Kinderen en voedselverspilling
Normaal gesproken probeer ik voedselverspilling zoveel mogelijk tegen te gaan. Ik let erop dat dingen niet over datum gaan, denk na over de weekboodschappen zodat als ik een halve bloemkool ergens voor nodig heb de andere helft ook die week opgaat, kook/koop precies genoeg avondeten zodat er niks de prullenbak in verdwijnt, etc.
Alsnog gaat er wel eens iets "mis" (halve potjes pesto zijn favoriet), maar meestal bestaat de gft-bak enkel uit schillen en ander snijafval.
Maar: inmiddels eet mijn zoontje (1 jaar) ook van alles. En waar hij de ene dag een vol bord havermoutpap in 1 keer naar binnen lepelt, is hij de volgende dag na 2 hapjes wel weer klaar. Zo ook met hapjes fruit, avondeten (al dan niet geprakt), boterhammen, etc. Overgebleven fruithapjes eet ik vaak zelf op en als er echt een behoorlijk deel avondeten overblijft gooi ik het in de vriezer, maar ongemerkt verdwijnt er toch een boel meer in de vuilnisbak dan voorheen.
Hoe doen jullie dat? Eten jullie de overgebleven restjes van je kind allemaal zelf op? Vries je het in? Doe je er wat anders creatiefs mee? Of accepteer je maar dat deze leeftijd wat meer voedselverspilling met zich meebrengt dan je zelf ideaal gezien zou wensen?
Ik ben benieuwd!
Evaluna schreef op 02-09-2024 om 19:20:
En toch vind ik altijd nog beter dat je eten weggooit dan zelf teveel eten. Dan behandel je je eigen lijf eigenlijk als vuilnisvat.
Tja, helaas dat het weggaat, maar een zere buik of overeten is erger.
Eens. Ik heb vandaag nog een halve zak chips weggegooid (over van verjaardag) omdat ik weet dat het anders in mijn buik terecht komt en dat wil ik niet.
Ik eet zeker niet alles op wat de kinderen ineens niet meer op kunnen, want dan kun je me binnenkort rollen. Hier wordt het dan dus ook weggegooid als het niet meer fatsoenlijk bewaard kan worden. Als er een portie over is in de pan, gaat die natuurlijk wel in de koelkast of vriezer.
Evaluna schreef op 02-09-2024 om 19:20:
En toch vind ik altijd nog beter dat je eten weggooit dan zelf teveel eten. Dan behandel je je eigen lijf eigenlijk als vuilnisvat.
Tja, helaas dat het weggaat, maar een zere buik of overeten is erger.
Ja eens! Je lijf is geen vuilnisbak.
Evaluna schreef op 02-09-2024 om 19:20:
En toch vind ik altijd nog beter dat je eten weggooit dan zelf teveel eten. Dan behandel je je eigen lijf eigenlijk als vuilnisvat.
Tja, helaas dat het weggaat, maar een zere buik of overeten is erger.
Dit! En daarom hoeven onze kinderen ook niet verplicht hun bord leeg te eten. Vol is vol. En idem voor ons als ouders
.
Tja, ik ben dus vroeger opgevoed met het idee: je bord moet leeg. Ik mocht niet zelf opscheppen. Vaak werd ook aangedrongen om een tweede portie te eten. Ik heb daar heel veel last van gehad en nu eigenlijk nog steeds, geen goede relatie met eten. Toen ik ging studeren kon ik nog niet goed inschatten hoeveel ik voor mezelf moest koken en kookstel steevast teveel. Maar het moest op, dus ik at veel te grote porties. En altijd bang dat je tekort komt, zo zijn wij opgevoed. Ik vind het naar.
