Intiem zijn/s*ks tijdens herstelproces van ontrouw
Lang getwijfeld of ik dit op het forum ging zetten....
graag had ik jullie ervaringen gelezen hoe het ging met intiem zijn/genieten van s*ks met je partner na het bedrog.
Persoonlijke vraag, ik weet het. Maar ik veronderstel dat dit voor iedereen hier die een proces van herstel na ontrouw doormaakte, een worsteling was?
Breiertje schreef op 09-02-2025 om 10:17:
[..]
Ik doe het niet tegen mijn zin. Maar de zin in vrijen is weg bij mij, terwijl ik altijd vurig was en zin had. Ik herken mezelf niet meer, en wat ik vroeger fijn vond zegt me niets meer. Toch wil ik vrijen.
Maar ik weet niet hoe me te gedragen.
Ik merk wel dat vrijen me terug met hem verbindt. Als we een paar dagen niet vrijen drijf ik verder weg van hem en gaan mijn demonen in mijn hoofd verder spoken.
Als we regelmatig vrijen, ook al zegt het me niets kom ik dichterbij
Ja je doet het dus om een band in stand te houden terwijl je toch je hart dicht houdt (begrijpelijk) en geen zin hebt. Ik vind het jezelf voor de gek houden want het zijn natuurlijk niet jouw demonen die in je hoofd spoken, het gaat om het gedrag van je man waar je bang voor bent weer gekwetst te worden. Of dat als je je hart wel open zou doen dat hij zou denken dat hij je wel in de knip heeft.
Je lichaam en emoties liegen niet, je hebt niet voor niets geen zin, je wilt je niet meer kwetsbaar zijn ten opzichte van iemand die jeeen gekwetst heeft. Of je bent gewoon nog hardstikke kwaad ergens en dat mag ook.
Dat je dan toch gaat vrijen klinkt als een tour de force. Doe het uit lust of uit liefde en de combi van beiden is het mooiste, en nergens anders om, zeg ik altijd tegen mijn kinderen
Lexus schreef op 09-02-2025 om 11:03:
[..]
Ja je doet het dus om een band in stand te houden terwijl je toch je hart dicht houdt (begrijpelijk) en geen zin hebt. Ik vind het jezelf voor de gek houden want het zijn natuurlijk niet jouw demonen die in je hoofd spoken, het gaat om het gedrag van je man waar je bang voor bent weer gekwetst te worden. Of dat als je je hart wel open zou doen dat hij zou denken dat hij je wel in de knip heeft.
Je lichaam en emoties liegen niet, je hebt niet voor niets geen zin, je wilt je niet meer kwetsbaar zijn ten opzichte van iemand die jeeen gekwetst heeft. Of je bent gewoon nog hardstikke kwaad ergens en dat mag ook.
Dat je dan toch gaat vrijen klinkt als een tour de force. Doe het uit lust of uit liefde en de combi van beiden is het mooiste, en nergens anders om, zeg ik altijd tegen mijn kinderen .
Ja. Kan ik me in vinden. Maar toch ervaar ik dat ik na het vrijen rust ervaar in mijn hoofd en het herstelproces zo ergens voedt. Als we een paar dagen niet vrijen drijf ik weg en keer ik in mezelf. Dan geeft het vrijen op het moment misschien geen voldoening, maar erna pluk ik er dan wel de vruchten van door innerlijke rust en verbondenheid te vinden. Dan denk ik, dat het niet verkeerd is om het toch te doen.
Ik besprak dit met de therapeut/seksuoloog, en ze zei dat dit normaal was. Toen ik zei dat ik er niet van genoot, zei ze dat vrijen al een stap was, en ik ergens moest beginnen.
Toch hoorde ik graag eens van jullie hoe dit evolueerde
Breiertje schreef op 09-02-2025 om 11:21:
[..]
Ja. Kan ik me in vinden. Maar toch ervaar ik dat ik na het vrijen rust ervaar in mijn hoofd en het herstelproces zo ergens voedt. Als we een paar dagen niet vrijen drijf ik weg en keer ik in mezelf. Dan geeft het vrijen op het moment misschien geen voldoening, maar erna pluk ik er dan wel de vruchten van door innerlijke rust en verbondenheid te vinden. Dan denk ik, dat het niet verkeerd is om het toch te doen.
