Tips gevraagd voor moeizaam seksleven
Ik ben een man en ik ben benieuwd naar wat meer inzichten rondom dit thema vooral van andere vrouwen die misschien zoiets hebben meegemaakt of zich kunnen verplaatsen in mijn vrouw. In mijn dagelijkse omgeving zit ik de hele dag tussen de mannen en ik heb drie broers en een handjevol vrienden dus ik heb niet echt dames met wie ik dit bespreekbaar kan maken.
Het zit zo: Sinds de bevalling van ons derde en vermoedelijk laatste kind is de seks van organisch, spontaan en liefdevol echt beroerd geworden. Mijn vrouw geeft elke paar weken aan te willen seksen en dan mag ik er overheen als het ware. Het duurt een minuut of 10 gemiddeld en is enorm gefocust op klaarkomen en er is amper voorspel. Ook bepaalde kleinerende en flauwe opmerkingen doen mij vermoeden dat ze er niks aan vindt of het zelfs liever niet doet. Het voelt in alles alsof ze mij een dienst bewijst. Ook opmerkingen dat ze niet zou willen dat ik vreemd zou gaan of na afloop lekker kan slapen vanavond... Tijdens de seks zit ze constant in haar hoofd, elk geluidje van de kinderen of het bed dat kraakt doet ze boos over. Het geeft mij een ontzettend naar en onrustig gevoel en ik wil liever geen seks op deze manier maar wil haar ook niet kwetsen of afwijzen of ons seksleven om zeep helpen of haar het gevoel geven dat er een ander is . De dagen rondom dat ze seks initieert maakt ze ook een bozige indruk, kort lontje en afstandelijk terwijl ze na een tijdje juist weer liefdevol doet en andere vormen van niet seksuele intimiteit zoekt en affectie toont.
De jongste is nu drie-en-een-half en sindsdien speelt dit. De eerste 2 jaar heb ik nauwelijks iets gezegd omdat zo'n bevalling niet niks is en ik haar niet wilde pushen. Heb aangekaart het niet fijn te vinden zo en waar ik dingen anders moet of kan doen maar inhoudelijk komen we nergens. Ze wil niet onder druk gezet worden en de paar keer dat ik over seks begon ook door mijzelf open te stellen dan maakte ze haar ogen tot spleetjes en luisterde heel aandachtig maar geeft zelf niet thuis. In plaats van een opening te creëren via een gesprek en haar mening en gevoelens te horen loop ik tegen een muur en voel ik me schuldig en slecht dat ik er over begon. Zij doet alsof er geen probleem is.
Mijn vraag is hoe jullie vinden dat ik dit het beste kan aanvliegen? Wil haar niet onder druk zetten of kwetsen maar ik wil geen validatieseks meer waarbij het perspectief van haar kant is mij een dienst bewijzen. Gesprekken lukken niet omdat ze super gesloten is op dat vlak. Merk dat ik steeds meer afkeer krijg tegen op deze manier seks hebben. Het gekke is dat het zich primair lijkt toe te spitsen op seks want verder gaan we supergoed prima en kunnen we over alles goed praten. Ook qua niet seksuele-intimiteit is er niks te klagen. Voor mij is seks binnen de relatie zeker belangrijk maar wel op basis van lust en consent en niet als relationele obligatie, misschien is dit helemaal niet aan de hand maar zo voelt het wel.
WakuWaku schreef op 09-04-2025 om 11:53:
[..]
Je moet gelukkig in principe niks meer tegenwoordig als het gaat om relaties aanhouden of beindigen. Toch ben ik van mening dat als mensen bereid zijn net iets meer tijd en moeite in elkaar te steken je een heel eind kunt komen en veel relaties een stuk gelukkiger zouden zijn . Maar dan moet je zaken als seks wel een prioriteit maken in je relatie en het niet dood laten bloeden. Je raakt elkaar zo makkelijk kwijt in alle hectiek rondom kinderen. Het is niet voor niks dat zoveel na de tropenjaren gaan scheiden.
Volledig mee eens hoor. Inzet in een lange relatie en zeker als er kinderen zijn is heel belangrijk! Maar idialiseer lange relaties niet. Jij weet niet hoe goed ze werkelijk zijn. Dat ze lang duren zegt niets over de kwaliteit.
