School doet weer moeilijk

maar waarom?

Waarom zou je ontploffen? Heb je soms al eerder dingen meegemaakt waarbij dingen over jouw kind werden gezegd die pijnlijk voor je waren? Als er zorgen zijn, dan kan dat van alles zijn. Ik zou dat als ouder graag willen weten.
Wie heeft er bijvoorbeeld beweerd dat hij "niet op zijn plek zou zijn"? Waar denk jij dan zelf aan? Misschien komt dat niet overeen met wat men nu bedoelt.
Dus; probeer een beetje te ontspannen
Vertel de docenten eventueel dat bepaalde wandelgangopmerkingen je vreselijk ongerust kunnen maken. Dat je graag wil dat bepaalde "zorgen" op een nette manier naar jullie toe gecommuniceerd worden.

sorry

beetje kromme tweede zin. Maar je snapt waarschijnlijk wel wat ik bedoel.

Tjee

Tjee, wat een domper zeg. Belachelijk. Je zoon is net begonnen in de brugklas, doet het goed op een enkel vak na (ook heel normaal in de brugklas) en hij zou niet op zijn plek zijn? Heel vreemd. Ik ben heel benieuwd welke argumenten school daar precies voor heeft.
Probeer rustig te blijven, ook in dat gesprek. Voor ondersteuning zou je onderwijsconsulenten kunnen inschakelen. Als school dit echt op de spits wil drijven moeten ze dus verklaren dat ze handelingsverlegen zijn en dat kan echt niet zomaar. Trouwens, er zijn natuurlijk veel meer leerlingen met "iets" dus hoe doen ze dat dan?
Hopelijk loopt het allemaal wel los. Sterkte hoor!

best raar, zo'n mail

Het is voor ons moeilijk te bedenken wat er mis zou kunnen gaan. Hij haalt goede cijfers en hij past zich aan. Wat wil de school nog meer? Dat hij een stempeltje had dat wisten ze al.
Hoe voelt jouw zoon zich op zijn nieuwe school? Heeft hij het naar zijn zin? Heeft hij veel of weinig moeite met de omschakeling? Heeft hij vrienden? Ik begrijp dat er wat moeilijkheden zijn met plannen en organiseren. Is dat probleem zo levensgroot dat school daar moeilijk over doet?

Vreemd

Iedere brugklasser heeft in meer of mindere mate moeite met plannen en organiseren. ADHD of niet. Een beetje school erkent dit ook en geeft hierbij hulp, bijvoorbeeld in de mentorles. En iedere brugklasser moet wennen aan de middelbare school. Dat duurt zeker tot de kerstvakantie. Deze school is wel erg voorbarig met het trekken van conclusies, zeker als de betreffende leerling het verder goed doet en zich ook goed voelt. Ik vind het echt heel vreemd.
Welke ondersteuning krijgt je zoon op school? In hoeverre zijn daarbij de zorgcoördinator, leerlingbegeleider, mentor en docenten bij betrokken? Is er een ontwikkelingsperspectiefplan (voorheen handelingsplan) opgesteld?

te goed?

Hmm uit jouw eerste tekst zou je ook kunnen halen dat hij misschien onder zijn niveau bezig is? Zoiets zou toch ook kunnen? Dat ze een betere optie voor hem kunnen hebben, is het voor jullie nog de keuze om daar wel of niet op in te gaan. Eerst het gesprek maar afwachten dus.

idd Jasmijn

dat dacht ik ook. Hij zit wellicht te laag qua niveau, en dat gaat nu nog wel goed, maar in de toekomst kan dat veranderen

Ze moeten nog een klasje voor zorgleerlingen volkrijgen in het samenwerkingsverband vanwege de financiering.
Ik zou het eerst maar eens goed aanhoren en goede vragen stellen.
En ik zou erg scherp zijn op speciaal onderwijs. Bij dochter is er zo bezuinigd dat er weer thuisblijfneigingen aan het ontstaan zijn vanwege de drukte en de onbegrijpelijke andere kinderen waar ze nu mee te maken krijgt.

reacties

Het niveau klopt (VWO), daarover geen klachten. Eerlijk gezegd denk ik eerder aan speciaal onderwijs. Nou, daar heb ik hem nu juist 8 jaar uit weten te houden. Ik vind het niet nodig voor hem en hij zou dan een plaats bezetten die een ander kind wel keihard nodig heeft. Hij is juist enorm opgebloeid, schrikt niet meer van opeens een invaller voor de klas of een tussenuur, of een opgebroken fietspad onderweg naar school. Hij heeft ook voor het eerst van zijn leven een echte vriend gevonden. Ook het schoolwerk begint heel langzaam op gang te komen (gelukkig redt hij het tot nu toe ook zonder leren, op dat ene vak na).

