Twijfels na affaire vriend
Goedemorgen allemaal,
Een paar maanden geleden ben ik erachter gekomen dat mijn vriend een affaire van anderhalf jaar heeft gehad met een collega. De affaire begon toen onze jongste dochter twee maanden oud was, maar er was al sprake van flirterig contact vanaf het moment dat hij daar is gaan werken (dus ook voordat onze kinderen er überhaupt waren). Hij ging vreemd tijdens werkuren, dan ging hij naar haar thuis, na het sporten met een groep collega's of incidenteel na feestjes van het werk. Ook was er veelvuldig appcontact (ook via de app Telegram, zodat berichtjes minder makkelijk te zien waren). Hij heeft naar haar uitgesproken bij mij weg te willen en zij was zelfs al bezig met het inrichten van haar nieuwe woning (zij was door de affaire gescheiden van haar man), ze had het over waar zij en mijn vriend zouden slapen en welke kamer van onze kinderen zou worden. Vrij snel na die verhuizing heeft hij echter uitgesproken niet bij mij weg te gaan, ondanks dat heeft de affaire wel nog een tijd voortgezet, terwijl zij ondertussen daarnaast een nieuwe relatie kreeg. Tijdens de affaire is zij zelfs bij ons thuis langs gekomen met een andere collega en hebben we met zijn vieren gezellig iets gedronken in de tuin.. zij wist namelijk niet alleen van mijn bestaan af, maar heeft zelfs vanuit het werk kraamcadeaus uitgezocht voor onze kinderen en is ook op kraambezoek geweest bij beide kinderen.
Ik ben enorm gekwetst hierdoor, zeker omdat ik vermoedens van een affaire naar hem uitsprak, maar hij het telkens ontkende en zei dat hij mij dat nooit zou aandoen. Ik dacht dat ik deze vermoedens had door de hormonen die nog door mijn lijf gierden van de zwangerschap.. ik geloofde met momenten dan ook mijn eigen waarnemingen/gevoel niet meer.
Naast de affaire blijkt achteraf dat er veel meer niet goed zat in onze relatie. Hij was er enkel in praktische zin voor onze kinderen, dus fysiek aanwezig, maar niet met zijn aandacht erbij. De verhouding tussen ons was niet gelijkwaardig en er was altijd iets waardoor ik mij niet goed genoeg voor hem voelde: dan was het huishouden niet op orde, dan kreeg hij niet genoeg aandacht en zo waren er steeds punten van kritiek, terwijl hij zelf niet zijn handen uitstak om het beter te maken, hij wilde vooral dat ik dat deed. Als hij daar wel iets in bijdroeg, verwachtte hij bijna een staande ovatie (terwijl het voor mij dagelijkse kost was en ik hier ook nooit waardering, maar juist kritiek over kreeg). Ten opzichte van anderen nam hij dan een slachtofferrol in: 'kijk ik moet alles doen thuis en zij werkt alleen maar en ziet mij niet staan.' Daarbij vergat hij te vertellen dat als hij het een dag in de week deed, ik het de andere zes dagen van de week deed of dat hij nooit kookte of boodschappen haalde, maar ik dit wel iedere dag (na het werk! deed). Ik hield dit in stand door vooral maar harder te gaan rennen en alle ballen in de lucht proberen te houden.
Op seksueel vlak liet ik hem ook ver over mijn grenzen gaan. Zo wilde hij bijvoorbeeld iedere dag seks of als het even kon, vaker op een dag. Als we hier gesprekken over hadden waarin ik aangaf dat het teveel werd (voor bijvoorbeeld mijn bekken) dan was hij heel begripvol en dan stemde hij ermee in om minder vaak seks te hebben. Totdat de volgende dag aanbrak en hij opnieuw seks initieerde en als ik aangaf niet te willen (want last van bekken), dan had hij een lang gezicht en was de sfeer in huis alles behalve gezellig. Omdat ik graag wilde dat hij gelukkig was, gaf ik toch telkens maar toe en had ik vaak seks tegen mijn zin om hem gelukkig te maken, maar ook dat leek nooit genoeg..