En voor de meeste mensen is seksualiteit belangrijk binnen een relatie. Maar dat is niet voor iedereen hetzelfde. En dat mag ook. Genoeg mensen die minimaal of geen seks hebben. Het niet meer willen of kunnen vanwege lichamelijke klachten (ouderdom of de overgang). En mensen die relaties hebben met openheid (eenzijdig of beiden). Het idee dat je 1 partner hebt voor altijd lijkt wat achterhaald in de huidige tijd van keuzevrijheid. Mensen leven meer voor zichzelf en maken hun eigen keuzes. Uiteindelijk is ieder mens baas over zijn eigen lichaam, leven en seksualiteit. Dus als jouw partner echt niet meer wil dan mag dat er ook gewoon zijn. Ze is jou niets verplicht. Wat dit verder voor jullie relatie zal betekenen is een andere vraag.
Izza schreef op 09-04-2025 om 12:06:
[..]
Volledig mee eens hoor. Inzet in een lange relatie en zeker als er kinderen zijn is heel belangrijk! Maar idialiseer lange relaties niet. Jij weet niet hoe goed ze werkelijk zijn. Dat ze lang duren zegt niets over de kwaliteit.
En voor de meeste mensen is seksualiteit belangrijk binnen een relatie. Maar dat is niet voor iedereen hetzelfde. En dat mag ook. Genoeg mensen die minimaal of geen seks hebben. Het niet meer willen of kunnen vanwege lichamelijke klachten (ouderdom of de overgang). En mensen die relaties hebben met openheid (eenzijdig of beiden). Het idee dat je 1 partner hebt voor altijd lijkt wat achterhaald in de huidige tijd van keuzevrijheid. Mensen leven meer voor zichzelf en maken hun eigen keuzes. Uiteindelijk is ieder mens baas over zijn eigen lichaam, leven en seksualiteit. Dus als jouw partner echt niet meer wil dan mag dat er ook gewoon zijn. Ze is jou niets verplicht. Wat dit verder voor jullie relatie zal betekenen is een andere vraag.
Ja eens, ik sta er ook wel vrij nuchter in wat dat betreft. Misschien is de koek wel gewoon op voor haar maar dan moet ze dat zeggen en mij lekker m'n gang laten gaan.
Volgens mij is ze gewoon als de dood dat ik er vandoor ga want dan heeft ze echt een probleem.
En anders over de brug komen, zo veeleisend ben ik niet, één keer per week een half uurtje vanilla seks zou prima volstaan om mij gelukkig te maken in de relatie. 0.5% van de tijd die in een week zit. Maar dan wel oprecht en liefdevol niet hoe het nu gaat als moetje en met sneren.
Aangezien we het verder fijn hebben samen, en dan bedoel ik niet alleen een leuk huis of goed leven maar liefdevol over en weer intimiteit en goede gesprekken zou dat toch geen enorme opgave of straf moeten zijn.
WakuWaku schreef op 09-04-2025 om 12:57:
[..]
Ja eens, ik sta er ook wel vrij nuchter in wat dat betreft. Misschien is de koek wel gewoon op voor haar maar dan moet ze dat zeggen en mij lekker m'n gang laten gaan.
Volgens mij is ze gewoon als de dood dat ik er vandoor ga want dan heeft ze echt een probleem.
En anders over de brug komen, zo veeleisend ben ik niet, één keer per week een half uurtje vanilla seks zou prima volstaan om mij gelukkig te maken in de relatie. 0.5% van de tijd die in een week zit. Maar dan wel oprecht en liefdevol niet hoe het nu gaat als moetje en met sneren.
Aangezien we het verder fijn hebben samen, en dan bedoel ik niet alleen een leuk huis of goed leven maar liefdevol over en weer intimiteit en goede gesprekken zou dat toch geen enorme opgave of straf moeten zijn.
Nee, je vraagt of verwacht absoluut niets teveel, maar fysieke aantrekking kun je nu eenmaal niet afdwingen, anders krijg je inderdaad een fake toneelstukje en dat is ook niet wenselijk.
Verder eens met Izza, dat de lengte van een relatie helemaal niets zegt van de kwaliteit daarvan. Net als Izza zie ik heel veel langdurige relaties om mij heen, maar waar ik geen seconde mee zou willen ruilen. Sterker nog, dan ben ik juist heel blij en dankbaar single te zijn!