Als het gesprek verkeerd loopt, hang ik zo aan de lijn met Onderwijsconsulenten. Ik ben echt verbijsterd. Misschien vinden ze dat ze achteraf teveel van "dit soort" kinderen hebben binnengehaald. De mentor doet wel zijn best, ik zie vaak zijn handschrift in de agenda staan. Maar of de rest ook wat doet, kan ik niet nagaan.

Ik hou jullie wel op de hoogte.

Evanlyn

Wat akelig! Wij hebben sinds kort een geschikte plek voor ons kind, dat al een tijd thuiszit vanwege schoolangst, gevonden. Nu belde de directeur van de school waar kind staat ingeschreven vandaag dat kind maar weer 'gewoon' op school moet komen en dat school niet meewerkt aan onderwijs op afstand. Morgen onderwijsconsulenten bellen...

Jeetje...

Zo te horen krijgen ze het daar druk!

Sorry

dat ik zo inbreek in jouw draadje, maar het zit me zo hoog. Vind jouw situatie ook onbegrijpelijk, is je zoon eindelijk op de goede weg en dan zoiets! Het is zo frustrerend, iedereen denkt dat ie het het beste weet, zonder het kind te kennen.
Wat als onderwijsconsulenten het met school eens zijn?

onderwijsconsulenten

Onderwijsconsulenten adviseren ouders en kunnen goed met je meedenken.
Als ze het met school eens zijn dan zijn er echte argumenten die je nu zeker nog niet kent. Eerst maar eens goed luisteren waar school mee komt en dan nadenken daarover en wat je daarmee kunt. Ook niet te snel reageren. De kunst is je hoofd koel te houden en niet door te draven. Je weet nog niets.

boos

Ik heb me wel eens tot boosheid laten verleiden omdat ze zo vals deden. Misschien kun je proberen het slechtste van school te verwachten en dan toch kalm te blijven.
Ik werd voor beide kinderen op tafeltjesgesprek gevraagd terwijl er niets bijzonders aan de hand was. Dus ik probeerde nog vooraf er achter te komen want ik had het zeer druk en moest van ver komen. Maar moest toch komen.
Het bleek over Duits te gaan dat bij beiden niet zo goed liep.
Dat was volstrekt begrijpelijk omdat de Duits leerkracht ziek was of onderweg en niet of matig vervangen werd. Ik hoorde van beide kinderen dat beide klassen te weinig toetsen hadden gemaakt en slecht presteerden. Er werd gezocht naar een oplossing door school. Volgens de kinderen.
Dus toen de eerste mentor schijnheilig over Duits begon dat daar door dochter slecht gepresteerd werd, alsof het aan dochter lag, kon ik dat nog kalm pareren. Mentor meldde zwakjes dat zij er toch ook niets aan kon doen?
Maar toen de andere mentor ook over Duits begon werd ik zelf vals en heb het gesprek beëindigd.
Het kwam uiteindelijk goed. Omdat iedereen slecht stond hebben ze nog een makkelijke toets gegeven zodat de cijfers wat opgehaald konden worden. Helaas is het mijn kinderen met Duits daardoor niets geworden. Ze kozen Frans in hun profiel.

argumenten?

Ik ben benieuwd wat de argumenten zijn van jullie school Evanlyn? Werd er geen uitleg/toelichting gegeven in de mail? Het klinkt nu allemaal erg vaag en voor verwijzing naar SO is echt heel wat meer nodig.

Blijf kalm en ga open het gesprek in. Misschien is het helemaal niet wat je vreest (hoop ik)...

evanlyn

Zeg bij het begin van het gesprek dat hij zo gegroeid is (zeg dat uit jezelf zonder dat ze zijn begonnen met klagen) en stip de punten aan die je noemde. Vertel ook dat hij zo'n leuke vriend heeft en dat hij moeite heeft met huiswerk opschrijven maar zelfs zonder leren toch nog goede cijfers haalt dus dat hij zich alleen even op dat 'huiswerk opschrijven' moet concentreren.

