Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Elpisto schreef op 18-10-2024 om 10:36:
Nou mensen, over een uurtje zit ik bij de advocaat. Duim voor me dat we het snel rond gaan krijgen.
Ik moet wel zeggen, als ik er over nadenk dat we vandaag misschien een handtekening gaan zetten onder de scheiding, dat ik me heel erg vreemd en verdrietig voel.
Doen we 👊. Hele gekke dag met een zwarte rand. Sterkte vandaag!
Veel sterkte Elpisto.
Mijn man bewaakte zijn grenzen ook niet. Hij heeft heel lang contact gehad met Truus en dit is steeds meer uit de hand gelopen. Heel veel contact, steeds vaker buiten de deur afspreken en uiteindelijk fysieke ontrouw.
Ik heb een aantal keer gevraagd waarom zij zoveel contact hadden (dat ze ook met elkaar afspraken wist ik niet), maar er was altijd wel een 'goede' reden. En ik.. ik wilde geen jaloerse vrouw zijn, niet verbieden, niet controleren. En ik heb daar nu spijt van!!! Ik heb haar ook eens gevraagd wat het contact betekende. Leugens kreeg ik te horen. Maar nu weet ik; zij is grenzeloos. Kende mij en ons gezin. Maar had geen respect voor ons. Ik heb gezin hoe ze hem steeds weer naar binnen probeerde te hengelen. En hoe hij weerstand probeerde te bieden. Maar de aandacht van vrouwen bracht hem teveel. Goed gevoel over zichzelf. Opkrikken van zijn ego.
Ik heb gezegd dat ik het contact met andere vrouwen niet meer accepteer. Ik heb gezien dat andere vrouwen geen respect hebben voor elkaars huwelijk. En dat mijn man niet voor mij of zichzelf opkomt. Ik heb nooit zo'n huwelijk gewild. Maar als het contact met andere vrouwen belangrijker is dan mijn welzijn, ben ik liever gescheiden.
Helaas vandaag nog niks kunnen ondertekenen. Dat had ik voor het convenant wel verwacht, maar ze hadden dus ook nog niet eens de moeite genomen om het ouderschapsplan door te nemen.....
Afijn, we hebben wel alle afspraken door kunnen geven en tot nu toe veranderd er daar nog niks in, dus het lijkt goed te gaan. Al snap ik dat er nog van alles kan gebeuren de aankomende 2 week met die ex van mij. Dus blijven duimen, als het goed is is het met 1 a 2 weken klaar en dan gaan we tekenen.
blauwgeel schreef op 18-10-2024 om 11:56:
Mijn man bewaakte zijn grenzen ook niet. Hij heeft heel lang contact gehad met Truus en dit is steeds meer uit de hand gelopen. Heel veel contact, steeds vaker buiten de deur afspreken en uiteindelijk fysieke ontrouw.
Ik heb een aantal keer gevraagd waarom zij zoveel contact hadden (dat ze ook met elkaar afspraken wist ik niet), maar er was altijd wel een 'goede' reden. En ik.. ik wilde geen jaloerse vrouw zijn, niet verbieden, niet controleren. En ik heb daar nu spijt van!!! Ik heb haar ook eens gevraagd wat het contact betekende. Leugens kreeg ik te horen. Maar nu weet ik; zij is grenzeloos. Kende mij en ons gezin. Maar had geen respect voor ons. Ik heb gezin hoe ze hem steeds weer naar binnen probeerde te hengelen. En hoe hij weerstand probeerde te bieden. Maar de aandacht van vrouwen bracht hem teveel. Goed gevoel over zichzelf. Opkrikken van zijn ego.
Ik heb gezegd dat ik het contact met andere vrouwen niet meer accepteer. Ik heb gezien dat andere vrouwen geen respect hebben voor elkaars huwelijk. En dat mijn man niet voor mij of zichzelf opkomt. Ik heb nooit zo'n huwelijk gewild. Maar als het contact met andere vrouwen belangrijker is dan mijn welzijn, ben ik liever gescheiden.
