moederverdriet (kleinkind in de couveuse)
Onze oudste dochter verwacht haar eerste kindje. Eind vorige week braken de vliezen (eerst niet onderkend) en ze ligt in een academisch ziekenhuis. Begin deze week was ze 24 weken zwanger.
Moeilijke beslissingen zijn genomen door de ouders, door hun tranen heen en in grote verbondenheid.
Het kindje leeft nog, maar nu zijn er weeën.
Het is zo ontzettend veel te klein, zo onrijp.
Vorige week, de nacht voordat ze in het ziekenhuis belandde, droomde ik over een catalogus met kleertjes voor kindjes die niet meer in leven zijn, met vermelding 30-33 cm. Ik zei tegen degene met wie ik dat blad bekeek: hoezo zouden kinderen die niet meer leven andere kleertjes aan moeten dan levende baby's? Rare droom he. En bij het ontwaken vertelde mijn man me dat dochter in het ziekenhuis was beland.
Ik maakte me al een paar weken zorgen over haar zwangerschap, ze had kwaaltjes die ik me totaal niet herinnerde van mijn eigen zwangere tijden.
Straks ga ik naar haar toe. Als de ontstekingswaarden laag zijn (ze waren vanochtend weer gedaald) krijgt ze opnieuw weeënremmers. Maar ja, waar moet je op hopen?
Dochter werkt al vele jaren bij mensen met een beperking en weet uit ervaring hoe verschillend de levens van deze mensen zijn in de praktijk; de zorg, de bezuinigingen, geluk en ongeluk.
Ik wilde dit even met jullie delen. De zorgen van moederschap (en de vreugde niet te vergeten!!) duren een leven lang.
Spanning en zorgen.
Ik heb net eens opgezocht hoe klein een mensenkindje is met 24 weken zwangerschap. Ja, echt ienieminie. Het geeft een beeld hoe klein en fragiel dit meisje is waarover jij schrijft.
Hopen dat ze de komende week weer wat groeit en dat het goed gaat met haar. Sterkte!
Ook hier word aan hen gedacht
Wat een spannende start van je kleindochters leven. Het tweede couplet van Omdat Hij Leeft werd bij mijn doopdienst gezongen voor de kinderen die opgedragen werden. Ik moest er gelijk aan denken toen ik het bericht las:
Chorus
Because He lives, I can face tomorrow,
Because He lives, all fear is gone;
Because I know He holds the future,
And life is worth the living,
Just because He lives!
How sweet to hold a newborn baby,
And feel the pride and joy he gives;
But greater still the calm assurance:
This child can face uncertain days because He Lives!
Chorus
Because He lives, I can face tomorrow,
Because He lives, all fear is gone;
Because I know He holds the future,
And life is worth the living,
Just because He lives!
Hopelijk mogen jullie als familie die zekerheid beleven.
Mariel
Hee Mariel!
... wist niet dat je 'hier' nog meelas... 
Wat bijzonder, dat coupletje. Nooit gehoord.
Het is best moeilijk vertrouwen te houden. Al die tegenstrijdige gevoelens.
En 'uncertain days' zijn er mede door de bijzondere medische mogelijkheden van nu. Veertig jaar geleden had dit hummeltje geen kans gekregen.
Ach en ook die mogelijkheden zijn relatief. Menselijk leven is altijd kwetsbaar. Het leven is lang niet zo maakbaar als we soms dreigen te denken. Onzekerheid is er altijd, en zonder vertrouwen kan een mens niet leven.
We zijn kinderen van onze tijd en hebben keuzes te maken met de uitdagende mogelijkheden die er nu zijn. Keuzes maken - en je weet zo vaak niet waarvoor je kiest. Het lied dat je citeert bezingt dat we geen angst hoeven te hebben omdat Hij leeft en de toekomst in zijn hand houdt. Grote woorden om naar je toe te zingen in tijden van enorme wankelmoedigheid. Of je gedragen voelen door wat anderen zingen, maar wat nu niet over je eigen lippen durft te komen.
Al is mijn stem gebroken,
mijn adem zonder kracht,
het lied op and're lippen
draagt mij dan door de nacht.
Door ademnood bevangen
of in verdriet verstild:
het lied van Uw verlangen
heeft mij aan 't licht getild!
Techniek
Ja, de techniek kan zeker meer dat veertig, of zelfs dertig jaar geleden. Nieuwe technieken brengen nieuwe mogelijkheden met zich mee, en hoop, verwachtingen, zorg. Maar ook keuzes die soms erg moeilijk zijn.
