Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
27 februari 2004 door Joanna Sandberg
Ik ben een vader van een zoon van 8 en sinds een paar maanden steekt hij als wij nog slapen dingen in brand. Ik ben bang om te gaan slapen. We weten niet meer wat we moeten doen. Straf helpt niet en praten wekt bij hem het idee dat we het niet zo erg vinden. Waarom hij het doet weten we niet. Hij zegt dat hij het ook niet weet.
Heeft u een idee wat we kunnen doen, of in welke richting we het moeten zoeken?
Ik vind uw probleem heel ernstig en ik raad u aan om snel actie te ondernemen. Ik zou u dringend adviseren om meteen naar de huisarts te gaan en met spoed om hulp te vragen. Mijn idee zou zijn om u te laten doorverwijzen naar de kinder-psychiatrie, zodat uw zoon gedegen onderzocht wordt en er een goede behandeling komt.
Maar voordat de verwijzing rond is, moeten u en uw partner (de moeder van uw zoon, neem ik maar even aan) het probleem per direct flink aanpakken. Hieronder zal ik aangeven wat dat in de praktijk betekent.
U schrijft dat uw 8-jarige zoon al een paar maanden (!) als jullie nog slapen (!) dingen in brand steekt. Ook schrijft u dat straf niet helpt en praten ook niet. U bent dus – terecht – bang om te gaan slapen.
Uw zoon vertoont antisociaal gedrag, zoals dat heet. Dat is heel ernstig. Dingen in de fik steken is echt levensgevaarlijk. Vooral in uw situatie. U schrijft bijvoorbeeld dat uw zoon dingen in de fik steekt wanneer jullie "nog" slapen. Bedoelt u hiermee dat hij dit 's ochtends doet? Misschien gebeurt er dan het volgende. Hij wordt wakker, verveelt zich, of is boos omdat jullie nog slapen, waarna hij dingen in brand gaat zetten.
Mijn vermoeden van antisociaal gedrag roept de volgende vragen bij mij op:
1. U schrijft dat straf niet helpt. Hoe komt dat? En wat voor straf heeft u hem gegeven?
2. Vertoont uw zoon overdag één of meer van de volgende gedragingen:
3. Luistert hij naar jullie? Heeft hij vrienden? Hoe gedraagt hij zich op school?
4. U schrijft dat praten niet helpt. Realiseert uw zoon zich dat zijn gedrag levensgevaarlijk is? Dat het huis kan afbranden en mensen – waaronder hijzelf – kunnen verbranden, verminkt kunnen raken, en zelfs dood kunnen gaan?
5. U schrijft dat uw zoon zegt dat hij niet weet waarom hij dingen in brand zet. Hij neemt dus geen verantwoordelijkheid voor zijn gedrag. Voordat iets brandt, moet je veel handelingen verrichten en dat gaat zeker niet vanzelf, zoals: opstaan uit bed, lucifers of een aansteker pakken, iets zoeken dat goed brandt (of datgene pakken wat hij al eerder had uitgezocht), en het aansteken.
Op dit moment zou ik u adviseren om de "waarom"-vraag voorlopig maar even achterwege te laten. Voor de hand liggend is natuurlijk dat hij – op een negatieve manier – om aandacht vraagt. Maar er kunnen ook andere dingen aan de hand zijn. Uiteindelijk zal het onderzoek bij de kinder-psychiatrie daar wel uitsluitsel over geven. Maar dat doet er op dit moment niet zoveel toe; het gedrag moet nu meteen stoppen.
Om dit gedrag zo snel mogelijk te laten stoppen, moet in ieder geval voldaan zijn aan de volgende voorwaarden:
Vervolgens kunt u het volgende doen:
De aanpak komt dus hierop neer:
En zoals gezegd: meld uw zoon – via de huisarts – aan bij de kinder-psychiatrie. In Almere, waar u woont, zou dat De Meregaard kunnen zijn, een polikliniek voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie.
Succes!
is pedagoge, BIG geregistreerd klinisch psycholoog, BIG geregistreerd kinder- en jeugdpsychotherapeut/gezinstherapeut. Ze is werkzaam bij het VU Medisch Centrum te Amsterdam.