En spreekt hij idd niet meer met andere vrouwen af? Laat hij je zien en merken, dat nooit meer?
Ik kijk daar dus echt totaal anders naar dan velen hier. Ik moet er niet aan denken een volwassen partner te controleren. Ieder moment van de dag te kunnen zien waar hij is. Laat staan dat ik iemand ga verbieden anderen te zien. Die ander is een volwassen persoon en ik ben niet zijn moeder. Als iemand te zwak is om dat aan te kunnen is het een loser en hoef ik daar verder geen relatie mee. Andersom zou ik ook nooit willen dat een ander mij gaat controleren. Ik heb mijn eigen privacy. Als je doorgaat maar al dat soort maatregelen zijn nodig is er dus geen basis van onderling vertrouwen en respect. En partners zijn niet gelijkwaardig. Daarnaast is het natuurlijk schijnveiligheid. Want als je iemand wilt zien of spreken zijn er altijd manieren.
Voor mij is de basis dat mijn partner niet mijn eigendom is. Wij zijn beiden individuen.
Ik ben het met je eens Izza, alleen als je net overreden bent door de vrachtwagen van ontrouw... dan heb je gewoon heel veel hulp nodig om er bovenop te komen. Dan moet je eerst herstellen van die crash. Als dat lukt dan is het na verloop van tijd niet meer nodig als het goed is.
Ik ben ook altijd heel vrij gelaten en dat voelt inderdaad heerlijk. Moet er niet aan denken dat ik elke stap die ik zet moet verantwoorden. Ik heb niets te verbergen, dus in geval van nood kan mijn man mij ook traceren middels mijn telefoon, dat voelt voor mij veilig.
Yessie2000 schreef op 18-10-2024 om 18:26:
Ik ben het met je eens Izza, alleen als je net overreden bent door de vrachtwagen van ontrouw... dan heb je gewoon heel veel hulp nodig om er bovenop te komen. Dan moet je eerst herstellen van die crash. Als dat lukt dan is het na verloop van tijd niet meer nodig als het goed is.
Ik ben ook altijd heel vrij gelaten en dat voelt inderdaad heerlijk. Moet er niet aan denken dat ik elke stap die ik zet moet verantwoorden. Ik heb niets te verbergen, dus in geval van nood kan mijn man mij ook traceren middels mijn telefoon, dat voelt voor mij veilig.
Die volledige openheid zou ik ook willen.
Ik vergelijk het dan maar zakelijk: als de mede-eigenaar van ons bedrijf ineens de boel gaat flessen, dan doe ik voordat ik hem aanspreek eerst onderzoek en daarna verbreek ik of de samenwerking of hij/zij mag het vertrouwen terugverdienen. En dan doe ik steekproeven.
Voor mij heeft dat niet te maken met dat we individuen zijn, maar dat ik geen Achterlijke Lotje ben. Verder staat de deur altijd open om te vertrekken, maar dicht is dicht.
Izza schreef op 18-10-2024 om 18:17:
Ik kijk daar dus echt totaal anders naar dan velen hier. Ik moet er niet aan denken een volwassen partner te controleren. Ieder moment van de dag te kunnen zien waar hij is. Laat staan dat ik iemand ga verbieden anderen te zien. Die ander is een volwassen persoon en ik ben niet zijn moeder. Als iemand te zwak is om dat aan te kunnen is het een loser en hoef ik daar verder geen relatie mee. Andersom zou ik ook nooit willen dat een ander mij gaat controleren. Ik heb mijn eigen privacy. Als je doorgaat maar al dat soort maatregelen zijn nodig is er dus geen basis van onderling vertrouwen en respect. En partners zijn niet gelijkwaardig. Daarnaast is het natuurlijk schijnveiligheid. Want als je iemand wilt zien of spreken zijn er altijd manieren.
Voor mij is de basis dat mijn partner niet mijn eigendom is. Wij zijn beiden individuen.
Ben het volledig met je eens, ik zou er ook niet aan moeten denken!
