Verder na ontrouw - deel 8

Renate46 schreef op 20-12-2024 om 16:10:

[..]

Meen je dat echt dat ze er voor kiezen. Uit welke eitje kom jij?

PTSS:

Als je een heftige en schokkende gebeurtenis meemaakt en deze niet goed verwerkt, dan kun je PTSS krijgen. Dit kan bijvoorbeeld een situatie zijn waarin je leven gevaar liep. Zoals een natuurramp, een oorlog, of een overval.

Maar het kan ook een situatie zijn waarin iemand je als kind veel pijn deed. Of een gebeurtenis waarbij je ernstig lichamelijk gewond raakte, zoals een verkeersongeluk. Ook door de plotselinge dood van een dierbare kun je PTSS krijgen

Kortom dan is alles in het leven volgens jou PTSS elke tegenvaller die je krijgt. Nee gaat veels te ver.

Dit is PTSS!! Het is een heftige en schokkende gebeurtenis. Zo heeft de bedrijfsarts en de psycholoog en huisarts het bij mij ook genoemd. Niet slapen ondanks slaapmedicatie, niet eten waardoor 22 kilo afgevallen, ik kon geen verantwoordelijke diensten meer draaien op mijn werk (dan waren er mensen dood gegaan) 

Om paniekaanvallen te temperen gebruikte ik benzo's. Het heeft ruim 9 maanden geduurd voor ik weer volledig hersteld op mijn werk was. En dan mag het geen PTSS genoemd worden omdat ik niet als soldaat in Oekraïne werk? 

Renate46 schreef op 20-12-2024 om 15:21:

[..]

Bizar dat hier ook al ptss voor wordt gebruikt. Moet je dat even vergelijken met soldaten die in de vuurlinie liggen in Oekraïne.

Je maakt het te groot Beiertje. Weet hoe jij je voelt maar je gaat hier niet dood aan. Sterker nog je mag "blij" zijn dat die met je door wilt. De rest is jouw keuze. Ga echt iets voor jezelf zoeken om afleiding te krijgen. In jouw geval was het maar seks zonder emotionele binding.

Renate: ga je nu in dit draadje Breiertje ook al zitten afbranden? Dat jij het zou pikken van een vent (of ben je dat zelf?) dat hij  'maar seks zonder emotionele binding heeft' wil niet zeggen dat het anderen ook emotioneel ongemoeid laat. Hoezo ze mag blij zijn dat hij met haar door wil? De man is vreemdgegaan en heeft haar jaren  genegeerd. En dan moet zij blij zijn? Hoe ben je zo? Ben je een pick me girl of zo?

Breiertje: je kan deze Renate onder de negeerknop zetten. Ga ik ook doen iig. 

MRI schreef op 20-12-2024 om 17:04:

[..]

Renate: ga je nu in dit draadje Breiertje ook al zitten afbranden? Dat jij het zou pikken van een vent (of ben je dat zelf?) dat hij 'maar seks zonder emotionele binding heeft' wil niet zeggen dat het anderen ook emotioneel ongemoeid laat. Hoezo ze mag blij zijn dat hij met haar door wil? De man is vreemdgegaan en heeft haar jaren genegeerd. En dan moet zij blij zijn? Hoe ben je zo? Ben je een pick me girl of zo?

Breiertje: je kan deze Renate onder de negeerknop zetten. Ga ik ook doen iig.

Hoe doe ik dit?

Eigenlijk is dit wel jammer. Dit forum houdt me recht. Hier kan ik eens alles van me af schrijven en vind ik steun onder lotgenoten.

Ik heb dit nodig. Ik heb jullie zo hard nodig. Echt jullie houden me recht.

Jammer dat er dan zo'n reacties komen.

Elke situatie van jullie of mij is schrijnend. De ene situatie is niet minder pijnlijk dan de andere.

Als iemand dan keer op keer zo reageert... Zielig.

Maar, de reactie raakte me niet. Dat vond ik al een stap vooruit. Ik was er niet door geraakt, niet van ondersteboven. 

Momenteel zit ik zo diep dat ze mag zeggen wat ze wil, kan vandaag niet dieper zakken. 

Dikke zoen aan allen

Breiertje schreef op 20-12-2024 om 18:12:

[..]

Hoe doe ik dit?

Heel simpel. Klik op de naam en daarna op ‘gebruiker blokkeren’

Breiertje schreef op 20-12-2024 om 18:12:

[..]

Hoe doe ik dit?

Eigenlijk is dit wel jammer. Dit forum houdt me recht. Hier kan ik eens alles van me af schrijven en vind ik steun onder lotgenoten.

Ik heb dit nodig. Ik heb jullie zo hard nodig. Echt jullie houden me recht.

