Woede uitbarstingen partner
Schets situatie:
Ik (35) en man (40) zijn nu 3 jaar samen en hebben beiden een grote kinderwens waar we het liefst dit jaar mee starten. Maar toch twijfel ik of dit wel de juiste man is.
Ik schaam me zo om dit op te schrijven omdat niemand dit van ons weet en denkt dat alles altijd koek en ei is. Toch voel ik soms dat het niet normaal is en heb daarom erg de behoefte aan de mening van jullie.
Man heeft zoals de titel omschrijft regelmatig woede uitbarstingen.
Op dat soort momenten gooit hij heel hard met spullen, scheld me uit voor bijvoorbeeld egoïst of egoïstische trut en maakt dreigende opmerkingen.
Hij krijgt een hele boze blik en zijn ogen zijn zo woedend dan.
Ook word zijn stem richting mij schreeuwend.
Als hij zo tekeer gaat sluit ik me het liefst op in de badkamer of vlucht ik de deur uit maar dat maakt hem alleen maar razender.
hij zegt dat hij nooit een vrouw met een vinger aan zou raken. Ik geloof hem maar toch maakt hij me zo bang.
Ik heb hem wel eens mannen flink aan zien pakken en ook in het verleden was hij een echte vechter.
met alcohol op word het erger. Hij heeft dan ook besloten minder te drinken. Maar zonder alcohol is het ook wel eens voorgekomen.
Want ook spanning en stress zijn triggers.
Het is gewoon alsof ik zit te wachten op de volgende keer.
er hoeft soms maar een kleine aanleiding te zijn en hij gaat door het lint. voor mij klein. Voor hem groot.
dit is niet alleen in de privé situatie maar ook naar zijn eigen familie en op het werk heeft hij dit gedrag regelmatig vertoond
dat daargelaten is het een lieve gevoelige man met het hart op de goede plek.
Hij beseft achteraf ook dat hij weer eens te ver is gegaan maar toch breekt het het vertrouwen af als het dan telkens weer gebeurd. Hij zegt dan dat ik niet op de goede manier er voor hem ben op dat moment maar ik weet gewoon niet hoe ik er voor hem kan zijn omdat mijn angst op dat moment volledig overheerst.
diep in mijn hart voel ik dat ik dit niet meer wil. Ik wil een lieve man. Die mij nooit angst aan jaagt.
maar toch denk ik soms dat het ook aan mij ligt. In elke relatie komen toch wel eens ruzies voor. Zo ook in mijn vorige relaties. Maar daar werd niet in gegooid of geschreeuwd.
Ik hou zo veel van hem maar ik merk ook dat dit veel met me doet.
Dit opschrijven was al heel fijn. Nu ben ik zo benieuwd naar jullie mening!
Liefs, Naoom
Thera schreef op 03-04-2024 om 22:04:
[..]
Het is juist knap dat ze op die gevoelens die er gewoon zijn kan reflecteren. Het lijkt nu alsof je zegt dat het gek is dat ze deze gevoelens heeft en dat op het moment dat ze die toch heeft ze extreem gevaar loopt. Maar de weg is nogal moeilijk als je eerst moet zorgen dat je die gevoelens niet meer hebt. De weg die zij gaat is beter, erkennen dat je die gevoelens hebt en toch afscheid gaan nemen innerlijk en plannen maken.
Natuurlijk is het niet gek dat ze deze gevoelens heeft. Ik zou ook graag zeggen dat ze haar niet in gevaar brengen maar zo voel ik het nu niet. Hoop dat ik ongelijk heb.
Ze hoeft die gevoelens ook niet te negerrn maar ze moet wel weg.
Het komt op mij gewoon nogal vreemd over als zij zo goed bezig is om dan als het ware te gaan gillen bij elk blijk van liefde dat ze nog voelt. Het komt dan altijd op mij over alsof je even wil zeggen dat ze zichzelf niet kan vertrouwen in hoe ze bezig is. Het is denk ik de angst van omstanders dan op dat moment meer dan een realistische inschatting. Natuurlijk zal het moeilijk worden, maar ze luistert toch goed naar de adviezen?
Innerlijk afscheid nemen.. dat klinkt echt als wat ik nu voel inderdaad.
Dat ik weg ga staat echt vast, maar ik wil dat het wel zo veilig mogelijk blijft voelen.