Ik weet nog (klein voorbeeld) dat ze na een paar maanden groep 1 vonden dat mijn jongste zo slecht praatte maar gelukkig had hij 1 dag in de week een juf die hij al kent vanaf dat hij 1,5 was en juist zij zei dat hij zo enorm gegroeid was de afgelopen maanden. Iets wat de jonge juf die hij vier dagen had niet opviel. Zo kan dat ook op jouw school zijn: laat ze zien dat het heel anders was!

Waarom kan hij dat huiswerk niet checken bij die vriend van hem met whatsapp?

VSO

kan inderdaad niet zomaar. Wij wilden graag een toelaatbaarheidsverklaring voor ons kind, omdat het dan mee kan doen aan een traject op een kleine locatie dichtbij huis, maar dit was niet bespreekbaar. Het kost het samenwerkingsverband te veel geld. Ik heb inmiddels de intake gehad bij onderwijsconsulenten. Het lijkt erop dat iedereen behalve school snapt dat het om het welzijn van het kind gaat.

Ik ben ook erg benieuwd wat de redenen zijn voor school om zo ineens hiermee aan te komen bij jullie.

Toelatingstoets tot 2e klas

Of je hebt te maken met leerkrachten die nog op cursus 'passend onderwijs' moeten. Dan is er helemaal niks aan de hand. Dan weten zij niet dat er bij de school zorgplicht ontstaat zodra men beweert dat de leerling extra ondersteuning nodig heeft.
Dissen naar het speciaal onderwijs kan helemaal niet meer. Daar hoef je dan ook niet bang voor te zijn.

Wat wel kan is dat de school voor toelating tot de 2e klas eisen stelt. Een toelatingstoets mag zelfs (alles wat bij toelating tot de 1e klas niet mag, mag bij de 2e wel). Dit zou wel het moment zijn om dat te bespreken, om ouders en leerlingen de kans te geven op een andere school in te schrijven voor volgend jaar.

Agatha, je moet het eerst eens zijn over het probleem (is er sprake van onderwijsangst). Vervolgens is het aan de school om een oplossing te verzinnen. Oplossingen die van ouders komen hoeven niet overgenomen te worden door de school (mag wel maar is niet afdwingbaar). Dan heeft de school dus het laatste woord. De oplossing van school moet wel (op zijn minst de ambitie van) een oplossing voor het probleem zijn.

"Kom gewoon naar school" als oplossing voor schoolangst, slaat nergens op.
Maar je moet er mee omgaan alsof het je werkgever is.
"Natuurlijk voldoen wij graag aan uw verzoek. Heeft u een OPP gemaakt? Kunt u ons vertellen hoe dat moet, naar school gaan met schoolangst?"

De onderwijsconsulent kan je helpen om het met school eens te worden over het probleem. (ja er is een probleem. We noemen het schoolangst. De oplossing zoeken we langs die en die weg). De onderwijsconsulent kan je niet helpen om te zorgend at de oplossing die je al gevonden hebt, door de school wordt overgenomen.

niet in paniek raken

Ik vind dat je erg snel gaat. Je weet toch niets? Dat vind ik overigens echt niet netjes, dit soort twijfels breng je toch niet over de mail? Zou ik ook wel wat achterdochtig van worden, alsof het een formele stap is.
Jij ziet de groei van zoon, zij natuurlijk niet want ze kennen hem nu pas. Heb je al eerder gecommuniceerd over zijn groei?
Verder weet jij natuurlijk ook niet hoe het gaat, je ziet alleen zoon. Kan zijn dat ze veel energie steken in zoon en weinig resultaat zien? Als hij huiswerk niet opschrijft en geen werkstukken maakt kan ik me de zorgen wel voorstellen.
Ik zou vooral gaan zorgen voor een positieve beeldvorming over je zoon. Dat kun je alleen bereiken als je zelf rustig blijft. Ik zou zelf even veel energie in school gaan steken.

emoties

Ik heb heel veel gesprekken op school gehad (bij een school die niet wilde of niet kon en dat ook niet wilde of kon zeggen en die onkunde op kinds conto schreef) en het blijft emotioneel. Je mag ook best emotioneel worden, je mag met je vuist op tafel slaan (zeg er wel bij dat het uit frustratie is) en tranen mogen vloeien. Zeg ook gerust dat het voor een ouder lastig is. Wordt niet boos of agressief, ga niet beschuldigen of verbaal om je heen slaan en doe (nog) geen toezeggingen.

