Kaarsjes[wordt gearchiveerd]
Bij deze een nieuw draadje, voor iedereen die een kaars wil branden voor iemand.
Liefs, Mickey
Een vriendin
Die na lange tijd weer gelukkig was met een man,nu heeft die man nog maar 2 jaar hooguit te leven,hij heeft botkanker.Ze heeft ook een zoontje die volgens de GGZ autistisch is(zij en ik weten zeker dat dat het niet is)een grote kaars voor haar.
en voor mezelf,
Ik heb nog maar 1 chemo kuur te gaan,maar de weg naar de top is erg steil voor mijn gevoel.prognose is wel goed,maar evengoed..
Voor heli
Jij en Joram zitten nog steeds i mijn hoofd. Mijn gedachten gan vaak even naar jullie uit als ik naar mijn eigen zoon kijk die even oud is als Joram.
Heel veel sterkte gewenst, vooral de aankomende vakantietijd....
Gr Pham
Vaderdag 2010
Een kaarsje voor alle papa's die een snoetje missen en voor alle papa's die zo gemist worden!
Kaatje & kids
voor jullie een kaars, om aan te warmen en kracht uit te putten!
Voor jacoline
Kaarsje van sterkte en hoop dat de laatste chemo kuur de allerlaatste is!
Heli en haar gezin
Denk veel aan jullie de laatste tijd, het eerste jaar zit er bijna op. Zoveel herinneringen die dan bovenkomen, zoveel verdriet ook weer. Hoop dat jullie er goed doorheen komen en wens jullie heel veel sterkte. Vaak lijken de dingen van tevoren zwaarder dan ze uiteindelijk zijn, heb ik gemerkt.
Liefs,
Kien
Lief!
Van jullie om mijn naam, onze namen, hier weer neer te zetten. Het doet goed en we kunnen het gebruiken!
Het is inderdaad niet te geloven dat het alweer bijna een jaar geleden is dat ons mannetje stierf. (Morgen elf maanden geleden.) Over een twee-en-een-halve week zou hij acht jaar geworden zijn. Het doet zo veel pijn dat ik me helemaal geen voorstelling kan maken van hoe dat zou zijn. Hoe hij misschien volgend jaar wel naar groep vijf zou kunnen, of niet natuurlijk, maar toch. Een jaar missen... Het begin van nog zo veel jaren waarin we ons mannetje gewoon groot hadden moeten zien worden.
En de vakantie. Ook dat is moeilijk. We hebben nog niets kunnen boeken. Op vakantie gaan, dat wat we het allerliefst deden, zal voor altijd zwart omrand zijn.
Ook voor ons andere mannetje zal ook dat weer een harde confrontatie zijn met het feit dat hij alleen is - en hoewel hij regelmatig aangeeft een broertje of zusje te willen, ook alleen zal blijven - en waarbij bij hem ongetwijfeld ook zoveel flashbacks langs zullen komen.
Al met al is het moeilijk, zoals het afgelopen jaar natuurlijk voortdurend was, al merken we dat het steeds een soort van 'thema's' zijn waardoor het moeilijk is, of moeilijker. En hoewel hij gevoelsmatig nog steeds heel dichtbij me is, is het letterlijk ongelooflijk verdrietig dat hij steeds meer uit ons leven verdwijnt...
En we hebben inderdaad een prachtig gedenkmonument (of hoe je het noemen wilt) ontworpen, gemaakt en laten maken en sinds vorige week is het geplaatst. Het is een mozaïek vol symboliek, mooie kleuren en een wegvliegende pterodactylus. En hoewel de symboliek hemzelf waarschijnlijk helemaal zal ontgaan is het echt een ding wat bij ons mannetje past. Als hij het zelf zou hebben gezien zou hij gezegd hebben: "Wauw, zo eentje wil ik ook als ik dood ben..."
Thanx
voor het kaarsje.
Slik...heli
en zo zat ik op mijn werk je berichtje te lezen, en zo liepen de tranen weer bijna over mijn wangen....zo kort nog maar, toch alweer bijna een jaar....maar wat is een jaar? Heel veel sterkte de komende tijd, voor jou en je gezin....
Ilona.
Onze hulp die net 28 bestralingen achter de rug heeft. Ze moet toch ook nog chemo ondergaan de komende maanden. Dit bericht kwam hard bij haar aan.
Het kaarsje brand de komende tijd weer extra fel voor je meis.
M.
