Vervolg 'eventjes graag jullie mening'

Larisse Ookzo Nina

Larisse Ookzo: een pluim voor jullie behulpzaamheid. Nina: {{{{{{{Nina+ dochter}}}}}}}}}

ik hoop dat jullie zingend door het leven mogen gaan!

Mari

ik sluit me aan bij Mari! Mooi hoe jullie samenwerken.

Bedankt

Bedankt iedereen voor de lieve reacties.

Mijn man blijft intussen onze dochter manipuleren door haar foto's van haar knuffel of huisdier te sturen. Zij reageert daar dan op met 'ik mis je' en zo en lieve of droevige smileys erachter.
Maar hij is erg sluw. Hij belde haar begin deze week met de melding dat ze tot 2 keer toe naar een pretpark kunnen gaan. Jeetje, 2 keer in een week, en dat terwijl hij voor we uit mekaar gingen nooit wat leuks met haar deed. Natuurlijk, met zo'n aanbod was dochter heel blij. Hij manipuleert haar. De lieve reacties van haar heeft hij dan ook naar zijn advocaat gemaild. Er kwam dan ook een redelijk agressieve mail van zijn advocaat naar de mijne. Ik was er slecht van, er stonden leugens in. Hij vroeg tijd met dochter en mijn advocaat antwoordde daarop dat dat kon, maar enkel onder toezicht van een neutraal persoon. Ik vond een neutraal persoon, maar hij vond haar totaal onbetrouwbaar en partijdig. Dus in de brief van zijn advocaat stond dan ook dat hij eiste dat ik dochter dezelfde avond nog bij hem zou afzetten. Het kostte me enorm veel moeite om niet aan zijn eis toe te geven. Vandaag dan opnieuw de mail van mijn advocaat naar die van hem met herhaling dat hij vandaag zijn dochter kon zien onder toezicht (toezicht is nodig omdat hij haar anders weer opzadelt met zijn verdriet). Hij reageerde niet. Ik race na mijn werk naar huis om dochter op te halen. Ze had speciaal voor hem haar mooiste kledij aan en na een tijdje belt mijn excollega met de melding dat hij niet aanwezig zal zijn (ze heeft een half uur naar zijn tirade mogen luisteren). Ik moest die boodschap dan aan dochter overbrengen. Ze huilde en belde hem op. Hij huilde, zij moest hem troosten. Hij maakte me zwart bij haar. Dochter is gebroken... Ze zei dat het aanvoelt alsof haar pa niet om haar geeft
En toen, even later zei mijn moeder dat hij wat postte op Facebook over 'ik mis mijn meisje'. Kan best zijn, maar hij miste haar dan toch niet zooo hard, anders was hij toch wel naar de afspraak gekomen om zijn dochter te zien? Dit is wel een heel domme zet van hem. Volgende week moeten we naar de rechtbank, ben best nerveus. Hopelijk doorziet de rechter hem.

Kennen

Je leert je man zo wel van een héél andere kant kennen. Hopelijk helpt dat ook tegen jouw schuldgevoel en medelijden met hem.
Je dochter is, eerlijk gezegd, de enige in dit hele verhaal die echt medelijden verdient. Wat is dat een arme donder, zo als speelbal tussen haar ouders.
Een tip van mij, wees voorbereid op nog veel meer. Hou een logboek bij en zorg voor getuigen die ook iets tegen hem of tegen mensen die hem kennen iets hier over durven te zeggen. Als je man merkt dat andere mensen zien wat hij doet dan zal het gauw af gelopen zijn. Niet in de zin van name and shame dus niet dat andere mensen hem gaan aanvallen maar meer in de zin van dat het zichtbaar wordt van hoe hij met dochter omgaat. Jouw man lijkt mij iemand die het heel belangrijk vind hoe hij op de buitenwereld overkomt en als anderen vraagtekens gaan zetten bij zijn gedrag corrigeert zich dat zelf wel.
Op de rechter hoef je niet te rekenen. Die gaat niet uitzoeken wie gelijk heeft. Die ziet de hele dag mensen die met modder naar elkaar gooien. Een rechter kijkt naar de feitelijke situatie. Waar woont het kind nu, is dat een goede plek, zijn er genoeg bestaansmiddelen zoals inkomen en huisvesting, wat wil het kind en wat zegt een eventuele betrokken instantie.
Heel veel sterkte weer.

