School doet weer moeilijk

Annet

Met jezelf om kunnen gaan. Inderdaad. Maar als je eenmaal vastgelopen bent kun je dat niet met een druk op de knop 'resetten'. Dan zul je inderdaad jezelf beter moeten leren kennen en meer vaardigheden ontwikkelen om situaties aan te kunnen gaan of om die op te lossen.
En soms moeten je hersens daarvoor nog een paar jaar langer groeien. Kun je kind 'lifecoachen' wat je wil maar dat kwartje valt gewoon nog niet. Niet zomaar noemen we deze kinderen vaak ook 'laatbloeiers'.
Ze zijn er gewoon niet rijp voor en dat is ook de reden dat ze niet meekomen.
En een klas met 30 kinderen kan ook gewoon teveel zijn aan geluidsoverlast en prikkels die binnenkomen. Kun je ook jezelf misschien zelfs wel goed kennen, maar dat wordt em niet.
Toen we op mijn werk kantoortuin werden, zijn er toch een aantal collega's onderuit gegaan die daar niet tegen konden. Gelukkig volwassenen in een professionele omgeving maar het gezeur is dan ook soms niet van de lucht. Als je eens een rustige plek nodig hebt, schep je alleen maar 'precedenten'. Terwijl iemand anders niet kan functioneren en zijn werk niet kan doen.

Lifecoach

Wij zien het niet zitten dat een lifecoach gaat proberen om kind weer naar school te krijgen, omdat we dat al geprobeerd hebben. Er is een IPG'er bij ons thuis geweest. Volgens mij werkt die op dezelfde manier.

En het is inderdaad wat AnneJ al zei, we zitten er al te diep in voor deze maatregel. We zijn inmiddels al een jaar verder.

dus

Als ik het goed begrijp hebben jullie voor je kind begeleiding weten te regelen vanuit een door jullie zelf geregeld PGB en heeft school toen toestemming gegeven om die begeleiding te komen geven op het 'opdc'? Daar is kind dan nu met haar eigen boeken van de reguliere school bezig, zonder dat ze toetsen kan maken.

School verwacht dat na een korte tijd kind terugkeert naar de reguliere school waarna alsnog de toetsen gemaakt kunnen worden. Waar is die verwachting op gebaseerd? Jij kunt al op je vingers natellen dat kind weer naar regulier laten gaan er op dit moment gewoon niet inzit. Daarvoor is kind te ver heen. Alleen de school kan dat niet beoordelen. En de psycholoog verwacht dat het onder gunstige omstandigheden nog minimaal anderhalf jaar duurt voordat je het zou kunnen proberen, want er zijn geen garanties in het leven.

Daarnaast kan er op het 'opdc' ook onderwijs, wereldschoolmateriaal en speciaal onderwijs leerkrachten, geregeld worden. Daarvoor heb je een tlv nodig en dat wil school niet geven.

Ik zou zeggen dat je nu wel lang genoeg 'geknutseld' hebt met dochter en dat er nu gewoon niet meer minimaal maar maximaal ingezet moet worden. Elke mislukking knaagt ook aan het zelfvertrouwen en het zelfbeeld van een kind en zorgt voor verdere uitval. De negatieve spiraal.

Die kinderen ken ik. Na een aantal scholen en zo-zo matige tot slechte hulp, geen hulp, is kind extreem faalangstig en gaat niet meer, en elke ervaring voegt weer negatief toe aan de spiraal naar beneden. En dan komt er ook nog de faalervaring van een jeugdzorginstelling bij waar school marginaal mogelijk is. Maar o, o, altijd beter dan thuiszitten, maar niet heus.
Scholen willen zo min mogelijk middelen en geld inzetten, te weinig en te laat is het devies, en jou kind komt in die negatieve spiraal en komt thuis te zitten.

Precies, AnneJ

Jij snapt het helemaal. Maar hoe maken we dit school duidelijk? Of willen ze het gewoon niet snappen omdat het te duur is om te doen wat wij willen.

eerst de onderwijsconsulent

Het lijkt me belangrijker dat de onderwijsconsulent het eerst goed snapt. Die kan jou helpen school te overtuigen.
Misschien is het handig als je er een overzichtelijk verhaal kan maken hoe het verloop is geweest bij je dochter, feitelijk, inclusief de ipg-er, de constructie op het 'opdc' en de negatieve spiraal waar niet nog eens een mislukking op moet volgen.
En dan controleren of ze het begrepen heeft.
Ik denk namelijk als ze het wel begrijpt dat ze dan zich beter kan inzetten. Ze heeft in elk geval meer ervaring met het op het juiste moment benoemen van argumenten, als ze die maar goed van jou te horen heeft gekregen.