Wat gaat dit een wijze les zijn. Alles hoe hij is staat eigenlijk dwars tegenover mijn eigen normen en waarden. De agressie, het eeuwige commentaar op anderen, zijn arrogantie, negativiteit.
Ik ben echt blind verliefd geweest en nu zit ik er midden in.
Ik weet nog dat ik hem bij onze dates vaak vroeg: ga je echt altijd zo lief voor me zijn? (Ik zag zijn houding ten opzichte van anderen) en dat hij altijd zo volmondig ja! Zei..
Vanaf het moment van samen wonen is het eigenlijk langzaam mis gegaan.
volgens hem is het precies omgekeerd. Ik ben negatief, lui, lomp, egoïstisch, angstig, wereldvreemd.
Dat maakte dat ik constant aan mezelf twijfelde. Mijn waarheid is namelijk natuurlijk niet altijd dé waarheid.
Hoe kon deze leuke lieve man mij zo verafschuwen?
Maar ik besef me nu door alles echt dat dit niet normaal is. Dat het zwaar manipulatief allemaal is.
Ik ben ook zó moe de laatste dagen van dat besef.
Bedankt. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. In het dagelijkse leven heb ik niet echt vriendinnen (mannelijke vrienden is uiteraard helemaal uit den boze) en zeker niet waar ik dit soort dingen mee bespreek.
Jullie zijn waardevol 
Thera schreef op 03-04-2024 om 22:39:
Het komt op mij gewoon nogal vreemd over als zij zo goed bezig is om dan als het ware te gaan gillen bij elk blijk van liefde dat ze nog voelt. Het komt dan altijd op mij over alsof je even wil zeggen dat ze zichzelf niet kan vertrouwen in hoe ze bezig is. Het is denk ik de angst van omstanders dan op dat moment meer dan een realistische inschatting. Natuurlijk zal het moeilijk worden, maar ze luistert toch goed naar de adviezen?
In de meeste gevallen ben ik het echt wel met je eens.
In dit geval zeg ik nogmaals: wegwezen. Liefst vandaag. Anders morgen. Ik heb gewoon een sterk niet- pluis gevoel. Hoop dat ik het mis heb.
En nee, natuurlijk kan to haar eigen emoties e.d. niet vertrouwen. Niet na een hele tijd met zo’n engerd. Hij gaat onder haar huid zitten.
Pinokkio schreef op 03-04-2024 om 23:07:
[..]
In de meeste gevallen ben ik het echt wel met je eens.
In dit geval zeg ik nogmaals: wegwezen. Liefst vandaag. Anders morgen. Ik heb gewoon een sterk niet- pluis gevoel. Hoop dat ik het mis heb.
En nee, natuurlijk kan to haar eigen emoties e.d. niet vertrouwen. Niet na een hele tijd met zo’n engerd. Hij gaat onder haar huid zitten.
Ze gaat toch weg, dat kun je toch lezen?
Thera schreef op 03-04-2024 om 23:13:
[..]
Ze gaat toch weg, dat kun je toch lezen?
Ik hoop het.
Aan de ene kant voelt het heel verwarrend omdat ik dan weer die liefde een beetje krijg die ik zo nodig heb
Van dat gevoel raak je dus ‘blind’. Dat is precies het taktiek van iemand die controle over je wilt hebben. Doe maar alsof je neus bloedt tot je weg kan maar trap er aub niet in!
En ik hoop echt dat hij niet ondertussen deze topic volgt en meeleest met al je plannen pas op met gevoelige informatie bijv. waar je heen gaat en naar wie enzovoort
Ja even ten overvloede misschien: mocht je die nieuwe woning krijgen: hem niet het adres geven he? Zelfs niet eens de woonplaats.
En ja wat ik al zei: hij zal een charme offensief inzetten totdat hij je weer terug heeft zoals hij dat wil. Heel begrijpelijk dat je gevoelens voor hem dan worden aangesproken, want hij gedraagt zich op de manier waarom je op hem viel. Maar echt... trap er niet in hoor, houd je hoofd erbij.
Pinokkio schreef op 03-04-2024 om 23:14:
[..]
Ik hoop het.
Volgens mij moet je haar niet onderschatten. Het feit dat ze dit topic opende met de twijfel over die man zegt al dat ze veel verder was in haar hoofd dan sommigen nu inschatten. Ze komt juist over als een sterke, reflectieve vrouw met haar zaakjes (ingeschreven staan) op orde. Die man onderschat haar volledig, is nu een voordeel.
