Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Izza schreef op 17-06-2024 om 18:45:
Nina maar dit betoog klopt natuurlijk van geen kant! Hij is betrapt en heeft niets opgebiecht. Daarbij is het in zijn geval ook nog in 2 periodes geweest. Heel makkelijk om het dan maar op jou te schuiven. Hij was net zo fout. En totdat je dat inziet (erkenning van zijn fouten, berouw en van de schuldvraag geen wedstrijd maken) is herstel niet mogelijk. Wegzakken in een verslaving en depressie is geen herstel. En jou een schuldgevoel geval lost niets op.
Dat vind ik ook. Dat hij ook ontzettend fout is geweest. Maar ik kan er niet veel over zeggen, want hij vindt dat wat ik heb gedaan zo veel erger. Ergens snap ik het, heb ik er begrip voor. Ik heb teveel gelogen. Maar hij heeft ook fouten gemaakt. En inderdaad, wegzakken is wat hij aan het doen is. Ik heb de afgelopen weken zo hard geprobeerd om hem daaruit te trekken, maar het lukte niet. Hij is weg.
LifeEvent! schreef op 17-06-2024 om 18:27:
[..]
Als ik naar mijzelf kijk zijn vooral de jarenlange keiharde leugens wat mij het meest kapot heeft gemaakt. Zo gewetenloos liegen en bedriegen. Ik proef dat dat bij de man van Nina heel erg speelt. En ik weet niet of het "mannelijke ego " meespeelt maar voor de bedrogen echtgenoot van mijn "vriendin" was vooral belangrijk hoe de seks was geweest tot aan de cm van de penis toe. Hij wil met haar verder omdat hij de beste penis en de lekkerste seks met haar had ipv mijn man. Dat heeft hij trots mij zelf verteld. Ze had gezegd dat mijn man wat seks betreft de tweede keus was. (nb
at ze hem voor mijn man al met een andere vriend van hem had bedrogen is van minder belang, sterker nog, daarvan geeft hij zichzelf de schuld 🤷)
Dat klopt, dat liegen en bedriegen speelt heel erg. Het vertrouwen is hij kwijt. Ik wil me bewijzen. Heb een nieuw telefoonnummer genomen omdat hij dat wilde, ik heb de andere man overal geblokkeerd en ik wil er ook absoluut geen contact meer mee. Ik vertel mijn man nu alles, ook toen ik de ander een aantal weken geleden tegenkwam. Mijn man mag altijd in mijn telefoon kijken, wat hij ook regelmatig deed. Ik vertelde hem wat ik deed en met wie. Maar het vertrouwen is te beschadigd.
Zijn mannelijke ego speelt ook mee natuurlijk. Hij heeft zelf aangegeven dat hij nu voor altijd die sukkel is. Hij wilde ook alle details weten, maar geloofde me niet. Hij voelt het niet meer en weet niet of dat terug kan komen. Hij zei dat hij later wil zeggen, dit is mijn vrouw, maar dat dat nu niet meer kan vanwege wat ik heb gedaan. Hij is niet meer trots op me. Op ons.
Nina0011 schreef op 17-06-2024 om 20:33:
[..]
Dat klopt, dat liegen en bedriegen speelt heel erg. Het vertrouwen is hij kwijt. Ik wil me bewijzen. Heb een nieuw telefoonnummer genomen omdat hij dat wilde, ik heb de andere man overal geblokkeerd en ik wil er ook absoluut geen contact meer mee. Ik vertel mijn man nu alles, ook toen ik de ander een aantal weken geleden tegenkwam. Mijn man mag altijd in mijn telefoon kijken, wat hij ook regelmatig deed. Ik vertelde hem wat ik deed en met wie. Maar het vertrouwen is te beschadigd.
Zijn mannelijke ego speelt ook mee natuurlijk. Hij heeft zelf aangegeven dat hij nu voor altijd die sukkel is. Hij wilde ook alle details weten, maar geloofde me niet. Hij voelt het niet meer en weet niet of dat terug kan komen. Hij zei dat hij later wil zeggen, dit is mijn vrouw, maar dat dat nu niet meer kan vanwege wat ik heb gedaan. Hij is niet meer trots op me. Op ons.