WakuWaku schreef op 09-04-2025 om 12:57:
[..]
En anders over de brug komen, zo veeleisend ben ik niet, één keer per week een half uurtje vanilla seks zou prima volstaan om mij gelukkig te maken in de relatie. 0.5% van de tijd die in een week zit. Maar dan wel oprecht en liefdevol niet hoe het nu gaat als moetje en met sneren.
Maar dat deed ze toch? Ze geeft je regelmatig seks om jou gelukkig te maken. En dat is nu juist het probleem.
Maar daadwerkelijk zin hebben in seks is niet af te dwingen. Dat heeft met zoveel verschillende aspecten te maken. Jij betrekt het grotendeels op jezelf. Maar uiteindelijk is het iets in haar. Een complexe combinatie van je vrij voelen in je eigen lichaam, opvoeding en achtergrond, eerdere seksuele ervaringen maar ook gezondheid en bijvoorbeeld een bevalling kunnen onderdeel zijn. Om jezelf over te geven als vrouw (waarin je veel kwetsbaarder bent dan de man) moet je zelfverzekerd zijn. En goed in je vel zitten. Dat zit jouw vrouw niet. En dat kan volledig los van jou staan. Jij hebt overigens nergens recht op. Ze moet niets. Dus zeggen dat ze 1x per week even tijd moet vrijmaken. En dat het ook nog gemeend liefdevol moet zijn is echt te simpel. Een goede therapeut gaat daar met haar en met jullie samen mee aan de slag.
Izza schreef op 09-04-2025 om 13:50:
[..]
Maar dat deed ze toch? Ze geeft je regelmatig seks om jou gelukkig te maken. En dat is nu juist het probleem.
Maar daadwerkelijk zin hebben in seks is niet af te dwingen. Dat heeft met zoveel verschillende aspecten te maken. Jij betrekt het grotendeels op jezelf. Maar uiteindelijk is het iets in haar. Een complexe combinatie van je vrij voelen in je eigen lichaam, opvoeding en achtergrond, eerdere seksuele ervaringen maar ook gezondheid en bijvoorbeeld een bevalling kunnen onderdeel zijn. Om jezelf over te geven als vrouw (waarin je veel kwetsbaarder bent dan de man) moet je zelfverzekerd zijn. En goed in je vel zitten. Dat zit jouw vrouw niet. En dat kan volledig los van jou staan. Jij hebt overigens nergens recht op. Ze moet niets. Dus zeggen dat ze 1x per week even tijd moet vrijmaken. En dat het ook nog gemeend liefdevol moet zijn is echt te simpel. Een goede therapeut gaat daar met haar en met jullie samen mee aan de slag.
Als je echt wil dat iets werkt dan zal je er moeite in moeten stoppen. Dus ook in je seksleven. Het is vervolgens een gemeenschappelijke effort niet iets wat zij geeft en niet iets waar ik recht op zou hebben. Die hele mindset is echt compleet verkeerd. Je moet het samen doen. Ik moet zorgen dat haar boxes afgevinkt worden om het mogelijk te maken. Maar dan moet ze zich daar wel voor kunnen en willen openstellen.
Het is ook een misvatting om te denken dat seks altijd maar vanzelf gaat of dat verlangen altijd spontaan ontstaat. Seks zorgt voor meer seks. Anders kom je op een waakvlammetje te staan dat jaren kan duren. Ik las recent een stukje van Goedele Liekens, geen idee hoe die er hier op staat verder maar waarin ze aangeeft dat seks vanuit vrouwelijk perspectief te vergelijken is met sporten. Je hebt niet altijd zin maar uiteindelijk is het belangrijk en voel je je er beter door.
Als zij zoiets heeft van ik moet helemaal niks en dikke doei voor jou is dat ook helemaal prima maar dan is het wel praktisch om daar openheid van zaken over te geven. Het voelt voor mij heel erg als trekken aan een dood paard. Ben ook echt benieuwd hoe zo'n seksuologe dit gaat aanvliegen. Je moet in beginsel wel een probleem willen zien om hulp te kunnen krijgen lijkt mij toch?
WakuWaku schreef op 09-04-2025 om 16:03:
[..]
