Kinderen en voedselverspilling
Normaal gesproken probeer ik voedselverspilling zoveel mogelijk tegen te gaan. Ik let erop dat dingen niet over datum gaan, denk na over de weekboodschappen zodat als ik een halve bloemkool ergens voor nodig heb de andere helft ook die week opgaat, kook/koop precies genoeg avondeten zodat er niks de prullenbak in verdwijnt, etc.
Alsnog gaat er wel eens iets "mis" (halve potjes pesto zijn favoriet), maar meestal bestaat de gft-bak enkel uit schillen en ander snijafval.
Maar: inmiddels eet mijn zoontje (1 jaar) ook van alles. En waar hij de ene dag een vol bord havermoutpap in 1 keer naar binnen lepelt, is hij de volgende dag na 2 hapjes wel weer klaar. Zo ook met hapjes fruit, avondeten (al dan niet geprakt), boterhammen, etc. Overgebleven fruithapjes eet ik vaak zelf op en als er echt een behoorlijk deel avondeten overblijft gooi ik het in de vriezer, maar ongemerkt verdwijnt er toch een boel meer in de vuilnisbak dan voorheen.
Hoe doen jullie dat? Eten jullie de overgebleven restjes van je kind allemaal zelf op? Vries je het in? Doe je er wat anders creatiefs mee? Of accepteer je maar dat deze leeftijd wat meer voedselverspilling met zich meebrengt dan je zelf ideaal gezien zou wensen?
Ik ben benieuwd!
Bakblik schreef op 03-09-2024 om 21:20:
[..]
Voor mensen met dm kunnen andere regels gelden. Voor normaal gezonde mensen is koolhydraten beperken echt niet nodig. Als je gewoon insuline aanmaakt kan je prima koolhydraten eten.
Offtopic, ik zal er hierma over ophouden. Dan weet je toch ook dat je insulineresistentie kunt hebben zonder overgewicht? En dat dat een verborgen, onderbelichte oorzaak is die een hoop leed kan veroorzaken? Dat veel mensen die we ogenschijnlijk gezond achten, toch daaraan blijken te lijden?
Ik probeer aan te bieden in porties die passend zijn, en anders te bewaren. Dus eerst een klein beetje en dan eventueel meer. Geen dubbele boterham als ik twijfel of er veel trek is maar eerst een enkele. Als dat niet lukt, afhankelijk van wat het is nog eventjes bewaren voor later.
Maar ik ga niet mezelf overeten zodat het niet weggegooid hoeft te worden.
Bijvoorbeeld: als kind een ijsje heeft maar genoeg heeft gegeten. Als ik er van tevoren aan denk zorg ik dat ik zelf niks neem of alleen een klein ijsje zodat ik nog zin heb in wat er overblijft. Maar als ik zelf ook vol zit, ga ik niet koste wat kost een ijsje opeten zodat het maar niet weg hoeft.
Net zoals met restaurant bestellingen: als ik nog trek heb, eet ik wat er overblijft, maar ik ga het niet tegen heug en meug opeten.
OperaQueen schreef op 03-09-2024 om 20:55:
[..]
en dat koolhydraten ongezond zijn is onzin/een uit Amerika overgewaaide onzin-dieethype.
Wist je trouwens dat je bij te weinig koolhydraten vetten niet goed kan verbranden? Nogmaals die anti-koolhydratenhype is onzin, niks wetenschappelijks aan en ik zou het zeker bij kinderen niet doen.
Je trekt mijn bericht totaal uit zijn verband. Ik zeg nergens dat koolhydraten ongezond zijn, noch dat koolhydraten vermeden moeten worden, nocht dat kinderen dat zouden moeten doen.
Reactie op het 2e deel uit de quote: Veruit de meeste kinderen in NL hoeven zich absoluut geen zorgen te maken over "te weinig koolhydraten". Dus die toevoeging snap ik niet zo goed.
Moederkareltje schreef op 03-09-2024 om 23:03:
mensen/kinderen kunnen denk ik prima hun bord leegeten als ze vanaf de lunch zich niet zouden volproppen met tussendoortjes etc. Als je van 13 tot 17.30 niet eet (of misschien vooruit dan maar een stuk appel of bleekselderij) heb je wel honger naar je volle bord
Er zit natuurlijk heel veel tussen volproppen met tussendoortjes of gewoon iets kleins tussendoor. En men heeft gewoon niet dagelijks evenveel honger.
TineWinkel schreef op 03-09-2024 om 15:13:
M.b.t. bord leeg eten hadden wij bij iets oudere kinderen (vanaf een jaar of 6, 7) de regel dat het bord wel leeg moest als ze zelf hadden opgeschept. Als wij opschepten, mocht een deel blijven liggen.
Maar dan nog kan het toch zijn dat ze het verkeerd hebben ingeschat? Moet het dan nog op.
Antwoord: Als we zagen dat ze erg veel opschepten, waarschuwden we. Als ze toch die hoeveelheid op hun bord wilden, moesten ze hun bord leeg eten. Waarbij we vaak wel coulant waren: JIJ wilde zoveel, dus je zegt nu vol te zitten, maar je eet nu nog minstens 3 happen door... (wel een vervelend gevoel van over-eten, geen kots opruimen - dat werkte prima als waarschuwing om een volgende keer wel naar ons advies te luisteren, dus na max 2 keer was dat over).
Bij ons thuis werden eventuele restjes vd warme maaltijd bij de lunch ( broodmaaltijd) van de volgende dag gegeven. Vond ik meestal wel lekker, even iets warms bij de lunch.