Op seksueel vlak sprak hij ook een fantasie uit: hij wilde mij graag delen met een andere man. Dit past helemaal niet bij wat ik zelf wil en dat heb ik ook meermaals naar hem uitgesproken, maar toch bleef hij hierop aandringen en na vaak aandringen heb ik een account aangemaakt op Tinder om een date tot stand te laten komen. Hij vond dit helemaal geweldig en hij was in het dagelijks leven ook weer liever voor mij, snauwde me minder vaak af en maakte me niet zo vaak belachelijk over mijn onzekerheden. Gelukkig is het zo ver niet gekomen, omdat ik hier wel mijn grens heb bewaakt en als vrij snel het account weer heb verwijderd. Achteraf bleek dat met name zijn schuldgevoel de drijfveer was om mij het met een andere man te laten doen...
Ondanks alles zijn we nog steeds samen. Sinds de affaire bekend is, doet hij ontzettend zijn best en is hij er voor de kinderen er niet alleen in praktische zin, maar ook sociaal-emotioneel. Hij volgt therapie en wij volgen ook relatietherapie. Mijn gevoel schiet alle kanten op. Enerzijds houd ik ontzettend veel van hem, anderzijds word ik verscheurd door verdriet en vertrouw ik hem niet. Het gevoel dat ik voor hem heb voelt op bepaalde dagen heel sterk en dan zie ik ook echt een toekomst voor ons samen. Op andere dagen denk ik dat we het beste uit elkaar kunnen gaan. Ik heb nog geen idee hoe het gaat aflopen met ons. Waar we het wel over eens zijn is dat we het voor de kinderen hoe dan ook zo goed mogelijk willen doen samen..en samen..
Mamavantwee,
Het is alsof ik mezelf lees 4 jaar geleden in het topic "verder naar ontrouw ". Misschien heb je hem in deze rubriek wel voorbij zien komen. Daar schrijf ik al die jaren al mee.
Het is een hele moeilijke pijnlijke route... en de goude tip die ik je kan geven is:
Ga aan je zelfvertrouwen werken, je bent goed zoals je bent en zeg dat ook iedere dag als mantra tegen jezelf.
Ben lief voor je eigen en accepteer dat er uren, dagen, bij zijn dat je je verdrietig en rot voelt. Laat al je gevoelens toe. Stop ze niet weg en zoek hele lieve mensen op die begrip tonen en liefdevol voor je zijn.
Doordat ik zelf diverse trainingen ben gaan doen, in therapie ben geweest en net als jullie in relatie therapie ben gegaan met man ( en hij ook in therapie is geweest) voel ik me weer lekker in mijn vel. Maar zoals je kunt lezen hebben ik en vele anderen met jou een intensieve weg afgelegd.
Laat niet meer met je fucken! Op geen enkele manier meer, zowel geestelijk als lichamelijk.
Twijfel NOOIT maar dan ook NOOIT meer aan je eigen en onder bewusten.
Dat is wat ik ervan geleerd heb.
Het boek van Het Gaslight Effect heeft mijn ogen meer dan open gedaan.
Nogmaals ik lees heel erg veel herkenning. Voel je vrij om in het andere topic te schrijven.
ik schrik enorm van je verhaal en hoe ver je gegaan bent om je vriend te pleasen. Waar ben je zelf al die tijd geweest? En hoe kun je nog van een man houden die zo over je grenzen heen is gegaan? Ik vind het heel erg ongezond klinken eerlijk gezegd.
Sini
Ik snap überhaupt niet wat je ooit in deze man hebt gezien, maar dat terzijde.
Iemand die tijdens een relatie niet alleen vreemd is gegaan, maar dit ook na directe vragen daar steeds glashard over gelogen heeft - die krijgt van mij in ieder geval geen tweede kans.
