Eerlijkheid over sinterklaas.
Mijn dochter heeft sindskort door dat ik de cadeautjes voor alle gelegenheden koop.
O.a. " voor goedheiligman".
Wij zijn allemaal in het gezin rond en op kerst jarig... Hierdoor vieren wij meer een familie rond 5-12. Maar ik vind het raar om mijn kind aan te leren dat als je jarig bent je dure, veel of grootte cadeautjes weg geeft op je verjaardag. Dit terwijl je ze normalite dan krijgt.
Ik merk dat mensen mij vreemd aankijk als ik tegen mijn dochter van bijna 3 zeg "sinterklaas heeft geen geld. Daarom kopen wij het voor je."
Ga ik dan te ver? Want mijn schoonouders en man willen het wel graag voor haar vieren en ik wil zelf niet tegen mijn kind liegen.
Peiling
Ga ik te ver omtrent sinterklaas of niet?
Maximaal 3 antwoorden.
Hier klopt het ook niet helemaal met die zak. Onze kinderen zijn inmiddels 19+ en we trekken lootjes. De zak leg ik met Sinterklaas al járen in de woonkamer, zodat iedereen hem gedurende de dag kan vullen. Eigenlijk net zoals met cadeautjes onder de boom. Wel zo praktisch. Maar op Sinterklaasavond voel je toch elke keer onrust. Er wordt iets bekokstooft. En dan wordt er na het eten, terwijl we afruimen en vast wat lekkers op een schaal leggen voor bij het uitpakken van de cadeaus, plotseling hard aangebeld en op het raam gebonkt en blijkt diezelfde zak ineens buiten voor de deur te staan?!
Het blijft een magisch moment. In alle commotie is het ook lastig te achterhalen of het een van ons was. Maar mijn man en ik zijn het in elk geval niet 
yette schreef op 06-10-2024 om 08:55:
Hier klopt het ook niet helemaal met die zak. Onze kinderen zijn inmiddels 19+ en we trekken lootjes. De zak leg ik met Sinterklaas al járen in de woonkamer, zodat iedereen hem gedurende de dag kan vullen. Eigenlijk net zoals met cadeautjes onder de boom. Wel zo praktisch. Maar op Sinterklaasavond voel je toch elke keer onrust. Er wordt iets bekokstooft. En dan wordt er na het eten, terwijl we afruimen en vast wat lekkers op een schaal leggen voor bij het uitpakken van de cadeaus, plotseling hard aangebeld en op het raam gebonkt en blijkt diezelfde zak ineens buiten voor de deur te staan?!
Het blijft een magisch moment. In alle commotie is het ook lastig te achterhalen of het een van ons was. Maar mijn man en ik zijn het in elk geval niet
Dat klinkt echt heel leuk! Dat ze nog zo meedoen
Ik was 10 toen 'het' mij verteld werd. Ik begreep inmiddels wel dat Sint Nicolaas al lang dood was en dat dit dus niet de 'echte' was. Verder wist ik dat hij niet overal tegelijk pakjes kon brengen, dus op school en bij scouting werden lootjes getrokken.
Maar ik dacht echt nog dat we die pakjes en gedichten van hem en Piet kregen. Ik ben de jongste uit een groot gezin en de grote broer en zussen vonden het heerlijk om met mij gillend naar de deur te rennen als er werd gebeld/gebonst en daar stond de wasmand met pakjes.
Ik voelde me toen wel meteen ingewijd in de grote mensenwereld en ik ben ook meteen surprises en gedichten gaan maken voor de anderen. Dat hebben we als familie nog zeker tien jaar zo gedaan dus het bleef een feest vol geheimpjes en voorpret (alleen die wasmand vooor de deur niet meer natuurlijk 😉)
Ik heb er mooie herinneringen aan en ik vind het het leukste feest voor kinderen én volwassenen. Ik heb het liefste een huis vol met kinderen op 5 dec. Ik heb zelf één inmiddels volwassen kind en die wil sinds de puberteit alleen nog maar kerst vieren. Zo veranderen de dingen.
Ik snap eigenlijk het hele probleem niet. Iedereen is op/rond kerst jarig in jullie gezin. Daarom vieren jullie op 5 december feest met familie. Maar je kinderen mogen niet denken dat de cadeautjes van sinterklaas komen.
