Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
S.ndra schreef op 06-04-2024 om 07:18:
[..]
Hij lijkt mij nogal laf. Als hij dit allemaal vindt, dan kan hij toch naar zijn liefje gaan? Maar dat doet hij dus niet. Het klinken mij meer in de oren als smoesjes en praktische bezwaren waarom hij niet naar haar gaat (kijk toch eens hoe zwaar ik het heb, natuurlijk wil ik altijd bij jou zijn schatje, MAAR…). Het zijn zoethoudertjes voor zijn liefje, dat zij blijft wachten en hij van 2 walletjes kan eten, terwijl hij een huis bouwt met zijn vrouw.
Ik zou me er niet mee bemoeien. Zijn liefje heeft dit tegen een vriendin gezegd en die heeft het tegen jou gezegd. Je weet niet of het waar is. Misschien zegt liefje dit in de hoop het huwelijk op te blazen zodat hij toch nog bij haar komt. Zij zit al met de brokken, hij niet. Ze zal niet de eerste zijn, die het nakijken heeft terwijl hij gewoon verder gaat met zijn vrouw.
Ja, eens met S.ndra. Denk ook dat mensen die vreemdgaan de meest romantische, heftige en verschrikkelijke dingen kunnen zeggen en er niets van menen. Heb al zoveel verhalen gelezen van mannen die zulke dingen zeggen om te pleasen. Je hebt een mentaal probleem als je vreemdgaat. Want als je goed ontwikkeld bent, wil je dit gewoon niet. Dan ben je eerlijk naar jezelf en anderen.
Mijn man heeft er veel over verteld hoe dit werkt in je brein, heel interessant eigenlijk hoe je jezelf ook voor de gek kunt houden. Alleen jammer dat ik er zoveel verdriet van had. Maar... ik ben er ook sterker van geworden...omdenken 
En Truus is ook niet heilig, want anders was ze geen affaire begonnen met een getrouwde man, waarvan ze de vrouw ook nog kent. Dan ben je niet echt een betrouwbaar persoon.
Ik zou wel overwegen om het tegen die man te vertellen wat je weet (eventueel via een anoniem bericht, zodat je er zelf buiten blijkt). Dan weet hij wat Truus tegen anderen zegt, dat opent misschien zijn ogen.
Ps. Die van dat overlijden handiger zou zijn vind ik wel een hele heftige. Ik herinner me ook een moord, van een vader die zijn vrouw en 2 kinderen vermoorde om zo ongestoord met zijn nieuwe liefde verder te kunnen. Brrrr. Is inmiddels jaren geleden dat dit in het nieuws was. Maar krijg er nog steeds de rillingen van. Hoe gestoord kun je zijn? Maar mensen kunnen echt in het nauw zitten mentaal denk ik.
"Die van dat overlijden handiger zou zijn vind ik wel een hele heftige"
Wow daar had ik nog overheen gelezen. Op zich valt veel wat hij gezegd heeft onder de tijdelijke-affaire-gekte, maar deze opmerking zou toch wat mee moeten gebeuren. Is hij nou helemaal gek geworden? Wat doet hij dan nog bij zijn vrouw. In dit geval zou ik hem anoniem benaderen. Of misschien niet eens anoniem.
Ben het ook eens met S.andra, dat schreef ik eerder al en zou het daarom ook niet aan vriendin vertellen. Ook die heftige uitspraak over dat overlijden, ook daarop kun je niet vertrouwen dat hij dat daadwerkelijk heeft gezegd.
Onderschat nooit wat voor een valse dingen vrouwen (ja, ik denk vrouwen meer dan mannen) kunnen zeggen/doen als een affaire tegen haar wil is beëindigd! Ik zou me hier echt niet in mengen, enkel door het hooguit tegen hem te zeggen als het mij té dwars zou zitten.
RoodVruchtje schreef op 06-04-2024 om 14:43:
Ben het ook eens met S.andra, dat schreef ik eerder al en zou het daarom ook niet aan vriendin vertellen. Ook die heftige uitspraak over dat overlijden, ook daarop kun je niet vertrouwen dat hij dat daadwerkelijk heeft gezegd.
