Verder na ontrouw deel 7

Hey ToSweet,

Wat vervelend dat je soms denkt dat jij zijn geluk misschien in de weg zat/zit. Dat gevoel heb ik niet, want als hij echt gelukkig zou kunnen worden met de andere dames had ie weg moeten gaan. Volgens mij gaat het meer om het gevoel dat het geeft dat iemand je adoreert, alle aandacht die ze kregen etc dan het opbouwen van een relatie. Want dan waren al onze mannen wel weg gegaan. Mijn vader werd verliefd op iemand toen mijn ouders al jaren doodongelukkig waren samen. Hij is er uiteindelijk nog 30 jaar mee getrouwd geweest voor hij overleed. En in 1990 was het echt een schande om je gezin te verlaten, maar mijn beide ouders hadden er meer dan vrede mee. 
Vreemdgaan heeft een andere lading vind ik. Lust, egoïsme, gebrek aan respect. 

Hier gaan de meeste ruzies ook over het tegenkomen van elkaar. Hier in het zuiden is de carnaval een groot iets. Ik geef er als import-brabander helemaal niets om. Maar daar is het allemaal mee begonnen, het openlijk flirten, veel samen kunnen doen die dagen omdat ik liever werk, weggaan en mij alleen met de kids thuis laten. Afgelopen jaar kwam ik er goed van af want er was niets, maar komende carnaval vrees ik nu al voor. 

Hier is het precies een jaar geleden dat ik een berichtje ontving dat mijn man mij bedonderde: "Hoi mamame, Je kent me niet maar wil je graag inlichten dat jou man je al langere tijd bedonderd. Niet met mij maar wel met andere. Ik vind dat het het recht wel hebt dit te weten. Sorry dat ik je dit zo stuur maar als het aan je man ligt gaat hij door en geloof niet dat je het verdiend". 

Een uur later was mijn man vertrokken met al zijn spullen!

Anna Cara, ik was al eerder gewaarschuwd dat ik ze eens in de gaten moest houden. Maar toen ik dat tegen man zei was ik natuurlijk gek. De vrouw die me nu appte had bewijzen. Het was nml haar vrouw die jaren geleden met manlief was vreemdgegaan en vriendin was/is met Truus 2. En daar heb ik appgesprekken van gelezen. Truus 2 biecht daaron van alles op naar haar.

tijdje aan het meelezen hier, ben er vorige week zelf achter gekomen dat mijn man 2 maanden een verhouding had met mijn “vriendin”. Ben er kapot van, ben al 5 kilo afgevallen omdat ik geen hap door mijn keel krijg van liefdes verdriet. Ook zie ik telkens beelden voor me, van hem en haar, daar wordt ik er misselijk van. Mijn man wilt vechten voor ons en doet opeens enorm zijn best, we gaan vanmiddag naar relatie therapie. Ik weet het allemaal even niet, voel me zo ontzettend klote en bedrogen 

Je bent bedrogen, Marinke, dus dat mag je ook zo voelen. Geef jezelf de tijd; het is niet niks.

Marinke1990 schreef op 05-10-2021 om 07:06:

tijdje aan het meelezen hier, ben er vorige week zelf achter gekomen dat mijn man 2 maanden een verhouding had met mijn “vriendin”. Ben er kapot van, ben al 5 kilo afgevallen omdat ik geen hap door mijn keel krijg van liefdes verdriet. Ook zie ik telkens beelden voor me, van hem en haar, daar wordt ik er misselijk van. Mijn man wilt vechten voor ons en doet opeens enorm zijn best, we gaan vanmiddag naar relatie therapie. Ik weet het allemaal even niet, voel me zo ontzettend klote en bedrogen

Succes vanmiddag! Hier mag je altijd lekker uithuilen, mopperen, klagen, vragen stellen etc. 

Haaika, heftig. Hoe kijk je nu naar jouw man? 