Ik besprak dit met de therapeut/seksuoloog, en ze zei dat dit normaal was. Toen ik zei dat ik er niet van genoot, zei ze dat vrijen al een stap was, en ik ergens moest beginnen.
Toch hoorde ik graag eens van jullie hoe dit evolueerde
Nou ja, zoals ik al eerder zei: bij mij werkte het niet. Ik herken wel dat gevoel van meer nabijheid door vrijen maar dat was zolang ik mijn hart dichthield. Vrijen icm met een opener hart en dus kwetsbaarheid was een bron van pijn en verdriet en dat ging maar niet over bij mij. UItspraak van je therapeut vind ik weer echt zo'n dertien in een dozijn therapeuten uitspraak.
Maar het als goed voelt voor jou, ga je er toch lekker mee door. Je zal het toch proefondervindelijk moeten ervaren hoe het voor jou is en daarop je keuzes bepalen.
En bij een seksverslaafde partner moet je sws oppassen dat niet iets in jou seks gaat hebben uit een co dependant plekje dat denkt 'als ik maar seks met hem heb, krijgt hij geen terugval'
Lexus schreef op 09-02-2025 om 11:37:
[..]
Nou ja, zoals ik al eerder zei: bij mij werkte het niet. Ik herken wel dat gevoel van meer nabijheid door vrijen maar dat was zolang ik mijn hart dichthield. Vrijen icm met een opener hart en dus kwetsbaarheid was een bron van pijn en verdriet en dat ging maar niet over bij mij. UItspraak van je therapeut vind ik weer echt zo'n dertien in een dozijn therapeuten uitspraak.
Maar het als goed voelt voor jou, ga je er toch lekker mee door. Je zal het toch proefondervindelijk moeten ervaren hoe het voor jou is en daarop je keuzes bepalen.
Persoonlijk vond ik de reactie van de therapeut vrij vernietigend voor mezelf. Ik had meer iets van. 'als het niet spontaan voelt doe het niet' verwacht.
Maar ik deed wat ze adviseerden, want zelf wist ik niet hoe en wat.
Er is wel al een evolutie in het vrijen te merken. Dat wel.
Breiertje schreef op 09-02-2025 om 11:42:
[..]
Persoonlijk vond ik de reactie van de therapeut vrij vernietigend voor mezelf. Ik had meer iets van. 'als het niet spontaan voelt doe het niet' verwacht.
Maar ik deed wat ze adviseerden, want zelf wist ik niet hoe en wat.
Er is wel al een evolutie in het vrijen te merken. Dat wel.
Ja maar waarom niet doen wat je zelf voelt? Ik zelf vind de combinatie van jij die het doet terwijl je amper zin hebt en het gevaar van vrijen uit codependentie een behoorlijk gevaarlijke.
Maar zo te horen vind je het toch eigenlijk prima gaan? Je hebt niet zo'n zin maar doet het toch en dat levert je wat op. En dan kijk je gewoon hoe het verder uitpakt.
Lexus schreef op 09-02-2025 om 11:37:
[..]
En bij een seksverslaafde partner moet je sws oppassen dat niet iets in jou seks gaat hebben uit een co dependant plekje dat denkt 'als ik maar seks met hem heb, krijgt hij geen terugval'
Lexus was mij voor, maar dit bedacht ik mij ook. Toch zou ik ook eerder naar mijn eigen gevoel luisteren dan naar een therapeut.
Lexus schreef op 09-02-2025 om 11:56:
[..]
Ja maar waarom niet doen wat je zelf voelt? Ik zelf vind de combinatie van jij die het doet terwijl je amper zin hebt en het gevaar van vrijen uit codependentie een behoorlijk gevaarlijke.
Maar zo te horen vind je het toch eigenlijk prima gaan? Je hebt niet zo'n zin maar doet het toch en dat levert je wat op. En dan kijk je gewoon hoe het verder uitpakt.