Sinilind schreef op 22-07-2022 om 14:18:
ik schrik enorm van je verhaal en hoe ver je gegaan bent om je vriend te pleasen. Waar ben je zelf al die tijd geweest? En hoe kun je nog van een man houden die zo over je grenzen heen is gegaan? Ik vind het heel erg ongezond klinken eerlijk gezegd.
Sini
Dankjewel voor jouw reactie Sini. Als ik reflecteer op mijn eigen handelen dan is het ook zo dat ik mezelf volledig weg heb gecijferd en hem mij klein heb laten maken. Dus hoe krom het ook klinkt, ook ik heb een flink aandeel in de hele situatie gehad, ondanks dat het nog altijd zijn eigen keuze is geweest om vreemd te gaan.
Mijn gedrag is verklaarbaar door dingen die ik in mijn jeugd heb meegemaakt met een ouder van wie ik ook altijd het gevoel kreeg nooit genoeg te zijn en heel erg in de pleasemodus schoot. Dit is iets wat hij ook wist, maar helaas is dit patroon ook in onze relatie tot stand gekomen (zonder dat ik het door had). Nu ik erop terugkijk zie ik het wel.
Momenteel zit ik alles behalve in deze modus. Dat wil niet zeggen dat ik er nu niks op aan te merken heb. Ik laat heel sterk 'aantrekken en afstoten' zien. Iets wat helemaal niet bij mij past als persoon en ik vind het ook heel moeilijk om hiermee om te gaan. Ook met alle emoties en hoe hij los van hoe hij mij heeft behandeld (en ik me heb laten behandelen), gewoon willens en wetens ons gezin heeft weggegooid. We hebben zo'n prachtige lieve kinderen samen en ik kom er met mijn hoofd niet bij hoe je die kleine hummeltjes dit aan kunt doen. Ik verdien het niet, maar zij al helemaal niet.
Natuurlijk is het niet alleen maar kommer en kwel geweest, we zijn al 12,5 jaar samen en hebben ook veel mooie dingen samen meegemaakt en hij is ook heel goed voor mij geweest.
Hoi, heel naar om je partner te hebben leren kennen als leugenaar en stiekeme man. Ik herken je twijfels zeker. En ook je verhaal. Je besluit verder met hem te willen want je houdt nog van hem. Ook ik ben over mijn grenzen gegaan na het uitkomen. Wilde hem pleasen. Denk achteraf dat ik sexueel spannender wilde zijn (dan Truus). Ik werd na een tijdje wakker en stopte daarmee. Goed dat je nu ook wakker bent geworden. Je hoeft helemaal niks! Hij mag zijn handen dichtknijpen dat je hem een kans geeft.
Het lijkt erop dat je jezelf kwijt bent geraakt? Je intuïtie je riep maar je vertrouwen in je man te groot was. Been there. Done that. Nu is de twijfel er. Hij heeft je pijn gedaan. Maar er is ook liefde voor hem. Een jong gezin. Spijt bij hem.
Dat mis ik wel in je verhaal. Heeft hij spijt, waarom is hij met deze collega naar bed gegaan? Over samenwonen praten. Weg bij jou. Wat bracht zij hem? Verliefd? En waarom wilde hij daarna voor jou kiezen? Is zij echt uit beeld?
Vertrouw je hem weer? Doet hij er alles aan? Het zal lang duren, geef het tijd én je man moet het waarmaken.
Laat de twijfel gewoon even toe. Dat mag. Het is ook niet niks.
Misschien helpen de 9 blogs je: https://www.relatietherapie-nijmegen.nl/blog/verraad-en-vergeving/
Sinilind schreef op 22-07-2022 om 14:18:
ik schrik enorm van je verhaal en hoe ver je gegaan bent om je vriend te pleasen. Waar ben je zelf al die tijd geweest? En hoe kun je nog van een man houden die zo over je grenzen heen is gegaan? Ik vind het heel erg ongezond klinken eerlijk gezegd.