Marinke, welkom. Heel, heel naar voor je. Bedrogen door niet alleen jouw maatje maar ook een vriendin. Ik geloof wel dat iemand pas wakker wordt na betrapt zijn. En dan pas beseft dat je de ander niet wil verliezen. Maar berouw komt na de zonde helaas. De pijn is enorm. 

Herken je ontzetting en de beelden van hen. Ook bij mij was het een vriendin. Je kent zijn en haar maniertjes, lach, lijf in bikini. Je ziet het letterlijk voor je. Ik vind vreemdgaan met een bekende echt erger dan erg. Maar... Ik haalde ook van alles in mijn hoofd erbij wat geen werkelijkheid was. Misschien jij ook?

Wat zegt je partner erover? En jij overweegt te onderzoeken of je verder wil met hem, dat je hier meeleest? 

Anna Cara schreef op 05-10-2021 om 23:35:

Haaika, heftig. Hoe kijk je nu naar jouw man?

Marinke, welkom. Heel, heel naar voor je. Bedrogen door niet alleen jouw maatje maar ook een vriendin. Ik geloof wel dat iemand pas wakker wordt na betrapt zijn. En dan pas beseft dat je de ander niet wil verliezen. Maar berouw komt na de zonde helaas. De pijn is enorm.

Herken je ontzetting en de beelden van hen. Ook bij mij was het een vriendin. Je kent zijn en haar maniertjes, lach, lijf in bikini. Je ziet het letterlijk voor je. Ik vind vreemdgaan met een bekende echt erger dan erg. Maar... Ik haalde ook van alles in mijn hoofd erbij wat geen werkelijkheid was. Misschien jij ook?

Wat zegt je partner erover? En jij overweegt te onderzoeken of je verder wil met hem, dat je hier meeleest?

dankjewel. Ik wil het in ieder geval een kans geven, aangezien we een dochtertje hebben en ik net zwanger ben. Het zal wel een moeilijke lange weg worden. Wat ik apart vind is dat mijn man ineens zo erg zijn best doet voor me. Hij lijkt wel verliefd. Dan denk ik, hoe kan het dat je dat nu opeens wel doet. Die aandacht en liefde die ik de afgelopen maanden zo gemist heb, die hij aan haar gaf. En nu opeens aan mij…

Herkenbaar, Marinke. Daar heb ik ook moeite mee gehad (en heb ik nog wel ooit moeite mee). Waarom kan het nu ineens wel, zie je mij nu ineens wel weer staan, gaat je aandacht ineens wel weer naar mij uit, kun je het nu ineens wel weer fijn vinden om samen met mij te zijn? Ik bedoel, als je intimiteit en genegenheid bij een ander persoon gaat halen en dat een aantal jaren blijft doen, hoe kan het dat je daar dan zomaar mee kunt stoppen en het ineens weer 'goed genoeg' vindt met wat ik je daarin kan geven? Dan heb je het eerst al die tijd zoals jij het ook daadwerkelijk voor jezelf wilde hebben, een vrouw die je altijd en overal wilde en dan wil je toch terug naar mij, met mij zijn, degene die het je juist niet naar jouw tevredenheid gaf? 
Ik kon daar echt niet over uit, hoe dat nou zo ineens wel weer zo kon zijn. Je blijft toch niet voor niets zo lang afspreken met een ander, als je het met haar beter hebt dan thuis? Waarom blijf je er anders zo lang mee doorgaan? Ik kan dat maar niet beredeneren.

Ik denk dat dat ook komt door een stukje zelfbescherming. Omdat je bang bent om uiteindelijk tóch weer gekwetst en teleurgesteld te worden, als het schuldgevoel van de vreemdganger weer meer naar de achtergrond verdwijnt zodra de relatie weer beter lijkt te gaan en ze dus ook weer meer aandacht krijgen voor de mensen om hun heen. Dat ze dan weer open gaan staan voor anderen en zoiets weer kan gaan gebeuren. En die pijn daarvan wil je gewoon niet nog een keer moeten voelen.