Maar dat was hij toch al niet meer, getuige zijn acties na je zwangerschap en de 2e keer dat die een scheve schaats reed?
Met alle respect hoor, ik bedoel het niet verkeerd. Maar je moet je zelf niet zo in die rol drukken. Het leest op mij echt een beetje weg alsof je man dit nu aangrijpt om jou maar vooral overal de schuld van te geven, terwijl die zelf als een lamme zak je in de steek liet toen je hem het hardst nodig had. Het feit dat meneer dan na je ten huwelijk te vragen zo snel "verliefd" wordt op een ander, is wat mij betreft ook een gigantische rode vlag.
Tuurlijk heb je een gigantische fout begaan. Maar nogmaals: Dat is geen wedstrijdje ver plassen, om het zo te stellen. Je hebt allebei dezelfde fout begaan. Het feit dat hij, een soort van, trots meld dat het bij hem niet zo ver gegaan is, vind ik echt een zeer pijnlijke constatering. Immers is dat enkel tegengehouden omdat die betrapt is.
Ik denk dat je lekker voor jezelf moet kiezen en je kinderen moet kiezen.
Nina0011 schreef op 17-06-2024 om 20:26:
[..]
Dat vind ik ook. Dat hij ook ontzettend fout is geweest. Maar ik kan er niet veel over zeggen, want hij vindt dat wat ik heb gedaan zo veel erger. Ergens snap ik het, heb ik er begrip voor. Ik heb teveel gelogen. Maar hij heeft ook fouten gemaakt. En inderdaad, wegzakken is wat hij aan het doen is. Ik heb de afgelopen weken zo hard geprobeerd om hem daaruit te trekken, maar het lukte niet. Hij is weg.
Misschien heb ik het verkeerd maar jullie zijn beiden fout geweest. Hij lijkt zijn aandeel (nog wel 2x zelfs) niet onder ogen te willen komen. Dan is het natuurlijk heel makkelijk om naar jou te wijzen als DE schuldige... Maar om te beginnen zat jullie relatie al niet goed. Daar was hij onderdeel van.
En hou eens op met trekken. Jij kunt helpen maar hij moet het zelf doen. Op dit moment doen hij niets.
Een relatie is geen wedstrijd he...
Ik trek ook niet meer. Kost me heel veel moeite, eerlijk is eerlijk. Maar zoals hij nu zit, is er niks wat ik nog kan zeggen of doen. Ik dring toch niet door. Het is aan hem. Als de kinderen hem willen bellen dan mogen ze dat natuurlijk, maar ik bericht of bel hem niet. Hij wil rust en tijd en dat is hoe het is. Die geef ik hem. Ik probeer om zelf ook rust te vinden. De tijd zal het leren. Gaat het ene moment makkelijker dan het andere, om op deze manier te denken. Maar hij is ook pas sinds zondag weg. Dus dat is logisch.
Bedankt allemaal voor jullie inzichten.
Nina0011 schreef op 18-06-2024 om 10:52:
Ik trek ook niet meer. Kost me heel veel moeite, eerlijk is eerlijk. Maar zoals hij nu zit, is er niks wat ik nog kan zeggen of doen. Ik dring toch niet door. Het is aan hem. Als de kinderen hem willen bellen dan mogen ze dat natuurlijk, maar ik bericht of bel hem niet. Hij wil rust en tijd en dat is hoe het is. Die geef ik hem. Ik probeer om zelf ook rust te vinden. De tijd zal het leren. Gaat het ene moment makkelijker dan het andere, om op deze manier te denken. Maar hij is ook pas sinds zondag weg. Dus dat is logisch.
Ook gistermiddag dat hij zo afstandelijk deed aan de telefoon. Heel duidelijk zei: ik ben weg gegaan. Hoezo hoop? En me gisteravond belt omdat hij mijn stem even wilde horen. En daarna nog een berichtje voor het slapen gaan. Zo verwarrend.
Ik laat hem met rust.
Bedankt allemaal voor jullie inzichten.
Zit af en toe nog wat mee te lezen op dit forum omdat ik ook zelf een bericht had getypt en hiervoor de nodige bruikbare reacties heb gehad.
