21 juni 2019 door Tineke Kool
Ik ben 3,5 jaar geleden uit elkaar gegaan met de vader mijn kind. Het was volledig zijn keus en door alle emoties heb ik toen ingestemd met co ouderschap. We hebben een ouderschapsplan opgesteld en het eerste jaar ging dit redelijk. Wij hadden toen allebei geen nieuwe relatie en hadden alleen te dealen met elkaar. Sinds 2 jaar ben ik samen met een nieuwe man, hij is een geweldige stiefvader voor mijn kleine (nu 4,5 jaar), we wonen samen, huis gekocht en inmiddels ben ik net zwanger van een kindje samen. Ik merk aan alles dat het co ouderschap, zoals toen opgesteld, niet meer lijkt te werken door de komst van mijn nieuwe man. Hij wil zich graag bezighouden met het wel en wee van de kleine en is erg betrokken. Maar mijn ex probeert aan alle kanten hem weg te duwen en weg te houden. Voor nu is de kleine het meest bij ons en heeft hij zijn basis thuis. En omdat mijn huidige partner gewoon meedraait in de verzorging van de kleine en hem ook ziet als eigen, vind ik het vrij logisch dat de dingen nu besproken kunnen worden in een driehoeksverhouding. Helaas is mijn ex hier niet toe in staat en weigert alle samenwerking met ons. Zo wordt mijn partner geweigerd bij oudergesprekken, mag hij hem niet uit school halen of brengen en tandarts en dokter moet hij ook niet proberen. Alles wat er normaal van een “vader” wordt verwacht, mag hij niet aan deelnemen van mijn ex. Maar de kosten die mogen we wel verdubbelen want wij verdienen meer.... De kleine is gelukkig in beide huizen, doordat hij 1 was toen we uit elkaar gingen en dus niet beter weet. Hij heeft soms wat moeite met wennen als hij langere tijd bij zijn vader is geweest, maar dat vind ik wel logisch. Hij is fan van zijn extra vader en is rustiger geworden sinds ik ook weer gelukkig ben. Ik wil graag weten hoe ik hier mee aan de slag moet. Er zijn geen harde bewijzen dat mijn ex partner hem niet toelaat, maar het gebeurt wel. Hoe kan ik hiermee omgaan en wat kan ik doen met deze casus? Ik kom uit een gezin wat niet gescheiden is en ken ook geen familie die dit heeft, dus ik heb echt werkelijk geen idee hoe ik hiermee om moet gaan.
Wat ontzettend fijn dat je je weer gelukkig voelt in een nieuwe relatie en dat jouw partner zich betrokken voelt bij het kindje van jou en je ex partner. In nieuw samengestelde gezinnen helpt het in positieve zin wanneer de kinderen zich geaccepteerd en geliefd voelen door de nieuwe partner van papa of mama. Voor de andere ouder kan het ook fijn zijn om te weten dat een nieuwe partner van de ex goed wil zorgen voor zijn of haar kindje. Dat kan een geruststellende gedachte zijn. Aan de andere kant kan het gevoelsmatig ook lastig zijn om te ervaren dat je kind er een verzorger bij heeft gekregen in de vorm van een stiefouder die veel tijd met je kind doorbrengt en het soms zelfs meer ziet dan jij zelf als biologische ouder. Deze gevoelens kunnen variëren van verontrustend tot zelfs bedreigend en kunnen onbedoeld spanning veroorzaken in het systeem van biologische ouders en stiefouders. Ouder zijn maakt heel kwetsbaar, zeker in geval van scheiding en wanneer er misschien ook nog een angst is ontstaan dat je als ouder minder belangrijk wordt als verzorger voor je kind. Als biologische ouders van jullie kindje zijn jullie samen (juridisch) verantwoordelijk voor de opvoeding, het welzijn en de fysieke- en financiele verzorging. In geval er sprake is van een nieuw huwelijk dan krijgt ook de stiefouder een financiële zorgplicht. Een stiefouder kan een fijne en belangrijke toevoeging zijn in het leven van het kindje. Het lijkt erop dat in jullie situatie de balans ergens verstoord is geraakt. Om deze balans te kunnen herstellen is het nodig dat ouders en stiefouder(s) samenwerken en wel vanuit hun specifieke rol en de daarbij horende specifieke verantwoordelijkheden. Meestal moeten ouders en stiefouders daarbij een stapje terug maken en helpt het wanneer de kerntaken van het ouderschap door de ouders zelf worden uitgevoerd, de belangrijke beslissingen voor het kind door hen samen worden genomen. De stiefouders kunnen hun ondersteunende rol blijven vervullen, van het kindje houden en veel voor hem of haar betekenen. Het kan helpend zijn om met elkaar het Stiefplan op te stellen. Dit kun je doen samen met je nieuwe partner. Het ouderschapsplan zoals je het met de vader van je kindje hebt opgesteld zal hierbij een van de belangrijk uitgangspunten zijn. Op de website van Stiefplan.nl kun je veel informatie vinden over deze bijzondere dynamiek tussen biologische ouders en stiefouders en zelfs ook over toekomstige veranderingen door de komst van jullie nieuwe baby. Wanneer jullie er samen niet uitkomen kan het helpend zijn om onder begeleiding van een Stiefplancoach te onderzoeken wat er speelt en wat ervoor nodig is van de betrokken volwassenen om een verandering te bewerkstelligen met elkaar en de spanningen weg te nemen. Dit in belang van de kinderen en zeker ook in belang van ouders en stiefouders.