En ja, Marinke, de weg is moeilijk. En lang. Maar als er oprecht nog liefde is, als ingezien wordt waarom het heeft kunnen  gebeuren en als daar aan gewerkt kan en wil worden om daar iets aan te veranderen om het in de toekomst proberen te voorkomen, dan is er heus wel een kans van slagen!

jeetje marinke wat ontzettend klote om het maar even plat uit te drukken. Ik ben hier een tijdje geleden terecht gekomen omdat ik een jaar geleden erachter kwam dat manlief vreemdging. Ik ben toen uiteindelijk 17 kilo afgevallen van ellende kreeg niets door.mijn keel! 

Ik vind / vond het heel fijn af en toe even van me af te kunnen schrijven en ervaringen van anderen te horen, juist van mensen die dit meegemaakt hebben en niet alle andere mensen om me heen die niet weten wat er dan echt met je gebeurd! 

Hier ruim een jaar verder en wij zijn en blijven ( durf ik nu wel te zeggen ) bij elkaar. Wel hebbrn wij hulp van een coach die ons nog.steeds erg goed helpt en ervoor zorgt dat de 'angel' er uitgehaald word.

Het enige wat ik kan zeggen ik en vele anderen hier weten precies waar je doorheen gaat, woede, verdriet, misselijkheid, wraak, alles kapot, grond onder je vandaan...
Heel veel sterkte de komende tijd en schrijf het hier maar van je af! 

oh Marinke, zwanger zijn en hier achterkomen. Wat moet dat zwaar zijn. Ik heb ooit in jouw schoenen gestaan, ook mijn man vond dat een geschikt moment voor een uitstapje. Ik ben zelfs alleen de bevalling ingegaan, en pas het laatste uur was hij er bij. Zo kwaad was ik nog. Kwam er ook 3 weken voor de bevalling achter. Het is toen weer goedgekomen, tot Truus 2 kwam. Toen zijn we in therapie gegaan. Dikke knuffel!

Even, gewoon om een soort van hart onder de riem te steken, hierbij wat te lezen voor een ieder die op welke manier dan ook met vreemdgaan/ontrouw te maken heeft. Van de site "Vreemdgaan Therapeut" (enigzins in geknipt om het algemeen relevant te houden ):

"Ontrouw een kans voor je relatie

Overspel beschadigt een relatie en de partner, dat staat buiten kijf. Hoeveel schade hangt van veel factoren af, maar meestal raakt de relatie in een crisis. En hoe moeilijk en pijnlijk het ook is, die crisis biedt ook een kans. Een stel is zelden zo betrokken bij hun relatie en elkaar als na ontrouw. Ze zijn niet meer vanzelfsprekend voor elkaar en dat stimuleert. Als je er goed mee omgaat is de kans groot dat de relatie het overspel overleeft, en je een stel kan zelfs beter uit de crisis komen.

Soms overleeft een relatie overspel niet

Ja, soms herstelt een relatie niet na overspel. Het kan zijn dat de bedrogen partner erg kwetsbaar is, of eerder is bedrogen en elk risico dit nog een keer mee te maken wil uitsluiten. Het kan zijn dat de relatie al te zwak was en dit het laatste zetje was. En het kan zijn dat de overspelige partner vreselijk verliefd is en denkt zijn soulmate gevonden te hebben, wat maar zelden echt het geval is.

 
Relatie 2.0 na overspel

Maar de meeste stellen kunnen door het overspel hun relatie vernieuwen en met relatie 2.0 samen oud worden. Daarvoor is wel wat nodig, dat spreekt voor zich. Kort samengevat draait dit, naast betrokkenheid, om emoties uiten en ontvangen, inlevingsvermogen en sensitiviteit. Uiteraard moet de overspelige partner hier meer zijn best voor doen dan de ander, zeker in het begin. En daarnaast is het erg belangrijk dat er duidelijkheid komt over de betekenis van het overspel en er een diepgaand, gedeeld narratief komt. En dit alles is bij veel stellen mogelijk, soms met hulp.

