Weekend weg zonder gedag te zeggen

Ik zou bij thuiskomst inderdaad zelf positief doen en hem gewoon een kus geven en iets positiefs zeggen wat bij jou past.
Als het goed gaat is dat fijn. Dan is hopelijk de spanning weg.

Als hij geen kus in ontvangst wil nemen of erger nog, negatief en negeerderig reageert, trek het je dan niet persoonlijk aan. Dit negatieve gedrag zegt dan vooral heel veel over hem.

Het beste wat je dan kunt doen is niet eindeloos piekeren, maar vooral proberen het zo aangenaam mogelijk te maken voor jou en de kinderen en niet te veel blijven wachten op en hengelen naar positief gedrag van hem. Dan maak je je veel te afhankelijk van zijn nukken. Werk aan je eigen zelfvertrouwen, dat is het allerbelangrijkste. Dan kan je beter omgaan met dit soort negatief gedrag.

Mocht het vervelend gaan bij thuiskomst en misschien ook nog in de vakantie, dan kan je jezelf afvragen of je dit gedrag van hem nog langer wilt accepteren. 

Misschien dat hij dat 'ik wil scheiden' zegt in emotionele/boze buien, totaal vanuit emotie, onmacht, wanhoop. Lijkt het daarop?

Het kan ook zijn dat hij dat zegt om jou 'terug in je hok' te duwen, je te laten schrikken en dat hij verwacht dat je zo schrikt en bang daarvan wordt dat je je weer 'beter gedraagt' na zo'n opmerking van jou. Dan is het dus meer manipulatief gebruik door hem. Heb je dat gevoel? Zo ja, dan zou ik een ernstig gesprek met hem daarover voeren, maar je vooral afvragen of je bij zo iemand wilt blijven.

Het beste wat je kunt doen is zorgen dat je je niet afhankelijk van hem voelt. Maar dat je gaan bedenken wat je zelf wilt, of je jezelf een relatie met zo'n partner gunt. Je schreef al dat hij altijd zo was. De kans is groot dat hij niet of niet veel zal veranderen, of het nou wel of niet bewust/manipulatief gedrag is, of ingegeven door onmacht. 
De vraag is, houd je dit nog langer vol? Wil je dit nog langer? Vind je het een goed voorbeeld voor je kinderen als hij negatief naar jou toe doet? Wil je dat zij het normaal vinden dat een partner zo met de andere partner omgaat? Zeker als het langer duurt en het negeergedrag omvat. Heel slecht.

Niet leuk allemaal. Veel sterkte ermee.

Rosiering schreef op 22-12-2024 om 21:40:

[..]

Heel vaak denk ik, nee ik hou dit niet meer vol, maar een scheiding vraagt ook veel en ik vraag me oprecht af of ik dat wel aan zou kunnen, ik denk namelijk van niet..

Waarom denk je van niet? Hele volksstammen zijn je voorgegaan! Jij kan dat ook. Makkelijk is het niet, dat is scheiden nooit. Maar ook jij kunt het. Zeker als het beter is voor de kinderen. Maar dat is de vraag natuurlijk.

Ik zou beginnen met de vragen die hier voorgesteld zijn. Waarom kan je het niet aan om die te stellen? Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Je geeft zelf al aan, op zijn gedrag heb je geen (of nauwelijks) invloed, alleen op je eigen gedrag. Vanop een afstand die vragen per app stellen lijkt mij juist redelijk veilig en een goed begin van het (nog meer) veranderen van je eigen gedrag.

Heb jij ook wel eens contact met zijn therapeut? Heb je al eens voorgesteld om naast zijn therapie ook relatietherapie te doen? In mijn optiek kan het een niet echt op zichzelf staan maar moet het in combinatie met het ander. Want hij moet zich er ook bewust van worden dat zijn gedrag van invloed is op jou en jullie relatie, maar zeker ook op de kinderen!

Als hij nog eens reageert met dat hij wil scheiden zou ik zeker eens doorvragen. Is dat echt wat hij wil? Of is het een manier om jou te manipuleren? Is het onmacht? Ik kan je het boek Houd me vast van Sue Johnson aanraden. Dat is een soort zelfhulpboek, waarmee je negatieve spiralen in je relatie leert herkennen en ombuigen. En bij jezelf en de ander uitzoekt wat bepaald gedrag met je doet, maar ook wat je van elkaar nodig hebt om je veilig te voelen in de relatie. Dat is heel laagdrempelig en kan een opstapje zijn naar relatietherapie.

ArianneH schreef op 22-12-2024 om 20:51:

Ik zou bij thuiskomst inderdaad zelf positief doen en hem gewoon een kus geven en iets positiefs zeggen wat bij jou past.
Als het goed gaat is dat fijn. Dan is hopelijk de spanning weg.