Je moeder

Ik ben blij voor je dat je moeder er voor jullie is.

Foto’s van knuffel of huisdier?

Even voor mijn begrip: zijn die knuffel en dat huisdier nog bij haar vader? Dan is dat wel heel erg laag manipulatief gedrag zeg! Is er dan niet een mogelijkheid dat knuffel en huisdier bij jou komen Nina.
Hij mag best tegen haar zeggen dat hij haar mist, dat zal ook best wel, maar er zijn wel grenzen aan wat hij bij haar neer mag leggen aan verdriet. Dus heel verstandig om voorlopig ontmoetingen alleen in bijzijn van een derde te doen. Hou daaraan vast, blijf sterk, laat bedreigingen en overdonderend gedrag van je af glijden. Tip: nergens direct op reageren, eerst laten bezinken en nadenken. Dan heb je tenminste de tijd om niet op de oude voorgeprogrammeerde manier te reageren. Als je dat vaak oefent wordt heet steeds makkelijker om niet meer direct in de houding te schieten.

Volgende stap is: je dochter niet meer direct laten bellen bij teleurstellingen. Ook voor haar geldt dat ze beter eerst de emotie kan laten zakken. Ze kan een dag later bellen en hem zeggen dat ze teleurgesteld was, en laat haar niet luisteren naar zijn uitvluchten, excuses en beschuldigingen, maar laat haar dan een nieuwe afspraak maken.

Ik snap dat het in de praktijk minder makkelijk is, maar je bent op de goede weg Nina!

Sms ipv bellen

Sms’jes kun je opslaan. Zo heb je ‘bewijs’ hoe hij communiceert.
Wel ook oppassen met wat je zelf en hoe je iets deelt....

Deze tip ook voor je dochter want zij is door de emoties in zijn stem, zo kwetsbaar.

Nina

Misschien is het al ergens genoemd, maar heb je er al eens aan gedacht professionele hulp te zoeken? Je bent zo gehersenspoeld door deze man met zijn vreemde gedachtenkronkels en manier van doen, zit onterecht vol schuldgevoel.

De manier waarop hij je dochter blijft behandelen is ook buiten alle proporties, zij kan vast ook wel wat goede professionele hulp gebruiken.

Dat die man ziek is (in zijn hoofd) is buiten kijf, al ben ik geen psycholoog en zal ik er dan ook geen diagnose op plakken. Maar ik vermoed dat jij inmiddels ook ziekgemaakt bent (en je dochter ook) door zijn extreme gedrag en gemanipuleer.

Om maar eens wat te noemen: hard huilen tegen de schouder van zo'n jong meisje en vertellen dat jij haar spaarcentjes op gaat maken aan de scheiding... Dat valt op geen enkele manier goed te praten.

Eigen emoties buiten het contact houden

Als ik het zo lees, wordt je man in zijn gedrag gevoed door emoties van jou en je dochter. Het laat hem zien dat er aanadcht voor hem is, dat hij van betekenis is. Hoe moeilijk het ook is, ik zou me als ik jou was voornemen om niet mijn emoties aan hem te tonen en er alles aan te doen om neutraal en zakelijk op hem te reageren, en anders maar niet reageren. ik heb op een gegeven moment met mezelf afgesproken dat ik mailtjes van ex minstens een nacht zou laten liggen voordat ik ze beantwoordde. Later werd dat: zo lang ik nog woede en frustratie op voel flakkeren en ik nog die onrust voel om hem te overtuigen, reageer ik niet. Dat heeft heel veel goed gedaan in ons contact. Heel af en toe gebeurt er nu (10+ jaar later) nog eens iets rondom de kinderen dat zijn woede en agressie opwekt maar dat gaat geen eigen leven meer leiden omdat ik het niet (emotioneel) overneem. Soms is dat heel moeilijk omdat je de neiging hebt om kwaad te worden, je te verdedigen of om zijn vreemde gedachtenkronkels aan de kaak te stellen maar als ik dat niet doe, ontstaat er een situatie waarbij het overduidelijk dat hij met zichzelf in de knoop zit. Is ook ergens pijnlijk om te zien, want als je zelf emotioneel bent uitgestapt, zie je pas hoe verward de ander echt is. Maar hoe hij ook worstelt, het is niet goed als anderen, je dochter, jij, daar slachtoffer van worden. Als hij zich verantwoordelijk zou kunnen gedragen zou hij dat beseffen en zou hij jullie ervoor vrijwaren. Dat doet hij (juist) niet, en daarom moet jij het gaan doen, het je dochter voordoen en het samen met haar gaan leren: je grenzen bewaken voor deze ex-man en vader. En jij moet dit ook doen omdat je dochter dan ziet dat dit is wat je moet en mag doen in de relatie met iemand die zo fors grenzen overgaat van mensen van wie hij beweert te houden. Het is niet gezond om eindeloos mee te bewegen met een ziek en verward iemand en daarbij je eigen grenzen zover op te rekken dat je zelf beschadigt en stuk gaat. Zij mag gaan beseffen dat je dat echt niet hoeft te doen.