Tonny, het is al geweldig wat je kleindochter en haar ouders nu al laten zien.
Ik heb het hele korte leven van mijn veel te vroeg geborene ervaren als een volmaakt leven, een compleet leven, waarin alles wat het leven te bieden heeft aan liefde, zorg, maar ook bezorgdheid en angst aanwezig was. Niet wat er had kunnen zijn telt, maar wat er nu is. En dat is een wonder, het wonder van het leven zelf, geen groter wonder dan dat.
Tsjor
Tsjor
'Niet wat er had kunnen zijn telt, maar wat er nu is. En dat is een wonder, het wonder van het leven zelf, geen groter wonder dan dat. '
Zo is dat!
Met het ienieminimensje, en met mijn hoogbejaarde moeder die straks zonder een enkele generatiegenoot (maar wel met mij ) haar 95-ste verjaardag gaat vieren.
Het wonder van het leven zelf.
Hoekje
Ik kijk iedere dag even om het hoekje om te zien of er nieuws is over ienieminimeisje, twee weken oud is ze al, wat een bikkel is dat kleine frêle meiske. Klein, maar dapper.
Sterkte weer voor haar en alle mensen die van haar houden!
Aagje
ienieminimeisje
was gisteren twee weken! En afgelopen maandag 26 weken, apart he, twee leeftijden.
Gisteren en vandaag waren heel goede dagen, daarvoor was er een dipdag helaas, ademhaling te oppervlakkig. Daar kreeg ze medicatie voor en dat had effect Hartstikke fijn!!
Nu zitten de jonge ouders te stoeien met werk, vakantie, ziekmelden, vrije dagen... Precies toen deze situatie begon (met die gebroken vliezen en wachten wat er zou gebeuren) hadden ze vakantie opgenomen, ze zouden een week klussen en een week ergens heen. Dat is dus volslagen anders gegaan allemaal.
Dochter heeft tot haar verrassing bijzonder verlof gekregen van haar werkgever.
De baas van haar wederhelft verwacht 'm maandag weer. Dat de 'vakantie' anders besteed is, tja dat is niet zijn probleem en ziek melden vindt de baas helemaal niet aan de orde, ook al voelt de jonge vader zich alsof-ie onder de tram heeft gelegen - mentaal dan. Snap ik wel, maar het scheelt wel erg hoe je zoiets brengt en of iemand zich serieus genomen voelt (niet dus).
Nou ja, concentreren op wat goed gaat maar he!!
Oh wat apart
Krijgt je dochter geen bevallingsverlof dan?
wet is veranderd
Bevallingsverlof gaat pas in als baby thuis is, controleer dit even, wetgeving is nog maar net veranderd en vader mag zich uiteraard ziek melden daar heeft hij helemaal geen toestemming voor nodig.
Hij is ziek op psychische gronden en ook hij heeft recht op zorgverlof, hier zou ik niet voor kiezen is onbetaald vaak.
Ziek melden na vroeggeboorte is niet raar, zijn meer vaders die dat doen ook heeft hij recht op vaderschapsverlof die drie dagen moeten dus niet van zijn vakantie af gaan. Tevens heeft hij recht op calamiteiten verlof, dus heeft hij helemaal geen vakantie dagen opgemaakt
Oh en bedankt MarSy
Weet niet of dat handig is.
Top van werkgever van dochter. Wel schrijnend zo dat verschil.
Kan me zo voorstellen dat deze houding van werkgever bepaald niet helpt bij het onder-de-tram-gelegen gevoel van de jonge vader. Wat een koude douche!
Fijn dat het goed gaat met Ienieminimeisje!
Zwangerschaps- en bevallingsverlof (ot)
Niet om het draadje te kapen, maar heeft Tonnydochter dan na haar bevalling niet automatisch recht op 16 weken verlof? En moet ze voor bevallingsverlof wachten tot de baby thuiskomt? Ze is toch nu bevallen en Ienieminimeisje moet mss nog wel tot 40 weken in het ziekenhuis blijven (of nog langer). Zou ze dan nu theoretisch moeten werken tot dat moment om daarna (16 weken?) verlof te hebben? Dat zou toch heel krom zijn? Ik dacht begrepen te hebben dat het recht op 16 weken zwangerschaps-bevallingsverlof er is vanaf het moment dat een zwangerschap 24 weken is. Heb ik dat nooit goed begrepen of is het ingrijpend veranderd?