Nu met zoon (1 jaar) ben ik nog steeds 9/10 keer de sneuneus die de restjes dan maar zelf opeet. Tja, waarom eigenlijk? Fruit zet ik in de koelkast, dat kan hij in de avond nog eens eten, al dan niet gepureerd. Als het naar 2 plakjes banaan zijn, eet ik ze wel op. Brood bewaren we tot de lunch, eet hij het dan niet op, dan gaat het naar de musjes in de tuin (als het een paar stukjes zijn), als het meer is, eet ik het of gooi ik het weg. Tomaatjes/komkommer van de namiddagsnack komt bij het avondeten erbij. Maar restjes avondeten eet ik dus meestal op, tenzij er idd mee gekliederd is. En nee, dan had ik al geen honger meer. Ik doe mijn studentenbijnaam (miss kliko) eer aan, maar ben er absoluut niet trots op. 
Eten weggooien is verspilling, hoor ik dan te hard nagalmen.
Misschien maar gewoon gaan weggooien idd. Wat iemand hier al schreef: uit voorzorg een halve zak chips weggooien. In eerste instantie schrok ik daarvan, maar meteen daarna dacht ik: wat slim! Ik weet alleen niet of ik die ruggengraat heb.
Goed om te lezen dat ik niet de enige ben!
Eten wat weer half is uitgespuugd, op de grond gegooid of mee gekliederd is gaat hier ook sowieso weg. Ook alles wat in z'n slab-opvangbak is gekomen (al dan niet na eerst weer terugstoppen in z'n mond 
) gaat weg.
Kliekjesdag is inderdaad wel een slim idee, alhoewel nu de hoeveelheden die zoontje (niet) eet nog niet echt groot genoeg zijn. Maar wellicht toch vaker wat ijsblokjesvormpjes invriezen, kan zoon zijn eigen kliekjesdag krijgen met een assorti aan eten als we eens iets eten wat hij niet mag 
En deels inderdaad maar accepteren en kleine porties aanbieden..
Over het algemeen moet ik zelf moeite doen om genoeg eten binnen te krijgen, dus wat dat betreft is elk extra hapje op zich ook prima meegenomen (mits niet ondergelebberd), dus ik vind mijzelf nog niet echt een vuilnisvat, zelfs niet als ik dat meer zou doen dan nu.
Afrodite, dat is geen fijne bijnaam, hopelijk lukt het je om ook ooit zomaar een halve zak chips weg te kunnen gooien zonder schuldgevoel.
super herkenbaar, toen we met zijn tweeën waren voelde ik me nooit aangesproken wanneer het over voedselverspilling ging, want dat kwam bij ons nauwelijks voor. Nu met een jong kind is dat een ander verhaal.
Wij vriezen inmiddels overgebleven avondeten in, in kleine bakjes. Voor de vele avonden dat zij, wat wij eten, niet lust.
Korsten laten we haar met wisselend succes zelf opeten. Wanneer het niet lukt, gaan ze weg of eet ik het zelf op. Net als de halve appel en de kwart banaan enzo.
Haar dingen voorzetten die ze toch niet eet hebben we reeds lang opgegeven. (Ze eet geen rijst en pastasaus, wel aardappelen vlees en groenten. Dus best wel gezond.)
Boterhammen geven we per halve, dan hoeft er maar een beetje weg, wanneer er slecht gegeten wordt.
Van de babyvoeding maakten we altijd de aanbevolen hoeveelheid aan, uit een soort wanhoop. Als 3 kwart opging was het veel. Alleen voor een groeispurt ging de fles leeg. Daar heb ik me vaak schuldig over gevoeld.
Ik heb me intussen aangeleerd om zelf eerst niet zoveel te eten, zodat ik de restjes op het bord, in het schaaltje etc kan eten. Als het nog in de pan zit wordt het door man vakkundig in de volgende maaltijd verwerkt.
Hier eet de hond alles op wat over is. En ze deelt ook vaak haar eten met hem😂
Ik houd niet van voedselverspilling en dat gebeurt ook niet zo snel, maar ik beschouw mijzelf niet als vuilnisbak. Sowieso hoef ik geen half aangevreten of uitgespuugd eten van een ander. En ik eet ook niet meer dan ik op kan.