Je kind is twee. Die is echt daar nog niet mee bezig. Die krijgt cadeautjes en dan is het blij. Wie die koopt, is je kind echt nog niet mee bezig.
Sinterklaas bestaat voor kleine kinderen wel degelijk. Hij is overal. Op tv, op opvang/school, in winkels, in het buurtcentrum, als ze wat ouder zijn ook op clubjes.
Ze zien hem en dan is hij echt.
Het is ook heel gek om te zeggen dat sinterklaas geen geld heeft voor cadeautjes voor jouw kind, maar wel voor andere kinderen. Ofwel je zegt dat sinterklaas een toneelstuk is en dat veel andere ouders hun kinderen wel laten denken dat het echt is ofwel je doet zelf ook mee aan dat toneelstuk. Ik zou kiezen voor het laatste, want zo'n jong kind een geheim laten bewaren lukt niet.
Bij ons vroeger waren er ook verschillen in schoen zetten bijvoorbeed. Wij mochten elke dag de schoen zetten, maar er kwam niet elke dag wat in, want sint kwam natuurlijk niet elke dag langs. Andere kinderen mochten alleen op vaste dagen hun schoen zetten. Dat wist sinterklaas dan, dat hij altijd op die dagen bij die kinderen langs moest. En dat het bij ons niet zo veel uitmaakte wanneer hij kwam. Wij wisten wel dat ouders bepaalden of kinderen hun schoen mochten zetten en hoe vaak, niet sinterklaas.
Die verschillen krijg je toch wel, maar kinderen kunnen daar als ze geloven vaak zelf wel een invulling aan geven.
De kunst van geloof is niet te veel invullen, maar het kind zelf laten invullen.
heel eerlijk, ik vind het raar en je zet je dochter in een uitzonderingspositie op deze manier en ik vind dat je haar een mooi feestmoment ontneemt.
Ik heb de reden : 'ik wil niet liegen' een keer eerder gehoord. Dat betrof een redelijk disfunctioneel gezin.
Daar gaat een hele geschiedenis 'aan het niet mogen liegen' thuis aan vooraf. Dat werd vroeger flink afgestraft in dat gezin.
In dat gezin werd het 'normaal' gevonden, om 'eerlijk' te zijn over Sintetklaas, want 'ik ga niet liegen tegen mijn kind'.
Tegelijkertijd werd eraan voorbij gegaan dat in dit gezin het kind op die manier het 'magische en gezelligheid' ontnomen werd en in een uitzonderingspositie werd gebracht in de klas.
Heel eerlijk: daar doe je je kind tekort. Het wordt door het kind ervaren 'als niet gunnen van een leuk feest'. En 'mogen meedoen met de andere kinderen van de magische beleving van Sinterklaas'.
Ik zou jou TO aanraden om erachter te komen waar het ' ik wil niet liegen' vandaan komt. Hoe ging dat vroeger in jou eigen gezin rondom het onderwerp "liegen'? En misschien kan je aan jou eigen ouders vragen hoe daar mee omgegaan werd toen jou ouders kinderen waren?
Er zit namelijk 'iets' achter jou standpunt. Ik denk als je weet wat, dat je dan in staat bent een andere beslissing te maken voor je eigen kind, namelijk het gunnen van het Sinterklaasfeest.
BritgetJones007 schreef op 06-10-2024 om 10:45:
heel eerlijk, ik vind het raar en je zet je dochter in een uitzonderingspositie op deze manier en ik vind dat je haar een mooi feestmoment ontneemt.
Ik heb de reden : 'ik wil niet liegen' een keer eerder gehoord. Dat betrof een redelijk disfunctioneel gezin.
Daar gaat een hele geschiedenis 'aan het niet mogen liegen' thuis aan vooraf. Dat werd vroeger flink afgestraft in dat gezin.
In dat gezin werd het 'normaal' gevonden, om 'eerlijk' te zijn over Sintetklaas, want 'ik ga niet liegen tegen mijn kind'.
Tegelijkertijd werd eraan voorbij gegaan dat in dit gezin het kind op die manier het 'magische en gezelligheid' ontnomen werd en in een uitzonderingspositie werd gebracht in de klas.
Heel eerlijk: daar doe je je kind tekort. Het wordt door het kind ervaren 'als niet gunnen van een leuk feest'. En 'mogen meedoen met de andere kinderen van de magische beleving van Sinterklaas'.