Als je echt wil dat iets werkt dan zal je er moeite in moeten stoppen. Dus ook in je seksleven. Het is vervolgens een gemeenschappelijke effort niet iets wat zij geeft en niet iets waar ik recht op zou hebben. Die hele mindset is echt compleet verkeerd. Je moet het samen doen. Ik moet zorgen dat haar boxes afgevinkt worden om het mogelijk te maken. Maar dan moet ze zich daar wel voor kunnen en willen openstellen.
Het is ook een misvatting om te denken dat seks altijd maar vanzelf gaat of dat verlangen altijd spontaan ontstaat. Seks zorgt voor meer seks. Anders kom je op een waakvlammetje te staan dat jaren kan duren. Ik las recent een stukje van Goedele Liekens, geen idee hoe die er hier op staat verder maar waarin ze aangeeft dat seks vanuit vrouwelijk perspectief te vergelijken is met sporten. Je hebt niet altijd zin maar uiteindelijk is het belangrijk en voel je je er beter door.
Als zij zoiets heeft van ik moet helemaal niks en dikke doei voor jou is dat ook helemaal prima maar dan is het wel praktisch om daar openheid van zaken over te geven. Het voelt voor mij heel erg als trekken aan een dood paard. Ben ook echt benieuwd hoe zo'n seksuologe dit gaat aanvliegen. Je moet in beginsel wel een probleem willen zien om hulp te kunnen krijgen lijkt mij toch?
Ik denk dat je hier een heeeeeeele grote denkfout maakt, welke ik, eerlijk gezegd, niet van je had verwacht.
Fysieke aantrekkingskracht valt niet te faken, want dan krijg je wat jij kreeg. Als zij dat niet (meer) voelt, dan valt dat niet onder de noemer “maar even je best doen”. Wel vind ik (persoonlijk dus) dat, mocht dit het geval zijn, zij dit dan eerlijk moet zeggen. Alleen, hoe ga je dat bewerkstelligen, want dat dit waarschijnlijk consequenties heeft zal ook zij wel weten.
RoodVruchtje schreef op 09-04-2025 om 16:16:
[..]
Ik denk dat je hier een heeeeeeele grote denkfout maakt, welke ik, eerlijk gezegd, niet van je had verwacht.
Fysieke aantrekkingskracht valt niet te faken, want dan krijg je wat jij kreeg. Als zij dat niet (meer) voelt, dan valt dat niet onder de noemer “maar even je best doen”. Wel vind ik (persoonlijk dus) dat, mocht dit het geval zijn, zij dit dan eerlijk moet zeggen. Alleen, hoe ga je dat bewerkstelligen, want dat dit waarschijnlijk consequenties heeft zal ook zij wel weten.
Dat is geen denkfout hoor want voor zover ik weet (en dat heeft ze recent ook nog letterlijk tegen mij zo uitgesproken) voelt ze zich nog wel degelijk fysiek tot mij aangetrokken. En dat blijkt ook wel omdat er nog steeds behoefte is aan fysiek contact. Alleen haar libido, dus de zeg maar letterlijk de behoefte om seks te hebben is totaal verdwenen.
Ze heeft ook geen behoefte aan andere mannen of masturbatie geeft ze aan, anders zou het probleem alsmede een oplossing ook veel meer voor de hand liggen dan dat nu het geval is.
Het is een beetje zoals in die docu van "Mijn seks is stuk" waarbij Tim Hofman en een reeks deskundigen er alles aan doen om haar maar te willen begrijpen maar eigenlijk geen steek verder komen. Lize komt tot de conclusie en wat ook een krachtig statement is dat er helemaal niet zoveel mis is met haar. 'Mijn seks is gewoon mijn seks' . Punt. Mooi wel.
Ze zegt dat haar libido verdween op de dag dat ze zeker wist dat ze hem niet meer kwijtraakte . Geen idee of die twee nog samenzijn haha maar die relatie verliep ook echt niet soepel.
Misschien moet ik gewoon een keer een affaire beginnen en kijken hoe dat uitpakt.
WakuWaku schreef op 09-04-2025 om 16:41:
Misschien moet ik gewoon een keer een affaire beginnen en kijken hoe dat uitpakt.
Wat een rare uitspraak vergeleken bij je vorige post en zgn antwoord op mijn post?!