To ik hoop dat als alles straks achter de rug is je een professional zoekt om mee te praten. Jarenlang pestverleden en nu zo'n man dat doet wat met jou. Die woorden van hem gaan in jouw hoofd zitten. En het is belangrijk weer te gaan houden van jezelf. Bedenk dat het de vraag is waarom iemand een relatie zou willen hebben als je zo over je partner denkt en spreekt. Echt totale onzin. In een gezonde relatie bouw je elkaar op en breek je elkaar niet af. Succes met je vriendin en sterkte met alles. Uiteindelijk zal je ooit terugkijken met trots ipv schaamte. Want dit had je niet kunnen voorzien. Maar je bent er zelf uitgekomen! En zonder kinderen daarin mee te slepen.
Izza schreef op 04-04-2024 om 18:56:
To ik hoop dat als alles straks achter de rug is je een professional zoekt om mee te praten. Jarenlang pestverleden en nu zo'n man dat doet wat met jou. Die woorden van hem gaan in jouw hoofd zitten.
-knip-
Ruud. Oh wauw.. bedankt dat je eerlijk bent maar tegelijkertijd schrik ik ook erg van je reactie. Omdat dit wel is hoe hij mij op die momenten ziet denk ik.
Geldzorgen lijkt me echter totaal niet aan de orde. Ik heb een mooi bedrag overgehouden aan de verkoop van woning welke ik volledig aan spullen voor ons huis, vakanties, boodschappen, etc heb besteed. Ik heb zelfs nog een schuld van hem afbetaald (lang verhaal) zonder enige garantie dat ik dat ooit terug krijg.
Dingen ‘slikken’ is mijn inziens ook niet wat hij doet. Er is volop open communicatie, vanaf het begin altijd al geweest.
Zeiken/ontevreden? Over zijn ‘agressieve’ kant absoluut. Maar los daar van.. kan ik me er niet in vinden.
maar goed, aangezien hij mij altijd egoïstisch vindt en dat ik te veel aan mijn eigen gevoel denk, twijfel ik daar wel eens over en ik zal je reactie daarom de komende dagen vast nog in mijn hoofd gaan analyseren.
Pff.. ik ben echt vastbesloten dat ik bepaalde dingen niet meer kan accepteren en weg moet.
vanavond was fijn. Hij was lief. Kreeg een hele liefdesverklaring. Toen ging ik even het topic opzoeken voor kracht en las ik Ruuds verhaal.
Het brengt me een beetje in de war.
Fijn als ik mijn ervaringen hier mag blijven delen..
zou ik hem gek hebben gemaakt met mijn ‘angsten’?
ik ga het me nu afvragen.
vanavond ging het dus zo goed en ik snap niet helemaal waarom. Het leek weer echt als vanouds voordat deze problemen speelde.
ik moet mezelf op zo’n moment dan echt blijven herinneren aan zijn ‘slechte’ kant.
De ‘goede’ kant zoals vanavond is de kant vol liefde, respect en waardering. Het is zo zwart-wit dat ik het soms gewoon niet kan rijmen. Maar ik weet ook dat ik dit vaker heb gedacht en elke keer vertrouwen had tot er binnen een paar dagen weer wat voor viel wat over al mijn grenzen heen gaat.
Of je hem gek hebt gemaakt met je angsten weet ik niet.
Maar het staat los van zijn woede uitbarstingen, hij is zelfs fysiek naar een vriend, dus….
Ga jezelf nu ook niet gek maken met proberen hem te doorgronden. Best mogelijk dat sommige mensen helemaal niet zo’n moeite hebben met iemand met agressie problemen. Nou, jij wel. Dat is voldoende, en het enige dat telt.
Het maakt verder ook niet uit of je er een label op kunt plakken al dan niet. Borderline of een andere persoonlijkheidsstoornis. Hij houdt je iig in de tang met aantrekken en afstoten. Waar dat ook vandaan komt.
Veel belangrijker is wat jij wil. Al denk ik dat je daar pas goed achterkomt als je een poos helemaal los van hem bent.
Succes!!
TO, reacties van Ruud1971 moet je niet serieus nemen. Die zijn nagenoeg altijd vrouwonvriendelijk en pro-man. Laat je niet van de wijs brengen door dat figuur.
En Ruud ik heb je gerapporteerd - zwaar ongepast wat jij hier doet. Haar de schuld geven van zijn woedeaanvallen, ben je helemaal gek geworden! Jouw bericht zegt alles over jou en niks over haar.
