Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Izza schreef op 20-01-2025 om 23:30:
Onbegrijpelijk dat er dit soort taal uit mensen komt die gelovig zouden moeten zijn? Zoveel agressie en veroordeling van anderen.
Uiteindelijk heeft die vrouw niets met jou te maken. Ze hoeft jou geen berouw of excuses te maken. Dat hoeft er maar een. De persoon die met jou afspraken had. Maar die zag blijkbaar langdurig toch heel veel leuke kanten van haar. Gewoon een mens dus.
Dat bedoelde ik ook met loslaten en vergeving. Als je nog steeds zo blijft hangen in de minnares en hoe vreselijk ze was of is en hoe haar huwelijk wel niet is. Dat kan ze net zo goed van jou zeggen. Het doet er gewoon niet toe. En is afleiding van waar het werkelijk omgaat. Namelijk je eigen relatie en herstel.
Daar verschillen we van mening over. Het was een vriendin. Zo behandel je een vriendin niet! Dus ik had alles met haar te maken.
Hoe moeten volgens jou gelovigen de bedriegers die geen berouw hebben behandelen? Alles met de mantel der liefde bedekken?
LifeEvent! schreef op 21-01-2025 om 00:13:
[..]
Daar verschillen we van mening over. Het was een vriendin. Zo behandel je een vriendin niet! Dus ik had alles met haar te maken.
Hoe moeten volgens jou gelovigen de bedriegers die geen berouw hebben behandelen? Alles met de mantel der liefde bedekken?
Niet sidetracken hoor, het gaat er om dat je hoog van de kansel roept dat vergeving zo iets moois is, maar dat geldt alleen maar mensen waar jij belang bij hebt. Nou kan ik begrijpen dat iemand die je vriendin was en die je dit flikt dat je kwaad bent en haar nooit meer hoeft te zien. Maar hetzelfde geldt voor je man, waarom hem wel vergeven en haar niet? En waarom is er berouw nodig om te kunnen vergeven? Klinkt voorwaardelijk en met twee maten meten. Dat komt hypocriet over. Daar en over het feit hoe haatvol jij over haar schrijft, vallen mensen over. Want van mij hoef je haar niet te vergeven hoor, maar waarom zo lelijk doen over iemand?
'Nou dan lees je het toch niet' is een weinig inhoudelijk tegenargument imho.
MRI schreef op 21-01-2025 om 00:31:
[..]
Niet sidetracken hoor, het gaat er om dat je hoog van de kansel roept dat vergeving zo iets moois is, maar dat geldt alleen maar mensen waar jij belang bij hebt. Nou kan ik begrijpen dat iemand die je vriendin was en die je dit flikt dat je kwaad bent en haar nooit meer hoeft te zien. Maar hetzelfde geldt voor je man, waarom hem wel vergeven en haar niet? En waarom is er berouw nodig om te kunnen vergeven? Klinkt voorwaardelijk en met twee maten meten. Dat komt hypocriet over. Daar en over het feit hoe haatvol jij over haar schrijft, vallen mensen over. Want van mij hoef je haar niet te vergeven hoor, maar waarom zo lelijk doen over iemand?
'Nou dan lees je het toch niet' is een weinig inhoudelijk tegenargument imho.
Normen en waarden die je oplegt en verwacht van anderen maar er zelf niet aan (hoeft) te voldoen. Vergeving en berouw geef je vanuit je hart aan diegenen die jou iets aangedaan hebben.
Zij zijn samen schuldig, hebben je beide voorgelogen, en hij had haar buiten jullie gezin moeten laten/afweren dus waarom de een wel en de ander niet vergeven? Komt niet overeen met waar je voor zegt te staan!
En je kunt haar gewoon straal negeren, hoeft niks met haar hè.
Goedemorgen!
Bijzonder om te lezen hoe snel jouw eigen defenitie van vergeving al weer in de prullenbak ligt.
Mijn vader toont ook geen berouw en vergeeft mij niet dat ik zijn vuile was buiten heb gehangen. Truus idem dito
De tijd zal ook helen heb ik tav mijn vader gemerkt. Dus die hoop heb ik tav truus ook.
En negeren doe ik haar niet omdat ik het onbeleefd vind geen gedag te zeggen.
Nou, eerlijk gezegd, ik zou heel veel liever hebben dat iemand mij geen gedag zegt, dan dat wel gebeurt maar er ondertussen achter mijn rug zo hatelijk en denigrerend over mij gepraat wordt.
Dat vind ik nou echt hypocriet gedrag
LifeEvent! schreef op 21-01-2025 om 00:09:
[..]
Geen kennis van zaken? Ik ken haar al bijna 15 jaar. Ik weet wel degelijk wie ik voor mij heb gehad.