Aagje
verlof dochter
Wat ik van haar hoorde, is dat ze nu bijzonder verlof heeft gekregen tot haar kindje uit het ziekenhuis komt. Op dat moment gaat het gebruikelijke zwangerschaps/bevallingsverlof van 16 weken in. En inderdaad is die verandering er pas sinds kort.
Nou
Als er dan automatisch recht is op dat bijzondere verlof tot het moment dat een kind uit het ziekenhuis komt, dan vind ik het wel goed. Dan heb je tenminste een fatsoenlijke tijd om met je kind door te brengen. Maar als er een mogelijkheid zou zijn dat dat bijzondere verlof niet gegeven wordt, vind ik het raar. Ook na een veel kortere zwangerschapstermijn dan 40 weken maak je een gewone bevalling door met alle lichamelijke en geestelijke aspecten die daarbij horen. En als je dan ook nog extreem te vroeg bevalt en alle zorgen hebt om je kindje, kun je toch niet werken? Maar goed, dat negatieve scenario zal wel niet aan de orde zijn...
Hoe gaat het nu met Ienieminimeisje? En haar ouders?
Aagje
Ze kan zich toch ziek melden
Ze is zo kort na de bevalling niet fit genoeg om te werken. Ziek melden dus. Daar is geen bijzonder verlof voor nodig.
Wordt het bijzonder verlof doorbetaald? Zo niet, dan zeker ziek melden.
1 juli
1 Juli is alweer 16 dagen geleden en wat kan er in korte tijd veel gebeuren, op en neer, heen en weer, van hot naar her en weer overnieuw. En dan komt het werk alweer om de hoek kijken.
Logisch, zij kijken naar de zakelijke kant en minder naar het stuk dat het leven van 2 jonge mensen volledig op de kop staat.
Ik hoop dat de jonge ouders alle medewerking krijgen van de bedrijven waar ze werken.
Zodat ze zich volledig op hun kleintje kunnen concentreren en echt bij de dag kunnen leven.
Sterkte en kracht toegewenst voor jullie allemaal en voor ienieminimeisje een virtueel knuffeltje.
klopt niet hoor
Nog steeds gaat het verlof in zodra de baby geboren is. Nu je dochter vooraf nog geen verlof heeft gehad heeft ze in totaal in elk geval recht op zestien weken vanaf de geboorte. Daarna kan het verlof verlengd worden omdat de baby in het ziekenhuis heeft gelegen.
De wettekst uit de wet arbeid en zorg:
3. Het bevallingsverlof gaat in op de dag na de bevalling en bedraagt tien aaneengesloten weken vermeerderd met het aantal dagen dat het zwangerschapsverlof tot en met de vermoedelijke datum van bevalling, dan wel, indien eerder gelegen, tot en met de werkelijke datum van bevalling, minder dan zes weken heeft bedragen.
5. Als een kind tijdens het bevallingsverlof vanwege zijn medische toestand in een ziekenhuis is opgenomen, wordt het bevallingsverlof verlengd met het aantal opnamedagen, te rekenen vanaf de achtste dag van opname tot en met de laatste dag van het bevallingsverlof tot een maximum van tien weken. De in de eerste zin bedoelde verlenging van het bevallingsverlof is uitsluitend van toepassing voor zover de ziekenhuisopname langer duurt dan het aantal dagen waarmee het bevallingsverlof als gevolg van de werkelijke datum van bevalling op grond van het derde lid wordt verlengd.
Sterkte met alles.
eh Four
je hebt ongetwijfeld gelijk, maar ik struikel over de ambtelijke zinsbouw - zullen mijn emoties wel zijn.
Wat betekent dit nu concreet? Ze was uitgerekend op 20 oktober. Kindje is op 1 juli geboren.
Haar werkgever heeft het door P&O laten uitzoeken en daar zij men dat ze bijzonder verlof krijgt totdat het kindje thuis komt, en dat op die dag het bevallingsverlof ingaat.
Als ze op dit moment het reguliere bevallingsverlof heeft, zal dat zo ongeveer voorbij zijn als het kindje thuis komt. Dat kan toch de bedoeling niet zijn??
website ouders van couveusekinderen
'Zwangerschapsverlof moeder couveusekindje eindelijk verlengd!
Het kabinet heeft vandaag besloten dat het verlof van moeders met couveusekindjes wordt verlengd, iets waar de Vereniging van Ouders van Couveusekinderen zich jarenlang hard voor heeft gemaakt. Het verlof wordt opgeschort zolang de baby in de couveuse verblijft, en hervat zodra de baby uit het ziekenhuis wordt ontslagen. Wat hebben we hier lang op gewacht!
