Seks omdat je man wil, dus uit goedheid naar je man toe

Lexus schreef op 23-05-2024 om 09:37:

[..]

Maar dat kun je hem toch vertellen? Hoe dat werkt verschilt namelijk ook per vrouw. En als hij het niet oppikt dan gaat het er denk om zelf stevig aan je grenzen vast te houden. Dus geen seks te gaan hebben terwijl je er nog niet genoeg zin in hebt.

Maar dan moet de vrouw dus weer aan haar man gaan vertellen dat hij zich moet informeren en hoe en waar hij die informatie kan vinden. Net zoals ze hem eraan moet herinneren dat de kinderen op donderdag gym hebben en ze dus schone gymkleding nodig hebben en dat zijn moeder volgende week jarig is etc etc. Al die mannen die op hun werk teams aansturen en dagelijks ingewikkelde vraagstukken oplossen kunnen thuis opeens niets zelf bedenken en zitten op zeker moment met hun handen in het haar want hun vrouw wil geen seks meer. En dan moet hun vrouw hen bij het handje nemen, internet openen en hen op websites/boeken/educatieve filmpjes wijzen waar ze wijzer van zouden kunnen worden of ze moet die man waar ze al jaren mee getrouwd is gaan onderwijzen hoe het voor haar werkt. Dat valt niet mee als zo’n man al jaren laat zien dat hij daar eigenlijk geen interesse in heeft. Hij wil gewoon drie keer per week ongecompliceerde seks en wil daar verder geen moeite voor hoeven doen óf hij wil direct beloond worden voor zijn moeite. Want hij heeft toch een uitje geregeld … echt hè …

Margaretha2024 schreef op 23-05-2024 om 10:18:

[..]

Maar dan moet de vrouw dus weer aan haar man gaan vertellen dat hij zich moet informeren en hoe en waar hij die informatie kan vinden. Net zoals ze hem eraan moet herinneren dat de kinderen op donderdag gym hebben en ze dus schone gymkleding nodig hebben en dat zijn moeder volgende week jarig is etc etc. Al die mannen die op hun werk teams aansturen en dagelijks ingewikkelde vraagstukken oplossen kunnen thuis opeens niets zelf bedenken en zitten op zeker moment met hun handen in het haar want hun vrouw wil geen seks meer. En dan moet hun vrouw hen bij het handje nemen, internet openen en hen op websites/boeken/educatieve filmpjes wijzen waar ze wijzer van zouden kunnen worden of ze moet die man waar ze al jaren mee getrouwd is gaan onderwijzen hoe het voor haar werkt. Dat valt niet mee als zo’n man al jaren laat zien dat hij daar eigenlijk geen interesse in heeft. Hij wil gewoon drie keer per week ongecompliceerde seks en wil daar verder geen moeite voor hoeven doen óf hij wil direct beloond worden voor zijn moeite. Want hij heeft toch een uitje geregeld … echt hè …

Precies. Ik kaart het al meer dan tien jaar aan, en het is ook niet zo dat vrouwen precies weten wat ze willen of nodig hebben, of dat meteen goed onder woorden kunnen brengen. Dat helder krijgen heeft ook tijd nodig en gesprekken hierover. Maar als het een eenzijdig vertellen is, en er door de partner niet doorgevraagd wordt vanuit echte interesse, dan gaat dus heeeeeeel langzaam. 

Mijn man voelde zich vooral afgewezen, kreeg het gevoel dat hij 'niks goed kan doen'. En ik kreeg het verwijt dat vrouwen zo ingewikkeld zijn. Maar zelf op onderzoek uit gaan? Nee. Dus op een gegeven moment ben ik ook maar een hele tijd gestopt om het te vertellen of boeken of video's aan te raden. 

Ik heb ook zeker geen seks meer tegen mijn zin. Daar ben ik mee gestopt, en heb dat ook gezegd. Ik wil alleen nog vrijen als ik daar zin in heb of en opening voel. En dus is er (nog steeds) (volgens hem te) weinig seks. Want één gezellig weekend is niet genoeg om mij gezien te voelen, na jaren van me niet gezien voelen. De aantrekkingskracht is niet ineens terug.

En mijn man doet op zijn manier echt zijn best, en we hebben heus wel eens seks. Maar zijn best is niet genoeg als hij echt dat gepassioneerde seksleven wil. Als hij weer over 'ik wil graag vaker vrijen' begint, voel ik de frustratie opkomen. Dan denk ik: ga je er dan eens echt in verdiepen. Doe eens echt moeite. Lees! Zoek informatie op! Stel me echt geïnteresseerde vragen in plaats van 'hou je nog wel van mij?'

