Tips gevraagd voor moeizaam seksleven
Ik ben een man en ik ben benieuwd naar wat meer inzichten rondom dit thema vooral van andere vrouwen die misschien zoiets hebben meegemaakt of zich kunnen verplaatsen in mijn vrouw. In mijn dagelijkse omgeving zit ik de hele dag tussen de mannen en ik heb drie broers en een handjevol vrienden dus ik heb niet echt dames met wie ik dit bespreekbaar kan maken.
Het zit zo: Sinds de bevalling van ons derde en vermoedelijk laatste kind is de seks van organisch, spontaan en liefdevol echt beroerd geworden. Mijn vrouw geeft elke paar weken aan te willen seksen en dan mag ik er overheen als het ware. Het duurt een minuut of 10 gemiddeld en is enorm gefocust op klaarkomen en er is amper voorspel. Ook bepaalde kleinerende en flauwe opmerkingen doen mij vermoeden dat ze er niks aan vindt of het zelfs liever niet doet. Het voelt in alles alsof ze mij een dienst bewijst. Ook opmerkingen dat ze niet zou willen dat ik vreemd zou gaan of na afloop lekker kan slapen vanavond... Tijdens de seks zit ze constant in haar hoofd, elk geluidje van de kinderen of het bed dat kraakt doet ze boos over. Het geeft mij een ontzettend naar en onrustig gevoel en ik wil liever geen seks op deze manier maar wil haar ook niet kwetsen of afwijzen of ons seksleven om zeep helpen of haar het gevoel geven dat er een ander is . De dagen rondom dat ze seks initieert maakt ze ook een bozige indruk, kort lontje en afstandelijk terwijl ze na een tijdje juist weer liefdevol doet en andere vormen van niet seksuele intimiteit zoekt en affectie toont.
De jongste is nu drie-en-een-half en sindsdien speelt dit. De eerste 2 jaar heb ik nauwelijks iets gezegd omdat zo'n bevalling niet niks is en ik haar niet wilde pushen. Heb aangekaart het niet fijn te vinden zo en waar ik dingen anders moet of kan doen maar inhoudelijk komen we nergens. Ze wil niet onder druk gezet worden en de paar keer dat ik over seks begon ook door mijzelf open te stellen dan maakte ze haar ogen tot spleetjes en luisterde heel aandachtig maar geeft zelf niet thuis. In plaats van een opening te creëren via een gesprek en haar mening en gevoelens te horen loop ik tegen een muur en voel ik me schuldig en slecht dat ik er over begon. Zij doet alsof er geen probleem is.
Mijn vraag is hoe jullie vinden dat ik dit het beste kan aanvliegen? Wil haar niet onder druk zetten of kwetsen maar ik wil geen validatieseks meer waarbij het perspectief van haar kant is mij een dienst bewijzen. Gesprekken lukken niet omdat ze super gesloten is op dat vlak. Merk dat ik steeds meer afkeer krijg tegen op deze manier seks hebben. Het gekke is dat het zich primair lijkt toe te spitsen op seks want verder gaan we supergoed prima en kunnen we over alles goed praten. Ook qua niet seksuele-intimiteit is er niks te klagen. Voor mij is seks binnen de relatie zeker belangrijk maar wel op basis van lust en consent en niet als relationele obligatie, misschien is dit helemaal niet aan de hand maar zo voelt het wel.
Jonagold schreef op 22-03-2025 om 13:32:
[..]
Mijn idee. Is ook in een draadje in het verleden uiteindelijk de oorzaak gebleken voor het gebrek aan zin in seks.
En toen kwamen daar helaas reacties op dat de relatie niet goed (genoeg) zou zijn omdat de vrouw hierin haar partner niet in vertrouwen had genomen. Maar zulk trauma, in combinatie met schuldgevoel, schaamte en de angst dat je partner je als slachtoffer blijft zien, kan ook in goede relaties te moeilijk zijn om aan te kaarten.
