Geen spreker bij crematie ...
Mijn moeder is overleden en zal dinsdag worden gecremeerd .
Er zullen 3 muziekstukken worden gespeeld waarvan 1 voorzien van foto,s .
Echter zal er niet gesproken gaan worden zoals het er nu naar uit ziet .
Door omstandigheden in de loop der jaren hadden mijn broer en ik een zeer afstandelijke relatie met onze moeder en eigenlijk ook geen leuke herinneringen aan haar .
Ook de relatie tussen mijn moeder en vader was nier erg warm , ze deden eigenlijk nooit iets samen .
Hierdoor lukt het ons niet om iets op papier te zetten en om te laten voorlezen .
Heeft iemand wel eens een crematie zonder spreker mee gemaakt , hoe was dat ?
Zijn er nog tussen oplossingen of zo , een algemeen gedicht , tekst voor laten lezen of dan beter het te laten bij de muziek/foto's ?
Alvast bedankt
Ook voor anderen waardevol
Ookal is het niet duidelijk of TS de informatie heeft kunnen gebruiken, ik vind het heel waardevol.
Sinds gisteren ligt mijn vader op sterven. Hij gaf ‘s ochtends al aan er morgen niet meer te zijn. Hij is op en ik vind het mooi dat hij er zo in staat.
Alleen is er een pijnlijke ruzie tussen zijn kinderen en wordt de begrafenis in besloten kring gehouden. Ik weet al waar en welke muziek. Ik vind het alleen moeilijk om woorden te zoeken. Zelf heb ik behoefte om te praten hoe zijn veerkracht in het afgelopen jaar zo inspirerend was. Maar dan voelt het alsof de vele jaren ervoor van weinig waarde zijn geweest als je alleen over dat laatste jaar praat, als waardevolle herinnering.
Het moeilijke is ook dat we weinig nabestaanden hebben en die ene, die jaren mijn vader heeft uitgebuit, mogelijk aanwezig zal zijn.
Mijn moeder wil ik niet confronteren met een uitvaart van 5 minuten. Maar in koffie en gebak heb ik, en nog een paar anderen, ook geen trek.
Ik vind dit heel moeilijk.
Wat is gebruikelijk tijdens een uitvaart in besloten kring? De ruzie maakt het zo dubbel.
Flanagan
Wat een moeilijke situatie heb je nu,sterkte!
Ik zal proberen uit te leggen wat wij gedaan hebben. Wij hebben een begrafenis in besloten kring gedaan omdat mijn vader een man was die graag op zichzelf was en mijn moeder er weinig mensen bij wilde hebben,alleen de mensen die hem de laatste jaren nog gekend hebben. Een zus mocht niet komen, die hebben wenaderhand ingelicht,dit zou hij nml echt niet gewild hebben.
De begrafenisondernemer stelt straks allemaal vragen,hoeveel mensen,wil je kaarsen, wat wil je naderhand,welke muziek,wie gaat er praten,wil je vervoer of meteen naar het crematorium en daar opgebaard worden.
Wat is in een paar steekwoorden je vader. Kun je daar een stukje over maken?
Wil je rouwbezoek( mijn vader zou dat dus echt niet gewild hebben , ging zelf nooit,dus niet gedaan)
Geef bij haar/hem ook aan dat er spanningen zijn en of er een oplossing kan zijn in verschillende kamers vooraf aan de begrafenis. Ze zullen dit vast vaker mee gemaakt hebben.
Kun je een stukje maken over de laatste jaren en iemand anders de levensloop. Dan heb je toch het allebei. Ik denk dat als jij nu al weet dat je t over veerkracht wil hebben, je dat ook ‘moet’ doen.
Neem persoonlijke dingen mee die voor hem van belang zijn en vertel daar iets over?
Ik zie dat er een wat rommelig verhaal van heb gemaakt,ik hoop dat je er iets mee kunt.
Flanagan
Veel sterkte, vandaag en de komende dagen.
Niets is gebruikelijk, alles kan en mag.
Wat ik noem zijn maar mogelijkheden, niet meer dan dat.
Je kunt denken aan de volgorde: muziek, chronisch levensverhaal, muziek, een tekst over de betekenis van leven en dood, muziek, een persoonlijke herinnering (dat heb je al klaar), muziek, een tekst over/bij het afscheid, muziek.