Ik zou jou TO aanraden om erachter te komen waar het ' ik wil niet liegen' vandaan komt. Hoe ging dat vroeger in jou eigen gezin rondom het onderwerp "liegen'? En misschien kan je aan jou eigen ouders vragen hoe daar mee omgegaan werd toen jou ouders kinderen waren?
Er zit namelijk 'iets' achter jou standpunt. Ik denk als je weet wat, dat je dan in staat bent een andere beslissing te maken voor je eigen kind, namelijk het gunnen van het Sinterklaasfeest.
Niet mee eens. Ook zonder liegen kun je het gezellig maken en eventueel op je eigen manier meedoen. Het Sinterklaasfeest ‘ontnemen’ staat niet per definitie gelijk aan koud en kil, wat ik bij jou wel proef.
EmmaT schreef op 06-10-2024 om 09:56:
Ik was 10 toen 'het' mij verteld werd. Ik begreep inmiddels wel dat Sint Nicolaas al lang dood was en dat dit dus niet de 'echte' was. Verder wist ik dat hij niet overal tegelijk pakjes kon brengen, dus op school en bij scouting werden lootjes getrokken.
Maar ik dacht echt nog dat we die pakjes en gedichten van hem en Piet kregen. Ik ben de jongste uit een groot gezin en de grote broer en zussen vonden het heerlijk om met mij gillend naar de deur te rennen als er werd gebeld/gebonst en daar stond de wasmand met pakjes.
Met 10 heb je het echt heel lang volgehouden. Hier wordt in groep 5 (7/8 Jaar) er al vanuit gegaan dat je niet meer geloofd.
Wij gebruikten Sint heeft geen tijd voor alle inkopen. Wij helpen hem en de Pieten
En verjaardagen tijdje op andere datum vieren kan ook oplossing zijn. Of Sint. Si 't kont al in november aan. Doe dan pakjesavond. En verder alleen schoen zetten paar keer tot 5 dec.
Decembermamma schreef op 06-10-2024 om 12:25:
[..]
Met 10 heb je het echt heel lang volgehouden. Hier wordt in groep 5 (7/8 Jaar) er al vanuit gegaan dat je niet meer geloofd.
Vroeger, dus toen ik kind was, ruim 60 jaar geleden, was een jaar of 10 normaal volgens mij. Volgens de verhalen geloofde buurjongen nog toen hij van de lagere school afging, en toen was hij nog moeilijk te overtuigen
rionyriony schreef op 05-10-2024 om 18:29:
Kinderen denken magisch. Uitleggen volgens jouw logica is onnodig. Ze leggen het verband niet met jouw aankopen. Zeker niet op die leeftijd.
Als dank voor al die kadootjes krijgt het paard een wortel en Sint en Piet een mooie tekening.
Sterker nog: al vertel je het ze: op het moment dat ze het krijgen, 'krijgen' ze het alsnog van Sinterklaas.
Ik heb mijn zoon toen hij vier was verteld dat Sinterklaas en Piet gewoon verklede mensen zijn. In de hoop dat dat minder spanning zou geven. Hij nam dat van me aan maar op het moment dat ze voor hem stonden was hij alsnog net zo goed onder de indruk. Het helpt trouwens ook niet tegen de spanning!
Het enige was wel dat het hielp dat ik hem heel stellig kon vertellen dat Piet alleen op woensdagnacht en zaterdagnacht iets in zijn schoen deed: de andere dagen niet. Hij wist dus dat ik iets in zijn schoen deed maar vroeg in de ochtend toch wat piet in zijn schoen had gedaan. En ik speelde mee; 'geen idee hoor, ga maar gauw kijken!'.
Zelfs al weten kinderen het grote geheim: op die leeftijd maakt het allemaal geen fluit uit. Het is net zo gezellig; net zo spannend en net zo vertederend en betoverend.
Wat een kind nog niet aankan, skipt het gewoon. Net als bij seksuele voorlichting. 
Decembermamma schreef op 06-10-2024 om 12:25:
[..]
Met 10 heb je het echt heel lang volgehouden. Hier wordt in groep 5 (7/8 Jaar) er al vanuit gegaan dat je niet meer geloofd.
Mijn zoon zit in groep 5 en ongeveer de helft van de klas gelooft nog. Heb het toevallig vorige week geïnventariseerd omdat ik twijfelde of ik het zoon dit jaar ga vertellen of dat hij nog een laatste jaar vol in geloof mee doet.