TO, ook met deze optie in je achterhoofd is therapie denk ik toch echt noodzakelijk om hieruit te komen.
Sterkte!
Zij is niet misbruikt voor zover ik weet, wel opgegroeid in een vrij religieus klimaar met het concept dat mannen en seks fout zijn tenzij je moet neuken om je voor te planten.
Daardoor niet/weinig seksueel ontwikkeld/vrij en ook geen open mind t.a.v. haar eigen en andermans seksualiteit. Als we toevallig iets kijken op tv waarin sterke seksuele expressie's voorkomen vind ze dat smerig of idioot. Ze draagt ook nooit lingerie of sexy kleding/kort rokje of zo.
Gezien haar achtergrond gaat ze zeker niet enthousiast reageren op praten met een deskundige, wie eigenlijk wel. Ik heb het ook gedaan en natuurlijk, de gene is er in het begin enorm. Maar nu praatje in cirkeltjes rond, je komt geen steek verder. Jij geeft aan dat er wat is en zij zegt van niet/onzin/grapje enz. Dus ja ik zou toch echt haar min of meer 'dwingen' mee te gaan naar een relatietherapeut/sexuoloog.
WakuWaku schreef op 24-03-2025 om 13:54:
[..]
Zij is niet misbruikt voor zover ik weet, wel opgegroeid in een vrij religieus klimaar met het concept dat mannen en seks fout zijn tenzij je moet neuken om je voor te planten.
Daardoor niet/weinig seksueel ontwikkeld/vrij en ook geen open mind t.a.v. haar eigen en andermans seksualiteit. Als we toevallig iets kijken op tv waarin sterke seksuele expressie's voorkomen vind ze dat smerig of idioot. Ze draagt ook nooit lingerie of sexy kleding/kort rokje of zo.
Oh maar er begint zich nu wel een beeld te vormen van een seksueel heel geremde vrouw tengevolge van haar opvoeding. En het lastige is: als ze zo geremd is, vindt ze het natuurlijk ook geen probleem als er weinig sappige seks is want het zal ook haar libido ingeperkt hebben. Maar hoe was het dan vroeger, de eerste jaren dat jullie met elkaar gingen? Hield ze toen wel van lekker vrijen?
WakuWaku schreef op 24-03-2025 om 13:44:
Goed gesprek gehad dit weekend NOT.
Aangegeven dat therapie wellicht een goeie is omdat het zo niet werkt van beide kanten. Zij reageerde wat geagiteerd en gaf aan niet de behoefte te voelen om ons seksleven te openbaren bij een derde partij en nogmaals dat zij van mening is dat ik dingen groter maak dan ze zijn door elke opmerking of gebeurtenis rondom seks enorm uit te vergroten.
Terwijl ik zoiets heb van baat het niet dan schaadt het toch niet en dat ook als zodanig naar haar toe heb geventileerd. Dat we er niet heen willen om gelijk iets te fiksen maar om samen inzichten op te doen. Maar zij wil dat dus niet ze staat daar totaal niet voor open.
Heb ook door proberen door te vragen of ze er nou eigenlijk wel kan genieten maar zij blijft volhouden dat dit wel het geval is alleen dat ze soms druk, vermoeid is en zij de seks misschien teveel voor lief neemt waardoor er geen QC meer nodig is van haar kant omdat ik toch nooit nee zeg. Aangegeven dat ik dat laakbaar vind van haar kant maar kan me er misschien vaag ook wel iets bij voorstellen.
Ook nogmaals aangegeven dat ik de seks als onpersoonlijk en onverschillig ervaar daardoor en gevraagd of ze een open relatie misschien niet zou zien zitten. Niet zodat ik om me heen kan neuken omdat ik daar nou enorm de behoefte toe voel, maar meer met het idee dat het misschien gewoon een vorm van mismatched libido is en dat je elkaar niet gelukkig maakt op deze manier. Maar dat vond ze onzin. Daarna is ze van slag geraakt en moest huilen en ze heeft mijn schoonzusje gebeld en tegen haar uit verteld dat ik een open relatie wil. Zondag hadden we verjaardag dus dat was lekker awkward.
