Kinderen broodje geven in supermarkt voor je betaalt , doen of deden jullie dit ?
In de krant vandaag dit artikel :
Je gaat met je kinderen naar de supermarkt, en geeft ze als zoethouder
alvast even een broodje of krentenbol uit het schap om later te betalen.
Herkenbaar? Doen of deden jullie dit?
Onze supermarkt heeft trouwens een schaal met appel / banaan / mandarijn liggen als ( gratis ) zoethoudertje voor de kleintjes . Maar een krentenbol is ook lekker natuurlijk , wel nog later afrekenen natuurlijk .
https://www.rtl.nl/nieuws/binnenland/artikel/5473940/supermarkt-regels-voor-het-betalen-broodje-snackje
Zeker niet. Eerst betalen, dan pas is het van jou. En daarbij is het niet de bedoeling dat je in de supermarkt gaat eten, kinderen kunnen echt leren om even te wachten. En sommige momenten zijn dan minder handig om boodschappen te doen met een vermoeid kind.
Ik vind het ook niet hygiënisch als iedereen loopt te eten. Daarnaast is het ook helemaal niet nodig om altijd en overal te eten en is niet elke plek daar geschikt voor.
Het is toch ook onnodig om zodra een kind roept om eten er meteen iets in te proppen? En als ze dan onhandelbaar worden of gaan krijsen als ze niet meteen iets krijgen ligt daar een mooi stukje opvoeding .
duizel schreef op 05-10-2024 om 05:44:
[..]
Oh dat vind ik juist fijn in een café of op het terras. Eerst afrekenen. Soms ben je klaar en dan duurt het nog een tijd voordat ze komen om af te rekenen.
In een restaurant vind ik dat overigens anders.
Daar zijn de regels gewoon anders als in de supermarkt. Ik zie daar wel een verschil in.
Ik denk wel dat dat verschilt per supermarkt.
Zelf ooit als bijbaantje achter de kassa gezeten en daar werd echt niet moeilijk gedaan over een zak krentenbollen die al half geopend was voor het afrekenen.
En ik denk dat supermarkten er tegenwoordig zelf ook al op inspelen door van die bakjes met fruit neer te zetten.
Die snappen het wel.
majorette2005 schreef op 05-10-2024 om 09:43:
Het is toch ook onnodig om zodra een kind roept om eten er meteen iets in te proppen? En als ze dan onhandelbaar worden of gaan krijsen als ze niet meteen iets krijgen ligt daar een mooi stukje opvoeding .
Niet alleen opvoeding van het kind maar ook "ouder opvoeding" ga als het even kan geen boodschappen doen met een moe en hongerig kind. Opvoeden als een kind al op het punt staat over de rooie te gaan werkt ook meestal niet. Dan kun je er beter een broodje of gratis stuk fruit instoppen en als ouder bedenken hoe je het volgende keer anders/ beter kan aanpakken.
Dees! schreef op 05-10-2024 om 09:59:
[..]
Ik denk wel dat dat verschilt per supermarkt.
Zelf ooit als bijbaantje achter de kassa gezeten en daar werd echt niet moeilijk gedaan over een zak krentenbollen die al half geopend was voor het afrekenen.
En ik denk dat supermarkten er tegenwoordig zelf ook al op inspelen door van die bakjes met fruit neer te zetten.
Die snappen het wel.
Ik denk dat het voor een peuter ook moeilijk is het verschil te zien tussen een gratis mandarijntje en een krentenbol die nog langs de kassa moet.
ik heb van het begin af aan altijd gezegd, te wachten tot na de kassa. Tegenwoordig heeft de Jumbo gratis fruit voor kleine kinderen op de pak staan, bij de ingang, dus is het geen issue meer.
Gekregen fruit gaat er beter in dan fruit uit de fruitschaal thuis, ze blijft lekker rustig in de supermarkt. Dus win-win.
Happyapple schreef op 05-10-2024 om 07:46:
Hmm ik merk dat ik er zelf niet zo principieel in sta als de meesten hier. Ik kan me er eigenlijk niet zo druk om maken als iemand zijn kind al een broodje geeft en het erna netjes afrekent. Half opgegeten ergens in een schap wegmoffelen, en dit dus niet betalen, vind ik wel asociaal natuurlijk.