Ik proef ergens dat jij leeft met de veronderstelling dat hij er ook goed moet uitkomen. Dat het voor hem ook goed moet komen. Dat is heel loffelijk maar jij kunt hem niet genezen van zijn verwarring en pijn. Dit is niet een situatie waarbij je door wederzijds elkaars belangen te respecteren goed uit elkaar kunt gaan. De belangen die hij gerespecteerd wenst te zien en de aandacht en bevestiging die hij opeist, zijn buitensporig en hij zal niet gelukkig worden tenzij HIJ daar mee aan de slag gaat. Jij kan nooit genoeg geven om hem gelukkig te maken, niet in en niet na het huwelijk. Je dochter kan dat ook niet. Van die wens zul je daarom ronduit afstand moeten doen. Als je dat doet, kom je nuchterder in de relatie te staan. Dan gaat het over hoe je je om elkaar heen beweegt voor zoveel mogelijk 'plus' en zo weinig mogelijk 'min'. Uiteraard blijft staan dat je de ander niet moedwillig gaat beschadigen, maar dan binnen de reele grenzen van twee volwassen, verantwoordelijke mensen. Hoeveel ruimte er dan uiteindelijk is voor 'plus' hangt zeer sterk af van hoe je ex reageert op begrenzing. Als hij tot rust komt, kan er voor je dochter wat positiefs van de relatie overblijven. Doet hij dat niet, dan wordt het een droevig verhaal. Hoe dan ook: het is zijn verantwoordelijkheid en niemand anders kan die voor hem nemen. Stap uit: na fysiek nu ook emotioneel. Zorg dat je jezelf mentaal bij elkaar grabbelt en werk van daaruit aan kracht en grenzen. Dat kost tijd. Vaak is ook hulp nodig. Gun dat jezelf!

Succes Nina! Je doet het hartstikke goed!

Groet,
Jo Hanna

Bedankt

Jo Hanna, je posts zijn zo raak! Nina, lees die posts nog maar een paar keer hardop aan jezelf voor.

Voor de anderen: er is al professionele hulp. Of die goed en gespecialiseerd genoeg is, moet nog blijken. Ook voor haar dochter heeft Nina ook al een therapeut gevonden.

Nina

Hoop dat het goed met jullie gaat of in ieder geval steeds beter. December is een rare maand maar hoop dat jullie het fijn kunnen hebben

Ups en downs

Het gaat met ups en downs. Gelukkig is er weer nauw contact met haar familie, ziet ze haar oude vrienden weer en is er professionele hulp. Het is nog steeds heel hard werken, Nina is er nog lang niet, maar ze komt er wel.

Nina

We denken nog steeds aan je.
Heb je ondanks alles toch een fijne sinterklaas gehad?

Fijn

Dat het contact met familie en vrienden weer hersteld is, dat is zo belangrijk! Nina, hou vol he, we denken hier aan je. Je doet het goed!

Goed om te horen

Fijn dat ze nu weer bij haar familie en vrienden terecht kan. Niet alleen voor de nare zaken, maar juist ook voor de gezellige.

Goed zo

Goed zo Nina! Hou vol.

Hoe gaat het?

Nina hoe gaat het? Kon je niet bereiken dus doe t even zo. Laat je wat horen?

Wel...

