Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Pennestreek schreef op 17-01-2023 om 22:37:
[..]
Dat stuk van jouw verhaal kende ik niet, maar dat vind ik wel heel relevant. In ons geval was dat zeker niet zo, ik wist heel zeker dat mijn man wel oprecht van me hield en we hadden ook heel erg lang een fijne relatie. Daar hoefden we lang helemaal niet voor te vechten. En dat is ook precies waarom ik het niet zomaar op wilde geven toen man aangaf niet met me verder te willen.
Als je al 28 jaar in je eentje vecht, en je man gaat dan ook nog eens vreemd, dan is uit elkaar ook wel de enige optie lijkt mij.
Ik houd het meestal liever algemeen ivm meelezers, maar kan een boek schrijven. Partner is niet fysiek vreemd gegaan of een affaire gehad; wel waren er teveel externe kirrende, lonkende factoren die aan partner vertelden dat ik de bofkont was, hoe gewéldig partner niet was, zelfs na de scheiding moest partner vooral voor ogen houden dat het aan mij lag, ik was ondankbaar. Dat hield 1 ego groot en dat was niet het mijne. Er werd met het andere geslacht gegeten, gesport, maar er kwam nooit iets kennismaken als vrienden. Ik denk dat partner op fysiek en mentaal gebied niet in staat is tot een diep contact; zeker niet met mij, maar ik denk ook niet met een ander. Maar vernederend was het wel, 1 grote leugen. Ik heb mezelf nog steeds niet volledig teruggevonden met wie ik ben, of ik durf te vertrouwen en al moet ik daar zelf een weg in vinden, dat had nooit mogen gebeuren.
VerlorenVader schreef op 17-01-2023 om 21:25:
Heeft iemand hier wel eens een aanbod gekregen van hun partner om seks te hebben met iemand anders?
Mijn vrouw opperde het, dat het "wel zo eerlijk is als jij ook met iemand anders naar bed mag". Ik vond het nogal beledigend. Hoe kan iemand die zogenaamd van je houd er OK mee zijn dat je seks hebt met iemand anders? Het gaat geen van ons beter laten voelen over de situatie.
Of zou ze zich dan minder schuldig voelen? Heeft hier iemand dat aanbod ook gekregen? Ben je daarop ingegaan, en zoja, hoeveel erger heeft het de situatie gemaakt?
Nee, dat aanbod heb ik niet gekregen, maar we hebben het er wel over gehad in het begin. Ik vroeg hem dan hoe hij zich zou voelen als ik hetzelfde zou doen. Dan zei hij dat hij dat ‘niet zo leuk’ zou vinden maar dat hij vond dat hij dan niet boos kon worden op mij. Inderdaad, denk ik nu, vanuit schuldgevoel, maar vooral vanuit de behoefte om weer gelijk te komen te staan. Uiteraard werkt het niet zo. Je hebt helemaal gelijk, daardoor voelen jullie je geen van beiden beter.
Heb geduld. Echt. Het wordt beter. In mijn ervaring kost het minstens een jaar om enigszins tot rust te komen samen. En dan kun je pas echt beginnen aan weer opbouwen. Geef het tijd. Geef jezelf tijd, geef je vrouw tijd. Scheiden kan altijd nog. Zijn jullie al in therapie? Dat helpt echt. Of jij nou voor jezelf wat zoekt, zij, of jullie samen, hoe dan ook zet je dan dingen in gang. Ik kan het echt aanraden.
VerlorenVader schreef op 17-01-2023 om 21:25:
Heeft iemand hier wel eens een aanbod gekregen van hun partner om seks te hebben met iemand anders?
Mijn vrouw opperde het, dat het "wel zo eerlijk is als jij ook met iemand anders naar bed mag". Ik vond het nogal beledigend. Hoe kan iemand die zogenaamd van je houd er OK mee zijn dat je seks hebt met iemand anders? Het gaat geen van ons beter laten voelen over de situatie.
Of zou ze zich dan minder schuldig voelen? Heeft hier iemand dat aanbod ook gekregen? Ben je daarop ingegaan, en zoja, hoeveel erger heeft het de situatie gemaakt?
Ik heb het wel eens geroepen...nadat we weer samen verder gingen. Ik heb een vrijkaart om vreemd te gaan.
