Broodje eten in de supermarkt
Een tijdje geleden las ik in een ander topic (weet niet meer welk) dat een aantal mensen zich ergeren als kleine kinderen in de supermarkt een broodje eten nog voordat ze voorbij de kassa zijn. Een broodje dat nog niet betaald is dus.
Nu is dat iets dat ik van huis uit gewend ben om te doen. Als klein kind kreeg ik een broodje van mijn moeder tijdens het boodschappen doen. En nu ik zelf een dreumes heb geef ik het haar. Met het voordeel dat ze dan toch zo'n 10 min netjes in het zitje van de boodschappenkar blijft zitten. Het broodje scan ik al wel en wordt vanzelfsprekend op het eind gewoon afgerekend. Ik zie andere ouders dat ook doen.
Het is werkelijk nooit in me opgekomen dat dat asociaal zou zijn. Heb er eerder nooit bij nagedacht. Het was gewoon iets dat ik deed. Maar sinds ik het hier las moet ik er telkens aan denken. En vraag ik me af of het winkelende publiek zich met massaal aan mijn gedrag ergert. Dus nu maar eens een topic over dit zeer belangrijke onderwerp.
Peiling
Mag een dreumes/peuter een broodje eten in de supermarkt nog voordat het is afgerekend?
MMcGonagall schreef op 27-05-2023 om 00:22:
[..]
Je verzint er van alles bij en je hebt zelf niet eens kinderen. Ik zou willen zeggen dat mijn kinderen prima met nee om kunnen gaan, maar helaas heb ik er een bij wie dat nooit gelukt is. Ze doet het tegenwoordig zonder krijsen maar zal er alles aan doen om zaken naar haar hand te zetten. Dat ligt niet aan dat broodje of die banaan, want die kreeg ze gewoon omdat ik er het probleem niet van inzie.
En omdat jij er dus aan toegeeft blijft ze erom zeuren, vreselijk!
Wat is er mis mee om gelijk de eerste (of 2de) keer nee te zeggen?
yette schreef op 27-05-2023 om 11:41:
[..]
TO vroeg niet of het illegaal is. Ze vroeg of mensen zich eraan ergeren. Dan is een reactie als 'Mijn kind mag dat niet, want ik vind het niet nodig en/of netjes' toch gewoon een antwoord?
Ja hoor prima, maar er zijn hier genoeg mensen die vinden dat anderen dan ook hun kind niets mogen geven om diezelfde reden.
noas_1993 schreef op 27-05-2023 om 12:10:
[..]
En omdat jij er dus aan toegeeft blijft ze erom zeuren, vreselijk!
Wat is er mis mee om gelijk de eerste (of 2de) keer nee te zeggen?
Wat ik zeg, bij een kind is dat goed gelukt, het andere heeft een wat dwingender aard en doet graag haar eigen ding. Nooit om te zeuren overigens, ook niet als kind, maar omdat ze gevoelig is voor vervelende prikkels. Bij moe of hongerig verandert ze in een chagrijnige draak. Tja, die mensen heb je erbij.
Let wel, zo’n broodje of banaan kreeg ze dus gewoon zonder dat ze erom vroeg. Bij dit kind heb ik al vroeg geleerd om die vervelende prikkels voor te zijn.
MMcGonagall schreef op 27-05-2023 om 12:09:
[..]
Ik hoef dat niet aan te tonen als ‘verdachte’. Onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Tegenwoordig hoef je op de broodzakjes geen stickers meer te plakken, maar vroeger plakte ik die dan gewoon op iets anders en wees erop bij de kassa.
Leuk in theorie. In de praktijk is het eerder een hamerstuk.
Bakblik schreef op 27-05-2023 om 11:44:
Niet om iemand aan te vallen maar ter illustratie. Over opvoeden: opvoeden is voorleven consequent zijn en de kracht van herhaling tot het gewenste gedrag is bereikt.
Kinderen leren heel snel, zien jou dingen doen en jij bent het grote voorbeeld waarvan ze denken dat wat mama/ papa/ de juf doet het enig juiste is.
Een kind dat zit te sippen in het karretje met mama honger! heeft feilloos door dat het daarmee een broodje kan bemachtigen, dat dat best wel leuk is een broodje eten in de kar. Na 2 of 3 keer heeft de peuter niet eens echt honger maar hij vindt (onbewust) het idee wel leuk dat hij brood kan eten in de kar. De pruilknop gaat aan een hij jammert om een broodje. Al snel heeft hij door dat hij zijn zijn kan krijgen door te jammeren. Zie dan als ouder de gewoonte maar eens te doorbreken.
Voor mij persoonlijk werkte het het beste om er niet aan te beginnen. Dat leren ze ook echt wel. Ze hebben prima door dat hun gejammer niet het gewenste effect heeft en dat consequent jammeren dus geen zin heeft.