geld inderdaad

Maar ze zien ook maar een klein stukje van de negatieve geschiedenis van je kind en de hindernissen waar ze tegenaan loopt.
Jij bent al mijlen verder en school moet nog wennen aan het idee dat je kind uitvalt. Jij hebt die geschiedenis in beeld, maar school niet. en daarom komt school nog steeds met die zo-zo oplossingen, waar jij met argumenten tegenin moet in een tekst die school kan begrijpen.
Dan nog kan geld een argument zijn, maar goed dan is het de beperking van school en niet jou beperking.
Maar zelfs als ze het snappen denken ze nog dat jou kind eerst maar eens nog een keer die negatieve spiraal onder hun neus, en waar zij het zien, moet presteren, voor school genegen is om daar passend op te reageren.
Hier bij ons ging dat net zo. Had je alles al gehad, begon school nog een keer met veel te lichte maatregelen, die al lang bewezen niet meer hielpen en kind weer een negatieve ervaring en nog dieper in de put dreigden te helpen.
Gelukkig waren er ook mensen op school die de hele geschiedenis van dochter wel kenden en konden plaatsen. Dus, terwijl de rest de oren van je hoofd kletste en suggereerde en oeverloze gesprekken hield, werd er gelukkig een plek geregeld op speciaal onderwijs.
Het briefje van de psychiater, kind had al sinds groep 3 basisschool schooluitval, niet waarschijnlijk dat dat met de door de reguliere school geboden steun op te vangen was.
Die steun is vaak ook een wassen neus. Dochter kon wel hulp en uitleg krijgen mits ze naar de ib-er toeging. Maar het initiatief om de klas uit te gaan en naar de ib-er te gaan ontbrak haar gewoon.
Ze kon wel hulp bij het opschrijven van huiswerk krijgen als ze er om vroeg. Maar ze was te angstig en daardoor teveel in zichzelf gekeerd om maar het moment op te merken dat de les eindigde en huiswerk aan de orde kwam.
Laat staan dat ze het initatief en de durf had om dat dan aan de leerkracht te vragen.
Het was nodig dat de leerkracht en de ib-er initiatief namen naar haar toe. Maar dat bied het regulier onderwijs over het algemeen niet.
Dat kreeg dochter pas op het speciaal onderwijs.
Ze is er grotendeels uitgegroeid en durft nu wel makkelijk te vragen. Ook met hulp van medicatie.
Ze had in de brugklas nog wel de durf om te vragen met goed mentoren die haar begrepen. Dat heeft ze dus blinkend gedaan. Tegen elke verwachting in.
Maar in de 2e kreeg ze een mentor die haar het bos instuurde als ze wat vroeg en die een te grote zelfstandigheid van haar eiste waarna ze dichtklapte en steeds verder achteruit kachelde tot ze niet meer kon en randpsychotisch werd.
Pas als je overduidelijk een dramageval bent kun je kans maken op wat begrip en misschien echte deskundigheid en hulp.
Zo werkt het nou eenmaal. En rustige angstige introverte kinderen met autistische trekken of een vorm van autisme vallen nou eenmaal niet op, dus niemand behalve jijzelf ziet het uit de bocht vliegen.

Niet statisch

Agatha, je zit in een spagaat. Normaal gesproken zoek je een opnderwijsoplossing voor een kind en ga je ervam uit dat als je die gevonden hebt, dat kind daar dan de opleiding af maakt. 8 jaar basisschool, minstens 4 jaan vo.

Ik snap (maar al te goed zelfs) dat je, als je op een alternatief aangewezen raakt, ook een bestendige oplossing voor een reeks vam jaren wil. Voor het kind, voor jezelf, voor het gezin, alleen al voor de planning en de praktische zaken. Zodat de rust weer kan keren.

Maar voor school is een alternatief per definitie tijdelijk. Voor school betekent de zorgplicht van school ook dat men voortdurend bezig moet zijn om aan dat tijdelijke alernatief een eind te maken. Om het weer bestendig op school te laten gebeuren. Dat proberen mag ook 4 jaar duren.

Er is (in Nederland) geen andere weg.

Ik vrees dat je niet ontkomt aan de coach.