Mijn eigen kinderen pakten wel eens iets uit de gratis fruit bak toen ze kleiner waren. Alleen wilden ze het dan soms ineens juist niet meteen op eten. Dat vond ik dan ook weer ongemakkelijk, want dan leek het misschien net of ik die ene banaan niet wilde afrekenen
Ja mijn dochter heeft soms al genoeg van het fruit voor we bij de kassa zijn, en dan geeft ze het aan mij om de rest op te eten. Was in het begin wel bang dat dat leek alsof ik het voor mezelf gepakt en zelf gegeten had. Maar gelukkig lijken ze dat wel door te hebben aan de kassa.
Tuinfluiter schreef op 05-10-2024 om 10:12:
[..]
Ik denk dat het voor een peuter ook moeilijk is het verschil te zien tussen een gratis mandarijntje en een krentenbol die nog langs de kassa moet.
Als een peuter het verschil niet ziet, komt dat omdat hun ouders zelf geen onderscheid maken tussen dat gratis mandarijntje en die krentenbol.
Kinderen leren van wat je ze vertelt en van wat jij zelf als voorbeeld geeft. Het is dus maar net wat jij ze wil leren.
Pinokkio schreef op 05-10-2024 om 00:34:
Maar voor de principiëlen in deze; hoe kijk je dan aan tegen bijv restaurantbezoek?
Ja, in een enkel café reken je eerst af voor je je consumptie mag nuttigen, maar daar ben ik niet zo van gecharmeerd. Ik ben erg van het vertrouwen.
Zie je het al voor je bij een diner, dat je van te voren moet betalen? Bij elk drankje en/of iets bijbestellen de pinpas te voorschijn halen?
Je kan wel iedereen willen vertrouwen, maar dat kan nou eenmaal niet. Kom regelmatig een aangevreten zak chips ergens in een schap tegen. Of wat denk je van, diepvries terugleggen tussen de koekjes...
Yumi schreef op 05-10-2024 om 10:49:
[..]
Zie je het al voor je bij een diner, dat je van te voren moet betalen? Bij elk drankje en/of iets bijbestellen de pinpas te voorschijn halen?
Je kan wel iedereen willen vertrouwen, maar dat kan nou eenmaal niet. Kom regelmatig een aangevreten zak chips ergens in een schap tegen. Of wat denk je van, diepvries terugleggen tussen de koekjes...
In een AYCE is vooraf betalen normaal, maar in andere restaurants niet.
Mijn oudste zoon rende naar de croissants en wilde deze dan in zijn hand houden. We namen hem al snel niet mee mee met boodschappen doen. Andere 2 was het niet nodig. Ik nam voor hen eten van thuis mee als ze hongerig waren.
Ik heb er geen mening over als ik het zie. Ik vind het nogal aanmatigend om direct een oordeel te hebben over iemand zijn opvoeding. Je weet niet wat er aan de hand is. Kind kan autisme hebben of een ontwikkelingsachterstand en dit kan het enige zijn om even rustig boodschappen te doen. Of misschien zitten de ouders er wel doorheen om andere redenen en hebben ze gewoon geen energie om de strijd aan te gaan.
Onze oudste zoon heeft een ernstige verstandelijke beperking, ontwikkelingsleeftijd is nu hij een tiener is nog steeds rond 1 jaar. Hij zag gewoon het eten en wilde dit dan vasthouden. Was hier ook niet in op te voeden. Als jong kind zag je niks aan hem. Maar je wil niet weten hoeveel opmerkingen en blikken wij gehad hebben. Mensen die vonden dat we niet aan het opvoeden waren. Je hebt geen idee. Het was allemaal al moeilijk en verdrietig genoeg en dit soort opmerkingen en blikken waren net dat laatste zetje om thuis in te storten. Dingen zijn lang niet altijd zoals je denkt dat ze zijn.
majorette2005 schreef op 05-10-2024 om 09:43:
Het is toch ook onnodig om zodra een kind roept om eten er meteen iets in te proppen? En als ze dan onhandelbaar worden of gaan krijsen als ze niet meteen iets krijgen ligt daar een mooi stukje opvoeding .