Deels eens. Als je consequent steeds hetzelfde doet, wordt dat inderdaad de norm. Maar je kan ook best zonder gezeur te krijgen de ene keer iets wel doen en de andere keer niet. Soms een loempiaatje op de markt, soms niet. Soms wel even in een speeltuintje op weg naar de bakker, soms niet. Uiteraard zullen ze er dan om vragen. Maar dat mag. Als ze maar beseffen dat zeuren geen zin heeft omdat je wèl consequent bent als je nee zegt.
Ik vind het een rare gewoonte om alvast te gaan eten voordat je afgerekend hebt. Beetje aso.
Maar het interesseert me te weinig om me echt aan te gaan ergeren.
MMcGonagall schreef op 27-05-2023 om 12:17:
[..]
Wat ik zeg, bij een kind is dat goed gelukt, het andere heeft een wat dwingender aard en doet graag haar eigen ding. Nooit om te zeuren overigens, ook niet als kind, maar omdat ze gevoelig is voor vervelende prikkels. Bij moe of hongerig verandert ze in een chagrijnige draak. Tja, die mensen heb je erbij.
Let wel, zo’n broodje of banaan kreeg ze dus gewoon zonder dat ze erom vroeg. Bij dit kind heb ik al vroeg geleerd om die vervelende prikkels voor te zijn.
Toch snap ik het niet goed. Ik had altijd wat bij me zodat er op tijd gegeten kon worden. Een kind met een lage suikerspiegel, daar valt niet tegenop te voeden, ok.. daar moet wat in, natuurlijk maar dan maak je jezelf wel afhankelijk van op tijd in de supermarkt zijn. En dat vind ik dan bewerkelijk(er). Maar goed, ik heb een tweeling dus ik moest alles plannen en voor wij een keer de deur uit konden en niets vergeten waren…. In de supermarkt kregen ze niets want als er een zou jengelen, jengelde de ander natuurlijk (en die zijn perfect op elkaar afgestemd, als ouder delf je het onderspit).
yette schreef op 27-05-2023 om 12:42:
[..]
Deels eens. Als je consequent steeds hetzelfde doet, wordt dat inderdaad de norm. Maar je kan ook best zonder gezeur te krijgen de ene keer iets wel doen en de andere keer niet. Soms een loempiaatje op de markt, soms niet. Soms wel even in een speeltuintje op weg naar de bakker, soms niet. Uiteraard zullen ze er dan om vragen. Maar dat mag. Als ze maar beseffen dat zeuren geen zin heeft omdat je wèl consequent bent als je nee zegt.
Inderdaad kinderen moeten gaan beseffen dat zeuren geen zin heeft. 1 keer iets vragen en nee als antwoord krijgen moeten ze leren accepteren. Als je dan toch toegeeft als het kind gaat zeuren ben je niet consequent.
Wij hadden een buurman die altijd overstag ging als zijn kinderen het op een zeuren/janken/hysterisch over de grond rollen zetten. Kinderen vroegen op vrijdagmiddag om 17.00 om ijs op een warme dag. Kregen nee want we gaan zo eten als antwoord en dan begon het zeuren dat overging in janken en eindigde met hysterisch door het gras rollen en dan zei buurman: oké dan beginnen we met het toetje, en dan de worteltjes met aardappelen en vlees. Zijn jullie dan stil?
Ja natuurlijk waren ze dan stil. Nadat dit een keer of 2 was gebeurd sloegen de kinderen het zeuren en janken over en gingen meteen over tot hysterisch door het gras rollen. Die wisten perfect hoe ze toch hun zin konden krijgen.
Natuurlijk kan je best eens iets doen wat je normaal niet doet, even langs de geitjes als je onderweg bent naar de bakker maar toegeven om het gezeur te stoppen is volgens mij niet de juiste weg om het zeuren te voorkomen.
Edit: Ik heb nooit de buurman aangesproken trouwens. De pubers hier moesten er wel om lachen af en toe.
Decembermamma schreef op 27-05-2023 om 11:50:
"Nu is dat iets dat ik van huis uit gewend ben om te doen. Als klein kind kreeg ik een broodje van mijn moeder tijdens het boodschappen doen. En nu ik zelf een dreumes heb geef ik het haar. Met het voordeel dat ze dan toch zo'n 10 min netjes in het zitje van de boodschappenkar blijft zitten."
Hier druipt toch duidelijk af dat het echt een opvoed dingetje is ook al willen sommigen beweren van niet.Ik heb 8 jaar in de supermarkt gewerkt en er waren daar inderdaad kinderen die puber werden en niet beseften dat dat broodje afgerekend moest worden. Die heb ik dus als kind met broodjes zien lopen.
Klopt idd. Ik loop nog steeds zó met mn kar naar buiten. Hoor je te betalen dan? Dat wist ik niet. Dank voor de tip. Ik zal t ook doorgeven aan mn moeder. Ik hoop dat mijn 18 maanden oude dreumes nog wel te redden is en niet haar hele leven boodschappen gaat stelen.
yette schreef op 27-05-2023 om 11:41:
[..]