Jammer dat er dan zo'n reacties komen.

Elke situatie van jullie of mij is schrijnend. De ene situatie is niet minder pijnlijk dan de andere.

Als iemand dan keer op keer zo reageert... Zielig.

Maar, de reactie raakte me niet. Dat vond ik al een stap vooruit. Ik was er niet door geraakt, niet van ondersteboven.

Momenteel zit ik zo diep dat ze mag zeggen wat ze wil, kan vandaag niet dieper zakken.

Dikke zoen aan allen

Er komen weer betere tijden! Ik ben nu 10 maanden verder dan jij. Er komen weer dagen dat het niet 24/24 in je gedachten is. Ik lees dat je man heel erg zijn best doet. Verlang niet van jezelf dat je nu moet beslissen om wel of niet door tegaan. Ik heb het zelf 14 maanden open gehouden. Hij voelde het als keer op keer examen doen en was mega onzeker. Maar hij verzekerde mij keer op keer dat als mijn deur op een tandenstokertje open bleef staan hij zou blijven wachten al duurde het jaren. Ik heb het idee dat dit voor jouw man ook geldt. Of zie ik dit verkeerd? 

Leef met de dag. Geniet als er weer kleine geluksmomentjes zijn, bv als je samen uit gaat naar iets leuks bv, een wandeling maakt, een goed gesprek hebt etc Dat mag echt, gun jezelf dat! En dat helpt je stapje voor stapje vooruit. 

Toch even reageren op de bak onzin van Renate. Niet aan haar gericht, want daar verwacht ik niets van. Ik kan zeggen dat het overspel ronduit traumatisch is geweest. Gedurende een lange periode was het er 24/7. Ik heb maandenlang slecht geslapen. Emotionele uitbarstingen gehad (in mijn eentje in de auto). Ik lag soms te trillen in bed. Verloor gewicht. Ik heb nog nooit zoveel pijn en eenzaamheid gevoeld. Ik had er geen controle over. Het traumatische zit hierin (die we vast ook allemaal verschillend ervaren): de veiligheid die je dacht hebben is weg, het vertrouwen in de ander en ook een beetje jezelf is weg en onbedwingbare beelden van je partner met iemand anders. Het gaat over de grond waarop wij staan.
Natuurlijk is het niet te vergelijken met een oorlogssituatie. Of met verlies van een kind. Verlies van gezondheid. Een auto ongeluk. Verdriet is geen wedstrijd. Er zijn voorbeelden zat van mensen die als klein kind in de hechting tekort zijn gedaan. Van de buitenkant kunnen ze alles hebben, maar het leven kan een dagelijkse strijd zijn vol met destructief gedrag. Dat is wat trauma doet: het ontneemt ons het leven en we voelen ons niet bij machte het te keren. En dan is onze ervaring gewoon het enige dat telt en niet wat er feitelijk gebeurd is en hoe dat zich verhoudt tot andere pijn. Voor mij is het het zwaarste wat ik heb meegemaakt. Ik heb het ervaren als meer traumatisch dan verlies van een ouder op jonge leeftijd. Dat gaat niet over wat erger is, het gaat over de mate waarin mijn zenuwstelsel overhoop gehaald is. Ik houd van mijn vrouw en wij gaan weer oud worden samen. Ik lach elke dag en voel me in de basis een opgewekte gast. Ben mijn vertrouwen in mensen niet verloren. Kan met dankbaarheid terugkijken naar ons verleden. En tegelijk zit dit trauma nog steeds in mijn systeem. Op momenten kan ik nog groot verdriet voelen dat ik dit heb meegemaakt. Gaat mijn lijf ineens een beetje terug naar de tijd dat dit zo groot was in mijn leven. Is het alsof mijn vrouw vandaag een afspraakje met hem ingaat.

Dan heb ik het geluk dat mijn vrouw en ik herstel vinden. Als dat niet lukt of worstelen blijft, dan is het een voortdurend hertraumatiseren. Als je niet verder komt is het hol van binnen. En dat is lomp zwaar. Goede dagen allemaal. Feestdagen kunnen extra confronteren en verbinden. Sta jezelf toe om te genieten van wat goed is.  

Zelf heb ik PTSS , nasleep van geweldadige ex en ik vind het soms ook moeilijk te begrijpen hoe je bij de dader/oorzaak kunt blijven zonder hergetraumatiseerd te worden , mischien dat dat ook meespeelt met het verlies van vrienden liveEvent dat ze je man niet meer kunnen zien als vriend omdat hij zijn vrouw zo emotioneel beschadigde 

Mooi omschreven Gekke Henkie..ook ik was volledig de weg kwijt. Of dat ptts is weet ik niet maar het was wel heel heftig.