Gebaren zijn ook belangrijk. Bloemen, kaarsen, linten, tekeningen (als er kleinkinderen zijn bijvoorbeeld), water.
Als je iets bijzonders wil kun je ook denken aan iemand die 'live' muziek maakt. De vriendin van mijn zon is een harpiste, die wel eens op begrafenissen speelt, vandaar dat ik daaraan denk.
Je kunt iemand vragen om het te doen, er zijn gespecialiseerde uitvaartbegeleiders.
Het mooiste zou toch zijn als jullie, de kinderen het toch samen voorbereiden en doen, eventueel met moeder, als zij dat aankan. Ik heb zelf in die fase een keer gezegd: we gaan nu verder praten, zonder getrokken pistolen op tafel. Bij ons waren er geen lopende conflicten, maar op zo'n moment lijkt het wel alsof alle rekeningen uit het verleden boven water komen. Leg dan de vraag op tafel: wat wil je zeggen over leven en dood? Hebben jullie muziek, teksten, een verhaal wat daarover gaat en wat je mooi vindt. Of verdeel het: wie wil wat doen. Kom daarna weer bij elkaar. En alleen als er echt valse noten tussen zitten, waardeer dan wat ieder inbrengt.
Ik zou dus toch eerst met de kinderen (en moeder?) om tafel gaan zitten, aangeven dat jij het fijn zou vinden als jullie samen de uitvaart vorm willen geven. Kijken of je daar overeenstemming over kunt krijgen. Kijken wat ieders gedachten erover zijn. Eventueel een voorstel voor verschillende elementen op tafel leggen. Verdelen. En dan de volgende dag weer bij elkaar komen.
Eén lied of verhaal, waarin iedereen zich wel kan vinden kan het samenbindend element zijn. De rest kun je daarop afstemmen. In de verschillende religieuze tradities zijn natuurlijk veel verhalen te vinden. Er zijn mooie teksten te vinden. Prediker bijvoorbeeld: alles heeft zijn tijd. Of Korinthiërs over de liefde. Maar ik heb ook ooit het verhaal uit de Griekse mythologie gebruikt over de drie vrouwen die de lengte van het leven bepalen. Een heel neutraal verhaal. Er zijn gedichten, boekfragmenten, liedteksten.
Als je een verhaal hebt en een tekst bij het afscheid, dan komt de rest vanzelf.
Als je moeder vitaal en krachtig is zou haar mening en haar inkleuring natuurlijk voorop moeten staan. Het is haar generatie, haar echtgenoot. Zij kan bepaalde gevoeligheden hebben waar je niet aan voorbij moet gaan.
Probeer het dan toch samen te doen, de komende dagen. Dat zal best intensief worden, omdat je elkaar een paar keer moet zien en spreken. Neem als uitgangspunt dat jullie allemaal kinderen zijn van jouw vader, ook degene die uitbuit, ruzie maakt, altijd zorgt, en wat voor eigenaardigheden dan ook met zich meebrengt.
Het kan erg waardevol worden, om deze tijd toch samen door te maken.
Na de uitvaart kunnen de ruzies weer worden hervat.
Veel sterkte, nogmaals, in deze intensieve periode.
Tsjor
2 locaties
Wat wij bij mijn zus hadden was dat de herdenking bij haar op de groep was en dat we daarna met het gezin meegegaan zijn naar het crematorium. Daar waren we met z'n 4-en. Het was een ochtend crematie en wij hebben daar met z'n 4-en gelunched, zonder andere belangstellenden. Dat was heel fijn.
Als je een uitvaart in de kerk hebt kan dat ook nog, dan is het condoleance moment er voor en sluiten jullie in heel besloten kring af.
Sterkte Flanagan
in deze periode. Hoop dat jullie er samen uitkomen.
Aagje
Flanagan
Heel veel sterkte! Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen hoe jullie de rouwdienst gaan invullen. En probeer gewoon voor jezelf wat op papier te zetten, misschien kun je (samen met de uitvaart begeleider) er een mooie tekst van maken.
Sterkte!
Houdt niet op..
Dank voor jullie reacties en steun. Het houdt niet op; vandaag tussen beiden gesprongen in de gangen van het verpleeghuis. Zus negeert ons en broer was van alles emotioneel.