Therapie of druk uitoefenen is dus geen optie want het werkt averechts ik zal het op een andere manier moeten aanvliegen. Misschien wat genuanceerder of speelser. Of ik moet op een gegeven moment zeggen ik ga bij je weg, maar op dat punt ben ik nu in elk geval nog niet.
Ik begin toch wel plaatsververvangend geirriteerd te raken door je vrouw hoor. Zij kan het wel geen probleem vinden maar ze mag het best een probleem vinden dat het voor jou wel een probleem is. Je zou ook kunnen zeggen: 'nou als blijkt dat ik overdrijf en jij verder normaal functioneert, dan zal dat wel blijken bij een therapeut.'
Eigenlijk is de seks misschien wel een minder groot probleem dan dat zij je zo wegwuift en met jouw moeilijkheden met een soort dedain omgaat. En daar mag je best wat bozer om worden. Je kan iemand niet dwingen een groter libido te hebben. Je kan een partner wel verwijten dat als hij/zij jouw problemen niet serieus neemt en daar niet samen naar wil kijken. Ik vind het dan ook kinderachtig en manipulatief van haar om jankerig te gaan doen tegen haar zus over iets waar jij op een heel redelijke manier mee om wil gaan(: namelijk naar een therapeut gaan) maar wat zij weigert en als je dan vervolgens iets over een open relatie oppert, daar het slachtoffer over te gaan spelen. Echt hoor, ze neemt je veel te weinig serieus.
Lexus schreef op 24-03-2025 om 14:52:
[..]
Oh maar er begint zich nu wel een beeld te vormen van een seksueel heel geremde vrouw tengevolge van haar opvoeding. En het lastige is: als ze zo geremd is, vindt ze het natuurlijk ook geen probleem als er weinig sappige seks is want het zal ook haar libido ingeperkt hebben. Maar hoe was het dan vroeger, de eerste jaren dat jullie met elkaar gingen? Hield ze toen wel van lekker vrijen?
Wij zijn sinds onze 21'ste samen dus nu 14 jaar ongeveer. De bal heeft qua seks wel altijd vooral bij mij gelegen qua initiatief. Dus als ik op een dag aangaf zin te hebben dan deden we het. Deed ik dat om wat voor reden niet dan gebeurde er ook vaak niks. Niet helemaal waar want heel soms wel, maar de ratio was iets van 90/10.
Gemiddeld deden we het gedurende de eerste 10 jaar van ons samenzijn en huwelijk 2 maal per week en de seks werkte (hoewel nooit heel wild of dierlijk) voor mij ook prima. Wat afwisseling qua standjes en zorgde er voor dat zij ook klaar kwam door vingeren of beffen en dat was het wel.
Misschien een tikkeltje braaf maar hoe hypocriet dat ook moge klinken leek me dat op dat moment het beste. Omdat ik op zoek was naar een levenspartner en het serieus wilde aanpakken. Had daarvoor een aantal korte en wat langere relaties gehad waar seks heel belangrijk was en heel dierlijk en de vrouwen met wie ik seks had zich heel sterk durfden te uiten op seksueel vlak maar die hielden stuk voor stuk geen stand.
Die relaties waren naar mijn mening ook vrij instabiel en oppervlakkig juist omdat seks zo'n hoofdrol had. Dus na 2 maanden kwam je er achter dat je elkaar vrij weinig te melden had en het nieuwe was van de seks af en dus ging je beide verder.