Zo'n vraag is helemaal gericht op zijn geruststelling en hoe hij zijn behoefte bevredigd krijgt (en dat is een redelijke behoefte, dat vind ik ook), maar hij vraagt niet wat ik nodig heb in de relatie. Het initiatief voor echt diepgaand relatiewerk ligt toch vaak bij de vrouw, net als veel andere taken die dit soort mentale belasting vragen.

 Oh, en ik heb ook wel een geprobeerd of meer seks ertoe zou leiden dat ik meer kreeg wat ik nodig heb, en dat is niet zo. Dat leidde alleen maar tot meer opmerkingen over seks, en dat hij dat nog wel vaker wilde. En een wat beter humeur van zijn kant, maar niet tot meer investeren in andere vormen van intimiteit. 

Saar76 schreef op 23-05-2024 om 10:51:

[..]

Precies. Ik kaart het al meer dan tien jaar aan, en het is ook niet zo dat vrouwen precies weten wat ze willen of nodig hebben, of dat meteen goed onder woorden kunnen brengen. Dat helder krijgen heeft ook tijd nodig en gesprekken hierover. Maar als het een eenzijdig vertellen is, en er door de partner niet doorgevraagd wordt vanuit echte interesse, dan gaat dus heeeeeeel langzaam.

Mijn man voelde zich vooral afgewezen, kreeg het gevoel dat hij 'niks goed kan doen'. En ik kreeg het verwijt dat vrouwen zo ingewikkeld zijn. Maar zelf op onderzoek uit gaan? Nee. Dus op een gegeven moment ben ik ook maar een hele tijd gestopt om het te vertellen of boeken of video's aan te raden.

Ik heb ook zeker geen seks meer tegen mijn zin. Daar ben ik mee gestopt, en heb dat ook gezegd. Ik wil alleen nog vrijen als ik daar zin in heb of en opening voel. En dus is er (nog steeds) (volgens hem te) weinig seks. Want één gezellig weekend is niet genoeg om mij gezien te voelen, na jaren van me niet gezien voelen. De aantrekkingskracht is niet ineens terug.

En mijn man doet op zijn manier echt zijn best, en we hebben heus wel eens seks. Maar zijn best is niet genoeg als hij echt dat gepassioneerde seksleven wil. Als hij weer over 'ik wil graag vaker vrijen' begint, voel ik de frustratie opkomen. Dan denk ik: ga je er dan eens echt in verdiepen. Doe eens echt moeite. Lees! Zoek informatie op! Stel me echt geïnteresseerde vragen in plaats van 'hou je nog wel van mij?'

Zo'n vraag is helemaal gericht op zijn geruststelling en hoe hij zijn behoefte bevredigd krijgt (en dat is een redelijke behoefte, dat vind ik ook), maar hij vraagt niet wat ik nodig heb in de relatie. Het initiatief voor echt diepgaand relatiewerk ligt toch vaak bij de vrouw, net als veel andere taken die dit soort mentale belasting vragen.

Oh, en ik heb ook wel een geprobeerd of meer seks ertoe zou leiden dat ik meer kreeg wat ik nodig heb, en dat is niet zo. Dat leidde alleen maar tot meer opmerkingen over seks, en dat hij dat nog wel vaker wilde. En een wat beter humeur van zijn kant, maar niet tot meer investeren in andere vormen van intimiteit.

Ja ik vind dit dus heel verdrietig klinken. Maar blijven eisen dat hij zich ergens in verdiept helpt dus niet. Intussen baalt hij van te weinig seks en jij van te weinig gezien worden. Therapeut? Want waarom zijn jullie dan bij elkaar als stel anders dan misschien een gezin draaiende houden?

Saar76 schreef op 23-05-2024 om 10:51:

[..]

Precies. Ik kaart het al meer dan tien jaar aan, en het is ook niet zo dat vrouwen precies weten wat ze willen of nodig hebben, of dat meteen goed onder woorden kunnen brengen. Dat helder krijgen heeft ook tijd nodig en gesprekken hierover. Maar als het een eenzijdig vertellen is, en er door de partner niet doorgevraagd wordt vanuit echte interesse, dan gaat dus heeeeeeel langzaam.

Mijn man voelde zich vooral afgewezen, kreeg het gevoel dat hij 'niks goed kan doen'. En ik kreeg het verwijt dat vrouwen zo ingewikkeld zijn. Maar zelf op onderzoek uit gaan? Nee. Dus op een gegeven moment ben ik ook maar een hele tijd gestopt om het te vertellen of boeken of video's aan te raden.