Onderschat nooit wat voor een valse dingen vrouwen (ja, ik denk vrouwen meer dan mannen) kunnen zeggen/doen als een affaire tegen haar wil is beëindigd! Ik zou me hier echt niet in mengen, enkel door het hooguit tegen hem te zeggen als het mij té dwars zou zitten.
Ja het is een heikele situatie. Als je het aan vriendin vertelt breek je het huwelijk op wat misschien door de minnares bedoeld is. Maar als je het hem vertelt en het is verzonnen door die minnares dat ziet hij wel wat voor vlees hij in de kuip heeft.
Stel hij zei het wel en meende het ook. Dat kan ook natuurlijk
Bedankt voor jullie reacties. Ik ben er nog niet uit. Het probleem is dat dit door de minnares is verteld tegen mijn vriendin ten tijden van de affaire en niet er na. Dus toen was haar eigen relatie nog niet kapot. En daarom geloof ik dat het werkelijk is gezegd. Als het achteraf is gezegd zou ik het misschien ook in twijfel trekken.
Verder twijfel ik niet of hij haar iets aan gaat doen. Mijn eigen gevoel ligt meer bij zijn vrouw die van niets weet en wel een vriendin van me is. Als dit over mij gezegd zou zijn zou ik nooit verder willen met mijn partner. Maar zoals velen zeggen: iedereen is anders.
Ik ken de minnares nauwelijks. Gewoon alleen hier uit het dorp dus of zij daadwerkelijk een relatie zou willen met haar affaire weet ik niet.
MRI schreef op 06-04-2024 om 14:52:
[..]
Ja het is een heikele situatie. Als je het aan vriendin vertelt breek je het huwelijk op wat misschien door de minnares bedoeld is. Maar als je het hem vertelt en het is verzonnen door die minnares dat ziet hij wel wat voor vlees hij in de kuip heeft.
Stel hij zei het wel en meende het ook. Dat kan ook natuurlijk
Natuurlijk kan dat ook, maar tussen zeggen en menen zit ook nog verschil. Absoluut niet oké om zoiets al te zeggen (of denken überhaupt), maar in context, tijdens een romantisch samenzijn met minnares, zou ik dit nog enigszins zien gebeuren. Het ook daadwerkelijk menen gaat zoveel stappen verder, maar niets is onmogelijk natuurlijk.
Alles tegen elkaar afwegend vind ik persoonlijk het stoken door afgewezen minnares het meest voor de hand liggend.
Weet je, stel ik zou de minnares in kwestie zijn en mijn gebonden minnaar zou zoiets zeggen, dan zou dat voor mij een enorme rode vlag zijn, afknapper ook. Dat vond zij destijds dus duidelijk niet, maar nu de affaire over is voelt zij opeens de behoefte dit alles te vertellen? En opeens is daar haar schuldgevoel richting vrouw?
Vandaar dat ik allemaal nogal in twijfel trek en het daarom niet zomaar aan mijn vriendin zou vertellen. Het is voor hem (de vreemdganger) ook ondoenlijk te bewijzen dat hij dit niet heeft gezegd. En ja, eigen schuld, dan had je maar niet vreemd moeten gaan, maar ik vind dit toch wel een dingetje hoor.
RoodVruchtje schreef op 06-04-2024 om 15:20:
[..]
Natuurlijk kan dat ook, maar tussen zeggen en menen zit ook nog verschil. Absoluut niet oké om zoiets al te zeggen (of denken überhaupt), maar in context, tijdens een romantisch samenzijn met minnares, zou ik dit nog enigszins zien gebeuren. Het ook daadwerkelijk menen gaat zoveel stappen verder, maar niets is onmogelijk natuurlijk.
Alles tegen elkaar afwegend vind ik persoonlijk het stoken door afgewezen minnares het meest voor de hand liggend.