Het enige dat mij helpt om niet al te emotioneel te worden, is een plan. Ik zou school tijdens dit gesprek aan het woord laten en veel open vragen stellen. Vertel hoe je zoon gegroeid is. Voor je het weet ben je een uur verder, vraag dan een vervolg gesprek aan omdat je wil kunnen reageren (en weerleggen). Dat vinden ze niet fijn maar weigeren kon ook weer niet. Langere gesprekken zijn meestal geen betere gesprekken. Gelijk de agenda's pakken en een datum prikken, binnen twee weken na het gesprek -als het kan. Hiermee koop je wat tijd voor jezelf. Je gaat nu alle argumenten inventariseren. Wat je ook zou willen, dit ene gesprekje gaat niet alles opeens rechttrekken. Mensen gaan er niet op eens wel van functioneren. Het gesprek waarin jij hun argumenten weerlegt of inkadert in jouw visie, is veel belangrijker.

Luister goed naar school: wat zeggen ze eigenlijk? Kunnen ze niet, willen ze niet. Gaat het misschien ook om het "hoe dan wel" of juist niet (slaan ze dat over). Dat moet je helder krijgen. Hebben ze een plan, hadden ze een plan? Hoe zag dat eruit, hoe lang duurde dat, wat heeft je zoon (of jij!) daarvan kunnen merken, werkte dat (waarom wel, waarom niet). Het lastige is dat daar een antwoord op moet komen en als ze zich niet bezig hebben gehouden met het hoe, staan ze met hun mond vol tanden. Althans, dat was bij ons zo. Dat was veel effectiever dan zeggen dat ze geen plan hadden. Dat zag er niet goed uit toen de Onderwijsconsulente erbij kwam, zeg maar. Die kon daar wel wat mee.

Zelf heb ik een heel goede ervaring met de Onderwijsconsulenten maar ook zij kunnen scholen niet dwingen. Ze kunnen scholen wel 'helpen' zich (tijdelijk) beter te gedragen. Want het is verre van makkelijk de Onderwijsconsulenten iets wijs te maken. Alleen als een school echt niet wil, houdt het op. De vraag is ook maar of je daar je kind wel op wilt hebben. Maar dit is nog niet aan de orde.

Vraag tijdens het gesprek of je een kopie mag van het gespreksverslag. Maak ook je eigen gespreksverslag na afloop. Komen die niet overeen, reageer er op (mail, brief) naar school.
Ik heb veel gehad aan 5010 en balansdigitaal hierin.

Ik ga inderdaad de positieve kanten benadrukken. En het is waar, zij weten naturlijk niet hoe zoon eerst was, en dat hij het nu zoveel beter doet. Ik denk ook wel dat de jonge mentor nog veel te leren heeft. Die doet het wel goed, maar een autisme-aanpak moet natuurlijk schoolbreed zijn. Nou, dat heb ik nog wel wat zeer concrete ideetjes voor ze. Ze schuiven inderdaad alles op het kind af, dat is toch geen passend onderwijs! Ik zal ze uitleggen dat het nogal defaitistisch is om na drie redelijk verlopen maanden meteen maar aan dit soort dingen te denken, dat hij enorm aan het groeien is, en dat hij daarbij geholpen kan worden door bepaalde simpele aanpassingen.

Overigens had iemand hier (Barvaux?) in het draadje over Magister de tip gegeven dat hij aan het eind van de dag een foto kon maken van de agenda van een ander. Dat blijkt erg goed te werken tot nu toe. Whatsappen of Facebooken doet hij niet en dat vind ik eigenlijk wel prima, daar zitten ook weer risico's aan.

Wel goed dat ik het hier even kwijt kan!

evanlyn

Volgens mij had ik het over een foto van het bord als het daar op staat maar een agenda is natuurlijk ook een goed idee.

Mijn zoon kon deze zomer geen klokkijken en dat kan hij nog steeds niet maar hij is nog nooit te laat gekomen ook al is hij soms nog de enige thuis. Verder pakte hij al snel zelf zijn tas in (had ik NOOIT verwacht) en ook gaan andere dingen goed. Hij raakt niet meer zo snel overstuur als er iets anders gaat dan verwacht (nee hij is niet autistisch) en het gaat gewoon heel goed. Het is dus inderdaad goed om dat meteen neer te leggen in jouw geval, hij leert supersnel bij, ik ben trots op hem en als ze dan over kleine puntjes gaan beginnen: ja dat was mij ook al opgevallen, daar gaan we NU aan werken....