Overspel kan iedereen overkomen

Niemand is echt veilig voor overspel. Wel kun je het risico verkleinen door je partner niet als vanzelfsprekend te beschouwen. Vaak gaan we slordiger met onze partner om dan met vrienden. Gaat het toch mis, dan helpt het hopelijk te weten dat de gevolgen lang niet altijd zo desastreus zijn als dat het lijkt, veelal ingegeven door de oordelen en de meningen van de  mensen uit je omgeving. Sterker: de relatie 2.0 kan echter en leuker zijn dan versie 1.0. Daarmee is ontrouw geen aanrader, dat spreekt voor zich. Ik wil geenszins afdoen aan de pijn en stress die het veroorzaakt."

En ook nog de link (want te veel tekst om zo even naar hier te kopiëren, zou erg veel plek innemen) naar artikel over de (diepere) oorzaken van vreemdgaan/affaire: https://www.vreemdgaan-therapeut.nl/blogs-over-vreemdgaan/oorzaak-van-een-affaire/

LaBelladonna schreef op 06-10-2021 om 15:20:

Ik kon daar echt niet over uit, hoe dat nou zo ineens wel weer zo kon zijn. Je blijft toch niet voor niets zo lang afspreken met een ander, als je het met haar beter hebt dan thuis? Waarom blijf je er anders zo lang mee doorgaan? Ik kan dat maar niet beredeneren.

Herkenbaar wat je schrijft. Ik had het daar gisteren met mijn man over, die begrijpt het zelf ook niet. Hij zegt dat hij zo ver van zichzelf stond, dat het nu ook niet meer te begrijpen is. Hij denkt dat het komt door het goede gevoel wat hij in het begin van zijn affaire voelde en dat, toen hij dat gevoel niet meer voelde, toch steeds weer bij haar zocht. Tegen beter weten in. Hoe triest ook. Tot hij er helemaal klaar mee was want het was gewoon een naar mens.

Diep dal hier. Ik ben erachter gekomen dat hij, in de periode dat hij wilde scheiden, wel de nacht bij zijn Truus heeft doorgebracht terwijl hij zei bij een vriend te zijn. Ik heb hem dit heel vaak gevraagd, maar hij bleef ontkennen. Hij zegt dat het teveel was, teveel pijn voor mij en de schaamte te groot voor hem. Ik had ook aangegeven dat ik het niet zou trekken als dat ook nog het geval was. Dat het dan over zou zijn. Dat wilde hij niet en dus loog hij. 

Ik kwam erachter doordat ik zijn telefoonspecificatie van de twee maanden na zijn affaire wilde inzien om te zien of hij echt geen contact meer met haar had gehad tot ik erachter kwam. Ik vond zijn verhaal te vaag over hoe het tussen hun afgelopen was aangezien hij haar pas 1,5 maand na het afkappen voor het eerst blokkeerde, maar wilde het graag geloven en als bevestiging de specificatie zien. Zodat ik er echt niet meer over hoefde te tobben. Tot mijn verbazing werd hij heel boos, wat hij altijd wordt als ik hem op een leugen betrap en wilde hij de specificatie niet laten zien. Dikke paniek bij mij. Een grote ruzie als gevolg en uiteindelijk heb ik aangegeven dat hij dan maar moest gaan. Dat hij dus blijkbaar gelogen heeft en het niet eerlijk wilde vertellen. Had hij haar wel aan de kant gezet? Toen kwam de aap uit de mouw. Zij heeft hem, nadat hij haar aan de kant had gezet, regelmatig gevraagd of hij het zeker wist en aangegeven dat ze hem terug wilde. Hij wilde het netjes afhandelen zodat zij geen gekke dingen zou doen en heeft haar daarom een aantal keer gebeld om rustig aan te geven dat hij echt met mij verder wilde en voor zijn gezin ging. De smeekbedes gingen over in dreigen het mij te vertellen, toen heeft hij haar geblokkeerd, maar het dreigen ging verder via zijn werktelefoon. Dus deblokkeerde hij haar weer en belde haar. Uiteindelijk heeft hij aangegeven dat als zij het openbaar zou maken, iedereen op werk ook iets van haar zou denken aangezien ze wist dat hij getrouwd was. Wat zou het doen met haar reputatie? Toen dimde ze in en liet ze hem met rust. Van dat dreigen wist ik, niet dat ze hem terug wilde.