Toetsen

Eigenlijk is er nog maar een ding nodig.
Je kind krijgt al eigen begeleiding bij de reguliere werkmethodes/boeken.
Je kunt zonder speciale begeleiding mits je een kans ziet om toetsen te maken.
Kan je kind toetsen maken met de ambulant begeleider?
Dat is dus het enig dingetje dat er nog aan ontbreekt. Misschien kun je je daarop concentreren.

Nee

AnneJ, voor toesten is een school nodig die meewerkt. Dat kan wel, in theorie, maar de school waarmee Agatha nu te maken heeft, die wil dat niet. Ze kanop zijn best bereiken dat die school met haar op zoek gaat naar een school die dat wel wil. Agatha kan dat ook een handje helpen, vind zo'n school.
Tot die tijd heeft de hudige school gphet voor het zeggen. Het heeft weinig zin om dat te negeren. Dat schiet niet op.

Natuurlijk wel Miriam

Is er geen realistische oplossing dan vraag je vrijstelling aan.
Je wilt je kind niet verder in een negatieve spiraal brengen.
Agatha heeft al een ipg-er gehad, dat is na een jaar al vruchteloos gebleken, kind is ondertussen achteruit gekacheld. Dan nog een rondje?
Lijkt me niet realistisch. Het kan de situatie ook verergeren, weer een faalervaring.
Dan maar vrijstelling.
Je hoopt echter dat er wel maatwerk mogelijk is en daar blijf je om vragen.

tegenwerken Miriam

In de realiteit van de jeugdhulpverlening en het onderwijs worden er gewoon drempels opgeworpen om te voorkomen dat jij de broodnodige maar schaarse hulp krijgt. Daar moet je je niet door uit het veld laten slaan.
Niet op voorhand denken dat de drempel die school opwerpt wel realistisch is, dat is om jou te ontmoedigen.
Je hoort de hele tijd kan niet, kan niet, kan niet, tot het ineens wel blijkt te kunnen, als je maar lang genoeg zeurt of als je kind maar een uitslaande brand begint te laten zien, of als er ineens budget komt, of een nieuwe directeur, of er worden ineens een aantal kinderen uit de voorziening gezet voor wie die voorziening toch al niet geschikt was maar bij gebrek aan beter.

Je zoekt naar de meest directe oplossing en die wachttijden neem ik met een korrel zout.

Een oplossing zoeken voor het maken van toetsen kan de win-win zijn. Geen extra kosten voor school en een doorgaande leerlijn, want daar gaat het om!, voor kind.
Moet soms even bezinken, kwartje moet vallen.

En zo ga je verder. Niets is onmogelijk op voorhand.

En ik vind het ook heel treurig dat er heel veel kinderen in voorzieningen terecht komen die daar niet voor bedoeld zijn, gewoon omdat de wachttijden voor de hulp die ze wel nodig hebben te groot is, en verstopt met weer andere kinderen voor wie die voorziening weer niet ideaal is, maar ook weer een gelegenheidsoplossing.
Als ouder heb ik geleerd dat een oplossing voor een kind met autisme realistisch en niet op papier een oplossing moet zijn. Foute of ontoereikende oplossingen brengen je kind namelijk meer schade toe.
Een kind komt niet zomaar thuis te zitten. Dat is niet een drempeltje waar ze maar even overheen moeten leren stappen.
En dat is vaak wel het idee.
Maar dan krijg je dat de aantallen thuiszitters verder oplopen omdat je de problematiek gewoon onderschat.

andere school

Als kind nu wel naar het opdc gaat zou ik in mijn handjes knijpen en niet verder bewegen. Weer een andere school kan zorgen voor hernieuwde uitval.

Onzin

Er is helemaal geen vrijstellingsgrond. Je kunt geen vrijstelling aanvragen.
Ik vind dat je een wazige en weing realistische fantasiewereld voorspiegelt.
Ik denk niet dat Agatha (of wie ook) daar wat aan heeft.

nee hoor Miriam

Gelukkig dat het met mijn kinderen wel gelukt is Miriam.
Ik denk zelf namelijk dat je je er weinig bij voor kunt stellen wat schooluitval en thuiszitten betekent voor een kind en voor een ouder als je het niet zelf hebt meegemaakt.
En misschien ben ik ook wel niet de beste uitlegger, maar een 'coach' vind ik juist zo niet passen bij een kind beperkingen door autisme.
Die coach zou ik zelf namelijk kunnen zijn. Helaas mag ik niet mee in de klas en kan ik de onrust op school en de chaos op afstand niet beheersen. Net zo min als een coach dat kan.

afdwingen

Je kunt helemaal niets afdwingen. Je kunt wel duidelijk zijn wat volgens jou de kortste en de beste route is. Beter nog, laat de onderwijsconsulent dat voor jou met school opnemen.
Als je kind hoe dan ook maar doorgaat met leren. Er is zo weer een jaar voorbij.