M. Lavell

Bedankt voor je advies.
Het laatste nieuws hier: school wil niet op afstand ons kind van onderwijs voorzien. Kind komt maar op school en als dat niet lukt wordt er een proces-verbaal opgemaakt. Als psycholoog ook zegt dat kind niet op school kan komen, dan moeten we maar een vrijstelling aanvragen. Dan krijgt kind geen onderwijs en dat betekent dan dat kind weer het eerste jaar niet af kan ronden. En dan volgend jaar nog een keer in een brugklas? Dat kan natuurlijk niet. Of nergens meer worden ingeschreven.
Ik weet het even niet meer. Kunnen we nog op een andere manier onderwijs regelen voor kind? Dat zullen we dan wel zelf moeten betalen.

En Evanlyn, excuses nogmaals voor het inbreken in jouw draadje.

Prima hoor, Agatha

Ik vind onze problemen ook wel bij elkaar passen (passend onderwijs, haha). Jouw nood is momenteel hoger dan de mijne, al zou het bij mij natuurlijk ook snel kunnen escaleren. Maar het kan ook weer overwaaien natuurlijk.

Evanlyn

dank je. Ja, passend onderwijs inderdaad. Hopelijk valt het bij jullie allemaal mee.
Ik zal nu naar de leerplichtambtenaar om alles nog eens door te spreken.

Agatha

http://www.dekinderombudsman.nl/92/ouders-professionals/publicaties/rapport-van-leerplicht-naar-leerrecht/?id=110

Rapport kinderombudsman naar de school?

En melden bij Lous Ypma van de PvdA.
http://www.vosabb.nl/oproep-nu-al-handelen-naar-regels-passend-onderwijs/

leerplichtambtenaar

Verder zou ik het ook maar over me heen laten komen. Leerplichtambtenaren doen ook maar 'gewoon' hun werk al slaat het nergens op en helpt het niet en helpt het kinderen van de wal in de sloot.
Mocht je opgeroepen worden stuur dan netjes je eigen verhaal naar de leerplichtambtenaar toe, feitelijk geen emoverhaal, en houdt je rug recht. Neem je paspoort mee.

Ze stellen zich soms formeel op maar dat kun jij ook. Laat maar voorkomen als ze daar mee dreigen. Jij komt op voor je kind.
Zonodig accepteer je de boete al ga je daar tegen in beroep.
Ze hebben niet met criminelen van doen al behandelen ze je als een wetsovertreder. Aan jou ligt het niet.

Probeer emotionele schade te voorkomen.
Zei zij nadat het zaakje jaren alle gemoederen had verhit.

Ik wens je sterkte Agatha. Je bent niet de enige die dit geen manier vind om met ouders en kinderen om te gaan.

Ken je deze site?

Agatha, als het goed is dan heeft jouw school/samenwerkingsverband een mening/oplossing over schoolangst.

Ken je deze site? https://schoolweigering.nl

Het filmpje laat aardig zien hoe er tegen schoolweigeren wordt aangekeken. Vooral het slot (de leerling hoort ondertussen thuis geen privileges te krijgen: geen tv, geen beeldscherm, etc.)

De opvatting is o.a. van Bieneke Nienhuis. Ze heeft er ook een boek over geschreven.
Dat maakt natuurlijk niet dat ze gelijk heeft. Het maakt wel dat een een opvatting is waar je rekening mee te houden hebt.

Zowel de school (is er een stappenplan?) als de ouders en de leerling.

Het lijkt in die opzet heel sterk op hoe werknemers zich moeten gedragen als ze overspannen zijn. Dat is in alles proberen te re-intergreren, geen werk weigeren, maar tegelijk ook de belemmering erkend krijgen.

communicatie

Het kan ook zomaar zijn dat de leerplichtambtenaar je steunt en nog goede regionale adviezen heeft, sluit dat niet uit. Ze kunnen je zelfs ook nog op weg helpen terwijl ze je formeel aan het beboeten zijn.
Dus verwacht van de leerplichtambtenaar hulp en straf, eigenlijk zoals het in de hele jeugdhulpverlening is tegenwoordig.