zijn klas ineens de grootste ... nou kreeg mijn moeder niet eens klachten maar hebben mijn broers en ik meer dan eens met ongeloof staan kijken in de pauzes enz naar hoe hij zich gedroeg, echt ik zou mijn handen niet in het vuur steken over wat mijn kind over een situatie zegt en toch uitgaan van de leerkracht zijn/haar verhaal en krijg ook de kriebels van , mijn kind doet dat niet... nee je kind doet dat niet waar je bij bent ... 

Roos57 schreef op 31-01-2025 om 08:30:

[..]

Een van mijn super lieve rustige kinderen kreeg ook altijd 1 van de drukste kinderen naast zich .

Gebeurt heel vaak zeker als je ook nog makkelijk leert. Heb er met de leerkracht ook wel eens een gesprek over gehad dat het voor mijn zoon ook wel eens leuk was om naast iemand te zitten die hij aardig vond en zich normaal gedroeg, nadat hij drie kwart jaar naast wisselende erg drukke klasgenoten had gezeten. Ik begreep wel waarom het gedaan werd maar heb toen wel gezegd dat ik het een vorm van misbruik vond als je altijd de klos was. De wissel daarna zat hij eindelijk eens naast een rustig vriendje.

Jawel, die ouders zijn er. Roze brillen en blinde vlekken. En soms krijg je daar ook hele vervelende kindertjes van. 
Zo had mijn zoon een jongetje in de klas die best achterbaks gedrag vertoonde. Deed ook wel gemene dingetjes. Dusdanig dat steeds meer kinderen hem links lieten liggen.En die ouders waren echt vreselijk aardig. Als die dan liefdevol op het plein stonden te vertellen over Pietje die zo lief en hulpvaardig was, dan had ook niemand het hart om te zeggen dat niet iedereen die mening deelde. Als er klachten kwamen vanuit school kwam het doordat de juf hem niet begreep etc. Als ouders na een speelafspraak voorzichtig zeiden dat het niet zo gezellig was geweest, dan was Pietje moe, overprikkeld en excuses maken voor iets wat gesneuveld was zat er ook niet in.
Uiteindelijk stond Pietje best alleen en dat was echt sneu.

Ik heb mezelf altijd voorgehouden dat wat de kinderen vertellen niet perse de hele waarheid hoeft te zijn, dat ze niet heilig zijn en wat op school gebeurd moet ook daar blijven als het even kan.

Het is moeilijk om iemand te negeren die iets tegen je roept, zegt of fluistert, zeker als het om een groepsgenoot gaat. Niet iedereen durft "ssst" te zeggen want die meiden kunnen meedogenloos zijn als ze een beetje hoog staan qua rangorde.

Ouders identificeren zich met hun kinderen dus niet vreemd om de kant van je eigen kind te kiezen. Kinderen weten dat ook wel.

Ik zou hier helemaal niks mee doen. Kinderen zijn niet heilig en naast dat ze in de basis vaak heel lief zijn, is hun gedrag niet altijd lief. Ook omdat ze dat nog moeten leren. Dat iets storend is (zoals kletsen tijdens de les) of dat iets voor een ander niet leuk is.

Ik vind ook dat deze moeder hier veel te zwaar aan tilt. Een slechte invloed nog wel...die kinderen zitten in groep 3 toch? Dan zijn ze zes of zeven. Een slechte invloed, dan denk ik aan je kind aansporen om te gaan vapen of iets jatten of zo. Niet aan een keertje kletsen in de les. Dat doen heel veel kinderen wel eens en dat kan consequenties hebben. Geen probleem, hopelijk leren ze ervan en houden in het vervolg hun mond als de juf praat.

Als een kind van zijn/haar ouders leert dat het altijd aan iets anders ligt als het zich misdraagt, dan leert het kind geen zelfreflectie en ook krijgt het een heel machteloos gevoel omdat zijn/haar gedrag blijkbaar iets is wat hem/haar overkomt en niet iets waar het zelf een keuze in heeft. Dat lijkt me niet goed voor het zelfbeeld.
En zelfs als het wel komt door overprikkeling of iets dergelijks, moet een kind leren daar op een goede manier mee om te gaan. Dan probeer je prikkels te beperken of verdelen over de tijd en bouw je rustmomenten in. Dan leer je een kind wat het wél kan doen bij kortsluiting in het hoofd. En ja, dat kost tijd, veel tijd. Maar je kind een vrijbrief geven voor elke vorm van ongewenst gedrag vanwege 'externe factoren', daar help je een kind niet mee. 

Met je ogen rollen vind ik gedrag voor een puber. Daarna weglopen, vind ik al helemaal geen constructief gedrag. 

Mijn kind was soms in de klas erg aanwezig en laat zich ook snel meenemen door anderen in druk gedrag. Ik vind dat meestal grappig, de juf niet, dus ik heb tegen kind gezegd dat juf het op school voor het zeggen heeft. Dat zou ik ook tegen die moeder hebben gezegd. Wat zij vindt, mag ze houden.

Ik heb 2 enorm aanwezige kinderen.  En ik kan me best voorstellen dat naast mijn kinderen zitten soms storend is.  Ik heb zelfs na de herfstvakantie nog met de mentor van mijn dochter (VWO 6) een gesprek gehad dat veel medeleerlingen hadden aangeven het te gezellig te hebben naast mijn dochter en dat stond schoolresultaten in de weg.  
Ik heb het hier met mijn dochter over gehad, die het dikke onzin vond omdat die klasgenoten toch echt zelf naast haar komen zitten.  Aan haar uitgelegd dat het voor sommige pubers of kinderen heel moeilijk is om dit aan te geven tegen kinderen die je leuk vindt.  Mijn dochter begreep het nog steeds niet echt maar gaat nu als ze zelf merkt dat er geen concentratie is,  op de gang werken.  

Ik denk dus best dat het ene kind het andere mee kan slepen in onrust.  Heb je er iets om aan dan bij andere ouders te gaan klagen? Niet echt.  Denk dat je dan toch bij de juf moet zijn,  of bij je eigen kind.  

Wat wordt de situatie groot gemaakt. Allereerst door de moeder van het andere kind. Als je kind wordt aangesproken door de juf, zal dat wel een reden hebben. En de juf zal niet 100% zeker kunnen zijn wie in welke mate een rol had in het geklier. Maar ja, dat zal vaker gebeuren in het leven. Maar je vraag was hoe je als ouders kunt omgaan met de blinde vlek die andere ouders over hun kinderen hebben...
Niet denk ik. Volgens mij hoef je er ook niets mee. Ik denk dat ik van verbazing was gaan lachen en haar had gevraagd waarom ze van zo'n normale situatie in de klas zoiets groots maakt. Geeft een goed voorbeeld aan je kind ook...

Dweedledee schreef op 31-01-2025 om 10:25:

Met je ogen rollen vind ik gedrag voor een puber. Daarna weglopen, vind ik al helemaal geen constructief gedrag.

Eens, maar... Tussen 8 en half 9 is mijn constructief handelen nog niet opgestart. Bij TO wellicht ook niet.