Ik heb ook zeker geen seks meer tegen mijn zin. Daar ben ik mee gestopt, en heb dat ook gezegd. Ik wil alleen nog vrijen als ik daar zin in heb of en opening voel. En dus is er (nog steeds) (volgens hem te) weinig seks. Want één gezellig weekend is niet genoeg om mij gezien te voelen, na jaren van me niet gezien voelen. De aantrekkingskracht is niet ineens terug.

En mijn man doet op zijn manier echt zijn best, en we hebben heus wel eens seks. Maar zijn best is niet genoeg als hij echt dat gepassioneerde seksleven wil. Als hij weer over 'ik wil graag vaker vrijen' begint, voel ik de frustratie opkomen. Dan denk ik: ga je er dan eens echt in verdiepen. Doe eens echt moeite. Lees! Zoek informatie op! Stel me echt geïnteresseerde vragen in plaats van 'hou je nog wel van mij?'

Zo'n vraag is helemaal gericht op zijn geruststelling en hoe hij zijn behoefte bevredigd krijgt (en dat is een redelijke behoefte, dat vind ik ook), maar hij vraagt niet wat ik nodig heb in de relatie. Het initiatief voor echt diepgaand relatiewerk ligt toch vaak bij de vrouw, net als veel andere taken die dit soort mentale belasting vragen.

Oh, en ik heb ook wel een geprobeerd of meer seks ertoe zou leiden dat ik meer kreeg wat ik nodig heb, en dat is niet zo. Dat leidde alleen maar tot meer opmerkingen over seks, en dat hij dat nog wel vaker wilde. En een wat beter humeur van zijn kant, maar niet tot meer investeren in andere vormen van intimiteit.

Net als in mijn relatie zit hier echt wel meer mis dan alleen seks.

Je man probeert zijn best te doen, maar dat wordt dan altijd gezien als "best doen om seks te krijgen". 

Hoe kan je dit gevoel bij een vrouw wegkrijgen? Door maanden/jaren niet op seks focussen? Maar wat dan als de vrouw het wel best vind? Denkt "oh, hij begint er niet over, dus hij heeft er vrede mee". Want erover praten geeft weer die druk.

Je moet nooit seks tegen je zin hebben, maar dit klinkt wel erg alsof je hem seks ontzegt. 

Ik zou het zelf ook los gaan koppelen van seks. Het gewoon gaan aankaarten en zorgen dat je gehoord wordt. Niet omdat hij seks wil, maar omdat jij meer verbinding wil. 
Je maakt het hem wel moeilijk als hij het nu niet goed kan doen, omdat hij het jaren niet goed heeft gedaan. Die achterstand kan hij niet meer inhalen. 
Wil je echt meer verbinding dan zul je ook ergens een schone lei moeten organiseren. 
Hem gaan educeren zou ik niet doen. Je hebt er niets aan, het zorgt niet voor meer verbinding tussen jullie. Hou het bij jezelf, wat heb je (nu) nodig. 
Je leest hier in dit draadje ook al dat vrouwen echt niet hetzelfde willen. Sommige vrouwen willen zich vooral begeerd voelen, anderen vooral geliefd, anderen vooral gehoord. Enz. 

Sjef74 schreef op 23-05-2024 om 12:19:

[..]

Net als in mijn relatie zit hier echt wel meer mis dan alleen seks.

Je man probeert zijn best te doen, maar dat wordt dan altijd gezien als "best doen om seks te krijgen".

Hoe kan je dit gevoel bij een vrouw wegkrijgen? Door maanden/jaren niet op seks focussen? Maar wat dan als de vrouw het wel best vind? Denkt "oh, hij begint er niet over, dus hij heeft er vrede mee". Want erover praten geeft weer die druk.

Je moet nooit seks tegen je zin hebben, maar dit klinkt wel erg alsof je hem seks ontzegt.

Dan zou ik zeggen: ga samen tantra doen, waar je je dus eerst toelegt op contact en verbinding leggen en daarna op het tempo van de langzaamste dat gaat uitbreiden tot fysiek contact waarbij de man zich er op toelegt ook de vrouwelijke energie te ontvangen. Dan kan het goddelijk heerlijk voor beiden worden, een eye opener voor veel koppels waarbij de sensualiteit weer ging stromen en men zelfs weer helemaal verliefd werd. 