Vrijstelling, M Lavell

Ze willen juist wel een vrijstelling geven, maar als wij die accepteren dan moeten we het onderwijs zelf betalen. Natuurlijk zullen we dat doen als het echt niet anders kan, maar liever niet, dat kost duizenden euro's.

Dat kan niet agatha

De school kan jou geen vrijstelling geven.

Alleen de leerplichtambtenaar zou dat kunnen doen. Maar die kan dat niet als jij dat niet wil. De lpa kan je wel vervolgen als je de oplossing die school biedt niet accepteert.

Er ligt al een voorstel van de LPA voor vrijstelling

http://www.ouders.nl/forum/zorgenkinderen/school-doet-weer-moeilijk?page=1

"Vanmiddag ben ik bij de leerplichtambtenaar geweest. We worden nu wel in een hoek gedreven, door of een vrijstelling te accepteren of een proces-verbaal met melding bij AMK enz. aan de broek te krijgen. Leerplichtambtenaar is wel betrokken, maar zei dat ze straks ook niet anders kan, dan wordt het haar aangerekend dat ze geen actie heeft ondernomen."

Post 41 van Agatha Miriam.

LPA

Je kunt de LPA, maar ook de jeugdarts die op een gegeven moment ingeschakeld wordt vragen om de oplossing, voorlopig naar het opdc, met toetsen, en later als dat niet voldoende is wereldschool en speciale begeleiding, om die oplossing richting school te ondersteunen.
Je wilt niet dat kind weer uitvalt door te snel te hoge eisen te stellen waar de psycholoog al stelt, als moeder zie je dat al, dat het zeker nog anderhalf jaar gaat duren voor er een kans op terugkeer naar regulier onderwijs is.
En natuurlijk eerst aan de onderwijsconsulent.

Het kan intimiderend zijn maar procesverbalen en boetes zijn een protocollair dingetje. Zorg dat je voor de rechter komt en als je je verhaal goed uitlegt krijg je vaak vrijspraak. En anders maar een boete.
Je hebt geen keus.

reizen

Terwijl kind op het opdc zit kun je rustig met school overleggen waar je kind na het opdc naar toegaat. Door de reistijd te beperken kun je stress verminderen. Sommige kinderen hebben door de reis al zoveel stress opgelopen dat ze eerst tijd nodig hebben om weer bij te komen voor hun oren opengaan om te kunnen leren. Als je kunt kiezen dan is dat een argument. Je doet wat je kunt.
Er wordt vaak te lang teveel flinkheid van een kind verlangt waardoor de rek er uit raakt en er langdurige uitval volgt.
Je kunt je vaak niet voorstellen hoeveel energie zo'n schooldag kost voor een kind dat beperkt is in de mogelijkheden om daarmee om te gaan.

Tijdig thuisblijven als de druk te hoog oploopt. Met ov in plaats van een lange uitputtende fietstocht, zonodig speciaal vervoer. Vaak kun je met die maatregelen erger uitval voorkomen. Te vaak wordt de druk te hoog en als het eenmaal fout loopt is de weg terug heel moeizaam in tegenstelling tot wat de Nienhuizen met hun RENN4 beweren en jou willen doen geloven.

Dus als het mogelijk is kan reistijd beperken helpen. Je weegt het af. Als er een rustiger passender school een eind weg is kan dat weer beter zijn. Ideaal wordt het nooit.

Je kunt dus aan school meegeven dat je de reistijd wilt beperken om de stress te kunnen beperken waardoor je hoopt dat er meer energie overblijft om les te volgen. Maar de school moet dan wel genoeg positieve mogelijkheden voor je kind hebben om overdag te functioneren.

Melding AMK

Anders maar een boete, dat zei ik ook tegen de LPA, maar toen ze zei dat daar ook een melding bij het AMK aan vast zat, ben ik daar toch anders over gaan denken.

Ik ben op het moment bezig met een mail aan de school over o.a. de organisatie van toetsen maken. Ik vind het heel lastig om deze zakelijk te houden.

Toetsen

Kan de ambulant begeleider de toetsen opvragen, contactpersoon zijn voor de mentor en de leerkrachten? Het initiatief nemen?
Als school niet wil kun je het initiatief, er is een toets, we sturen die naar het opdc, beter niet aan school overlaten.