Man ging hiermee akkoord. Maar als ik zie hoe wij deze crisis aangegrepen hebben om onze relatie te verbeteren. Maar ook beide aan ons zelf te werken en te groeien denk ik niet dat ik daar nog behoefte aan heb. Ik in ieder geval niet om gelijk te komen. Denk niet dat ik daarom gekozen heb om verder te gaan met ons huwelijk. Dat was puur en alleen om de liefde die er nog tussen ons was. Dat gevoel was( hoe raar het ook klinkt) alleen maar sterker
Maar dat zal per persoon verschillen. Ik ben er de persoon ook niet naar om dit te doen. Ik zal altijd verliefd zijn of een verbinding voelen als ik dat zou doen. Daar heb ik niet de moeilijkste weg voor gekozen bijna 2 jaar geleden.
Gisteravond hier ook weer even een trigger.
Was alweer een tijdje geleden( oktober geloof ik) Dus ga de goede kant op.
Maar jeetje..soms herken ik mezelf dan niet. Meteen in mijn boosheid.
Verweet man dat het onderwerp een taboe voor hem is omdat hij het moeilijk vind.
Noem maar op. Terwijl we het eigenlijk ergens anders over hadden waar ik best van slag door was. Niets te maken met ons maar wel over hoe ik veranderd ben ( minder pleasen) en dat ik door het werken aan ons huwelijk er minder voor anderen kan zijn. Dat verwijt had ik gekregen.
Pfffff...en dat terwijl je 2 zeer moeilijke emotionele jaren achter de rug hebt..en ik me evengoed sterk probeer te houden . Ben geen klager en mijn glas is bijna altijd half vol.
Maar wat heb ik het.moeilijk gehad. Dat hoef ik jullie niet uit te leggen.
Als ik terug kijk dan vraag ik me wel eens af hoe ik het eerste jaar heb volgehouden.
Maar merk dat het weer even verlichting geeft. Ook al gaat het heel goed. Soms weer even wat vragen die je nog wilt stellen en zich dan opstapelen en die emotie er even als het ware uit moet.
Maar merk wel dat ik sneller weer in het hier en nu ga.
Pennestreek schreef op 17-01-2023 om 22:15:
[..]
Ja, dat vertrouwen kan weer helemaal terugkomen. Ik weet heel zeker dat we hier geen herhaling van zetten zullen krijgen. Ik weet niet zeker dat we voor altijd en eeuwig samen zullen blijven, dat is wat anders. Maar ik weet wel dat wij allebei aan de bel zullen trekken als er iets aan de hand is, en dat we het daar dan over zullen hebben.
Dat is wel fijn om te lezen. Dat gevoel heb ik namelijk ook. Ik wil eigenlijk weer streven naar volledige vrijheid. Maar of dat mogelijk is dat zal in de toekomst blijken.
Verloren Vader, ja mijn man gaf dit ook aan. Als ik zou willen mocht en mag ik sex hebben met ander. In begin vond ik het ook heel oneerlijk. Mijn man heeft járen gepunnikte met een vriendin. En ik ben al 20 jaar super trouw. Geen zoen of niks met ander. Omdat ik onze afspraak van monogamie nakwam. Dus ik riep daarop ook dat ik dat zéker zou doen als een leuke knappe man zich zou aandienen. Maar weet je, ik heb het niet gedaan. En na tijdje merkte ik dat ik dat ook helemaal niet wilde. Niet echt. Mijn man zei het uit schuldgevoel. Maar meende het wel. Ik denk dat het de situatie alleen maar complexer zou maken (stel ik word verliefd) plus ... het is géén vreemdgaan als je partner het weet. Juist het liegen en onbetrouwbaar zijn en een relatie naast mij hebben was heftig om te ontdekken. Het maakt je relatie in mijn ogen niet gelijkwaardiger of beter als je nu ineens sex met ander mag hebben.
Legio getrouwde mensen gaan naar parenclubs of swingen. En zijn daar happy mee. Als ik of jij sex zou willen kan dit vandaag nog. Maar vreemdgaan gaat over andere gevoelens en emoties.
.
Helemaal eens met Anna, in mijn ogen is sex maar sex op zn moment.
Dat maakte mij nog niet eens zo boos of verdrietig. Maar ik vond het vooral vies & vuil, zo smerig. Dat ik ontzettend ziek had kunnen worden ( en ook ander half jaar ziek ben geweest, constant blaasontstekingen) vond ik het aller aller ergste.
Dat er zo met mijn gezondheid zowel lichamelijk als geestelijk om is gegaan nam ik mijn man nog het meeste kwalijk.
En ja verloren vader, mijn man zei dat ik dat ook maar moest doen en oppert dat nog wel eens.
Maar ik heb daar totaal geen behoefte meer aan.
In het begin wel om wraak te nemen, omdat ik zoals ik eerder al zei zo gigantisch woest was, 24/7... maanden lang.
Maar het helpt niet.