Als hij geen kus in ontvangst wil nemen of erger nog, negatief en negeerderig reageert, trek het je dan niet persoonlijk aan. Dit negatieve gedrag zegt dan vooral heel veel over hem.

Het beste wat je dan kunt doen is niet eindeloos piekeren, maar vooral proberen het zo aangenaam mogelijk te maken voor jou en de kinderen en niet te veel blijven wachten op en hengelen naar positief gedrag van hem. Dan maak je je veel te afhankelijk van zijn nukken. Werk aan je eigen zelfvertrouwen, dat is het allerbelangrijkste. Dan kan je beter omgaan met dit soort negatief gedrag.

Mocht het vervelend gaan bij thuiskomst en misschien ook nog in de vakantie, dan kan je jezelf afvragen of je dit gedrag van hem nog langer wilt accepteren.

Misschien dat hij dat 'ik wil scheiden' zegt in emotionele/boze buien, totaal vanuit emotie, onmacht, wanhoop. Lijkt het daarop?

Het kan ook zijn dat hij dat zegt om jou 'terug in je hok' te duwen, je te laten schrikken en dat hij verwacht dat je zo schrikt en bang daarvan wordt dat je je weer 'beter gedraagt' na zo'n opmerking van jou. Dan is het dus meer manipulatief gebruik door hem. Heb je dat gevoel? Zo ja, dan zou ik een ernstig gesprek met hem daarover voeren, maar je vooral afvragen of je bij zo iemand wilt blijven.

Het beste wat je kunt doen is zorgen dat je je niet afhankelijk van hem voelt. Maar dat je gaan bedenken wat je zelf wilt, of je jezelf een relatie met zo'n partner gunt. Je schreef al dat hij altijd zo was. De kans is groot dat hij niet of niet veel zal veranderen, of het nou wel of niet bewust/manipulatief gedrag is, of ingegeven door onmacht.
De vraag is, houd je dit nog langer vol? Wil je dit nog langer? Vind je het een goed voorbeeld voor je kinderen als hij negatief naar jou toe doet? Wil je dat zij het normaal vinden dat een partner zo met de andere partner omgaat? Zeker als het langer duurt en het negeergedrag omvat. Heel slecht.

Niet leuk allemaal. Veel sterkte ermee.

TO, wil je nog reageren op de vetgedrukte delen?

NB Ik las net dat hij het nare gedrag al vanaf het begin heeft. Dat is helaas niet zo'n goed teken. Maar dat had je vast zelf ook al bedacht.

Jonagold schreef op 22-12-2024 om 22:06:

[..]

Waarom denk je van niet? Hele volksstammen zijn je voorgegaan! Jij kan dat ook. Makkelijk is het niet, dat is scheiden nooit. Maar ook jij kunt het. Zeker als het beter is voor de kinderen. Maar dat is de vraag natuurlijk.

Ik zou beginnen met de vragen die hier voorgesteld zijn. Waarom kan je het niet aan om die te stellen? Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Je geeft zelf al aan, op zijn gedrag heb je geen (of nauwelijks) invloed, alleen op je eigen gedrag. Vanop een afstand die vragen per app stellen lijkt mij juist redelijk veilig en een goed begin van het (nog meer) veranderen van je eigen gedrag.

Heb jij ook wel eens contact met zijn therapeut? Heb je al eens voorgesteld om naast zijn therapie ook relatietherapie te doen? In mijn optiek kan het een niet echt op zichzelf staan maar moet het in combinatie met het ander. Want hij moet zich er ook bewust van worden dat zijn gedrag van invloed is op jou en jullie relatie, maar zeker ook op de kinderen!

Als hij nog eens reageert met dat hij wil scheiden zou ik zeker eens doorvragen. Is dat echt wat hij wil? Of is het een manier om jou te manipuleren? Is het onmacht? Ik kan je het boek Houd me vast van Sue Johnson aanraden. Dat is een soort zelfhulpboek, waarmee je negatieve spiralen in je relatie leert herkennen en ombuigen. En bij jezelf en de ander uitzoekt wat bepaald gedrag met je doet, maar ook wat je van elkaar nodig hebt om je veilig te voelen in de relatie. Dat is heel laagdrempelig en kan een opstapje zijn naar relatietherapie.

Ik zou graag van TO horen of ze denkt dat hij echt uit emotie roept te willen scheiden of dat het meer manipulatief lijkt. Het feit dat hij al vanaf het begin negeergedrag vertoont, wat sowieso heel bewust is, geeft, als ik eerlijk ben, weinig hoop.

In dat geval heeft een zelfhulpboek denk ik (grote kans, schat ik in) geen zin meer.