WakuWaku schreef op 09-04-2025 om 16:41:Misschien moet ik gewoon een keer een affaire beginnen en kijken hoe dat uitpakt.
De basisregel is toch duidelijk bij je. Mannen geven liefde om seks te krijgen. Vrouwen gebruiken seks om liefde te krijgen. Jij bent al lief voor haar en dus waarom dan nog seks. Misschien moet je iets spannender worden. Beetje meer als man gedragen. Minder bereikbaar voor haar zijn en vooral niet als een sloof gedragen. Vrouwen willen onbewust een uitdaging. De badboy die ze willen veranderen. Daarom zijn die 10% mannen die zich als klootzakken gedragen zo populair op Tinder.
Belangrijk nuanceverschil: fijne seks leidt tot meer seks, ook als je er aanvankelijk niet zoveel zin in had.
Slechte seks en seks die ook tijdens het vrijen tegen je zin is, leidt juist tot tot minder seks.
Ik begrijp dat je gefrustreerd bent. Maar een affaire of je gedragen als een bad boy (wat dat ook mag zijn) lijkt mij geen goed idee. Tenzij je de relatie graag wilt verbreken. Maar dan kan je dat beter direct doen. Zonde van je tijd om nog een duur traject in te gaan. Therapie is geen Quick fix . Het is een proces van de lange adem. Denk eerder aan maanden dan aan weken. Wil jij snel resultaat en seks dan kan je beter bij je partner aangeven dat je een goede professional gaat boeken. Veilig, discreet en iemand die precies weet wat ze moeten doen.
Dit soort behandelingen bij een seksuoloog gaan eerst een intake. Dan in kaart brengen wat er aan de hand is (en dat kan lang duren). Voor je mogelijkheden gaat bespreken (niet uitvoeren). En dan begin je bij 0.
Het is absoluut geen kwestie van "even" inzet tonen en klaar.
Oh en je hebt geen garantie. Ik hoop echt dat jullie eruit komen. Maar soms verdwijnt seksualiteit ook. Dat ze zelf ook totaal geen behoeftes meer heeft is ook niet zo positief.
Marianne76 schreef op 09-04-2025 om 19:18:
Belangrijk nuanceverschil: fijne seks leidt tot meer seks, ook als je er aanvankelijk niet zoveel zin in had.
Slechte seks en seks die ook tijdens het vrijen tegen je zin is, leidt juist tot tot minder seks.
Het lastige voor mij is dat zij meestal de seks initieert en regisseert. Heb ook dikwijls gezegd dat nee ook een antwoord is als het de indruk wekte dat ze er weinig zin in had.
Maak geen insinuaties of raak haar constant aan, hooguit soms wat langer zoenen of een kus in de nek. En dan vaak ook nog op een veilige plek waardoor zij zich niet onder druk gezet hoeft te voelen om maar weer over de brug te komen.
Er zijn er drie scenario's hoe het loopt (of eigenlijk niet loopt) de laatste 3 jaar.
- Zij ervaart dreiging of concurrentie. Ik krijg aandacht van andere vrouwen of ga naar feestjes toe of situaties waar zijn geen controle heeft of toezicht en waar (mogelijk) andere vrouwen zijn.
Bijvoorbeeld dit: Vorig jaar was er een etentje van de zaak waar partners ook mee mochten, dat was gezellig, maar er was één persoon waar zij zich aan stoorde. Laten we haar L noemen. L flirtte volgens haar nadrukkelijk met mij en L was een sletterig type en weet ik veel wat al niet. Zelf zie ik dat totaal niet. L is eind 20 dus wat jonger en vrijgezel met dito leefstijl maar doet geen rare dingen voor zover ik weet. Of ik moet blind en doof zijn maar hoewel ze amicaal doet flirt ze ook helemaal niet met mij of andere collega's. Bovendien ben ik getrouwd dus ik ben helemaal niet bezig met andere vrouwen. In mijn werkveld zitten veel kerels dus zij springt er een beetje uit maar zo boeiend is ze verder niet.