Nu ik wat ouder ben weet ik dat dat onzin is maar destijds leek een wat rustiger type zonder al die seksuele uitspattingen zoals mijn exen me de juiste stap naar volwassenheid, trouwen, kinderen en een uiteindelijk een stabiel(er) leven dat was de utopie. Misschien wel nooit echt een normale relatie gehad op dat vlak, het is van het ene uiterste naar het andere gegaan en zij heeft op haar beurt buiten mij dus geen referentiekader van wat goede of slechte seks in zou moeten houden of zichzelf of haar lichaam ook maar goed kunnen leren kennen op enig moment.
_Anoniem_ schreef op 24-03-2025 om 14:51:
Gezien haar achtergrond gaat ze zeker niet enthousiast reageren op praten met een deskundige, wie eigenlijk wel. Ik heb het ook gedaan en natuurlijk, de gene is er in het begin enorm. Maar nu praatje in cirkeltjes rond, je komt geen steek verder. Jij geeft aan dat er wat is en zij zegt van niet/onzin/grapje enz. Dus ja ik zou toch echt haar min of meer 'dwingen' mee te gaan naar een relatietherapeut/sexuoloog.
Lijkt mij ook pure winst en wie weet welke rol ik speel binnen de hele dynamiek die onstaan is. Maar als zij niet wil dan zal ik me daarbij in elk geval voor nu toch neer moeten leggen, of een scheiding aanvragen.
Omdat we kleine kinderen hebben en we voor de rest wel liefdevol met elkaar om kunnen gaan vind ik dat nog een stap te ver. Ook wel lastig qua gevoel want soms denk ik je hebt gelijk het is ook maar seks en soms dan neig ik weer meer naar dat het allemaal anders moet. Zolang die knop niet om is kan ik onmogelijk harde statements maken om haar tot iets te dwingen. Zal met kleine stapjes en haar vertrouwen moeten proberen om toch ergens die opening te forceren.
Lexus schreef op 24-03-2025 om 15:02:
[..]
Ik begin toch wel plaatsververvangend geirriteerd te raken door je vrouw hoor. Zij kan het wel geen probleem vinden maar ze mag het best een probleem vinden dat het voor jou wel een probleem is. Je zou ook kunnen zeggen: 'nou als blijkt dat ik overdrijf en jij verder normaal functioneert, dan zal dat wel blijken bij een therapeut.'
Eigenlijk is de seks misschien wel een minder groot probleem dan dat zij je zo wegwuift en met jouw moeilijkheden met een soort dedain omgaat. En daar mag je best wat bozer om worden. Je kan iemand niet dwingen een groter libido te hebben. Je kan een partner wel verwijten dat als hij/zij jouw problemen niet serieus neemt en daar niet samen naar wil kijken. Ik vind het dan ook kinderachtig en manipulatief van haar om jankerig te gaan doen tegen haar zus over iets waar jij op een heel redelijke manier mee om wil gaan(: namelijk naar een therapeut gaan) maar wat zij weigert en als je dan vervolgens iets over een open relatie oppert, daar het slachtoffer over te gaan spelen. Echt hoor, ze neemt je veel te weinig serieus.
Ja dat eerste worstel ik wel echt mee. Ze zegt eigenlijk gewoon jouw gevoelens in deze doen niet ter zake. Dat is niet gezond. Tegelijk is behoefte seks (laat staan de invulling daarvan) ook weer niet iets wat je zomaar van iemand kan of mag afdwingen.
Eigenlijk moet ik gewoon zeggen dan doen we het niet meer op deze manier tot jij hulp accepteert of wij samen in therapie gaan. Punt.