Het enige wat me wel opvalt is dat vaak een oplossing wordt aangedragen om verder te gaan voor jezelf of te stoppen, aan jezelf te denken en als je dat niet kan doorgaan met partner maar dan stoppen met zeuren en accepteren
Ik snap dat de meeste slachtoffers hier in een calimero rol schuiven maar bedenkt me ook dat we allemaal hier in een situatie zitten waarvan we gedacht hadden deze nooit mee te maken, zoiets gebeurd alleen bij andere koppels dacht ik altijd.
Achteraf had ik ook anders moeten reageren toen het uit kwam van mijn vrouw, maar wat doe je op een moment dat je toekomst voorbij schiet, je achterdocht waar blijkt te zijn en je huilende kinderen naast je hebt staan.
Ik krijg echt het idee dat 90% van de vreemdgaande partners van ons totaal geen idee hebben wat ze aangericht hebben. Het zijn gewoon trauma's, aanslagen op je mentale gezondheid. En vaak hangen zij daar een periode aan wanneer dat opgelost moet zijn.
Ik leef met jullie mee en weet hoe zwaar het is maar soms zou ik willen dat al deze partners dit forum eens lezen en zicht kapot schamen wat ze bij alle mensen hebben aangericht.
Ik zit nu in een periode met extreme wraakgevoelens en mss is dat ook wel een reactie van een man.
Brand ik had nooit gedacht in zo'n situatie terecht te komen. En ik denk heel veel mensen niet. Dan begin je geen gezin en gezamenlijk leven. Wel ben ik van mening (intussen) dat het iedereen kan overkomen. En dat jij als bedrogen partner altijd zelf een keuze hebt. Jii bent verantwoordelijk voor jouw leven en keuzes. Dat gaf mij veel kracht. Ik ben niet afhankelijk van een ander. Maar heb mijn eigen stem en gebruik die ook. Ongeacht of je doorgaat samen of stopt. Dat is jouw keuze en niet iets dat een ander voor jou maakt. Ik kan ook oprecht zeggen er veel beter uitgekomen te zijn. Ik heb bewust gekozen het achter mij te laten. Geen wraak (niet naar de derde of naar partner). Maar een nieuw leven waar ik zelfs van kan genieten. Er is dus echt hoop. Voor mij was duidelijk dat ik gekozen heb geen slachtoffer te willen zijn. Ondanks wat er is voorgevallen.
Ik geloof ook zeker in herstel of een doorstart. Maar alleen onder bepaalde omstandigheden. En die benoem ik hier ook altijd. En er zijn gelukkig succesverhalen hier.
Izza schreef op 18-06-2024 om 14:17:
Brand ik had nooit gedacht in zo'n situatie terecht te komen. En ik denk heel veel mensen niet. Dan begin je geen gezin en gezamenlijk leven. Wel ben ik van mening (intussen) dat het iedereen kan overkomen. En dat jij als bedrogen partner altijd zelf een keuze hebt. Jii bent verantwoordelijk voor jouw leven en keuzes. Dat gaf mij veel kracht. Ik ben niet afhankelijk van een ander. Maar heb mijn eigen stem en gebruik die ook. Ongeacht of je doorgaat samen of stopt. Dat is jouw keuze en niet iets dat een ander voor jou maakt. Ik kan ook oprecht zeggen er veel beter uitgekomen te zijn. Ik heb bewust gekozen het achter mij te laten. Geen wraak (niet naar de derde of naar partner). Maar een nieuw leven waar ik zelfs van kan genieten. Er is dus echt hoop. Voor mij was duidelijk dat ik gekozen heb geen slachtoffer te willen zijn. Ondanks wat er is voorgevallen.
Ik geloof ook zeker in herstel of een doorstart. Maar alleen onder bepaalde omstandigheden. En die benoem ik hier ook altijd. En er zijn gelukkig succesverhalen hier.