Nou, dat weet je nooit echt natuurlijk. Je schreef zelf in een eerdere post dat jouw vrienden dat ook niet van jou wisten; dat ze vonden dat je je man oneerlijk en gemeen behandelde, en dat je er pas in therapie achter kwam dat jouw gedrag voortkwam uit een incestverleden. Omgekeerd weet jij dus ook niet wat er achter het gedrag van jouw vriendin en de minnares van je man zat.
Ik snap heel erg goed dat je je vriendin kwalijk neemt dat ze heeft gedaan wat ze heeft gedaan. Maar ik snap dan weer niet waarom je zo hoog van de toren blaast over vergeving in de naam van het geloof etc., en dat dat dan niet voor je vriendin geldt, en dat je met zulke afgrijselijke woorden en benamingen over haar spreekt.
Persephone schreef op 21-01-2025 om 09:18:
[..]
Nou, dat weet je nooit echt natuurlijk. Je schreef zelf in een eerdere post dat jouw vrienden dat ook niet van jou wisten; dat ze vonden dat je je man oneerlijk en gemeen behandelde, en dat je er pas in therapie achter kwam dat jouw gedrag voortkwam uit een incestverleden. Omgekeerd weet jij dus ook niet wat er achter het gedrag van jouw vriendin en de minnares van je man zat.
Ik snap heel erg goed dat je je vriendin kwalijk neemt dat ze heeft gedaan wat ze heeft gedaan. Maar ik snap dan weer niet waarom je zo hoog van de toren blaast over vergeving in de naam van het geloof etc., en dat dat dan niet voor je vriendin geldt, en dat je met zulke afgrijselijke woorden en benamingen over haar spreekt.
Oneerlijk heb ik nu juist niet geschreven.
Welke afgrijselijke woorden en benamingen geef ik haar ?
Zullen we hier weer een plek van openheid en compassie voor elkaar van maken? LifeEvent heeft kennelijk veel meegemaakt, incest, haar man die nota bene met een jarenlange vriendin van haar vreemdgaat. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. We verkondigen hier ook telkens dat je niet HOEFT te vergeven. Je vergeeft ook niet (zomaar) de moordenaar van je kind. Als zij het teveel vindt om haar vriendin te vergeven maar haar man wel, wie zijn wij dan om daarover te oordelen? Als je je eraan stoort, lees gewoon verder of lees het niet. Vind het wat sneu dat ze hier nu alles over haar heen krijgt terwijl ze al genoeg heeft meegemaakt. Okee het is wat vilein, mag dat niet op een forum?
Mugs schreef op 21-01-2025 om 08:54:
Nou, eerlijk gezegd, ik zou heel veel liever hebben dat iemand mij geen gedag zegt, dan dat wel gebeurt maar er ondertussen achter mijn rug zo hatelijk en denigrerend over mij gepraat wordt.
Dat vind ik nou echt hypocriet gedrag
Wat een aannames weer. Het is niet achter haar rug. Ik heb wat ik hier schrijf, haar ook gezegd en geschreven. We negeren elkaar nu in die zin dat we geen gesprek meer aangaan maar ik zeg iedereen gedag uit beleefdheid als er oogcontact is.
Man heeft het hier heel moeilijk sinds alles uitgekomen is. Hij trekt zich letterlijk en figuurlijk terug, van mij en van het gezin. Doet het hoognodige en trekt zich vervolgens weer terug (naar zijn kamer of met een koptelefoon op). De eerste weken liepen mijn emoties soms hoog op, daarmee bereikte ik weinig. Nu ik daar bewust een enorme stap in terug heb gedaan, om te kijken wat hij zou doen met wat meer rust en ruimte, is het gevolg dus dat hij zich helemaal terugtrekt. Op deze manier zie ik geen herstel voor me. De grenzen die ik heb aangegeven om te kijken om samen door te gaan, worden ook niet gerespecteerd/uitgevoerd.
Hoe lang kijk ik zoiets aan? Ik wil het de tijd geven die nodig is, tegelijkertijd zou ik willen dat ik mij belangrijk voel ook voor hem.
Het zou goed kunnen dat de affaire voort is gekomen uit iets van een midlifecrisis, burn-out, depressieve klachten. Maar het traject wat hij loopt om hier achter te komen, gaat natuurlijk een langere periode beslaan. Welke ruimte geef ik hem in de tussentijd en wat mag ik toch minimaal verwachten in de tussentijd richting mij/het gezin?
Of forceer ik toch de boel en dwing ik het praten af, of zet ik hem eruit, of...
Ik probeer mijn eigen leven zo goed en zo kwaad mogelijk voort te zetten en te kijken wat ik zelf nou eigenlijk wil. Ook dat kost natuurlijk een langere periode. Hoe vul je het in de tussentijd..