Laatst gingen we naar Amsterdam met een feestje waar L ook was (en nog 7 anderen) en toen ik thuis kwam na een paar biertjes (niet dronken) begon ze heel opzichtig iniatief te nemen voor seks. Ze had opeens lingerie aan wat ze nooit doen en kaarsjes aan, superfijn zou je denken maar haar lichaamstaal was ontzettend defensief. Bijna verkrampt. Uiteindelijk ben ik er maar in mee gegaan omdat ik niet wil dat ze denkt dat ik het met anderen doe maar dat is wel echt een vertrouwensprobleem. Ben in tegenstelling tot wat sommige dames hebben meegemaakt hier nooit vreemdgegaan dus snap die angst niet? Vroeg haar ook of zij mij vertrouwde en toen zei ze soms. Dus nee.
- Boos/geagiteerd/afstandelijk.
Zeer ongeinteresseerd en amper initiatief. Kleed je uit en doe je ding. Hoe wil je? Prima... Elk geluidje gelijk in de stress. Enorm gevoelig voor warm/koud en eventuele ongemakken. Soms zelfs in de trant dat ze pijn heeft. Graag zo snel mogelijk. Amper voorspel.
Ook hier, zij neemt het initiatief en als ik zeg laat maar op deze manier dan dimt ze wat in maar de schade is dan al begaan.
- Het circus.
De hele vrijpartij is feitelijk een grap . Over alles doen we schijtlollig of bagatelliseren we. . Vaak na afloop maar soms ook tijdens de seks. Ook hier vaak de kleinerende opmerkingen zoals in de OP beschreven. Als ik haar confronteer of boos zou worden dan lacht ze het wel zegt ze sorry en knuffelt ze me.
Echt niet te doen. Zij begint overigens met strelen en zich uitkleden en dan ontwikkeld het zich tot zoiets idioots maar ik helemaal geen zin in heb. Toen ik nog wel initiatief nam was het eigenlijk altijd een nee. Meestal met dito kutsmoes dus daar ben ik al mee gestopt. De hele dynamiek is al veel langer aan de gang denk ik nu maar de laatste jaren is het echt van kwaad tot erger gegaan.
Izza schreef op 09-04-2025 om 19:26:
Ik begrijp dat je gefrustreerd bent. Maar een affaire of je gedragen als een bad boy (wat dat ook mag zijn) lijkt mij geen goed idee. Tenzij je de relatie graag wilt verbreken. Maar dan kan je dat beter direct doen. Zonde van je tijd om nog een duur traject in te gaan. Therapie is geen Quick fix . Het is een proces van de lange adem. Denk eerder aan maanden dan aan weken. Wil jij snel resultaat en seks dan kan je beter bij je partner aangeven dat je een goede professional gaat boeken. Veilig, discreet en iemand die precies weet wat ze moeten doen.
Dit soort behandelingen bij een seksuoloog gaan eerst een intake. Dan in kaart brengen wat er aan de hand is (en dat kan lang duren). Voor je mogelijkheden gaat bespreken (niet uitvoeren). En dan begin je bij 0.
Het is absoluut geen kwestie van "even" inzet tonen en klaar.
Oh en je hebt geen garantie. Ik hoop echt dat jullie eruit komen. Maar soms verdwijnt seksualiteit ook. Dat ze zelf ook totaal geen behoeftes meer heeft is ook niet zo positief.
Dat over vreemdgaan was een grapje hoor, al bekruipt soms de gedachte me wel van laat maar. Zoek ik het lekker elders en kan jij van je rust genieten. Het is zo onnodig gecompliceerd allemaal en probeer het idd niet op mijzelf te betrekken maar is ook weer lastig omdat het wel gewoon als afwijzing VOELT.
Het zal ongetwijfeld een lange weg worden, voor haar hoop ik gewoon dat ze zich in eerst instantie weer helemaal vrij kan gaan voelen. Los van het resultaat voor ons. want zo is geen doen voor beide. En ook een libidokiller. Mijn zin in haar is nu ook helemaal weg. Voel haar gewoon blokkeren. Echt niet fijn. Over seks praten op deze manier en analyseren is ontzettend vermoeiend en totaal niet geil. Tegelijkertijd moet er wel wat gebeuren want in een seksloze relatie met frustratie en wantrouwen over en weer groei je ook uit elkaar.
Voor nu even loslaten en een beetje positief te blijven. Er staan drie gespreken, een met haar in eerst instantie volgende maand en dan eentje met mij en eentje samen.