Voor dochter schepten we altijd kleine porties op en dan soms ook extra als ze honger had. Ze lust wel veel en eet makkelijk met de pot mee, ook als peuter al. Er was eigenlijk nooit veel over. Dat werd dan een dag later gewoon opgewarmd.
We hebben geen vriezer, alleen een vriesvakje, dus veel invriezen is niet aan de orde hier.
Ik heb geen kinderen maar ik eet alles op en koop doelmatig in. Twijfel ik, dan koop ik het niet. Ik was echt ontzettend verbaasd en geschokt toen ik op de Duitse tv zag wat er allemaal in iemands ijskast stond en wat wekelijks werd weggegooid.
Die kopen om keus te hebben, en waar ze geen zin in blijken te hebben gehad gooien ze weg. Eigenlijk verdienen ze het dat hun economie stilstaat. 
Ik eet echt het laatste van een prei op, hoewel ik nooit veel zin heb om het zand van zijn pruik eraf te wassen, ik doe het wel.
MamaE schreef op 03-09-2024 om 00:25:
Ik houd niet van voedselverspilling en dat gebeurt ook niet zo snel, maar ik beschouw mijzelf niet als vuilnisbak. Sowieso hoef ik geen half aangevreten of uitgespuugd eten van een ander. En ik eet ook niet meer dan ik op kan.
Voor dochter schepten we altijd kleine porties op en dan soms ook extra als ze honger had. Ze lust wel veel en eet makkelijk met de pot mee, ook als peuter al. Er was eigenlijk nooit veel over. Dat werd dan een dag later gewoon opgewarmd.
We hebben geen vriezer, alleen een vriesvakje, dus veel invriezen is niet aan de orde hier.
Ook kleine porties werden amper aangeraakt hier. Dat kan je makkelijk eten.
Lekker beschreven ook weer: half aangevreten en uitgespuugd eten.
Het was gewoon alsof ze van ons bord meeprikte, maar dan op haar eigen bord. Hoe mijn kind mij aflebberde soms, dát was pas goor.
Bij mijn peuter werkt kleine beetjes geven en dan nog eens opscheppen niet. Heeft ze het kleine beetje op dan is ze 'klaar' en wil ze niks meer. Schep ik veel op dan eet ze meer, gewoon tot ze genoeg heeft. Ene dag meer dan de andere. Maar dat betekent dan wel dat er regelmatig wat blijft liggen. Ik hoef dat ook niet meer en ga het ook niet invriezen oid. Nadat zij het 'bewerkt' heeft vind ik het niet meer smakelijk 😂 Ik leg me erbij neer dat er dus regelmatig een prutje in de gft bak belandt. Wat nog in de pan zit wordt vaak wel bewaard.
Hier 3 pubers inmiddels, maar het restjesprobleem is eigenlijk nog groter dan vroeger. Ze eten nu dan wel meer dan hun bord leeg, maar het gebeurt ook bijna dagelijks dat er een of twee onverwacht niet mee-eten of juist een vriend op sleeptouw hebben. Ik vind het maar lastig boodschappen doen en koken tegenwoordig.
Wij hebben inderdaad ook 1 dag per week restjesdag, waarop we alle restjes opeten. Dat scheelt. En we hebben kippen die ook dol zijn op onze restjes, dus als het niet genoeg is om te bewaren, krijgen zij een lekker extraatje.
Nu ze niet meer haar eten aflikt en fijn knijpt eet mijn man meestal haar restje op, maar het hangt wel af van het gerecht. Vaak is het dan ook heel weinig. Toen ze kleiner was kreeg de hond die restjes. Die had geen moeite met fijngeknepen broccoli met kwijl of afgelebberde brood korstjes. Maar de hond is er niet meer, dus de brood korstjes gaan nu de biobak in. Ook gooi ik wat man en ik niet willen eten weg. Als ik het weg zet vergeten we het toch en gooi ik het later alsnog weg als het pluizig wordt.