Sini
Dankjewel voor jouw reactie Sini. Als ik reflecteer op mijn eigen handelen dan is het ook zo dat ik mezelf volledig weg heb gecijferd en hem mij klein heb laten maken. Dus hoe krom het ook klinkt, ook ik heb een flink aandeel in de hele situatie gehad, ondanks dat het nog altijd zijn eigen keuze is geweest om vreemd te gaan.
Mijn gedrag is verklaarbaar door dingen die ik in mijn jeugd heb meegemaakt met een ouder van wie ik ook altijd het gevoel kreeg nooit genoeg te zijn en heel erg in de pleasemodus schoot. Dit is iets wat hij ook wist, maar helaas is dit patroon ook in onze relatie tot stand gekomen (zonder dat ik het door had). Nu ik erop terugkijk zie ik het wel.
Momenteel zit ik alles behalve in deze modus. Dat wil niet zeggen dat ik er nu niks op aan te merken heb. Ik laat heel sterk 'aantrekken en afstoten' zien. Iets wat helemaal niet bij mij past als persoon en ik vind het ook heel moeilijk om hiermee om te gaan. Ook met alle emoties en hoe hij los van hoe hij mij heeft behandeld (en ik me heb laten behandelen), gewoon willens en wetens ons gezin heeft weggegooid. We hebben zo'n prachtige lieve kinderen samen en ik kom er met mijn hoofd niet bij hoe je die kleine hummeltjes dit aan kunt doen. Ik verdien het niet, maar zij al helemaal niet.
Natuurlijk is het niet alleen maar kommer en kwel geweest, we zijn al 12,5 jaar samen en hebben ook veel mooie dingen samen meegemaakt en hij is ook heel goed voor mij geweest.
miss1984 schreef op 22-07-2022 om 12:57:
Mamavantwee,
Het is alsof ik mezelf lees 4 jaar geleden in het topic "verder naar ontrouw ". Misschien heb je hem in deze rubriek wel voorbij zien komen. Daar schrijf ik al die jaren al mee.
Het is een hele moeilijke pijnlijke route... en de goude tip die ik je kan geven is:
Ga aan je zelfvertrouwen werken, je bent goed zoals je bent en zeg dat ook iedere dag als mantra tegen jezelf.
Ben lief voor je eigen en accepteer dat er uren, dagen, bij zijn dat je je verdrietig en rot voelt. Laat al je gevoelens toe. Stop ze niet weg en zoek hele lieve mensen op die begrip tonen en liefdevol voor je zijn.
Doordat ik zelf diverse trainingen ben gaan doen, in therapie ben geweest en net als jullie in relatie therapie ben gegaan met man ( en hij ook in therapie is geweest) voel ik me weer lekker in mijn vel. Maar zoals je kunt lezen hebben ik en vele anderen met jou een intensieve weg afgelegd.
Laat niet meer met je fucken! Op geen enkele manier meer, zowel geestelijk als lichamelijk.
Twijfel NOOIT maar dan ook NOOIT meer aan je eigen en onder bewusten.
Dat is wat ik ervan geleerd heb.
Het boek van Het Gaslight Effect heeft mijn ogen meer dan open gedaan.
Nogmaals ik lees heel erg veel herkenning. Voel je vrij om in het andere topic te schrijven.
Lieve miss1984,
Dankjewel voor de tip! Ik heb het nog niet voorbij zien komen, maar ik zal er zeker naar gaan kijken.
Ik denk dat mijn zelfbeeld inderdaad een grote rol heeft gespeeld. Al met al is de affaire wel ook een eye-opener geweest in de zin van dat ik veel te ver over mijn grenzen heb laten gaan en dat dat iets is wat ik absoluut niet meer wil.
Over zelf in therapie gaan twijfel ik nog. Het lijkt me wel heel wijs, maar ik weet niet of ik er op dit moment aan toe ben en genoeg voor open sta.. Ik denk wel dat het me veel kan brengen en jouw bericht geeft mij wel veel hoop. Ik hoop dat we er samen uitkomen, dat is mijn oprechte wens, maar ik weet niet of ik het kan.