@ TO, ik zou aan jezelf gaan werken, zorgen dat je sterker wordt, meer zelfvertrouwen krijgt. Niet meer bang bent om met hem te appen. Zorg voor financiële onafhankelijkheid, schrijf je in voor woningen (als je daarvoor in aanmerking komt), ga praten met familie en vrienden zodat die weten wat voor narigheid jij allemaal meemaakt en je steun kunt krijgen en een netwerk hebt om je te helpen bij een scheiding. Oftewel, ga je voorbereiden op een scheiding. Je hoeft het niet meteen in gang te zetten, maar zoek uit en regel wat je kunt, zodat het minder eng is. Zodat je niet bij hem blijft omdat je niet weg durft te gaan (omdat je denkt dat je het niet kunt), maar omdat je ervoor kiest er nog (even) mee te wachten.

Rosiering schreef op 22-12-2024 om 22:35:

[..]

Omdat ik al zo lang gespannen ben, dat ik er lichamelijke klachten van krijg/heb. Nog meer spanning wordt me momenteel echt teveel denk ik om volledig te kunnen blijven functioneren zoals ik dat nu doe.

We hebben relatietherapie gehad. Het valt mij op dat ik steeds kijk naar mijn aandeel (reflecteer) maar dat hij dat niet doet.

Het boek ken ik idd en dat hebben we beiden een aantal jaar geleden gelezen.

Wat je zegt...volgens mij is dit niet alleen zijn proces en heeft het invloed op het hele gezin en dat is precies wat ik de laatste tijd aangeef (ik heb het eerst een tijd zo gelaten om hem zelf te laten ontwikkelen hierin) hij blijft nu maar aangeven dat dit zijn proces is. Ik geef dan eigenlijk precies bij hem aan wat jij omschrijft, dus dat zit me (ook) dwars...

"Het valt mij op dat ik steeds kijk naar mijn aandeel (reflecteer)" .
Stop daar maar mee.
"maar dat hij dat niet doet."
Het beeld is duidelijk.

Je hebt je best gedaan. Meer dan je best gedaan. Dat heeft niet geholpen.
Op een gegeven moment is het genoeg geweest.

Jij bent verantwoordelijk voor 50% van de relatie.  Hij voor de andere 50%. Als hij dat niet doet, dan gaat het niet werken.

Jij kunt niet in je eentje voor een goede relatie zorgen. 

Het is nu tijd om goed voor jezelf te gaan zorgen en je voor te bereiden op een scheiding (voor het moment dat je dat wilt). Zie mijn vorige post.
Misschien dat je de scheiding nog heel lang wilt uitstellen. Maar door aan jezelf te werken, zul je zijn gedrag beter kunnen hanteren en er dus minder last van hebben. En dat is sowieso grote winst.

En scheiden, of zelfs de gedachte er aan, kan ook simpelweg een stuk rust geven. Waarmee ik niet bedoel te zeggen dat je die kant op moet, maar puur om te zeggen dat het niet altijd zo eng is als het lijkt. 

Rosiering schreef op 22-12-2024 om 23:05:

[..]

Ik weet eigenlijk niet goed of dat dit gedrag voorkomt uit boosheid of manipulatie. Ik neig naar boosheid, omdat er wel een patroon in zit en dit zegt hij meestal op het moment dat ik iets aanhaal wat hij opvat als kritiek (zo noemt hij dat ook direct en hij vat heel snel iets op als kritiek. Het wordt niet benaderd met een open houding, op een manier van: zou ze misschien gelijk kunnen hebben over hoe iets gaat oid) maar het is direct in de verdediging schieten (zelfs als ik het bij mij eigen gevoel hou) en dan hoort hij het aan een zegt dan: nou, dan kunnen we maar beter stoppen met de relatie, want dat gaat dus niet werken (dit zegt hij dan niet rustig).

Ja, sommige mensen kunnen erg slecht tegen kritiek, heel vermoeiend. Dan wordt hun ego aangetast.

En dat negeergedrag?

Komt dat vaak voor? En hoe lang houdt dat negeren aan?

Alleen bij jou of ook bij de kinderen?

ArianneH schreef op 22-12-2024 om 23:26:

[..]

Ja, sommige mensen kunnen erg slecht tegen kritiek, heel vermoeiend. Dan wordt hun ego aangetast.

En dat negeergedrag?

Komt dat vaak voor? En hoe lang houdt dat negeren aan?

Alleen bij jou of ook bij de kinderen?

Hoeft niet, als iemand niet veilig gehecht is en je partner heeft heel vaak kritiek of commentaar , wat in geen enkele relatie fijn is , kan het ook angst zijn bij hem.