Draver23 schreef op 21-01-2025 om 09:27:
Zullen we hier weer een plek van openheid en compassie voor elkaar van maken? LifeEvent heeft kennelijk veel meegemaakt, incest, haar man die nota bene met een jarenlange vriendin van haar vreemdgaat. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. We verkondigen hier ook telkens dat je niet HOEFT te vergeven. Je vergeeft ook niet (zomaar) de moordenaar van je kind. Als zij het teveel vindt om haar vriendin te vergeven maar haar man wel, wie zijn wij dan om daarover te oordelen? Als je je eraan stoort, lees gewoon verder of lees het niet. Vind het wat sneu dat ze hier nu alles over haar heen krijgt terwijl ze al genoeg heeft meegemaakt. Okee het is wat vilein, mag dat niet op een forum?
Dank! En ook dank aan de mensen die mij een privé bericht stuurden om mij een hart onder de riem te steken en omdat ze bang zijn, anders ook zo aangevallen te worden.
LifeEvent! schreef op 21-01-2025 om 09:24:
[..]
Oneerlijk heb ik nu juist niet geschreven.
Welke afgrijselijke woorden en benamingen geef ik haar ?
O sorry, ik maakte een vrije vertaling van
"En ik heb mijzelf weer terug gevonden. Ik dacht al die jaren dat het aan mij lang, dat ik gek was en onterecht jaloers en gemeen en hem behandelde als vuil, dat vonden onze vrienden ook, die begrepen niet dat hij bij mij bleef en hadden medelijden met hem."
De afgrijselijke woorden en benamingen kun je gewoon even zelf teruglezen.
Draver23 schreef op 21-01-2025 om 09:27:
Zullen we hier weer een plek van openheid en compassie voor elkaar van maken? LifeEvent heeft kennelijk veel meegemaakt, incest, haar man die nota bene met een jarenlange vriendin van haar vreemdgaat. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. We verkondigen hier ook telkens dat je niet HOEFT te vergeven. Je vergeeft ook niet (zomaar) de moordenaar van je kind. Als zij het teveel vindt om haar vriendin te vergeven maar haar man wel, wie zijn wij dan om daarover te oordelen? Als je je eraan stoort, lees gewoon verder of lees het niet. Vind het wat sneu dat ze hier nu alles over haar heen krijgt terwijl ze al genoeg heeft meegemaakt. Okee het is wat vilein, mag dat niet op een forum?
Nou het hoeft geen oordeel te zijn he? Het kan ook het opmerken van een dynamiek zijn, wel vaker gezien bij vrouwen van vreemdgaande mannen, dat de minnares abjecter gevonden wordt en kwaadwillender wordt bejegend dan de bedriegende partner zelf. Dat kan een manier zijn om de kwaadheid op de partner weg te sluizen en de vraag is of dat op de lange duur werkt.
Vergeven hoeft niet. Vilein en haatdragend mag ook maar staat wel in contrast met de zalvende woorden over vergeving. En dat dat anderen tegen begint te staan mag toch ook gezegd worden op een forum? Want moet compassie beperkt blijven tot een klein groepje dat met elkaar op een forum praat?
Draver23 schreef op 21-01-2025 om 09:27:
Zullen we hier weer een plek van openheid en compassie voor elkaar van maken? LifeEvent heeft kennelijk veel meegemaakt, incest, haar man die nota bene met een jarenlange vriendin van haar vreemdgaat. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten. We verkondigen hier ook telkens dat je niet HOEFT te vergeven. Je vergeeft ook niet (zomaar) de moordenaar van je kind. Als zij het teveel vindt om haar vriendin te vergeven maar haar man wel, wie zijn wij dan om daarover te oordelen? Als je je eraan stoort, lees gewoon verder of lees het niet. Vind het wat sneu dat ze hier nu alles over haar heen krijgt terwijl ze al genoeg heeft meegemaakt. Okee het is wat vilein, mag dat niet op een forum?
Eens dat het beter is de bijdragen van LifeEvent even te negeren, want de verhalen van andere mensen raken wel erg ondergesneeuwd en dat is niet ok. Ik heb niet het gevoel dat LifeEvent "alles over zich heen krijgt" overigens, ik geloof dat mensen aanslaan op de harde bewoordingen die zij uit, niet alleen over de minnares van haar man maar ook over mensen die niet kunnen/willen vergeven, of mensen die op dit forum een andere mening hebben dan zij heeft.
Persephone schreef op 21-01-2025 om 09:41:
[..]
Eens dat het beter is de bijdragen van LifeEvent even te negeren, want de verhalen van andere mensen raken wel erg ondergesneeuwd en dat is niet ok. Ik heb niet het gevoel dat LifeEvent "alles over zich heen krijgt" overigens, ik geloof dat mensen aanslaan op de harde bewoordingen die zij uit, niet alleen over de minnares van haar man maar ook over mensen die niet kunnen/willen vergeven, of mensen die op dit forum een andere mening hebben dan zij heeft.
Ja ik laat het ook weer even gaan, het is alsof je met een watje tegen een betonnen muur gooit.