Heli
Lieve Heli,
Heel soms kijk ik nog wel eens op Ouders Online. Ik ben enige tijd actief geweest op dit forum, met name omdat mijn zoon is overleden in 2000 en toen ik zwanger was van mijn derde kind. Ik heb een aantal van je postings gelezen vorig jaar dus ik weet wat er met jou, met jullie is gebeurd. Zoals bij iedereen denk ik wel heeft jou verhaal mij enorm geraakt, te meer ook omdat er een aantal dingen wel vergelijkbaar zijn in onze beide situaties. Mijn zoon was wel iets jonger (hij was 2 en een half), maar ook hij is overleden tijdens de vakantie en ook bij hem was dat heel erg plotseling. Hij kreeg een heele agressieve meningokokkensepsis en dat betekende voor ons, kortweg dat er op maandagavond niets met hem aan de hand was en dat hij dinsdag tussen de middag er niet meer was. Ik moest even reageren op jouw bovenstaande posting omdat er toch wel even een schok van herkenning door me heen ging. Ook wij vonden het heerlijk om met het gezin op vakantie te gaan. Op de camping, lekker vrij, lekker buiten met enthousiaste kinderen. Maar zoals gezegd, ook onze zoon is overleden tijdens de vakantie.'s Ochtends hebben wij de camping met een ziek kind verlaten en 's avonds waren wij terug, zonder hem Alles lag er nog, zijn kleren, zijn drinkbeker, zijn autootjes, het is zo hard allemaal! Daarna heb ik ook gedacht dat ik nooit meer zou kunnen genieten van een vakantie, omdat we op welke camping dan ooit geconfronteerd zouden worden met die pijnlijke herinneringen. Toch kan ik wel zeggen, nu bijna 10 jaar later, dat het met ons niet zo is gegaan. We hebben het langzaam opgepakt, het eerste jaar een weekje in een huisje, daarna toch weer kamperen maar in een ander land en dit jaar zijn we voor het eerst teruggegaan naar het land waar het allemaal is gebeurd. Niet naar de plaats, nee ver daarvandaan, maar wel naar het land. En ik kan zeggen, onze vakanties zijn echt weer net zo fijn als vroeger, als ervoor. Natuurlijk hebben we af en toe onze 'momentjes", maar dat is ook wel goed denk ik. Onze zoon is altijd mee, hij staat breeduitlachend, genietend op een foto die tot de standaarduitrusting van onze caravan behoort. Stapje voor stapje is het denk ik, Heli met af en toe een flinke tuimelpartij naar beneden. Maar er is hoop echt waar. Ik wens je heel veel sterkte en toch ook nog heel veel mooie vakanties in de toekomst..
Liefs van Nina, die heel erg benieuwd is naar de vliegende pterodactylus, het klinkt prachtig!
Heli
Er is zo'n lief berichtje boven mij geschreven, daar kan ik niet aan tippen. Maar ook van mij heel veel sterkte toegewenst. Ik heb helaas ook van dichtbij meegemaakt wat voor impact het heeft op een gezin als een kind (broer van mij) overlijdt..
Heli
een heel speciaal kaarsje voor een heel speciaal manneke en ook een kaars voor jullie, vader, moeder en broertje omdat jullie em zo missen!
Liefs en sterkte!
Gjalt!
Een kaars voor Gjalt en iedereen die hem mist, al is het zoveel jaar geleden, het gemis blijft!
Nina, ik was bij het lezen van jullie verhaal ook even helemaal terug in de tijd...!
Liefs!
Rembrand
Ik steek er een kaars naast bij op.
Ik ben bijna klaar met chemo (6 juli laatste) en begin vanaf 19 augustus aan hormoontherapie.
Hoeveel chemo moet je hulp hebben?
Jacoline.
Wat lief dat je altijd zo belangstellend bent ! ( dikke smakkerd richting Jacoline !!).Ze begint morgen en krijgt dan met tussenpozen van twee weken drie behandelingen. En dan volgens mij nog een aantal keren. In Oktober is ze klaar.
De chirurg had tegen haar verteld dat ze "alleen" bestraling nodig had, maar de oncoloog kwam toen met de mededeling dat bij een tumor die groter is dan 1 cm standaard chemo gegeven word.
Wat fijn dat jij bijna klaar bent met de chemo. Heeft de hormoontherapie ook nog nadelige effecten ?
M.