Van de week de realisatie dat ik door dit alles wel vertrouwen heb verloren. Bijv. Situaties op mijn werk. Ik werk met veel vouwen. Voor mijn gevoel worden er dan dingen gezegd en dan denk ik achteraf. Jaja...en toen realiseerde ik me dat dit wel het gevolg is van mijn huwelijk en wat er gebeurd is. Man die glashard in je gezicht liegt en je het niet doorhebt. Want je wilt zo graag het vertrouwen weer terug krijgen. En nu toch wel minder naïef zijn omdat je gewoon nu weet dat dit wel kan. Ook door alle verhalen hier. Je weet dat mensen hiertoe in staat zijn.

Dus ik heb voor nu even besloten om sommige mensen even op afstand te houden. Dat heb ik wel weer geleerd van dit hele proces. Mijn gevoel te volgen. Dus het gevoel dat iemand niet helmaal eerlijk is. En dan even afstand te houden en iemand niet dichtbij te laten komen. 

Anoniemvoornu schreef op 21-12-2024 om 09:24:

Zelf heb ik PTSS , nasleep van geweldadige ex en ik vind het soms ook moeilijk te begrijpen hoe je bij de dader/oorzaak kunt blijven zonder hergetraumatiseerd te worden , mischien dat dat ook meespeelt met het verlies van vrienden liveEvent dat ze je man niet meer kunnen zien als vriend omdat hij zijn vrouw zo emotioneel beschadigde

Ik kan wel begrijpen waarom ze hem niet meer als vriend willen maar ik begrijp niet waarom ik gecanceld moet worden omdat ik voor hem en mijn gezin kies. Ze vinden het "te ingewikkeld" geworden🤷

LifeEvent! schreef op 21-12-2024 om 13:36:

[..]

Ik kan wel begrijpen waarom ze hem niet meer als vriend willen maar ik begrijp niet waarom ik gecanceld moet worden omdat ik voor hem en mijn gezin kies. Ze vinden het "te ingewikkeld" geworden🤷

Tja als zij inschatten dat hij zijn toxische gedrag niet kan echt kan kwijt raken en dat daardoor jullie relatie ook toxisch is, kan ik het wel begrijpen. Jij gelooft natuurlijk in vergeving en kan ook zijn goede wil zien. Zij zien de vele gevallen waarin 'eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger' bevestigd wordt. Ikzelf zou wel door gesprekken peilen hoe die vriendin hier in staat. Degene binnen de doorstartrelatie staat er vaak positiever in dan hen daarbuiten

Renate46 schreef op 20-12-2024 om 15:21:

[..]

Bizar dat hier ook al ptss voor wordt gebruikt. Moet je dat even vergelijken met soldaten die in de vuurlinie liggen in Oekraïne.

Je maakt het te groot Beiertje. Weet hoe jij je voelt maar je gaat hier niet dood aan. Sterker nog je mag "blij" zijn dat die met je door wilt. De rest is jouw keuze. Ga echt iets voor jezelf zoeken om afleiding te krijgen. In jouw geval was het maar seks zonder emotionele binding.

PTTS is nochtans goed mogelijk hoor. Trauma is trauma , in welke vorm ook.

@MRI Waarom ze niet met mij willen omgaan is omdat ze niks met mijn man te maken meer willen hebben. Ze kunnen zijn naam niet eens uitspreken. Dat herken ik want ik noem haar ook niet voor niets truus. Dus met mij afspreken is dan ingewikkeld vinden ze omdat er dan geen spontane gesprekken meer mogelijk zijn omdat er een onderwerp vermeden moet worden. Of hoe anderen het zeiden, "je hebt een onbegrijpelijke keuze gemaakt en daar kunnen we niet in mee" 

Na bijna 30 jaar vriendschap.... 

Ik heb hen ook de afgelopen jaren onbegrijpelijke keuzes zien maken, was voor mij nooit een reden om de vriendschap te beëindigen. 

Het voelt als "ik wens je veel geluk maar val ons er niet mee lastig". Dat heb ik ook zo naar ze uitgesproken en dat werd beaamd want "het is te ingewikkeld geworden" ze begrijpen mij niet. Een normaal mens vergeeft nl zoiets niet vindt men. 