Dit is natuurlijk geweldig nieuws voor alle ouders met couveusekindjes! Voor iedereen die te maken krijgt met een vroeggeboren- of ziek geboren kindje is de beginperiode heel erg zwaar, onzeker en emotioneel. Door het verlof te verlengen, krijgen alle ouders de gelegenheid om te genieten van hun kindje thuis!
Doordat het verlof tot nu toe, zoals bij iedere moeder, 16 weken was, moesten veel moeders van couveusekindjes vrij snel na thuiskomst weer aan het werk. Sommigen moesten zelfs al weer beginnen terwijl hun kindje nog in het ziekenhuis lag. In deze situatie is er geen tijd om te verwerken, je hebt geen tijd om te wennen aan je kindje thuis en je moet meteen weer de zorg van je kindje overdragen aan de crèche en/of andere opvang. Het feit dat je nu alsnog de tijd krijgt om thuis samen te genieten is wat ons betreft niet meer dan logisch en een absolute mijlpaal!
'
stabiel
afgelopen nacht was wat minder. Nu is ze weer stabiel. Gewicht ook, niks eraf, niks erbij, heeft de afgelopen week geschommeld. Geduld, geduld... maar moeilijk is het wel!!!
Tjonge
wat een emotionele achtbaan zitten jullie in. Zo'n klein meiske dat je gemoedstoestand zo beïnvloedt. Sterkte!
Liefs, Aagje
wat
Wat kun je dan blij zijn met wat grammetjes erbij...daar ga ik voor duimen komende dagen! Sterkte weer!
Heel veel sterkte Tonny
Omdat ik weet wat het is uit ervaring.....heel veel sterkte en kracht toegewenst.
Houd moed!
Lees en leef mee
En durf je je al een beetje oma te voelen, Tonny?
voorzichtig positief
Minimeisje is vandaag drie weken, gisteren hadden haar ouders gesprek met haar 'casemanager'. Als de komende drie weken net zo goed verlopen als de eerste drie, zit ze aan 'de goede kant van de lijn' Dat is een bemoedigend bericht.
Elke dag is er een.
Gisteren kreeg ze een bloedtransfusie, dat hoort er vaak bij bij zulke kleintjes, en volgens dochter is ze nu (weer) mooi roze.
De grote onrust op de volle zaal blijft vervelend, erg veel alarmpjes. Minimeisje krijgt nu en dan oorkapjes op om de prikkels wat te dempen.
Me Oma voelen. Nee, dat heb ik nog niet. Ik ben vooral erg betrokken bij de ouders, het is bijzonder wat deze situatie doet in onze relatie. Je zou zulke omstandigheden nooooit wensen, maar het geeft iets heel speciaals. De verbondenheid, het meeleven, het is een intense tijd.
aangekomen
oh ja, minimeisje is aangekomen, zit nu over de zeven en een half ons heen. Kan zomaar weer ongedaan gemaakt worden, maar voor nu is het heel mooi!
Mooi Tonny
Wat je schrijft.
En hoe je het schrijft.
Ach
Dat is positief nieuws. Fijn dat je het komt vertellen. Nog drie weken voor Ienieminimeisje aan de goede kant van de lijn kan zitten...wat een spanning voor haar ouders en jullie. Er brandt weer een kaarsje!
Liefs
Fijn weer, je bericht.
Wat een zwaargewichtje wordt het al, je ienieminikleinkind, ze gaat richting een heel pak suiker!
Fijn dat de band onderling warm is, mooi dat je er kan zijn voor de jonge ouders. De zorgen blijven nog, maar wat fijn dat je berichtjes positief zijn.
Het echte " ik ben oma" gevoel komt nog wel, je hebt dit kindje al in je hart gesloten.
denk ook
Denk ook dat die band vanzelf wel komt en net als bij de andere kleinkinderen uniek zal zijn in zn soort. Eerst de spanning er af, durven hechten en dat ervaren met lichamlijk contact.
En dat duurt natuurlijk nog even, zo moeilijk!
Fijn dat het gewicht er nu bij is, hoe meer reserves hoe beter denk ik.
Virtueel knuffeltje
Aan je gedacht, Toony
Vanochtend op de tennisbaan toen mijn kind daar stond te spelen. 16 jaar geleden geboren aan de absolute ondergrens van behandelen destijds. Woog minder dan een kilo en is nu een sterk kind. Tonny, ik moest aan je denken omdat ik hoop dat jij straks ook zo naar je kleinkind kunt kijken !