Normaliter had ik een hoog libido en vrijde graag. Dus ik heb eigenlijk geen moreel bezwaar om het niet te doen. Ik word zeker niet gedwongen en hij dringt niet aan. Maar mijn lijf reageert niet zoals ik gewoon ben neen.
Zijn Ontrouw heeft mijn persoon zo verandert. Ok weet niet meer wie ik ben blijkbaar...
Breiertje schreef op 09-02-2025 om 12:12:
[..]
Normaliter had ik een hoog libido en vrijde graag. Dus ik heb eigenlijk geen moreel bezwaar om het niet te doen. Ik word zeker niet gedwongen en hij dringt niet aan. Maar mijn lijf reageert niet zoals ik gewoon ben neen.
Zijn Ontrouw heeft mijn persoon zo verandert. Ok weet niet meer wie ik ben blijkbaar...
Of jouw lijf geeft jou andere signalen dan jouw hoofd?
- Ik kan me wel voorstellen dat je ook beter wil begrijpen waarom je het ervaart hoe je het je het ervaart. Kan het zijn dat het feit dat je hem teveel een bedelaar vind een rol speelt? Dat het veroveren er misschien wel is maar dat het niet zo kan voelen (ik bedoel de positieve vibe daarvan omdat het dan over jou gaat als persoon die wordt gezocht) omdat het ook in het teken staat van het bewijzen dat hij als persoon klopt?
Ik weet niet waar die 1 vandaan komt, maar krijg hem niet weg
Thera schreef op 09-02-2025 om 12:16:
- Ik kan me wel voorstellen dat je ook beter wil begrijpen waarom je het ervaart hoe je het je het ervaart. Kan het zijn dat het feit dat je hem teveel een bedelaar vind een rol speelt? Dat het veroveren er misschien wel is maar dat het niet zo kan voelen (ik bedoel de positieve vibe daarvan omdat het dan over jou gaat als persoon die wordt gezocht) omdat het ook in het teken staat van het bewijzen dat hij als persoon klopt?
Oh ja, mooie vraag. Hij heeft je immers ook jaren op een droogje laten staan Breiertje? Dat maakt hernieuwde pogingen heel anders dan bij een affaire waarbij men is blijven vrijen met elkaar.
Lexus schreef op 09-02-2025 om 12:26:
[..]
Oh ja, mooie vraag. Hij heeft je immers ook jaren op een droogje laten staan Breiertje? Dat maakt hernieuwde pogingen heel anders dan bij een affaire waarbij men is blijven vrijen met elkaar.
Kun je dat even toelichten? Begrijp niet zo goed wat je bedoelt.
We vrijden idd zelden en altijd op mijn initiatief. Moest heel wat moeite doen om hem in gang te krijgen ja.
Ik was getrouwd, dacht ik, met iemand zonder libido. Nu leer ik hem en zijn libido pas echt kennen. Na 26 jaar... En hij heeft dagelijks zin en wordt erg opgewonden van mij. Ik ken dit natuurlijk niet. Hij was nooit attent, intiem, knuffelen, vurig... Dus nu zie ik hem echt, en is hij dit allemaal wel. Lijkt alsof ik een andere persoon in bed heb. Ik moet dat allemaal leren kennen.
En ik lijk in bed nu een onervaren maagd die niet weet wat te doen. Terwijl ik net actief en ondernemend ben in bed.
Hij moet mij op gang krijgen (ook nieuw voor hem, moet hard zijn best doen om me op gang te krijgen, terwijl ik vroeger altijd direct zin had.
En ik lig met een man die zin heeft in bed terwijl ik altijd een passieve diepvries in bed had.
We zijn 2 andere personen die 'het' opnieuw moeten leren. Pas op, hij leert heel snel bij. En forceert niets.
Ik vroeg me af of jullie in jullie ervaring ook meemaakten dat het in het begin moeilijk op dreef geraken was, en dat dit beterde met de tijd.
Belidetail ... Ben bijna in de menopauze.... En dat komt daar ook bij denk ik...
Breiertje schreef op 09-02-2025 om 13:01:
[..]