Echter, hij had na zijn affaire met Truus contact met een vrouw van de sportschool. Vriendschappelijk, maar wel flirterig via de app, die appjes heb ik zelf gelezen en dat wist ik al vanaf het begin. Als ik de specificatie zou zien, zou ik erachter komen dat hij ook weleens met haar belde. Dat wilde hij niet, want hoewel hij zegt dat het echt gewoon vriendschappelijk was, kon ik er wel wat van denken. Dus toen ik om de specificatie vroeg was het eigenlijk dikke paniek bij hem.

Als ik er vorig jaar niet achter was gekomen denk ik dat hij met haar een affaire gestart zou zijn. Puur omdat hij zich eigenlijk geen raad wist met zijn schuldgevoel en nog steeds bleef vluchten. Hij geeft nu toe dat dit best zo zou kunnen zijn omdat het met die ander ook zo begonnen was, al denkt hij zelf dat hij wel al zo dichtbij zichzelf stond dat hij mij dat echt niet nog een keer had aangedaan. Na zijn affaire wist hij namelijk wel heel zeker dat ik het voor hem ben, niemand anders. Pas toen ik erachter kwam, kwam er gek genoeg rust bij hem en kon hij gericht met de oorzaak aan de slag en vond hij zichzelf echt weer terug. Ook de angst mij echt te verliezen, heeft hem doen inzien het anders te moeten gaan doen. Er voor mij te zijn en niemand anders. Geen vriendschappen meer met vrouwen, hoe onschuldig ook.

Toen we dit besproken hadden zei ik dat mijn intuïtie het dus altijd goed heeft en hij die nacht dus wel bij zijn Truus was. Toen bleef hij stil. Uiteindelijk gaf hij aan dat hij zo bang is en was om mij kwijt te raken, dat het zo ontzettend veel is, dat hij me dit niet eerlijk durfde te vertellen. Dat hij toen de volgende dag ook meteen weg wilde en zij daar boos om was. Dat hij er elke dag mee zat en maar hoopte dat het met de tijd zou slijten. Hij is opgelucht dat het er nu uit is. Er is nu niets meer dat ik niet weet. Dat geloof ik ook.

Ik ben er kapot van, maar ook rustig. Ik haat het, ik haat het zo enorm. Was overdag niet al genoeg? Het is zoveel… 

Hij blijft maar zeggen dat hij die man niet meer is, dat hoe hij nu is, echt is wie hij is. Wie hij ook wil zijn. Kan ik hem de kans geven te bewijzen er voor altijd voor mij te zijn, voor de kinderen? Nooit meer leugens, alleen maar goed voor mij zorgen en van mij houden. Want dat doet hij intens veel, hij zegt zich geen raad zonder mij te weten. Hij kent zijn schema’s en patronen. Weet wat zijn zwakke punten zijn, waar hij op moet letten. Kan ik hem vergeven dat hij tot nu toe niet eerlijk was uit angst en schaamte, omdat hij ook wel weet dat het veel te veel is. Ik ben op. Hou veel te veel van hem en zie ook wel hoe hij is veranderd. Hij wil een ander nummer en ik mag alles inzien, elke specificatie. Geen geheimen meer zegt hij, nooit meer. Hij opperde zelfs dat ik maar een ander moet zoeken zodat hij dezelfde pijn kan ervaren en zich minder schuldig hoeft te voelen. Alsof ik dat zou willen. 

Lang verhaal, sorry meiden. Weet me even geen raad met mezelf…