Kinderen zijn nog niet altijd in staat om te roepen dat ze eten willen. Omdat ze bijv nog maar 1 zijn en niet kunnen praten nog. Ik vind die felle reacties hier echt een beetje overdreven, dat hele vingerwijzen naar elkaar met gelijk de opmerking dat ze het zelf nooit doen en dat het nog niet afgerekend is en blablabla. Op sommige momenten is het gewoon noodzaak dat je andere keuzes maakt. We zouden beter wat liever tegen elkaar kunnen zijn als moeder zijnde.
Lena55 schreef op 05-10-2024 om 11:25:
Zelf nooit gedaan, ik nam altijd eten van thuis mee voor tijdens het boodschappen doen. Alhoewel mijn oudste zoon wel naar de croissants kon rennen en deze dan in zijn hand wilde houden. We namen hem al snel niet mee mee met boodschappen doen.
Ik heb er ook geen mening over als ik het zie. Ik vind het nogal aanmatigend om direct een oordeel te hebben over iemand zijn opvoeding. Je weet niet wat er aan de hand is. Kind kan autisme hebben of een ontwikkelingsachterstand en dit kan het enige zijn om even rustig boodschappen te doen. Of misschien zitten de ouders er wel doorheen om andere redenen en hebben ze gewoon geen energie om de strijd aan te gaan.
Onze oudste zoon heeft een ernstige verstandelijke beperking. Als jong kind zag je niks aan hem. Maar je wil niet weten hoeveel opmerkingen en blikken wij gehad hebben. Mensen die vonden dat we niet aan het opvoeden waren. Je hebt geen idee. Het was allemaal al moeilijk en verdrietig genoeg en dit soort opmerkingen en blikken waren net dat laatste zetje om thuis in te storten. Dingen zijn lang niet altijd zoals je denkt dat ze zijn.
Natuurlijk kan er vanalles aan de hand zijn waar je niks van weet en moet je dus niet te snel oordelen.
Maar in dit topic weten we van elkaar waarom de een dat broodje wèl geeft en de ander niet. Tot nu toe gaat het hier om verschillende ideeën over wat gewoon is. Dan mag je daar toch over en weer best een mening over hebben?
Tuinfluiter schreef op 05-10-2024 om 10:03:
[..]
Niet alleen opvoeding van het kind maar ook "ouder opvoeding" ga als het even kan geen boodschappen doen met een moe en hongerig kind. Opvoeden als een kind al op het punt staat over de rooie te gaan werkt ook meestal niet. Dan kun je er beter een broodje of gratis stuk fruit instoppen en als ouder bedenken hoe je het volgende keer anders/ beter kan aanpakken.
Amen.
yette schreef op 05-10-2024 om 11:54:
[..]
Natuurlijk kan er vanalles aan de hand zijn waar je niks van weet en moet je dus niet te snel oordelen.
Maar in dit topic weten we van elkaar waarom de een dat broodje wèl geeft en de ander niet. Tot nu toe gaat het hier om verschillende ideeën over wat gewoon is. Dan mag je daar toch over en weer best een mening over hebben?
Oh absoluut hoor. Ik snap de verschillende meningen ook heel goed. Ik hoop alleen dat iedereen deze meningen voor zichzelf houdt en bij zichzelf houdt in het dagelijks leven. Mijn ervaring is helaas anders. Ik lees ook in dit topic dat het niet iedereen lukt om een standpunt bij zichzelf te houden.
Het opvoeden van een kind is daarnaast een zeer ingewikkeld proces. In mijn werk als docent mbo kom ik legio mensen (ouders) tegen die niet over de capaciteiten beschikken om hele doordachte keuzes te maken of te leren van een situatie. Is dit een keuze van deze mensen? Ben van mening van niet. Er zijn grote verschillen tussen mensen met welke capaciteiten zij geboren worden en hoe deze ontwikkeld zijn in hun jeugd. Ook goed om bij stil te staan dat lang niet iedereen het 'goed' kan doen en dat dit ook geen vrijwillige keuze is van deze mensen.