Anna Cara schreef op 22-07-2022 om 14:39:
Hoi, heel naar om je partner te hebben leren kennen als leugenaar en stiekeme man. Ik herken je twijfels zeker. En ook je verhaal. Je besluit verder met hem te willen want je houdt nog van hem. Ook ik ben over mijn grenzen gegaan na het uitkomen. Wilde hem pleasen. Denk achteraf dat ik sexueel spannender wilde zijn (dan Truus). Ik werd na een tijdje wakker en stopte daarmee. Goed dat je nu ook wakker bent geworden. Je hoeft helemaal niks! Hij mag zijn handen dichtknijpen dat je hem een kans geeft.
Het lijkt erop dat je jezelf kwijt bent geraakt? Je intuïtie je riep maar je vertrouwen in je man te groot was. Been there. Done that. Nu is de twijfel er. Hij heeft je pijn gedaan. Maar er is ook liefde voor hem. Een jong gezin. Spijt bij hem.
Dat mis ik wel in je verhaal. Heeft hij spijt, waarom is hij met deze collega naar bed gegaan? Over samenwonen praten. Weg bij jou. Wat bracht zij hem? Verliefd? En waarom wilde hij daarna voor jou kiezen? Is zij echt uit beeld?
Vertrouw je hem weer? Doet hij er alles aan? Het zal lang duren, geef het tijd én je man moet het waarmaken.
Laat de twijfel gewoon even toe. Dat mag. Het is ook niet niks.
Misschien helpen de 9 blogs je:
Absoluut, hij was ook de persoon die ik het meest vertrouwde en de laatste van wie ik had verwacht dat hij zoiets zou doen.
Ook dat gevoel herken ik, maar ik ben eerder al teveel over mijn grenzen gegaan, waardoor ik het nu wel herken en juist bewust niet wil doen. Klopt helemaal, veel zeggen ook dat hij deze kans niet verdient, maar ik wil hem deze wel geven.
Hij geeft heel vaak aan ontzettend veel spijt te hebben en van zichzelf en zijn gedrag in die periode te walgen. Aanvankelijk wilde hij nog excuses maken naar die collega, omdat hij haar ook alleen gebruikt heeft. Nu ziet hij in dat zij net zo fout is geweest als zij en dat hij haar dit niet verschuldigd is, maar wel een hele weg te gaan heeft bij mij. Hij zei dat hij de aandacht die hij van haar kreeg wel leuk vond, omdat hij de waardering bij mij miste. Hij weet nu dat dit meer aan zichzelf en zijn eigen gebrek aan zelfvertrouwen ligt en dat hij die waardering niet bij anderen moet zoeken (ook niet bij mij).
Hij geeft aan dat hij dit soort dingen naar haar uitsprak, omdat zij meer wilde dan enkel seks. Zij wilde een echte relatie, hij zag dit niet zitten, maar zei wat ze wilde horen zodat hij haar kon blijven gebruiken. Hij heeft meerdere keren geprobeerd het contact met haar af te kappen, maar zij bleef aan hem trekken en contact zoeken (dit heb ik terug kunnen lezen in chatgesprekken tussen hun).
Hij wilde dus niet echt bij mij weg, maar wilde wel gebruik blijven maken van de aandacht die hij van haar kreeg. Op dit moment is zij echt uit beeld. Ze werken nog steeds bij hetzelfde bedrijf, dus mocht hij opnieuw contact met haar willen, dan kan dat heel makkelijk, zit mij natuurlijk niet lekker.
Dankjewel voor de tip! Ik zal eens kijken.
ik denk dat het tijd is dat je op zoek gaat naar jezelf.
Wie ben jij, wat wil jij.
Jij bepaalt de toekomst, hij heeft zijn rechten ( tijdelijk) verspeeld.
Jij bent goed genoeg als jezelf.