Je hebt idd ook een punt, alleen zijn er denk ik veel onder ons die niet de kracht, moed of inspiratie hebben om de dingen te doen zoals jij ze gedaan hebt. Ik ben er daar 1 van. Voel me soms zo'n slappe zak dan ben jij wel een sterk persoon dat moet ik je toegeven Izza
Brand, ik was ook totaal niet voorbereid op verraad van mijn partner. En dat verraad (jaren uit lust vreemdgaan met buurvrouw/vriendin) heb ik achteraf als heel traumatisch ervaren. Ik voelde mij goed met mijn volle vertrouwen in hem en elkaar. En dat ging naar 0. Verbroken vertrouwen is zo heftig. En ook ik had boze wraak ideeën. Misschien moest ik ook maar vreemdgaan. Zal 'm leren. Niet gedaan en ben ik nu blij om. Wraak is zonde van je energie. Wordt blij met jezelf is belangrijkste. Bepaal wat jij met je leven wil.
Mijn man had geen idee wat de gevolgen zouden zijn bij mij. Hij wilde ook besluiten voor verder gaan en doorrrrrr. Niet meer over hebben. Ik ben nu toch trouw. Punt. Dat. Maar later bleek dat hij zich rot schaamde. Enorm schuldgevoel had en heeft. Daar hoeft hij dit topic niet voor te lezen. Mijn verdriet en boosheid, mijn wantrouwen, dat ik hem niet meer 100% durf te vertrouwen ... dat zag hij en hij is er kapot van. Maar hij kan niets ongedaan maken. Wel laten zien in woord en daad dat nieuwe afspraken gelden.
Je bent geen slappe zak. Je zit in een rouw proces. En na verloop van tijd krijg jij ook duidelijk wat je echt wil. Jr hebt nu en straks een keuze. Een relatie is een keuze.
Xxx
Anna Cara schreef op 18-06-2024 om 15:25:
Brand, ik was ook totaal niet voorbereid op verraad van mijn partner. En dat verraad (jaren uit lust vreemdgaan met buurvrouw/vriendin) heb ik achteraf als heel traumatisch ervaren. Ik voelde mij goed met mijn volle vertrouwen in hem en elkaar. En dat ging naar 0. Verbroken vertrouwen is zo heftig. En ook ik had boze wraak ideeën. Misschien moest ik ook maar vreemdgaan. Zal 'm leren. Niet gedaan en ben ik nu blij om. Wraak is zonde van je energie. Wordt blij met jezelf is belangrijkste. Bepaal wat jij met je leven wil.
Mijn man had geen idee wat de gevolgen zouden zijn bij mij. Hij wilde ook besluiten voor verder gaan en doorrrrrr. Niet meer over hebben. Ik ben nu toch trouw. Punt. Dat. Maar later bleek dat hij zich rot schaamde. Enorm schuldgevoel had en heeft. Daar hoeft hij dit topic niet voor te lezen. Mijn verdriet en boosheid, mijn wantrouwen, dat ik hem niet meer 100% durf te vertrouwen ... dat zag hij en hij is er kapot van. Maar hij kan niets ongedaan maken. Wel laten zien in woord en daad dat nieuwe afspraken gelden.
Je bent geen slappe zak. Je zit in een rouw proces. En na verloop van tijd krijg jij ook duidelijk wat je echt wil. Jr hebt nu en straks een keuze. Een relatie is een keuze.
Xxx
Ik hoop dat ik dat ooit zo in ga zien Anna. Op dit moment zie ik nog geen spreekwoordelijke stip aan de horizon.
Jouw man toonde berouw, die zag jou afzien, en er ging een knop bij hem om, hoe erg het ook is wat hij gedaan heeft.
Dat stuk mis ik bij ons, het berouw, ik moet er maar overheen stappen en niet zeuren.
Dat stuk zou mij helpen als er berouw was, inzien wat het doet en gedaan heeft met mij en de kinderen .
Al de fases waar ik nog in zit of doorheen moet heb jij waarschijnlijk al gehad, je kan er beter met omgaan.
Dank voor je bericht
Brand schreef op 18-06-2024 om 15:46:
[..]
Ik hoop dat ik dat ooit zo in ga zien Anna. Op dit moment zie ik nog geen spreekwoordelijke stip aan de horizon.
Jouw man toonde berouw, die zag jou afzien, en er ging een knop bij hem om, hoe erg het ook is wat hij gedaan heeft.
Dat stuk mis ik bij ons, het berouw, ik moet er maar overheen stappen en niet zeuren.