To wat maakte dat je 10 jaar geleden dacht dit wordt de vader van mijn kindje, er is niets veranderd zeg je , je geeft verliefdheid de schuld maar je kende elkaar 10 jaar dus die verliefdheidsfase , die roze bril was er al even niet meer , je zegt goed te kunnen reflecteren op jouw gedrag , kan het zo zijn dat je soms micromanaged ? Ik deed dat zelf wel eens , dus als mijn man de was aangezet heeft even checken of hij wel op het goede programma staat en dat kan echt vervelend overkomen of ik wel of geen gelijk heb (dus dat hij wel te warm stond en dat truitje krimpt maakt niet uit) het is niet fijn om thuis ook steeds feedback te moeten krijgen dat zorgt dat je steeds aan blijft staan en kan ook zeker als je onveilig gehecht bent je heel onzeker maken

Rosiering schreef op 22-12-2024 om 23:05:

[..]

Ik weet eigenlijk niet goed of dat dit gedrag voorkomt uit boosheid of manipulatie. Ik neig naar boosheid, omdat er wel een patroon in zit en dit zegt hij meestal op het moment dat ik iets aanhaal wat hij opvat als kritiek (zo noemt hij dat ook direct en hij vat heel snel iets op als kritiek. Het wordt niet benaderd met een open houding, op een manier van: zou ze misschien gelijk kunnen hebben over hoe iets gaat oid) maar het is direct in de verdediging schieten (zelfs als ik het bij mij eigen gevoel hou) en dan hoort hij het aan een zegt dan: nou, dan kunnen we maar beter stoppen met de relatie, want dat gaat dus niet werken (dit zegt hij dan niet rustig).

Heel veel van onze communicatie is ook kritiek en een aanval op de ander. Dat besefte ik toen ik mij ging verdiepen in geweldloze communicatie. Die geeft aan in je communicatie vier dingen te zeggen: beschrijving (dan heel objectief) van een gebeurtenis, jouw gevoel en je behoefte die niet is (vervuld, waardoor het gevoel wordt gevoeld) en dan je verzoek (wat wil je graag, ook concreet en open). Als je dat laatste weglaat (je verzoek) dan kan de ander zich ook machteloos voelen. Weet niet wat je nu echt wilt. Communiceer je hoe slecht je mij vindt en tekortgeschoten? Dat je de relatie slecht vindt? 

Als je aangeeft wat je wil, dan is het meteen weer in de juiste proportie gebracht en jij hebt helder hoe je behoefte gevuld kan worden. Ook heel concreet. 

(voor in de kerstvakantie:

Anoniem, wat zit je nou de hele tijd te drammen over dat TO wel tien jaar geleden een kind met hem wilde? Wat heeft dat nou in vredesnaam voor zin om die vraag te stellen? Dit kind is er nu; daar heeft iedereen mee te dealen. Zou wat zijn zeg, dat je nooit meer je relatieproblemen op tafel zou kunnen leggen omdat je ooit een kind met je partner wilde…
Ik ben ervan overtuigd dat alle ouders hun kinderen graag een warme, fijne jeugd willen bieden, met ouders die van elkaar en van hun kinderen houden. In de praktijk zien we dat veel relaties het niet redden. Als je het allemaal van tevoren zou weten, zou je waarschijnlijk in de eerste plaats met iemand anders zijn getrouwd en daarmee kinderen hebben gekregen. Dat je ooit denkt dat iets een goed idee is, wil niet zeggen dat je daar tot in de eeuwigheid aan gehouden mag worden als het tegendeel blijkt. 
TO: ik zat ooit ook in zo’n relatie. En net als jij zag ik enorm op tegen de scheiding en was ik bang dat ik het niet zou redden om dat allemaal te regelen en ook nog voor de kinderen te zorgen in mijn eentje. Maar in de praktijk viel er, na het beken van de beslissing, juist een enorme last van mij af. Ik was niet meer steeds in mijn eentje bezig met het redden van de relatie en het repareren van de schade die hij toebracht met al zijn spanning in huis. Ik zette de knop om en richtte me vanaf dat moment alleen nog op mijzelf en de kinderen. En in tegenstelling tot wat ik verwachtte, kreeg ik juist meer energie. Het zou me niet verbazen als het bij jou ook zo gaat.

Wat een horkerig gedrag zeg.
Dat hij jou geen gedag zegt omdat zijn ego hem kennelijk in de weg staat is tot daar aan toe. Maar je kinderen niet even een kus geven is wel heel bizar. 
Als iemand zo met je omgaat is het misschien beter zijn wensen tegemoet te komen en te kijken hoe je op een fatsoenlijke manier uit elkaar kunt gaan. Lijkt me geen fijn leven zo en een slecht voorbeeld voor je kinderen een partner die zich zo passief agressief en onwillend opstelt. Lastig voot hem vanwege zijn hechtingsstoornis maar jullie verdienen liefde en hij zal nooit veranderen. Kies voor jezelf.