Het investeren in mezelf heeft mij juist veel meer geholpen. Dat zit niet in een keer goed flirten met een ander of in de daad met een ander.
Dat is maar een korte termijn oplossing, om jezelf wijs te maken dat je dan kiet staat.
Overigens heb ik dat nóóit gedaan met een ander.
Ik ben wel een keer ontzettend verliefd geweest op een andere man tijdens ons huwelijk maar ik heb daar nooit wat mee gedaan.
En oh wat gilde ik dat uit bij de uitkomst van de ontrouw. Ik de trouwe hond kon mezelf wel voor mijn kop slaan in die begin periode.
Nu denk ik daar natuurlijk weer helemaal anders over.
Titiv schreef op 15-01-2023 om 12:08:
[..]
Je hebt volkomen gelijk miss, dit is idd niet gezond meer, een cirkel die maar blijft gaan en gaan.
Ik heb een afspraak staan bij een psycholoog want ik kan dit niet meer alleen idd. Ik moet terug in mezelf geloven, mn eigen leven weer oppakken, nu draait idd alles om hem en dat klopt niet😪
Mooi tekstje op tiktok.
Zij hebben het verpest, ze hebben het zo erg verpest dat ze jou hebben verloren, ze hebben de enige persoon verloren die hen echt alles wilde geven. De persoon verloren die zelfs hun eigen geluk op de tweede plaats zetten voor de ander, de persoon die alle tijd en energie die ze hadden in hen stak, de persoon die onvoorwaardelijke liefde had en gaf en de persoon die hen aandacht en bewondering gaf. Dit is een vriendelijk herinnering dat hun jou hebben verloren. Jij hebt hun niet verloren maar hun hebben jou verloren en dat is de waarheid.
Kortom pak je leven op en laat hem los en laat hem vechten voor JOU.
Als je je partner áanbiedt' ook een keer ontrouw te mogen zijn is dat een arrogante (want uitgaande van eigen behoeftes; alsof iedereen behoefte heeft aan dat soort sex) en egoistische daad: alleen bedoeld zodat de vreemdgaande partner zich beter voelt en minder schuldig.
Het toont eigenlijk vooral aan hoe veel die gene eigenlijk nog steeds met zichzelf en zijn of haar eigen gevoelens en behoeftes bezig is.
Ruud1971! schreef op 18-01-2023 om 10:33:
[..]
Mooi tekstje op tiktok.
Zij hebben het verpest, ze hebben het zo erg verpest dat ze jou hebben verloren, ze hebben de enige persoon verloren die hen echt alles wilde geven. De persoon verloren die zelfs hun eigen geluk op de tweede plaats zetten voor de ander, de persoon die alle tijd en energie die ze hadden in hen stak, de persoon die onvoorwaardelijke liefde had en gaf en de persoon die hen aandacht en bewondering gaf. Dit is een vriendelijk herinnering dat hun jou hebben verloren. Jij hebt hun niet verloren maar hun hebben jou verloren en dat is de waarheid.
Kortom pak je leven op en laat hem los en laat hem vechten voor JOU.
Nou als je blijft hebben ze jou niet verloren maar zijn ze er mee weg gekomen en hebben een weliswaar kwade en verdrietige maar super loyale partner behouden.
Tenzij de vreemdganger zelf ook door een transformatieproces is gegaan maar ik zie dat maar heel zelden gebeuren.
MRI schreef op 18-01-2023 om 12:11:
[..]
[..]
Nou als je blijft hebben ze jou niet verloren maar zijn ze er mee weg gekomen en hebben een weliswaar kwade en verdrietige maar super loyale partner behouden.
Tenzij de vreemdganger zelf ook door een transformatieproces is gegaan maar ik zie dat maar heel zelden gebeuren.
Wat mij betreft niet waar. Mijn vrouw is wel degelijk een stukje van mij verloren. Er is heel duidelijk een voor en na deze gebeurtenis. En dat is iets waar ze mee zal moeten leren leven. IK ben er sterker uitgekomen. En dat is voor mijn partner natuurlijk nog maar te bezien.
Elpisto schreef op 18-01-2023 om 15:56:
[..]
Wat mij betreft niet waar. Mijn vrouw is wel degelijk een stukje van mij verloren. Er is heel duidelijk een voor en na deze gebeurtenis. En dat is iets waar ze mee zal moeten leren leven. IK ben er sterker uitgekomen. En dat is voor mijn partner natuurlijk nog maar te bezien.
Een stukje dus. Maar dat vind ik iets anders dan "
"ze hebben het zo erg verpest dat ze jou hebben verloren, ze hebben de enige persoon verloren die hen echt alles wilde geven"
Maar goed, als het goed voelt voor jou, wie ben ik dan om er iets van te vinden.