Zonder fouten? Nee natuurlijk ben ook jij niet perfect, maar dat hoeft ook niet.
Ik heb me aan alle kanten aangepast en het hielp niet. Ik was nooit goed genoeg en toen nam ik het over, want partner had laten zien er alleen een puinhoop van te kunnen maken.
En uiteindelijk ben ik daardoor zo mezelf geworden dat ik het niet meer accepteerde en toen ben ik gegaan.
Nu zeg ik niet dat jij dat moet, maar je mag wel de controle overnemen, aan jezelf werken als gift aan jezelf. Zodat je leert dat je van waarde bent zoals je bent.
Max88 schreef op 22-07-2022 om 14:58:
ik denk dat het tijd is dat je op zoek gaat naar jezelf.
Wie ben jij, wat wil jij.
Jij bepaalt de toekomst, hij heeft zijn rechten ( tijdelijk) verspeeld.
Jij bent goed genoeg als jezelf.
Zonder fouten? Nee natuurlijk ben ook jij niet perfect, maar dat hoeft ook niet.
Ik heb me aan alle kanten aangepast en het hielp niet. Ik was nooit goed genoeg en toen nam ik het over, want partner had laten zien er alleen een puinhoop van te kunnen maken.
En uiteindelijk ben ik daardoor zo mezelf geworden dat ik het niet meer accepteerde en toen ben ik gegaan.
Nu zeg ik niet dat jij dat moet, maar je mag wel de controle overnemen, aan jezelf werken als gift aan jezelf. Zodat je leert dat je van waarde bent zoals je bent.
Die zoektocht houdt mij inderdaad bezig. Uiteraard heb ik ook mijn eigen tekortkomingen en ben ik zeker niet perfect en je hebt gelijk, dat is oké.
Ik denk dat het inderdaad ook nooit goed genoeg kan zijn voor iemand anders als je je maar blijft aanpassen.
Mooi dat jij voor jezelf hebt kunnen kiezen (ook als dat met partner was). Voor mij is de tocht net begonnen. Bedankt voor jouw bericht, ik hoop dat ik naarmate de tijd vordert steeds meer mezelf leer waarderen.
Heel herkenbaar dat je zo ver ging voor hem op 't gebied van seks. Ik kwam er vorig jaar achter dat mijn man een affaire had of althans hij had Kontakt met iemand en ze hadden uiteraard seks gehad. Hij heeft 't wel zelf opgebiecht en 't dan ook geeindigd met haar maar achteraf zie ik nu hoeveel seks we hadden tijdens die affaire, meer dan ooit tevoren en ook na 't uitkomen van alles was seks voor mij een soort van dagelijks iets zodat ik denk ik kon laten zien wat ik kan en ook dan voelde ik me terug geliefd weet je wel omdat je hem ziet genieten dus je voelt de pijn niet meer zo... Ik denk persoon lijk dat deze type van mannen er gwn op kicken dat ze een brave thuis hebben zitten die maar alles doet wat hij wil en die ander zal never nooit hun hart stelen maar op de een of andere manier voelen ze zich dan begeerd ofzo want wow 2 vrouwen willen hen... Mijn man gaf achteraf toe dat 't hem wel een kick gaf maar dat 't met haar niet leuk was de seks en dus had hij extra veel zin als hij mij weer zag na een bezoek aan haar en ik herinner me zelfs de dagen dat hij thuis van haar kwam en zo ontzettend enthousiast was en niet van me kon afblijven... Zo raar hoe dat werkt... Ik las ook hoe meer seks een man heeft hoe meer zin hij krijgt dus ja dan kan hij mss makkelijk 2 keer op een dag seks hebben met 2 partners... De affaire van mijn man duurde maar 5 maanden maar ook ik ben enorm kwaad en verdrietig, het is nu 9 maanden geleden maar ik ben nog steeds boos en voel me gewoonweg niks waard, ook al probeert hij ook echt z'n best te doen nu en is hij lief en veel thuis en alles, toch, het vertrouwen is stuk en ook de manier hoe je naar hem kijkt is nu anders, haat en liefde denk ik zelf want ik hou ook nog van mijn man maar haat hem ook een beetje... Ik denk dat wij uit liefde gewoonweg zoveel voor ze doen, ook al weten we dat we 't niet moeten doen we doen 't, we zouden alles doen, hoe gek dat ook klinkt. We kunnen gwn niet loslaten. Scheiden is zelfs nooit in me opgekomen terwijl ik altijd riep als mijn man vreemd gaat dan ben ik weg... Tja niet dus.