Over toxisch heb ik ze niet gehoord. Ze waren vaak jaloers op zijn romantische akties naar mij toe (ook tijdens de affaire re jaren). Dus hij is "schizofreen" . Brrrrr heel erg eng! En daarvan genezen is onmogelijk in hun ogen. Maar het grootste probleem is dat ze mij zo gek vinden dat ik hem wil vergeven (het is een proces) en dat ik mijn kinderen een slecht voorbeeld geef. Ja dat kan toxisch lijken voor ze dan. Kan het ze niet eens vragen want ze willen geen contact meer en zeggen alleen  hoi als het niet anders kan

LifeEvent! schreef op 21-12-2024 om 15:13:

@MRI Waarom ze niet met mij willen omgaan is omdat ze niks met mijn man te maken meer willen hebben. Ze kunnen zijn naam niet eens uitspreken. Dat herken ik want ik noem haar ook niet voor niets truus. Dus met mij afspreken is dan ingewikkeld vinden ze omdat er dan geen spontane gesprekken meer mogelijk zijn omdat er een onderwerp vermeden moet worden. Of hoe anderen het zeiden, "je hebt een onbegrijpelijke keuze gemaakt en daar kunnen we niet in mee"

Na bijna 30 jaar vriendschap....

Ik heb hen ook de afgelopen jaren onbegrijpelijke keuzes zien maken, was voor mij nooit een reden om de vriendschap te beëindigen.

Het voelt als "ik wens je veel geluk maar val ons er niet mee lastig". Dat heb ik ook zo naar ze uitgesproken en dat werd beaamd want "het is te ingewikkeld geworden" ze begrijpen mij niet. Een normaal mens vergeeft nl zoiets niet vindt men.

Over toxisch heb ik ze niet gehoord. Ze waren vaak jaloers op zijn romantische akties naar mij toe (ook tijdens de affaire re jaren). Dus hij is "schizofreen" . Brrrrr heel erg eng! En daarvan genezen is onmogelijk in hun ogen. Maar het grootste probleem is dat ze mij zo gek vinden dat ik hem wil vergeven (het is een proces) en dat ik mijn kinderen een slecht voorbeeld geef. Ja dat kan toxisch lijken voor ze dan. Kan het ze niet eens vragen want ze willen geen contact meer en zeggen alleen hoi als het niet anders kan

Nou ja, het valt mij wel op dat jij je man wel lijkt te willen vergeven en die vrienden en je de ex-minnares van je man niet. Nou hoef jij van mij niemand te vergeven want ik begrijp het verdriet en de kwaadheid, maar die selectieve vergevingsgezindheid wijst voor mij wel een bepaalde richting op: mensen waar je nog een bepaald belang bij hebt lijken makkelijker te worden vergeven dan hen waarbij je dat niet hebt. Het zou zelfs zo kunnen zijn dat verdriet en kwaadheid die eigenlijk de vreemdganger zouden moeten betreffen, geprojecteerd worden op de exminnares ea. Ik zie dat wel vaker gebeuren. Misschien bij jullie niet, daarom zeg ik ook 'zou', maar misschien ook wel. 

LifeEvent! schreef op 21-12-2024 om 15:13:

@MRI Waarom ze niet met mij willen omgaan is omdat ze niks met mijn man te maken meer willen hebben. Ze kunnen zijn naam niet eens uitspreken. Dat herken ik want ik noem haar ook niet voor niets truus. Dus met mij afspreken is dan ingewikkeld vinden ze omdat er dan geen spontane gesprekken meer mogelijk zijn omdat er een onderwerp vermeden moet worden. Of hoe anderen het zeiden, "je hebt een onbegrijpelijke keuze gemaakt en daar kunnen we niet in mee"

Na bijna 30 jaar vriendschap....

Ik heb hen ook de afgelopen jaren onbegrijpelijke keuzes zien maken, was voor mij nooit een reden om de vriendschap te beëindigen.

Het voelt als "ik wens je veel geluk maar val ons er niet mee lastig". Dat heb ik ook zo naar ze uitgesproken en dat werd beaamd want "het is te ingewikkeld geworden" ze begrijpen mij niet. Een normaal mens vergeeft nl zoiets niet vindt men.

Over toxisch heb ik ze niet gehoord. Ze waren vaak jaloers op zijn romantische akties naar mij toe (ook tijdens de affaire re jaren). Dus hij is "schizofreen" . Brrrrr heel erg eng! En daarvan genezen is onmogelijk in hun ogen. Maar het grootste probleem is dat ze mij zo gek vinden dat ik hem wil vergeven (het is een proces) en dat ik mijn kinderen een slecht voorbeeld geef. Ja dat kan toxisch lijken voor ze dan. Kan het ze niet eens vragen want ze willen geen contact meer en zeggen alleen hoi als het niet anders kan

Mijn beste vriendin nam ook afstand ,ze zag me veranderen in een schim en ik zag het zelf niet , als iemand in mijn omgeving ptss zou ontwikkelen en de dader/oorzaak nog steeds aanwezig is dan zou ik de situatie ook als ingewikkeld omschrijven. Want dat is het ook