TO vroeg niet of het illegaal is. Ze vroeg of mensen zich eraan ergeren. Dan is een reactie als 'Mijn kind mag dat niet, want ik vind het niet nodig en/of netjes' toch gewoon een antwoord?
Dat vind ik ook prima antwoorden. Ook de reacties met 'ik doe het zo en zo om pruilen/huilen te voorkomen' vind ik leuk om te lezen. Niet alles voor mij toepasbaar. Maar dat soort dingen geven ideeen. En sowieso inzicht in hoe een ander het doet. Maar een 'mijn kind maf dat niet want ik vind dat niet netjes en ik vind dat jouw kind het daarom ook niet mag en als je het toch doet dan is het een slechte opvoeding want dan leert jouw kind jouw normen en waarden en ze hoort mijn normen en waarden te leren' die reacties gaan me te ver.
Maar mss heb je gelijk in je eerdere post en was ik te naïef toen ik het topic opende.
AlisonH schreef op 27-05-2023 om 08:19:
[..]
Niet iedereen is een dief. De meeste mensen niet zelfs.
Klopt, maar het gebeurt wel veel hoor. Zelf ook in winkels gewerkt, je vind als personeel overal lege verpakkingen / schillen in de winkel van producten die men " voornemens" waren af te rekenen maar dat blijkbaar toch niet nodig vonden gedurende get winkelen. Gelukkig niet iedereen maar wordt voor het personeel wel een heel gedoe om in de gaten te houden.
Meesje schreef op 27-05-2023 om 13:17:
[..]
Klopt idd. Ik loop nog steeds zó met mn kar naar buiten. Hoor je te betalen dan? Dat wist ik niet. Dank voor de tip. Ik zal t ook doorgeven aan mn moeder. Ik hoop dat mijn 18 maanden oude dreumes nog wel te redden is en niet haar hele leven boodschappen gaat stelen.
En als ze dan straks een jaar of 10 is mag het dan nog steeds?
Decembermamma schreef op 27-05-2023 om 11:50:
"Nu is dat iets dat ik van huis uit gewend ben om te doen. Als klein kind kreeg ik een broodje van mijn moeder tijdens het boodschappen doen. En nu ik zelf een dreumes heb geef ik het haar. Met het voordeel dat ze dan toch zo'n 10 min netjes in het zitje van de boodschappenkar blijft zitten."
Hier druipt toch duidelijk af dat het echt een opvoed dingetje is ook al willen sommigen beweren van niet.Ik heb 8 jaar in de supermarkt gewerkt en er waren daar inderdaad kinderen die puber werden en niet beseften dat dat broodje afgerekend moest worden. Die heb ik dus als kind met broodjes zien lopen.
Sorry, ik geloof weinig van dat soort conclusies en zelf-onderzoeken. Zo werkt dat niet in een kinderbrein/-ontwikkeling.
Nick90 schreef op 27-05-2023 om 13:33:
[..]
En als ze dan straks een jaar of 10 is mag het dan nog steeds?
Sommige dingen gaan vanzelf over, dat weet je toch wel?
Meesje schreef op 27-05-2023 om 13:21:
[..]
Dat vind ik ook prima antwoorden. Ook de reacties met 'ik doe het zo en zo om pruilen/huilen te voorkomen' vind ik leuk om te lezen. Niet alles voor mij toepasbaar. Maar dat soort dingen geven ideeen. En sowieso inzicht in hoe een ander het doet. Maar een 'mijn kind maf dat niet want ik vind dat niet netjes en ik vind dat jouw kind het daarom ook niet mag en als je het toch doet dan is het een slechte opvoeding want dan leert jouw kind jouw normen en waarden en ze hoort mijn normen en waarden te leren' die reacties gaan me te ver.
Maar mss heb je gelijk in je eerdere post en was ik te naïef toen ik het topic opende.
Ik snap wat je bedoelt toch heb ik daar ook geen lekker gevoel bij. Ik denk dat je toch echt wel bewust mag zijn wat anderen daar van vinden, gewoon omdat een supermarkt niet jouw privé is en dus niet (alleen) jouw regels gelden. Je kind een broodje of iets geven uit de verpakking onder het winkelen, gebeurt, maar niet door de meerderheid (als ik af ga op mijn eigen ervaring in de supermarkt, de poll en de reacties hier).
Hoezo moet het zijn als in een minderheid doet het en die bepaalt gelijk in hoeverre anderen daar iets van mogen vinden. Welnu, er zijn er bij die daar opvoedkundig (en meer) iets van vinden (waarbij ik niet alle reacties even handig vind, ala). Maar dat mag eigenlijk niet gezegd worden. Kortom zij mogen wel iets en die ‚vrijheid‘ wordt anderen dan maar ontzegd? Kom nou, je kiest ergens voor in de openbare ruimte, iemand heeft daar een mening over, suck it up! Als dat een gevoelige snaar raakt, kies je voortaan toch anders? Maar omdat de één een gevoelig ego heeft, moet de ander daar dan maar rekening mee houden?