Begin dit jaar hebben we ook meer dan 2 maanden geen seks gehad om deze reden namelijk haar gedrag. Maar probleem is ik ga dat spelletje niet winnen, hou van haar, ze heeft een heerlijk lichaam en ik hou van seks. Dus ze weet me uiteindelijk wel weer zo te bespelen (of ik laat me bespelen) dat ik er toch weer in trap. En soms is het wel gewoon fijn, maar er zijn die momenten zoals in de OP beschreven waardoor ik dan weer ernstig ga twijfelen en die alles op z'n kop zetten qua gevoelens.
pas op dat je niet van het punt gaat afwijken waar het om gaat. De discussie gaat steeds over onvrede om de sex, maar jou daadwerkelijke boodschap wordt niet serieus genomen en weggewoven. jij probeert op allerlei manieren te achterhalen waarom ze doet wat ze doet, oppert zelfs een open relatie, en wat maakt zij ervan: wakuwaku is ontevreden over onze sex, en wil een open relatie. NEE!! WakuWaku heeft het gevoel dat vrouw sex heeft tegen haar zin, maar weigert nee te zeggen. En kwetst hem daarna met "grapjes" waaruit blijkt dat ze het voor hem doet, terwijl hij dat helemaal niet wil.
Klinkt meer als een communicatieprobleem. Misschien is relatietherapie beter, voelt ook minder genant voor vrouw.
Huilend zus opbellen en zeggen dat jij een open relatie WIL, vind ik best respectloos.
Je opperde het naar aanleiding van iets wat voor jou een probleem is, namelijk die rotopmerkingen en haar voelbare frustratie tijdens de sex. Maar dat negeert ze. Ze wil je niet horen en verdraaid het verhaal naar de buitenwereld.
WakuWaku schreef op 24-03-2025 om 16:05:
[..]
Lijkt mij ook pure winst en wie weet welke rol ik speel binnen de hele dynamiek die onstaan is. Maar als zij niet wil dan zal ik me daarbij in elk geval voor nu toch neer moeten leggen, of een scheiding aanvragen.
Nu ben je veel te zwart-wit aan het denken. Je kunt best aandringen zonder meteen te scheiden. Wat maakt dat je dat niet durft? Heeft zij dan niets voor jou over? Wat als je zegt: we proberen het 3x en als je het dan echt afschuwelijk vindt, ga ik alleen verder.
Ik denk dat ze het idee geeft dat therapie afschuwelijk is, maar zelf vond ik het heel leerzaam en regelmatig zelfs leuk. Je komt dichter bij elkaar, dat is toch fijn!
Je kunt zelfs alleen aan therapie beginnen en haar later pas meenemen.
Tja of je kan het eens anders aanpakken: het helemaal niet meer over de seks laten gaan maar over de manier waarop ze je behandelt en jouw gevoelens wegwuift. En dat dat het probleem is dat je diep grieft (en wees daar oprecht boos over en sta op voor jezelf) en daar echt over naar een therapeut wil. En ja desnoods eerst apart met zo iemand praten. Naar een relatietherapeut dus en niet naar seksuoloog.
Lexus schreef op 24-03-2025 om 18:01:
Tja of je kan het eens anders aanpakken: het helemaal niet meer over de seks laten gaan maar over de manier waarop ze je behandelt en jouw gevoelens wegwuift. En dat dat het probleem is dat je diep grieft (en wees daar oprecht boos over en sta op voor jezelf) en daar echt over naar een therapeut wil. En ja desnoods eerst apart met zo iemand praten. Naar een relatietherapeut dus en niet naar seksuoloog.
Helemaal met dit advies eens!
Ze kruipt nu in een slachtofferrol, terwijl ze jullie probleem (nee, niet alleen jouw probleem) niet serieus neemt. Komt eigenlijk op hetzelfde neer als haar zogenaamde grapjes over douchen na de seks, dat ze haar zus belt met de boodschap dat jij een open relatie wilt. En zéker ook manipulatief naast haar slachtoffergedrag.