Als vrouw of man niet wil ' omdat het weer naar seks toe moet leiden' lees beiden het boek over Tantra van Jan den Boer. Het gaat niet over standjes. Het gaat over sensualiteit en intimiteit in verbinding. Ik heb er vrouwen maar ook menig man er lovend over gehoord dat ze niet wisten dat het zó kon zijn. 

En ik zou me ook niet met een kluitje in het riet laten sturen, het doet echt recht aan beide partijen als je er beiden voor gaat. 

Sjef74 schreef op 23-05-2024 om 12:19:

[..]

Net als in mijn relatie zit hier echt wel meer mis dan alleen seks.

Je man probeert zijn best te doen, maar dat wordt dan altijd gezien als "best doen om seks te krijgen".

Hoe kan je dit gevoel bij een vrouw wegkrijgen? Door maanden/jaren niet op seks focussen? Maar wat dan als de vrouw het wel best vind? Denkt "oh, hij begint er niet over, dus hij heeft er vrede mee". Want erover praten geeft weer die druk.

Je moet nooit seks tegen je zin hebben, maar dit klinkt wel erg alsof je hem seks ontzegt.

Je redeneert in je reacties hier ook vooral in de richting van je eigen belevingswereld en je neemt niet echt de inhoud op van wat de schrijfster op wie je reageert vertelt. Misschien ervaart je vrouw dat ook zo. 

Wat betreft je eigen probleem: Hoe sta je tegenover de tip om je in te lezen en je te informeren over de seksualiteit van vrouwen? 

Heb je bijvoorbeeld de site van de Paarse Keizerin al gevonden? 

Lexus schreef op 23-05-2024 om 11:03:

[..]

Je doet een heleboel aannames die je niet van mij hebt. Ik hoor en begrijp je verontwaardiging maar er zit niets anders op. Anders leg je je 'locust of control' buiten je. M.a.w. je legt je seksuele lot in zijn handen. (op maatschappelijke zaken en familaire zaken ga ik nu even niet in want valt buiten het kader van dit draadje, maar ook daar zal het niet moeten pikken)

Je zal moeten aangeven wat en hoe jij seks en intimiteit wil en anders je grenzen stellen. Dus eisen dat jij gezien wordt. Maar dat doen vrouwen vaak niet want ze willen hun gezin redden of de sfeer goed houden. Ja dat werkt dus niet. Meestal luisteren mannen niet naar woorden maar naar daden.

Trouwens, niet allerlei sites en boekjes en weet ik wat: duidelijk vertellen wat en hoe jij het wilt, het voortouw nemen en laten merken dat het juist veel leuker en gezelliger door jouw inbreng kan worden. En de consequenties pakken als hij daartoe niet bereid is.

Die aannames heb ik inderdaad niet van jou. Ik merk dat er onverwacht nogal wat frustratie uit een vorige relatie van lang geleden opkomt door dit topic 

Mijn huidige relatie is gelukkig gelijkwaardig. Mijn man laat zich informeren door mij of zoekt dingen op, heeft interesse in mijn belevingswereld (en ik in die van hem) en wij praten veel en open over alles. Hij weet hoe ik erin sta en hij vind het prima als ik geen zin heb, maar wel hem een plezier wil doen of om eens een weekje over te slaan. Wij accepteren dat het niet altijd vuurwerk is en soms juist wel en dat het sowieso anders voelt en werkt dan in het begin van onze relatie. 
Ik gun dat mannen zoals die van TO, mijn ex en Sjef hier op het forum ook, maar dan is er wel een andere mindset nodig. 

Maar goed, hoewel ik het een interessante discussie vind, ga ik het gesprek maar eens verlaten om van de dag te gaan genieten en mijn zegeningen te tellen 

Margaretha2024 schreef op 23-05-2024 om 12:38:

[..]

Je redeneert in je reacties hier ook vooral in de richting van je eigen belevingswereld en je neemt niet echt de inhoud op van wat de schrijfster op wie je reageert vertelt. Misschien ervaart je vrouw dat ook zo.

Wat betreft je eigen probleem: Hoe sta je tegenover de tip om je in te lezen en je te informeren over de seksualiteit van vrouwen?

Heb je bijvoorbeeld de site van de Paarse Keizerin al gevonden?

Dat inlezen heb ik zeker al gedaan. Veel gelezen van Esther Perel en anderen.

Zelf ook naar therapie geweest, alleen want vrouw weigerde om te gaan. Gelooft niet in dat gedoe.

Ik hou te veel van haar om om de seks weg te gaan. Maar alleen seks als het haar eens per kwartaal uitkomt als ze een wijntje op heeft is echt niet veel langer te doen.