Weet je, stel ik zou de minnares in kwestie zijn en mijn gebonden minnaar zou zoiets zeggen, dan zou dat voor mij een enorme rode vlag zijn, afknapper ook. Dat vond zij destijds dus duidelijk niet, maar nu de affaire over is voelt zij opeens de behoefte dit alles te vertellen? En opeens is daar haar schuldgevoel richting vrouw?
Vandaar dat ik allemaal nogal in twijfel trek en het daarom niet zomaar aan mijn vriendin zou vertellen. Het is voor hem (de vreemdganger) ook ondoenlijk te bewijzen dat hij dit niet heeft gezegd. En ja, eigen schuld, dan had je maar niet vreemd moeten gaan, maar ik vind dit toch wel een dingetje hoor.
Ja weet je, ik bedoel niet eens dat hij van plan is haar te vermoorden. Maar ook al zegt hij dat in een vlaag van amoureuze verstandsverbijstering, dan zou ik als vrouw niet meer bij hem willen zijn. En inderdaad, als minnares ook niet.
Als buitenstaander het tegen hem zeggen dat ik dit heb gehoord zou voor mij niet betekenen dat hij het tegendeel zou moeten bewijzen. Je kan het zelfs een soort van goedbedoelend zeggen: joh ik hoor dat er dit over je gezegd wordt, ik vond dat je dat moest weten.
Precies (mbt jouw laatste alinea), vandaar ook enkel richting hem en zeker niet richting vriendin. Mag hij verder lekker uitzoeken wat en of hij hier iets mee moet.
RoodVruchtje schreef op 06-04-2024 om 15:30:
Precies (mbt jouw laatste alinea), vandaar ook enkel richting hem en zeker niet richting vriendin. Mag hij verder lekker uitzoeken wat en of hij hier iets mee moet.
wij zijn het eens. Zou dat wat zijn Veertje80?
Ik zie die opmerking een beetje zo dat hij geen uitweg zag uit de situatie zonder grote problemen en dat dat dan ‘een oplossing’ was die volkomen buiten hemzelf lag. Geen verantwoordelijkheid hoeven nemen, geen problemen met een ex of verdriet van haar hoeven zien en dat de weg dan vrij was voor een nieuwe relatie. Waarschijnlijk leek het haar ook wel een makkelijke weg voor hem in de roze wolk van bedrog waar ze in zaten en was het geen rode vlag.
Dat zij dit nu aan een vriendin (was het toch?) vertelt kan ook een manier van verwerken zijn; dit gebeurde er en dit zei hij, wat denk jij ervan? Zij zal ook wel wat te verwerken hebben. Het hoeft geen strategie te zijn.
Ik blijf erbij dat verzwijgen voor je vriendin dat jij iets weet of gehoord hebt, niet verstandig is. Ze heeft genoeg leugens gehoord en daar hoeft een vriendin niet nog wat extra bovenop te stapelen. Vertrouwen is zo kwijt geraakt. Vragen of ze zoiets wil weten, dat wel eerst doen. Ontneem haar niet haar eigen keuze hierin, omdat je haar wil beschermen.
Het maakt niet uit wat hij nu precies gezegd heeft en hoe hij dat nu bedoelde. Als partner kan jij en jij alleen dat beoordelen. Dat kan to of wij niet voor haar doen. Iemand heeft het recht op de informatie. Ik vind dat we niet voor haar moeten gaan denken en invullen. En zeker niet aan die man vertellen. Je hebt niets met hem van doen. En hij is een bedrieger.
Een goede vriendin is open en eerlijk! Ook over vervelende zaken. Het is aan haar om dit te beoordelen.
Izza schreef op 06-04-2024 om 22:27:
En zeker niet aan die man vertellen. Je hebt niets met hem van doen. En hij is een bedrieger.
Die man heeft haar niet bedrogen, hè. Hij hoeft niet gestraft te worden door de hele wereld dat niemand überhaupt nog iets tegen hem zegt. 🤪
Nou zou ik het ook niet aan hem vertellen, maar goed.. Het klinkt wel wat vreemd dat je dat zo stellig zegt.