Blijf voor jezelf opkomen hoor!
waku, jouw vrouw heeft bepaalde denkbeelden vanaf haar jeugd meegekregen. Seks is voor de voortplanting. Het behoort binnen het huwelijk en is er om he man te behagen. Verder is het zondig en slecht. Dat ze daar zelf plezier uit zou kunnen halen staat daar compleet haaks op. Dit soort interne blokkades zitten heel erg diep. Die ga jij er niet uitkrijgen. Erover praten kan niet eens. En dat past ook in die opvoeding (zondigheid). Ze voldoet aan haar huwelijkse plicht om haar echtgenoot tevreden te houden. Maar plezier is niet afdwingbaar. Die ongemakkelijkheid uit ze door middel van grappen, vervelende opmerkingen en uiteindelijk onmacht en slachtofferschap (huilen). Maar het is gewoon totaal niet om kunnen gaan met dit hele onderwerp. Dat ga jij niet meer eruit krijgen. Genieten van seks en je volledig kunnen overgeven en je vrij voelen binnen je lichaam vraagt enorm veel. Er zijn talloze vrouwen die dit niet kunnen. Dat kan echt alleen aangepakt worden met bewustwording (dat is er niet) en motivatie (dat is er ook niet). Jij kunt haar niet veranderen. Wel kan je in gesprek blijven. Dan laat ze maar huilen of boos worden. Dit is een probleem en daar moet aandacht voor blijven. Daarnaast zou ik direct een harde grens trekken bij ongepast gedrag. Vervelende opmerkingen of grappen? Direct aanspreken "dit is niet grappig wil je dit niet meer zeggen". Of gewoon " ik wil dat je hiermee stopt. Je kwetst mij". En heeft ze geen zin dan stop je daar ook mee. Geef aan dat je merkt dat ze geen zin heeft en dat je dit daarom nu niet wilt. Kijk of er andere verbindende dingen mogelijk zijn. De sauna (desnoods met badkleding), elkaar masseren, kaart spelletjes met vragen voor relaties etc.
Wil ze dit alles niet dan zou ik weer terugkomen op jouw wensen en aangeven dat het jou vrij staat elders te kijken. Dat kan op een discrete manier. Maar zij kan jou niet levenslang op deze manier gijzelen. Seks binnen een relatie is geen dienstverlening maar wederzijds Genieten. Dit is voor jullie beiden beschadigend. Wellicht is het bevrijdend voor haar dat ze niet meer moet.
Ieder mens is baas over zijn eigen seksualiteit.
WakuWaku schreef op 24-03-2025 om 13:44:
Of ik moet op een gegeven moment zeggen ik ga bij je weg, maar op dat punt ben ik nu in elk geval nog niet.
Deze opmerking springt er voor mij uit. Als mensen uit elkaar gaan of er sprake is van ontrouw, dan is dat denk ik altijd na een opeenstapeling van duizenden kleine momenten/keuzes. Het is overduidelijk dat jij houdt van je partner. En tegelijk dat je worstelt met een gebrek aan seks (of eigenlijk niet vervulde behoeften), maar misschien wel meer nog het feit dat zij niet liefdevol op jouw behoeften reageert en ze juist wegpraat. Dit klinkt als voorzichtig afhaken totdat je het point of no return gehad hebt. Wat ik bedoel te zeggen: het leest alsof het bij julie nog een kans heeft, maar dan moet er wel nu urgentie komen vanuit haar. En dat is niet dat zij verandert in een seksgodin, het is dat zij met jou moet erkennen dat jullie iets te doen hebben. Het is ook haar probleem en van een liefhebbende partner mag je verwachten dat hij/zij jouw behoeften niet afwijst en het belangrijk vindt dat jouw behoeften er mogen zijn. Om vervolgens samen een weg te zoeken hoe hiermee om te gaan als het botst.
In het draadje verder na ontrouw lees je verhalen van mensen die helaas niet in staat zijn geweest om met elkaar daarin te verbinden. Met als gevolg gebroken en herstelde relaties na ontrouw. Maar dat is een bak ellende die je graag aan je voorbij laat gaan.