Titiv schreef op 07-08-2022 om 15:36:
Heel herkenbaar dat je zo ver ging voor hem op 't gebied van seks. Ik kwam er vorig jaar achter dat mijn man een affaire had of althans hij had Kontakt met iemand en ze hadden uiteraard seks gehad. Hij heeft 't wel zelf opgebiecht en 't dan ook geeindigd met haar maar achteraf zie ik nu hoeveel seks we hadden tijdens die affaire, meer dan ooit tevoren en ook na 't uitkomen van alles was seks voor mij een soort van dagelijks iets zodat ik denk ik kon laten zien wat ik kan en ook dan voelde ik me terug geliefd weet je wel omdat je hem ziet genieten dus je voelt de pijn niet meer zo... Ik denk persoon lijk dat deze type van mannen er gwn op kicken dat ze een brave thuis hebben zitten die maar alles doet wat hij wil en die ander zal never nooit hun hart stelen maar op de een of andere manier voelen ze zich dan begeerd ofzo want wow 2 vrouwen willen hen... Mijn man gaf achteraf toe dat 't hem wel een kick gaf maar dat 't met haar niet leuk was de seks en dus had hij extra veel zin als hij mij weer zag na een bezoek aan haar en ik herinner me zelfs de dagen dat hij thuis van haar kwam en zo ontzettend enthousiast was en niet van me kon afblijven... Zo raar hoe dat werkt... Ik las ook hoe meer seks een man heeft hoe meer zin hij krijgt dus ja dan kan hij mss makkelijk 2 keer op een dag seks hebben met 2 partners... De affaire van mijn man duurde maar 5 maanden maar ook ik ben enorm kwaad en verdrietig, het is nu 9 maanden geleden maar ik ben nog steeds boos en voel me gewoonweg niks waard, ook al probeert hij ook echt z'n best te doen nu en is hij lief en veel thuis en alles, toch, het vertrouwen is stuk en ook de manier hoe je naar hem kijkt is nu anders, haat en liefde denk ik zelf want ik hou ook nog van mijn man maar haat hem ook een beetje... Ik denk dat wij uit liefde gewoonweg zoveel voor ze doen, ook al weten we dat we 't niet moeten doen we doen 't, we zouden alles doen, hoe gek dat ook klinkt. We kunnen gwn niet loslaten. Scheiden is zelfs nooit in me opgekomen terwijl ik altijd riep als mijn man vreemd gaat dan ben ik weg... Tja niet dus.
Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat je vetgedrukte als vrouw überhaupt kúnt geloven, hoe gek je ook op/van hem bent?! Juist zo’n uitspraak zou mij zo doen afknappen 
RoodVruchtje schreef op 07-08-2022 om 16:58:
[..]