Wel, eigenlijk gaat het niet zoals ik wil. Ik zit een beetje in de put. Deze dagen maken het allemaal nog zoveel moeilijker. Ik hoor happy te zijn, maar ik ben het niet.
Ik pieker me suf 'had ik toch niet beter nog wat langer volgehouden met hem?', 'nam ik wel de juiste beslissing?'. Iedereen beweert van wel, maar waarom voelt het dan niet okee?
Elke dag is een innerlijk gevecht met mezelf, ik ben er elke dag zo vreselijk moe van. Dit is geen leven. Elke dag voelt als een strijd. Toekomstige ex vertelt ook leugens over mij tegen dochter en hij huilt ook vaak bij haar. Dan voel ik me weer schuldig ten opzichte van hem. Het doet zo'n pijn. Ik denk vaak dat ik hem veel afgepakt heb. Ik krijg zo vaak een stil, teruggetrokken kind terug na haar bezoek aan hem. Wekelijks word ik op die manier nog met hem geconfronteerd. Gewoon al het feit dat ik haar bij hen moet gaan afhalen, maakt me misselijk van stress.
Ik hoop heel gauw naar een beter 2019. Ik verlang echt naar het lichtje aan het einde van de tunnel.

knuffel

{{{{{{Nina}}}}}}}}}}}
Een hele dikke knuffel.
Nee, het is echt zo, jij doet het goed, en je bent op tijd weggegaan. Je hebt het lang genoeg geprobeerd, maar genoeg is genoeg.
Dat ze stil en teruggetrokken terug komt is niet iets wat jij doet maar wat je wel raakt en waar jij steeds de scherven mag plakken. Maar echt dit was de beste beslissing voor jou en je dochter. Het is nog maar kort geleden dat je deze moeilijke beslissing genomen hebt en actie hebt ondernomen. Je wil zo graag dat het als bij een goede toverfee in 1x weer helemaal goed is, maar ja, dat weet je zelf ook wel, dat is het niet.

2019 wordt jullie jaar, van jou en dochter die dan gaan zeggen: moeilijk jaar maar we hebben het toch maar geflikt en het was beter dan 2018, 2020 wordt weer beter dan 2019

maar nina

het is heel logisch dat je nog in de knoop zit met je gevoelens. En dat idee van gelukkig moeten zijn is sowieso al iets om overspannen van te raken, de hele samenleving legt daar zo'n dwang op. Het klinkt wel alsof hij jullie dochter probeert te manipuleren, door te huilen en leugens te vertellen. Ik hoop dat ze bij een onafhankelijk iemand kan praten over de druk die er op haar gelegd wordt.

Parkeer het even

'Ik pieker me suf 'had ik toch niet beter nog wat langer volgehouden met hem?', 'nam ik wel de juiste beslissing?'. Parkeer die vraag even. je weet wat je gehad hebt de afgelopen jaren. Nu begin je aan een nieuwe fase, waarin jij alles opnieuw moet opbouwen, hij ook, dochter ook. Neem daar nog eens evenveel jaren voor, 10 jaar? Daarna kun je jezelf opnieuw de vraag stellen: heb ik de juiste beslissing genomen? Stel dat je denkt dat het niet de juiste beslissing was, dan kun je daarna weer opnieuw met hem een relatie aangaan en zelfs trouwen. Eerst maar eens kijken wat de komende tijd brengt en de mogelijkheden daarvan volop uitbuiten. Je weet wat je hebt gehad, je weet niet wat er nog komt. Pas daarna kun je gaan evalueren.

Tsjor

Tsjor

"Neem daar nog eens evenveel jaren voor, 10 jaar? Daarna kun je jezelf opnieuw de vraag stellen: heb ik de juiste beslissing genomen? Stel dat je denkt dat het niet de juiste beslissing was, dan kun je daarna weer opnieuw met hem een relatie aangaan en zelfs trouwen."

Ach Tsjor, je bedoelt het vast goed, maar het idee dat Nina weer een relatie me hem zou aangaan en zelfs met hem zou trouwen is zo bizar, ridicuul. Echt, totale onzin.

Nina weet dat ze de goede beslissing heeft genomen. Haar dochter heeft uitspraken gedaan naar Nina, waardoor Nina echt weet dat het goed is dat Nina met haar dochter vertrokken is.