Mooie post GekkeHenkie en dat zie ik inderdaad als enige mogelijkheid om de relatie te redden, inclusief onderstaande tip. Haar (onder de gordel) opmerkingen en afwijzingen beschadigen jou ook WakuWaku, onderschat dat niet!
Izza schreef op 24-03-2025 om 18:30:
Daarnaast zou ik direct een harde grens trekken bij ongepast gedrag. Vervelende opmerkingen of grappen? Direct aanspreken "dit is niet grappig wil je dit niet meer zeggen". Of gewoon " ik wil dat je hiermee stopt. Je kwetst mij". En heeft ze geen zin dan stop je daar ook mee. Geef aan dat je merkt dat ze geen zin heeft en dat je dit daarom nu niet wilt..
Izza schreef op 24-03-2025 om 18:30:
waku, jouw vrouw heeft bepaalde denkbeelden vanaf haar jeugd meegekregen. Seks is voor de voortplanting. Het behoort binnen het huwelijk en is er om he man te behagen. Verder is het zondig en slecht. Dat ze daar zelf plezier uit zou kunnen halen staat daar compleet haaks op. Dit soort interne blokkades zitten heel erg diep. Die ga jij er niet uitkrijgen. Erover praten kan niet eens. En dat past ook in die opvoeding (zondigheid). Ze voldoet aan haar huwelijkse plicht om haar echtgenoot tevreden te houden. Maar plezier is niet afdwingbaar. Die ongemakkelijkheid uit ze door middel van grappen, vervelende opmerkingen en uiteindelijk onmacht en slachtofferschap (huilen). Maar het is gewoon totaal niet om kunnen gaan met dit hele onderwerp. Dat ga jij niet meer eruit krijgen. Genieten van seks en je volledig kunnen overgeven en je vrij voelen binnen je lichaam vraagt enorm veel. Er zijn talloze vrouwen die dit niet kunnen. Dat kan echt alleen aangepakt worden met bewustwording (dat is er niet) en motivatie (dat is er ook niet). Jij kunt haar niet veranderen.
Precies dit.
Ik schreef eerder in dit draadje over mijn eigen ervaringen maar inmiddels weet ik door de extra info dat mijn verhaal toch maar heel weinig lijkt op wat hier speelt. Ik ben bijvoorbeeld heel vrij opgevoed. Bij ons was er echt alleen een groot libidoverschil in de periode met jonge kinderen. Hier spelen meerdere andere dingen.
Mijn hypothese is dat de partner van TO doodsbang is en niet begrijpt wat ze verkeerd doet. Ze geeft hem seks, doet daar haar best voor, dat is hoe ze het geleerd heeft. Ze kan niet iets anders dan dit. En ze begrijpt ook niet wat er niet goed aan is omdat ze geen enkel beeld heeft bij wat er anders zou moeten of wat TO zou willen.
Een gesprek hierover zou daarom wel eens heel beangstigend kunnen zijn. Maar als ze het gesprek niet aangaat, zou hij wel eens bij haar weg kunnen gaan. En dat is ook heel beangstigend. Ik denk dat ze vreselijk klem zit.
Ik denk dat relatietherapie daarom veel belangrijker is dan een seksuoloog. En misschien voor haar wél acceptabel.
Intussen vind ik de toon van TO ook wat veranderd. Eigenlijk is hij nooit helemaal tevreden geweest met de seks met deze partner. En heeft hij last van haar geremdheid. Het klinkt ook niet allemaal heel respectvol. Ik snap dat TO boos is omdat zij ook heel respectloze dingen zegt, maar bij mij ontstaat nu wel het beeld dat TO eigenlijk al aan het uitchecken is.
En ik denk dat zij dit voelt. Dat ze weet dat ze op dit gebied niet voldoet. Maar dat ze wel heel erg haar best doet. En alle frustraties daarover komen er dan waarschijnlijk uit met nare opmerkingen.