Moeder is dement. Het meest lastige is dat ze slechthorend is wat het aanhoren van een toespraak bemoeilijkt.
Broer wilde een andere begraafplaats, geen probleem voor mij. Alleen mijn toespraak aanpassen.
En ondertussen zie ik mijn vader rustig slapen en houdt zijn hart het langer vol dan verwacht.
Och Flanagan
wat rot allemaal. Zo naar, hoe je de situatie omschrijft.
Praktische vraag: hebben je ouders zelf iets vastgelegd mbt de plek van begraven of met zoveel woorden laten weten wat het moet zijn. Dat kan al schelen.
Sterkte,
Aagje
Flanagan
Wat naar. Mijn vader is ook eerder overleden dan mijn moeder en mijn moeder was ook dementerend.
Ze was na het overlijden van mijn vader verbazingwekkend helder. Toch had voor haar die uitvaart denk ik niet gehoeven. Het was een lange zit voor haar en ze kon het achteraf ook niet echt plaatsen allemaal. Dus misschien is die uitvaart van 5 minuten voor je moeder niet eens zo heel erg gek. Grote kans dat zij dat toch anders beleefd.
Wij hebben mijn moeder laten aangeven wat ze wel en niet wilde. Soms leidde dat tot wat wonderlijke keuzes. Kan jouw moeder dat soort beslissingen ook nog maken?
Sterkte in deze heftige tijd.
Naar het moment toe
Mijn moeder vindt alles best en laat het aan mij en mijn broer over. Zelf wilt ze later gecrémeerd worden, dus ook geen gezamenlijk graf. Ze hebben ook niets geregeld, behalve een uitvaartverzekering.
Vanochtend was ik al om 4 uur wakker omdat ik zus een bericht wilde sturen dat ze het verdwenen trouwboek van mijn ouders terugbracht. Het lukte mij te wachten met versturen tot 6 uur in de ochtend.
Er kwam geen reactie maar vanavond heeft ze het boek bij mijn vader achtergelaten.
Eigenlijk allemaal zo triest; we hadden als familie een steun voor elkaar kunnen wezen als ze niet oneerlijk was geweest. ( even los van het sterfbed van mijn vader, die rustig doorslaapt en niet weet wat er om hem heen afspeelt).
Een korte uitvaart is misschien ook precies wat mijn moeder nodig heeft. Ik ben blij dat ze de laatste dagen elke dag bij hem was. Ze heeft hem de laatste dagen in totaal langer gezien dan de 3 bezoeken in het afgelopen jaar. Het is allemaal zo bizar.
Flanagan
Blijkbaar reageert ze wel, maar praat ze niet met jou en je broer. Er zal wel wat voorgevallen zijn. je noemt haar oneerlijk en je verwijt haar dat er zo'n slechte sfeer is. Dat zal deels of zeker ook zo zijn, maar dat kun je nu niet rechtzetten.
Je zegt dat jullie elkaar eigenlijk zouden moeten steunen in deze tijd. Misschien moet je dat haar rechtstreeks zeggen: ik heb je steun nodig, nu. Liefst iets konkreter maken, bijvoorbeeld: broer heeft het moeilijk en we moeten hem niet zwaarder belasten met emotionele dingen.
Zijn er geen andere famllieleden straks? Geen ooms en tantes, neven en nichten, kleinkinderen?
Tsjor
Bezinken
Vannacht is mijn vader overleden. Ik heb de begrafenis voor vrijdag “ geboekt”. Even wat dagen om te bezinken.
@Tsjor, ik had liever dat we met zijn drieën in een al heel kleine familie goed contact hadden gehad. Maar het onrechtmatige is toe te schrijven aan fraude op grote schaal etc, geen kattenpis dus.
En nee geen ooms en tantes etc. In totaal is de besloten kring inclusief zus en haar kinderen ca 11 man. Als ze weg blijft, 7 man. Ergens heb ik helemaal geen “zin” in het afscheid, maar ik doe het voor mijn moeder. Ik moet mij er nog voor oppeppen, in de “mood” komen.
Gelukkig ligt mijn vader er vredig bij. Men heeft hem mooi afgelegd.
Flanagan
Gecondoleerd met het overlijden van je vader. Veel sterkte de komende tijd; ik hoop dat jullie het afscheid op een voor iedereen aanvaardbare manier kunnen vormgeven.