Rembrand antwoord(ot)
Door hormoon therapie wordt mijn hormoonspiegel laag gehouden.Ik kom dan hoogswaarschijnlijk in de overgang.Het precieze van hormoontherapie krijg ik nog allemaal te horen.
jouw hulp zit in hetzelfde schuitje,dus ik weet maar al te goed hoe ze zich kan voelen,ook straks met chemo.Ik zit ook op een forum.
Voor een vriendin
die met een bbz in het ziekenhuis ligt - om 12 uur vannacht een spoedoperatie gehad. Alles gaat nu goed, maar het besef en de emotie lijkt nog te moeten komen.
Rembrand en jacoline
Ook in mijn directe omgeving heb ik nu te maken met die rotziekte, alleen bij ons is de situatie nog ff erger. M heeft metastasen in de rugwervels en kan niet meer genezen. Ik hoop dat Jacoline en de hulp van Rembrand wel beter kunnen worden. Daar brand ik een extra kaarsje voor.
O.t.) het valt me trouwens op dat er zoveel verschillende behandelmethodes zijn. M krijgt nu eerst hormoontherapie en pas daarna wordt bekeken wat er verder nog aan behandelingen mogelijk is.
En natuurlijk brand ik ook een hele dikke kaars voor M. Ik hoop dat het haar gegund is om haar kinderen nog een stuk groter te zien groeien.
Kaars voor r
Omdat het zo moeilijk is om een baan te vinden - je bent er zo druk mee en elke keer weer die teleurstelling. Een kaars voor jou en je gezin!
Ninanina
Nina, wat een verhaal! Dank voor het delen daarvan! Wat zal dat voor jullie ook moeilijk zijn geweest. Inderdaad heel herkenbaar hoe je weer terugkomt op de vakantieplek en alles ligt er nog bij zoals je het achterliet...
Ik ben blij te lezen dat voor jullie vakantie vieren weer hetzelfde voelt als voor het overlijden van jullie mannetje (nu weet ik ook welk verhaal bij de naam Gjalt hoort 
).
Ik hoop dat ik het over tien jaar ook zo kan zeggen... Voor nu is het moeilijk, ook omdat we zien dat ons andere mannetje zich zo alleen voelt. Hij trok zich altijd op aan zijn grote broer, ze waren heel veel samen. Joram was zijn beste (en enige) vriend. Het is een hard gelag nu wat dat betreft. En met de wetenschap dat hij ook altijd alleen zal blijven, daar is hij heel veel mee bezig. (En dan ben je nog maar vijf...)
Het doet me goed te lezen dat jullie mannetje tijdens vakanties nog steeds met jullie meereist. Wat een goed idee van die foto!
Nogmaals dank voor het delen en je bemoedigende woorden. Doet goed!
En over die pterodactylus, of eigenlijk, pterosaurus; ik schrijf af en toe een beetje op een blog en daar staan wat foto's van het mozaïek, hoewel die blog natuurlijk openbaar is heb ik toch wat moeite om hier de url te noemen. Je kunt me mailen op ool.heli at gmail.com en dan stuur ik je de url (geldt ook voor andere nieuwsgierigen trouwens ).
liefs, heli
Voor iedereen
die het hard nodig heeft, vechtend tegen een ziekte, hun geliefde(n) missend, of 'gewoon' omdat ze het even nodig hebben; een zomers kaarsje tijdens deze zonnige dag, die misschien even niet zo aanvoelt...
Kaarsje
voor Ing en familie
Sterkte meis!
Heli, voor jou
voor jullie. Gewoon omdat ik regelmatig aan je moet denken, aan hoe onvoorstelbaar het moet zijn om 'gewoon' door te leven zonder je kind.
Dinie
Voor Dinie, die vandaag de strijd tegen alvleeskanker heeft verloren. In april liep ze nog gewoon de post..... 2 maanden tussen diagnose en overlijden.....
Voor haar man, kinderen en kleinkinderen voor wie de afgelopen periode ook heel heftig is geweest en alles nu een plaats moeten zien te geven.
Een rijtje kaarsjes
Voor de mensen in mijn omgeving die allemaal slecht nieuws over hun kinderen kregen. Of over zichzelf. Ik ben er helemaal stil van.
Sandra's vader
Een kaars voor Sandra's vader en Sandra. Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Sandra
Een kaars voor jouw vader en een dikke kaars voor jou en je gezin voor kracht... Sterkte!
liefs,
Petr@
Anna
Op deze zonnige dag een felgeel vrijdagkaarsje voor jou...
liefs,
Petr@
een dikke kaars vol kracht voor een lieve vriendin die vanochtend totaal onverwacht haar hond heeft moeten laten inslapen...