Ik kan me werkelijk niet voorstellen dat je vetgedrukte als vrouw überhaupt kúnt geloven, hoe gek je ook op/van hem bent?! Juist zo’n uitspraak zou mij zo doen afknappen
Geloof me ik ben ook op hem afgeknapt, maar t houden van blijft en ik kan niet loslaten... Ik weet dat dat gek klinkt maar ik kan 't gwn niet... Mss pas als 't nog een keer zou gebeuren en die kans is groot want eenmaal een vreemdganger altijd een vreemdganger lees en hoor ik overal en mss zit ik nu gwn m'n tijd uit en wacht ik daar op en heb ik nog een beetje hoop dat hij dat niet doet en er van geleerd heeft.... Het is heel moeilijk geloof me
"Ik denk dat wij uit liefde gewoonweg zoveel voor ze doen, ook al weten we dat we 't niet moeten doen we doen 't, we zouden alles doen, hoe gek dat ook klinkt. We kunnen gwn niet loslaten. Scheiden is zelfs nooit in me opgekomen terwijl ik altijd riep als mijn man vreemd gaat dan ben ik weg... Tja niet dus"
Je hebt altijd een keuze. Je hoeft niet zo in zijn bochten te kronkelen. Je mag je onafhankelijk opstellen, grenzen stellen en je hoeft die shit niet te accepteren of je nederig en liefdevol op te stellen. Wat denken die vreemdgangers ( man/vrouw) nou helemaal.
Je moet ook zeker niet in de 'wij-vorm' spreken. Spreek voor jezelf!!
Wat je doet is goedpraten doordat je je zelf wijs maakt dat 'wij' dat allemaal doen. "Wij, vrouwen" bedoel je dan waarschijnlijk. Nou echt niet. Wij zijn echt niet allemaal hetzelfde, wat dat betreft zijn we net mensen: allemaal anders.
Titiv schreef op 07-08-2022 om 15:36:
Heel herkenbaar dat je zo ver ging voor hem op 't gebied van seks. Ik kwam er vorig jaar achter dat mijn man een affaire had of althans hij had Kontakt met iemand en ze hadden uiteraard seks gehad. Hij heeft 't wel zelf opgebiecht en 't dan ook geeindigd met haar maar achteraf zie ik nu hoeveel seks we hadden tijdens die affaire, meer dan ooit tevoren en ook na 't uitkomen van alles was seks voor mij een soort van dagelijks iets zodat ik denk ik kon laten zien wat ik kan en ook dan voelde ik me terug geliefd weet je wel omdat je hem ziet genieten dus je voelt de pijn niet meer zo... Ik denk persoon lijk dat deze type van mannen er gwn op kicken dat ze een brave thuis hebben zitten die maar alles doet wat hij wil en die ander zal never nooit hun hart stelen maar op de een of andere manier voelen ze zich dan begeerd ofzo want wow 2 vrouwen willen hen... Mijn man gaf achteraf toe dat 't hem wel een kick gaf maar dat 't met haar niet leuk was de seks en dus had hij extra veel zin als hij mij weer zag na een bezoek aan haar en ik herinner me zelfs de dagen dat hij thuis van haar kwam en zo ontzettend enthousiast was en niet van me kon afblijven... Zo raar hoe dat werkt... Ik las ook hoe meer seks een man heeft hoe meer zin hij krijgt dus ja dan kan hij mss makkelijk 2 keer op een dag seks hebben met 2 partners... De affaire van mijn man duurde maar 5 maanden maar ook ik ben enorm kwaad en verdrietig, het is nu 9 maanden geleden maar ik ben nog steeds boos en voel me gewoonweg niks waard, ook al probeert hij ook echt z'n best te doen nu en is hij lief en veel thuis en alles, toch, het vertrouwen is stuk en ook de manier hoe je naar hem kijkt is nu anders, haat en liefde denk ik zelf want ik hou ook nog van mijn man maar haat hem ook een beetje... Ik denk dat wij uit liefde gewoonweg zoveel voor ze doen, ook al weten we dat we 't niet moeten doen we doen 't, we zouden alles doen, hoe gek dat ook klinkt. We kunnen gwn niet loslaten. Scheiden is zelfs nooit in me opgekomen terwijl ik altijd riep als mijn man vreemd gaat dan ben ik weg... Tja niet dus.
Das wel een heel slimme man! Vreemdgaan en de pijn meteen verzachten door aan te geven dat het met jou veel leuker is….(zelfs al geloof je het niet, het is natuurlijk toch precies wat je wilt horen dus werkt wel)
Je snapt toch wel dat dit type man wrs dezelfde tekst heeft voor zijn minnares?