Flanagan
Gecondoleerd en heel veel sterkte de komende week. Ik hoop dat het afscheid mooi/goed is voor jullie.
Sterkte.
Ja Flanagan
Heel veel sterkte gewenst. En mensen zijn vaak rondom een overlijden nogal opgewonden of vreemd. Zelfs mensen van wie je het niet zou verwachten. Mijn vader zei dan: hoe dan ook missen ze een ouder en dat komt hard aan.
En dat geld ook voor jezelf. Dus ik wens je ook veel gemoedsrust.
Gecondoleerd Flanagan
Altijd ingrijpend om een ouder te verliezen wat de omstandigheden ook zijn. Een kaarsje voor kracht en moed 🔥
Sterkte deze dagen.
Aagje
Flanagan
Gecondoleerd, en heel veel sterkte.
Doe waar je je goed bij voelt en bij wat je denkt wat goed is voor je moeder. Als ik dement en slechthorend hoor dan zou ik het niet te lang maken, maar wel beeldend. Dus foto’s en symboliek als kaarsen aansteken. Op de besloten uitvaarten in mijn familie is het gebruikelijk dat er alleen wat muziek gespeeld wordt, de plechtigheid duurt dan een minuut of 15. Maar als jij het fijn vindt om wat te vertellen is dat toch helemaal goed? Ook als het alleen maar gaat over jij het laatste jaar ervaren hebt. Je hoeft je broer niet te gaan vertellen wat voor vader jullie vader was, in de jaren ervoor, want dat weet hij allang. En desnoods benoem je naar hem (en eventueel je zus) voor of tijdens de plechtigheid waarom je dit er uit haalt.
Ik hoop dat je een mooi afscheid hebt.
Stijn
Dank voor jullie lieve reacties.
Ik heb in deze dagen ook veel steun van mijn man door elke dag te koken en mij de ruimte te geven om aan niets anders te hoeven denken. Het geeft mij veel rust.
Vanmiddag ook beeld- en geluidsmateriaal bij elkaar gezocht zodat mijn moeder de bijeenkomst kan volgen.
Het lied ‘Ken je mij’, gezongen door de muzikale kracht van het lied, Stijn van Loon,
heb ik bewust gekozen om zo stil te staan bij de vraag hoe goed je iemand kent dat je weet waarom iemand handelt, zoals die heeft gehandeld; soort van zelfreflectie. Hoe goed ken je jezelf, dat je iets van een anders kan vinden.
Een poging om de boosheid te verlichten.
Zijn stem is zo verzachtend en de creatie van zijn pen komt zo uit zijn hart.
https://m.youtube.com/watch?v=4NzujiWdHrA
Seranade
Stijn is vervangen voor een luchtige ‘ Elizabeth seranade’ met een kerkorgel. Het komt wel goed allemaal.
Flanagan
Gecondoleerd en heel veel sterkte.
Flanagan
Ik lees het nu pas. Wat verdrietig, heel veel sterkte voor deze dagen en de tijd die nog komen gaat.
Flanagan
Heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat alles rustig verloopt.
Gecondoleerd
Vervelend dat het met onmin in de familie moet gaan voor je. Hier hetzelfde.
Ik kan me voorstellen dat het dan lastiger is. Daarom heel veel sterkte; voor nu, vrijdag, de regeltijd erna en dan als je toekomt aan het gemis en rouwen. Neem je tijd.
Sterkte
Gecondoleerd Flanagan en sterkte morgen. Het zal gaan zoals het altijd is gegaan, terwijl niets meer is zoals het was.
Tsjor
R.I.P.
Het is goed verlopen. Het organiseren is, op de bloemen na, allemaal van mijn hand gekomen. Gunst wat een energievergend gebeuren, na twee dagen lag ik op om 19:00 op één oor.
Zus had via de uitvaart aangegeven dat haar zoon ook iets wilde zeggen. Op zich geen punt, maar wel fijner als dit niet via via te horen krijg. Van samen plannen is ook niets gekomen.
Wel onwennig in je eentje beslissen, welke kaart, tekst, plek graf, welke muziek en wanneer welke spreker. Je hebt de regie in eigen handen maar je wilt op het laatste moment verrast worden.