Nina's ex is met al zijn geweld, agressie, manipulatie, bedreigingen, mishandeling (geestelijk en fysiek), van zowel Nina en dochter, zo fout! Echt, te vervelend dat hij nog in het leven van de dochter van Nina is, en dochter daar nog steeds onder lijdt, maar helaas, snapt de rechter (nog) niet hoe beschadigend die man is en is geweest voor dochter.

Nina, meid, hou vol. Je weet dat het tijd nodig heeft, maar je weet ook, OokZo en ik slepen je er wel doorheen als je momenten van twijfel hebt of het moeilijk hebt.

Komt allemaal goed. Gun het tijd. En geniet van alle fijne momenten met je dochter. Die zijn er gelukkig ook. En je weet dat ze gek is op jou. De enige op de hele wereld die ze vertrouwt .

@Nina

als een volwassen man bij zijn dochtertje gaat huilen (en dus manipuleren) dan is er iets heel erg mis met die man ... en niet met jou of je dochter.
Hou vol, het is niet ineens over en met hulp zoals hierboven van Larisse, Ookzo en ik dacht ook Doenja kom jij er wel! Ik wens je een heel goed 2019 toe!!

Nou Chiquita

Dat vind ik dus een zeer gevaarlijke uitspraak.
Natuurlijk is het fout als een ouder dit doet om te manipuleren.
Maar veel mensen vinden het ok om hun verdriet, ook binnen een scheiding, te laten zien aan hun kinderen. Kwam nog uitgebreid ter sprake in een recent draadje.
Nu zou je dat 'delen van emoties' ook kunnen zien als manipulatie (met een bepaalde bril op) . Scheidslijn is iig zeker dun.

Nou Maartje

En dat vind ik nou weer een geval van eerst lezen en dan pas reageren/oordelen. Lees eerst maar eens alle postings, wellicht kom jij dan ook tot de (voorlopige) conclusie dat Nina's man wel degelijk manipuleert. Gevaarlijk, mensen die snel hun oordeel klaar hebben...

Ik heb mijn oordeel niet (snel) klaar

Ik heb geen oordeel over het gedrag van Nina's (ex) man.
Ik uitte slechts een oordeel over de uitspraak die in #55 werd gedaan.

Maartje

Misschien is het handig als je reageert op zo'n opmerking om wel de achtergrond van dit draadje (en het vorige) draadje eerst te lezen. Jouw reactie slaat in dit geval nl. echt de plank heel erg mis en Chiquita 's reactie hield wel rekening met de bijzondere ex van Nina.

De ex van Nina is geen gewone man dus gewone algemeenheden passen hier niet. En aan jouw algemene reactie heeft Nina dus niets. Het is maar even dat je het weet. Wel handig om rekening mee te houden.

Larisse

Dank voor je aanvulling. Ik reageerde pissig omdat de reactie van Maartje een averechts effect kan hebben op Nina. Ze twijfelt al zo ontzettend aan haar keuze en dan ook nog zo'n posting er over heen...

Larisse

Jij weet dat de man van Nina helemaal fout is: 'Nina's ex is met al zijn geweld, agressie, manipulatie, bedreigingen, mishandeling (geestelijk en fysiek), van zowel Nina en dochter, zo fout! ' Maar jouw mening over hem is niet zo relevant.
Het probleem van Nina was juist dat ze twijfelde of ze wel de goede beslissing had genomen. Daar reageerde ik op. Het belangrijkste: Nina kan haar eigen leven gaan leiden met alle twijfels die ze nu nog heeft; en zo mogelijk nog belangrijker: dan is zowel Nina als het kind de komende 10 jaar in elk geval even gevrijwaard van het gedrag van man.

'het idee dat Nina weer een relatie me hem zou aangaan en zelfs met hem zou trouwen is zo bizar, ridicuul. Echt, totale onzin.' Het idee dat jij met de man van Nina zou trouwen op basis van de informatie die Nina je nu geeft is inderdaad bizar. Maar verder denk ik dat Nina zelf haar eigen beslissingen kan en zal nemen. Zoals je wellicht zou kunnen begrijpen ging het niet om het wel of niet trouwen, maar om de vraag hoe je nu omgaat met je gevoelens van twijfel en tegelijkertijd de noodzaak zien van weg gaan.

Tsjor