Kun je dat even toelichten? Begrijp niet zo goed wat je bedoelt.
We vrijden idd zelden en altijd op mijn initiatief. Moest heel wat moeite doen om hem in gang te krijgen ja.
Ik was getrouwd, dacht ik, met iemand zonder libido. Nu leer ik hem en zijn libido pas echt kennen. Na 26 jaar... En hij heeft dagelijks zin en wordt erg opgewonden van mij. Ik ken dit natuurlijk niet. Hij was nooit attent, intiem, knuffelen, vurig... Dus nu zie ik hem echt, en is hij dit allemaal wel. Lijkt alsof ik een andere persoon in bed heb. Ik moet dat allemaal leren kennen.
En ik lijk in bed nu een onervaren maagd die niet weet wat te doen. Terwijl ik net actief en ondernemend ben in bed.
Hij moet mij op gang krijgen (ook nieuw voor hem, moet hard zijn best doen om me op gang te krijgen, terwijl ik vroeger altijd direct zin had.
En ik lig met een man die zin heeft in bed terwijl ik altijd een passieve diepvries in bed had.
We zijn 2 andere personen die 'het' opnieuw moeten leren. Pas op, hij leert heel snel bij. En forceert niets.
Ik vroeg me af of jullie in jullie ervaring ook meemaakten dat het in het begin moeilijk op dreef geraken was, en dat dit beterde met de tijd.
Belidetail ... Ben bijna in de menopauze.... En dat komt daar ook bij denk ik...
De vraag stellen is hem beantwoorden. Je geeft zelf het antwoord. Je moet het gewoon gaan ervaren en naar je gevoel luisteren imho. Minder naar therapeuten. Je lichaam en gevoel weet het wel.
Breiertje schreef op 09-02-2025 om 11:42:
[..]
Persoonlijk vond ik de reactie van de therapeut vrij vernietigend voor mezelf. Ik had meer iets van. 'als het niet spontaan voelt doe het niet' verwacht.
Maar ik deed wat ze adviseerden, want zelf wist ik niet hoe en wat.
Er is wel al een evolutie in het vrijen te merken. Dat wel.
Jeetje dit vind ik wel erg, dat je over je grenzen gaat omdat een therapeut het zegt... waarom kun je niet doen wat voor jou goed voelt, en als je antwoord is ik weet niet meer wat goed voor me voelt, ga daar dan eerst mee aan de slag. Dan ga je leren luisteren naar jezelf en je gevoel . Het voelde vernietigend zeg je , heb je dit ook uitgesproken tegen therapeut en/of man?
Anoniemvoornu schreef op 09-02-2025 om 13:58:
[..]
Jeetje dit vind ik wel erg, dat je over je grenzen gaat omdat een therapeut het zegt... waarom kun je niet doen wat voor jou goed voelt, en als je antwoord is ik weet niet meer wat goed voor me voelt, ga daar dan eerst mee aan de slag. Dan ga je leren luisteren naar jezelf en je gevoel . Het voelde vernietigend zeg je , heb je dit ook uitgesproken tegen therapeut en/of man?
Maar het is niet zo dat ik over mijn grenzen ga. Dat gevoel heb ik niet. Ik wil zelf vrijen. Maar ik weet niet hoe. Ik lijk wel een onervaren maagd in bed. En ik vroeg me af of iemand dat herkende hier in de groep.
Ik heb nooit gevrijd tegen mijn zin. Nooit. Ik doe het enkel als ik het zelf wil. We vrijden na ontdekking 4 a 5 maand niet, omdat ik niet wilde.
Mijn hoofd wil wel. Daar heb ik precies zin, maar het moment zelf weer het lijf niet wat te doen.
Ik wil benadrukken dat ik het niet doe omdat het moet, ik wil het echt zelf. Nadien voel ik me beter en meer verbonden. Maar de daad op zich, doet me weinig tot niets. Geen vuur...niet wild.... Niet zoals ik 'het' gewoon ben. Ik ben precies een maagdje die niet weet wat er te gebeuren staat en wat ze moet doen. Heel raar!