Anna Cara schreef op 05-04-2024 om 15:58:
[..]
Lieverd, verdrietig maar je kiest voor de weg naar gezondheid, ook voor jezelf. Zie het vooral niet als falen. Wie weet levert gescheiden leven ruimte voor herstel. De problemen van jouw man en het vreemdgaan hebben gevolgen gehad. Voor hem. Voor jou. Liefde overwint niet altijd alles. Houden van kan ook loslaten betekenen. Loslaten uit liefde.
Heel veel sterkte en kracht toegewenst.
Xxx
Dankjewel! Dat is inderdaad wat we nu beide nodig hebben. Ruimte om na te denken, aan onszelf te werken en te ontdekken of we ooit samen verder kunnen en hoe dan. Het kan iig niet zoals het nu gaat. De constante stress is heel ongezond voor mij. Ondanks het grote verdriet dat ik nu voel, geeft het ook een stuk rust dat ik straks meer kan focussen op mezelf.
RoodVruchtje schreef op 05-04-2024 om 18:43:
Ach Blauwgeel, wat een verdrietige conclusie!
Je hebt zo ontzettend je best gedaan en steeds was er jouw begrip, zelfs nadat hij diverse keren opnieuw tegen jou loog over het hebben van contact! Je bent zijn partner, niet zijn hulpverlener en soms zitten bepaalde (jeugd)trauma’s té diep zodat het soms wel jaren kan duren voordat deze met therapie zijn ‘opgelost’ (als dit überhaupt al mogelijk is).
Bijzonder mooi om naast iemand te blijven staan, maar niet ten koste van je eigen leven en gevoel, daarvoor is het leven écht te kort en kostbaar.
Heel veel sterkte Blauwgeel, het is gewoon een kl*** situatie, maar wees trots op jezelf dat je het hebt geprobeerd én vooral ook trots dat je voor jezelf kiest. Dit laatste zul je vast nog niet zo voelen, maar dat komt zéker nog wel
Dankjewel 🌹
Ik heb altijd geprobeerd om uit de rol van hulpverlener te blijven, maar zie nu wel dat hij het niet zelf red. Zijn woorden en daden komen gewoon niet overeen met elkaar. En ik zie daarbij zijn eigen onmacht. Ik gun hem daarom ook meer tijd en ruimte voor zichzelf. Zodat hij de juiste hulp kan vinden en ruimte heeft om te reflecteren op zijn gedachten en gedrag. Dat is nu heel erg moeilijk met de drukte van het gezin en de spanningen die tussen ons steeds terug komen.
Hij weet dat ik hem niet kwijt wil. Maar ik heb ook duidelijk voor mezelf dat ik op deze manier niet kan leven. De tijd zal ons leren hoe onze toekomst eruit gaat zien..
Veertje, ik vond het zelf heel erg dat vriendinnen om mij heen dingen wisten en ik niet. Ook erg vond ik dat mijn man zelf de affaire kleiner maakte. Pas met bewijs werd hij gedwongen eerlijk te zijn naar mij. En dat had ik nodig. Dat deze man het wegwuift naar stelde niks voor, komt veel voor. Ik gun de bedrogen vrouw de waarheid.
In dit geval lijkt het erop dat de man eigenlijk weg wil(de) bij zijn vrouw maar dan financieel stuk gaat en daarom in de relatie blijft. Dit lijkt mij overigens een recept voor meer toekomstige ellende voor de bedrogen vrouw. Maar goed, dat is speculeren.
Vreemdgaanders zeggen veel tegen hun minnares. Om zichzelf goed te praten of om de minnares te pleasen. Of in de heat of the moment.
Truus zelf zei ook keer tegen mij dat mijn man alleen vanwege geld bij mij was gebleven. Hij was vast weggegaan en zou hebben gekozen voor Truus als hij geld had gehad. Die strekking. Kortom geld kan echt invloed hebben op wel of niet bij elkaar blijven, maar ook - in de ogen van Truus - de bedachte reden zijn waarom hij niet voor haar koos. Mijn Truus deed dat dus.