Tja het AMK

Vals weer zoiets. Gretige dogooders die maar wat graag de zaak even willen komen beroddelen. Maar als je je kalm houdt kun je ze ook nog afwijzen. Tot aan de rechter.
Maar ik snap dat het dan steeds verleidelijker wordt om de vrijstelling maar te accepteren. Veel ouders doen dat om die reden. Waarna scholen vrijuit gaan en de overheid haar plicht niet nakomt.
Daarom is het des te belangrijker dat jij zelf het doel voor ogen houdt, met al deze bliksemafleiders, je kind een doorgaande leerlijn bieden onder voor haar goede condities.

Ophoging PGB

De LPA en ook de onderwijsconsulent noemden de mogelijkheid voor ophoging van het PGB bij vrijstelling. Zodoende zou dan het onderwijs van de wereldschool bekostigd kunnen worden. Ze wisten beide niet zeker of deze mogelijkheid nog bestaat. Weet iemand dit? Of wordt dat pas duidelijk vanaf 1 januari?
Verder hadden wij juist begrepen dat PGB niet ingezet mag worden voor onderwijsdoeleinden, of is dat juist omdat kind nu nog wel ingeschreven staat bij een school?

AnneJ, je hebt gelijk dus, dat ik neig naar de vrijstelling, maar niet voordat ik heb uitgezocht hoe het dan gaat met de financiëring van het onderwijs.

coordinatie toetsen

Als er een goed ingevulde electronische leeromgeving is kun je zelf in de gaten houden of er een toets komt en wat de inhoud is.
Dan houd jij dat in de gaten en stuurt direct een verzoek naar de betreffende leerkracht om de toets tijdig te bezorgen bij de ambulant begeleider, met cc. naar de ambulant begeleider, zodat de leerkracht direct het mailadres van de ambulant begeleider heeft en de ambulant begeleider weet dat er een toets aan moet komen.
Controleer of de toetsen aankomen bij de ambulant begeleider.

financiering

Als je de columns ziet op Binnenlands Bestuur over de thuiszitters, ook de reacties, dan zie je dat beschreven wordt hoe geld voor zorg niet besteed mag worden aan onderwijs en andersom.
Bovendien is het 'zorggeld' of 'PGB geld' niet voldoende voor de bekostiging van de wereldschool. En wordt het zelfs door OCW verboden om zorggeld naar een private onderwijsinstelling over te maken.
Er mag van afgeweken worden, maar dat gebeurt vaak niet. Soms wel, maar dat zijn stiekeme acties als 'Miep ziek' waar zo min mogelijk ruchtbaarheid aan gegeven wordt.
Wespennest dus. Vooral omdat de gemeente nu een grotere vrijheid zou moeten krijgen na de transitie. Maar daar zijn de uitkomsten nog niet bedacht en heel onzeker, heb je nu nog weinig aan, tenzij je de wethouder meekrijgt om met de financiering voor de onderwijsvoorziening voor jou kind te experimenteren.
Je kunt beter elke stap nu overleggen met de onderwijsconsulent. Maar uiteindelijk beslis jij, dat blijft zo.

vraag

Of je kind dit jaar mag afmaken met toetsen en dan volgend jaar mee mag doen met wererldschool en speciaal onderwijs.
Drukt ze niet meer op het budget van dit jaar.

Goed idee

maar school wil snelle terugkeer van kind naar hun school. En man zei net dat de toetsen alleen mogen worden gemaakt als we akkoord gaan met de lifecoach (hij heeft afgelopen week telefonisch contact gehad met de directeur).

Net gehoord dat psycholoog vindt dat wat school nu doet, niet goed is voor kind. In januari verder. De ambulant begeleider heeft inmiddels iedereen uitgenodigd voor een gesprek eind januari.

niet passend onderwijs

http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/doorbraak-thuiszitters-deel-3.9456106.lynkx

"Een ding is volstrekt duidelijk. Er zitten gewoon kinderen thuis, terwijl ze wel willen leren, maar dat aantoonbaar niet (volledig) op school (meer) kunnen. Vaak mede na verschillende mislukte pogingen om onderwijs op school te realiseren, waardoor deze kinderen nog een extra trauma hebben opgelopen. Lees bijvoorbeeld dit rapport"

http://nietnaarschool.nl/wp-content/uploads/2013/04/Thuiszitters-de-praktijk.pdf

Voorbeelden en een passende column over een rechtzaak van Katinka Slump