VerlorenVader schreef op 17-01-2023 om 21:25:
Heeft iemand hier wel eens een aanbod gekregen van hun partner om seks te hebben met iemand anders?
Mijn vrouw opperde het, dat het "wel zo eerlijk is als jij ook met iemand anders naar bed mag". Ik vond het nogal beledigend. Hoe kan iemand die zogenaamd van je houd er OK mee zijn dat je seks hebt met iemand anders? Het gaat geen van ons beter laten voelen over de situatie.
Of zou ze zich dan minder schuldig voelen? Heeft hier iemand dat aanbod ook gekregen? Ben je daarop ingegaan, en zoja, hoeveel erger heeft het de situatie gemaakt?
Toestemming om seks met anderen te hebben werkt enkel als er blijvend gebrek aan intimiteit binnen een relatie speelt.
Situatie bij vrienden van mij: zij had totaal geen behoefte meer aan seks, velen malen gesprek over gevoerd binnen de relatie, wat steeds uitliep op onbegrip en ruzies. Zij waren beiden begin 40, verder een prima relatie en houden van, maar zonder seks. En als zij zich al eens ‘overgaf’, was het voor hem meer dan duidelijk dat ze het enkel voor hem deed en er niet zelf van genoot. Hij voelde zichzelf al jaren afgewezen en gesprekken hierover liepen vaak uit op ‘als je denkt dat je beter kunt gaan, dan moet je gaan’. Geen echte constructieve gesprekken dus.
Uiteindelijk zijn zij, na het opbiechten van vreemdgegaan te zijn vanuit hem, beiden in therapie gegaan, want verder was hun relatie prima en waren zij heel gelukkig samen. Enkel seks/intimiteit was de grote frustratie. Tijdens therapie kwamen zij erachter niet te willen scheiden, dus een soort van patstelling.
Hij heeft nu een minnares, met haar medeweten, dit blijkt voor hen dus wél te werken (al ruim 10+ jaren).
Seks met een ander om weer ‘even’ te komen, nee, daar zie ik het nut niet van in en gedoemd te mislukken.
Ruud1971! schreef op 18-01-2023 om 10:33:
[..]
Zij hebben het verpest, ze hebben het zo erg verpest dat ze jou hebben verloren, ze hebben de enige persoon verloren die hen echt alles wilde geven. De persoon verloren die zelfs hun eigen geluk op de tweede plaats zetten voor de ander, de persoon die alle tijd en energie die ze hadden in hen stak, de persoon die onvoorwaardelijke liefde had en gaf en de persoon die hen aandacht en bewondering gaf. Dit is een vriendelijk herinnering dat hun jou hebben verloren. Jij hebt hun niet verloren maar hun hebben jou verloren en dat is de waarheid.
Kortom pak je leven op en laat hem los en laat hem vechten voor JOU.
Misschien zou je wat meer je eigen advies (laatste zin) kunnen opvolgen Ruud!
Wat is jouw vrouw nu verloren, niets toch, je bent er en blijft nog steeds. Je geeft haar alle teugels en controle, dus nee, jouw vrouw is helemaal niets verloren zoals ik het bekijk.
Denk eerder dat jij jezelf helemaal bent kwijtgeraakt en dat vind ik heel erg verdrietig om te lezen, nog stééds!
VerlorenVader schreef op 17-01-2023 om 21:25:
Heeft iemand hier wel eens een aanbod gekregen van hun partner om seks te hebben met iemand anders?
Mijn vrouw opperde het, dat het "wel zo eerlijk is als jij ook met iemand anders naar bed mag". Ik vond het nogal beledigend. Hoe kan iemand die zogenaamd van je houd er OK mee zijn dat je seks hebt met iemand anders? Het gaat geen van ons beter laten voelen over de situatie.
Of zou ze zich dan minder schuldig voelen? Heeft hier iemand dat aanbod ook gekregen? Ben je daarop ingegaan, en zoja, hoeveel erger heeft het de situatie gemaakt?
Nee, wel heb ik het omgedraaid: Ben je nu niet bang dat ik vreemd ga om je terug te pakken? Vrouw gaf aan daar nog niet over nagedacht te hebben, maar schoot wel direct in de stress.
Ik denk dat het vanuit je vrouw vooral een manier is om haar eigen schuldgevoel kwijt te raken. Tenminste, als ze echt spijt heeft van de actie, dan zal het schuldgevoel erover heel groot zijn. Misschien dat het voor haar een manier is om dat kwijt te raken.