Dat stuk zou mij helpen als er berouw was, inzien wat het doet en gedaan heeft met mij en de kinderen .
Al de fases waar ik nog in zit of doorheen moet heb jij waarschijnlijk al gehad, je kan er beter met omgaan.
Dank voor je bericht
Volgens mij ben jij veel te lief Brand! Respect kun je ook afdwingen, heb je weleens met je (spreekwoordelijke) vuisten op tafel geslagen?!
Geef je grenzen eens aan en laat niet met je sollen! Waarom zou je partner berouw tonen als jij deze houding blijft aannemen?
Kom op, je vindt jezelf toch wel meer waard dan dit!
(Ik bedoel het goed, dus niet als een trap na ofzo)
Brand schreef op 18-06-2024 om 13:43:
Zit af en toe nog wat mee te lezen op dit forum omdat ik ook zelf een bericht had getypt en hiervoor de nodige bruikbare reacties heb gehad.
Het enige wat me wel opvalt is dat vaak een oplossing wordt aangedragen om verder te gaan voor jezelf of te stoppen, aan jezelf te denken en als je dat niet kan doorgaan met partner maar dan stoppen met zeuren en accepteren
Ik snap dat de meeste slachtoffers hier in een calimero rol schuiven maar bedenkt me ook dat we allemaal hier in een situatie zitten waarvan we gedacht hadden deze nooit mee te maken, zoiets gebeurd alleen bij andere koppels dacht ik altijd.
Achteraf had ik ook anders moeten reageren toen het uit kwam van mijn vrouw, maar wat doe je op een moment dat je toekomst voorbij schiet, je achterdocht waar blijkt te zijn en je huilende kinderen naast je hebt staan.
Ik krijg echt het idee dat 90% van de vreemdgaande partners van ons totaal geen idee hebben wat ze aangericht hebben. Het zijn gewoon trauma's, aanslagen op je mentale gezondheid. En vaak hangen zij daar een periode aan wanneer dat opgelost moet zijn.
Ik leef met jullie mee en weet hoe zwaar het is maar soms zou ik willen dat al deze partners dit forum eens lezen en zicht kapot schamen wat ze bij alle mensen hebben aangericht.
Ik zit nu in een periode met extreme wraakgevoelens en mss is dat ook wel een reactie van een man.
U verwoordt dit heel goed. Ik zal ook heel anders reageren als het nogmaals gebeurt. De eerste keer wist ik gewoon niet wat me overkwam. En de wraakgevoelens, die heb ik ook gehad, maar heb me kunnen beheersen en nu is dat ook over. Maar ik laat nooit meer met me sollen. Dat is een feit dat zeker is. Vreemdgaan is een zwaktebod.
@brand en @nina
https://www.relatiehuisrijnmond.nl/assets/files/eerste-hulp-na-vreemdgaan.pdf
Mijn man heeft na dit artikel te hebben gelezen het uitgeprint en opgehangen in zijn huis.
Zijn psycholoog vond dit een hele goede aktie.
Hij kent inmiddels "de regels" uit zijn hoofd. Tot op de dag van vandaag helpt dit hem als hij bv zich wil verdedigen.
En het helpt ons!
Nb reactie 's van izza elpisto rood vruchtje MRI zijn de mensen die niet verder met hun partner zijn gegaan na ontrouw.
Is wel belangrijk om te weten denk ik.
LifeEvent! schreef op 18-06-2024 om 18:12:
@brand en @nina
https://www.relatiehuisrijnmond.nl/assets/files/eerste-hulp-na-vreemdgaan.pdf
Mijn man heeft na dit artikel te lezen het uitgeprint en opgehangen in zijn huis.
Zijn psycholoog vond dit een hele goede aktie.
Tot op de dag van vandaag helpt dit hem als hij bv wil verdedigen.
En het helpt ons!
Nb reactie 's van izza elpisto rood vruchtje MRI zijn de mensen die niet verder met hun partner zijn gegaan na ontrouw.
Is wel belangrijk om te weten denk ik.
Elpisto is nog gewoon bij zijn vrouw, hoor.
Waarom eigenlijk is dat belangrijk om te weten?