Ik heb mijn neef maar als eerste laten praten zodat de stoom van de ketel was. De Elizabeth seranade van James Last zorgde voor een luchtige noot als afwisseling.
Daarna sprak ik vooral over het laatste jaar waarin ik veel bij mijn vader langs ben gegaan en zijn dankbaarheid op zijn gezicht zag. Over zijn veerkracht als bron van inspiratie.
De muziek van Gheorghe Zamfir onder leiding van wederom James Last was zo goed gekozen. Iedereen vond het mooi. Iedereen was sowieso zeer te spreken over alle drie de muziekstukken. De chi mai van ennio morrecone fungeerde als afsluiter.
Er was nog wel even stress; gisteravond bleek de muziek nog niet verwerkt te zijn. Foutje van mijn hand. Dus vanochtend met spoed de muziek kunnen regelen. Ook bleek de lift nog niet op het graf te liggen. Maar het weer was mooi en we bleven rustig.
Nu de kaarten schrijven en de kamer leeg maken.
Een gedenkwaardige week.
Flanagan
Nou en of - heel enerverend, deze gebeurtenis. Een gedenkwaardige week schrijf je met gevoel voor understatement. Je hebt het geweldig gedaan.
En wat zal het vreemd zijn als straks de kamer leeg is... Goede moed gewenst bij het overdenken van alle gebeurtenissen en ik wens je toe dat je verrast wordt met mooie reacties van anderen om je heen. Het leven is zo bijzonder.
Dank
Ik wil iedereen bedanken voor hun fijne reacties. De reacties van mensen die ik persoonlijk niet eens ken, hebben mij wel de kracht en rust gegeven die ik nodig had.
Het was een rare week omdat het moeizame contact tussen mij en mijn schoonmoeder maakte dat ik mijn schoonfamilie er niet bij wilde betrekken. Ik wilde alleen mensen om mij heen waarop ik kon bouwen.
Ik ben mijn man dankbaar dat hij voor mij klaarstond en dat de moeilijkheden binnen mijn familie, de oorzaak en gevolgen, leidde tot goede gesprekken over onze eigen relatie, en over de relatie met ouders. Ik heb het gevoel dat we de belangrijke zaken goed hebben opgepakt zodat ik merkte dat we weer op één lijn zaten.
Dat deze week mij dit heeft opgeleverd, heeft bij mij veel impact; niet alleen de verlossing van de pijn bij mijn vader maar ook het verdwijnen van de onrust bij mij.
Dit draadje heet geen spreker....Wanneer er geen sprekers zijn, houdt dit meestal in dat er sprake is van een conflict. Een conflict bemoeilijkt het afscheid. En dan is het fijn dat het afscheid kan leiden tot iets goeds nadat een ieder beseft hoe belangrijk banden met elkaar zijn en hoe je die ook kan verliezen.
Flanagan
Ja, wat een enerverende week,w at heb je veel moeten beslissen en wat is het lastig om al die keuzes te maken. Fijn als het uiteindelijk dan toch allemaal goed bij elkaar komt en je terug kunt kijken op een goed afscheid. Dat maakt het verlies niet minder, maar het maakt wel, dat je het hebt kunnen afsluiten.
Dat was ook de reactie van een van mijn kinderen: ik snapte eerst niet waarom dat moest zo'n uitvaart, maar nu begrijp ik hoe belangrijk het is.
'Wanneer er geen sprekers zijn, houdt dit meestal in dat er sprake is van een conflict. Een conflict bemoeilijkt het afscheid. En dan is het fijn dat het afscheid kan leiden tot iets goeds nadat een ieder beseft hoe belangrijk banden met elkaar zijn en hoe je die ook kan verliezen.'
ik ben het hier heel erg met je eens. Natuurlijk zijn er soms ook geen sprekers, terwijl er ook geen conflicten zijn. Maar ik denk dat het goed is om onder ogen te zien dat die conflicten er zijn, dat die niet opgelost kunnen worden in die dagen, maar dat je ervoor moet zorgen dat ze ook niet uitgevochten worden in die dagen. Ruimte geven aan iedereen, even geen oordelen meer, als het kan samen met respect voor ieders eigen verhaal, een geleefd leven in waarde laten en afscheid nemen.
Nog veel sterkte met de nasleep, het opruimen en de zorg voor je moeder.
Tsjor