Ik vind de "je ontneemt je kind iets magisch" reacties ook wel heftig trouwens. Hoewel mijn kind van 7 dus nog gelooft, heb ik ook een kind die ik het met (net) 5 al vertelde. Ik heb niet het gevoel dat er echt een groot verschil is in hun belevingen van het feest. Zelfs al hadden ze nooit geloofd, dan denk ik dat het fijne samenzijn van het feest en de spanning rondom cadeaus krijgen (en bij een kind dat niet gelooft ook het mee spelen van het spel) voldoende was om er warme herinneringen aan over te houden.
PhilDunphy schreef op 06-10-2024 om 14:03:
[..]
Mijn zoon zit in groep 5 en ongeveer de helft van de klas gelooft nog. Heb het toevallig vorige week geïnventariseerd omdat ik twijfelde of ik het zoon dit jaar ga vertellen of dat hij nog een laatste jaar vol in geloof mee doet.
Ik vind de "je ontneemt je kind iets magisch" reacties ook wel heftig trouwens. Hoewel mijn kind van 7 dus nog gelooft, heb ik ook een kind die ik het met (net) 5 al vertelde. Ik heb niet het gevoel dat er echt een groot verschil is in hun belevingen van het feest. Zelfs al hadden ze nooit geloofd, dan denk ik dat het fijne samenzijn van het feest en de spanning rondom cadeaus krijgen (en bij een kind dat niet gelooft ook het mee spelen van het spel) voldoende was om er warme herinneringen aan over te houden.
Mijn ervaring is dat veel ouders niet weten dat hun kind niet meer geloofd. Hier dus dat vriendinnetje dat al 2 jaar bij ons zat te vertellen dat Sint niet echt was en toch volgens haar moeder nog heilig geloofde pas toen ik een filmpje stuurde van haar dochter bij ons geloofde ze me.
Mijn zoon heeft nooit in Sint geloofd, tijdens de periode tot aan de basisschool waren wij op vakantie. Pas toen hij bijna 5 was (hij wordt vlak na Sint 5) moesten we ivm school wel in Nederland zijn rond die periode. Het hele verhaal van Sint was dus nieuw voor hem en werd door de juf van de kleuterschool verteld hij wilde zijn schoen niet zetten want dat zou er een vreemde in huis komen en toen maar gelijk verteld hoe het zat. Vervolgens hadden we een vrolijke jongen die het hele feest super leuk vond maar nooit geloofd heeft.
Ik heb het bij mijn zoon wel gehad, dat hij met een jaar of 5 in september uitstekend kon uitleggen dat Sinterklaas een toneelstuk is en Sint en Piet een verkleedpartij, en vanaf half november weer heilig geloofde.
En ik heb ook wel van z'n juf op mijn donder gehad, dat hij tegen klasgenootjes had verteld (ergens in september dus) dat Sint niet echt was. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om het grote geheim te verklappen, zonder mijn zoon uit te leggen dat het een geheim was. Dat had ik wel gedaan, maar daar had zoon niet bij stilgestaan toen het ter sprake kwam bij z'n klasgenootjes.
Auwereel schreef op 06-10-2024 om 14:45:
Ik heb het bij mijn zoon wel gehad, dat hij met een jaar of 5 in september uitstekend kon uitleggen dat Sinterklaas een toneelstuk is en Sint en Piet een verkleedpartij, en vanaf half november weer heilig geloofde.
En ik heb ook wel van z'n juf op mijn donder gehad, dat hij tegen klasgenootjes had verteld (ergens in september dus) dat Sint niet echt was. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om het grote geheim te verklappen, zonder mijn zoon uit te leggen dat het een geheim was. Dat had ik wel gedaan, maar daar had zoon niet bij stilgestaan toen het ter sprake kwam bij z'n klasgenootjes.
Het is dan ook wel echt heel vervelend als een kind het sprookje voor andere kinderen verpest. Ik begrijp de irritatie van de juf wel.
PhilDunphy schreef op 05-10-2024 om 15:37:
"Sinterklaas heeft geen geld. Daarom kopen wij het voor je."
Met deze leugen doe je alsnog alsof de beste man echt bestaat. Hij is alleen te blut om jullie cadeaus te geven. AAAAALLE andere cadeaus in Nederland kan hij wel betalen, maar net die van jullie niet.
Ja zo denk ik er ook over.