Ik moet telkens denken aan de spreuk:

"Een vrouw heeft seks wanneer ze wil, een man wanneer hij mag".

En sorry, ik wil dit topic absoluut niet kapen.

Bij sommige mensen is er ook gewoon geen seksuele klik. Dat kan natuurlijk. Een enorm verschil in libido of voorkeuren los je niet op met een gesprek of boek. Beiden zullen moeten toegeven en de kans bestaat dat beiden uiteindelijk niet gelukkig zijn met het compromis. Dan is het een idee om de relatie te openen. Waarbij gekeken kan worden naar een aanvulling die een ander niet kan of wil bieden. Dit werkt natuurlijk alleen in sterke en stabiele relaties. Het is geen oplossing voor een problematische relatie. Maar kan zoveel rust geven. In huidige generaties zie je gelukkig hier steeds meer ruimte voor. Je partner niet zien als eigendom en zaken verwachten die iemand niet kan waarmaken. Maar iemand zijn geluk gunnen. 

Sjef74 schreef op 23-05-2024 om 12:19:

[..]

Net als in mijn relatie zit hier echt wel meer mis dan alleen seks.

Je man probeert zijn best te doen, maar dat wordt dan altijd gezien als "best doen om seks te krijgen".

Hoe kan je dit gevoel bij een vrouw wegkrijgen? Door maanden/jaren niet op seks focussen? Maar wat dan als de vrouw het wel best vind? Denkt "oh, hij begint er niet over, dus hij heeft er vrede mee". Want erover praten geeft weer die druk.

Je moet nooit seks tegen je zin hebben, maar dit klinkt wel erg alsof je hem seks ontzegt.

Waar klinkt het alsof ik hem seks ontzeg? Ik gebruik het niet als straf. Het is puur dat door de jaren heen de aantrekkingskracht langzaam verdwenen is, door dingen die ik meerdere keren bespreekbaar heb proberen te maken: ik wilde meer samen met zijn tweeën ondernemen, naar de film, concert, uit eten, verdiepende gesprekken, én niet de enige zijn die daar altijd het initiatief voor nam. Sterker nog: als ik het initiatief voor dit soort dingen nam, wilde hij meestal niet. Daarnaast zijn er ook wel problemen met communicatie: mijn man kan zich volledig terugtrekken uit de communicatie als dingen niet gaan zoals hij wil of als hij met iets worstelt. Dus dit soort dingen aankaarten, leidde vaak tot dagenlange afstandelijkheid. Pas als blijkt dat de relatie op knappen staat komt er een heel klein beetje beweging. Vaak tijdelijk. En ik ben echt overtuigd van de beste wil van mijn man. Hij houdt zielsveel van mij, maar kennelijk is er iets waardoor hij dit niet uit zichzelf kan of waardoor het heeeeeel veel moeite kost.

Ik heb voorheen regelmatig seks tegen mijn zin gehad, met het idee: als ik aan zijn behoefte voldoet, dan gaat hij ook meer moeite doen om aan mijn behoefte te voldoen. Maar dat had geen effect, alleen maar dat hij nog vaker seks initieerde en daar de nadruk op legde de hele dag door met kleine dubbelzinnige opmerkingen. 

En onze relatie is veel meer dan dit, hoor. We zijn in sommige opzichten ook een goed team, vullen elkaar goed aan. Maar dit is een terugkerend thema. En ik vraag me uiteraard weleens af of de aantrekkingskracht nog wel terug kan komen, of in elk geval in zulke mate dat het voor ons beiden tot een bevredigende relatie leidt in dit opzicht. Maar we blijven eraan werken. In baby stapjes soms. Alleen draag ik daar dus een grotere verantwoordelijkheid voor: ik ben diegene die oplossingsgericht denkt, erover leest, methoden aandraagt om er samen aan te werken, en er energie in steekt om hem ervan te overtuigen om die stappen te zetten. Ook wel eens relatietherapie voorgesteld, maar dat stuit op weerstand en dan ligt bij mij de volledige verantwoordelijkheid om dat te regelen. En dat is soms zo vermoeiend: want hij blijft vooral terugkomen op het gebrek aan seks, maar zet dus niet de stap om het onderliggende probleem aan te pakken. 

Dus mijn advies aan al die mannen die zich afvragen waarom zij  vrouw geen of zo weinig zin heeft in seks: verschuif de focus naar andere manieren van intimiteit, toon echte diepe interesse in je vrouw, lees of kijk je in, werk aan de relatie en communicatie. Neem initiatief buiten je eigen denkkader. Onderzoek samen met haar wat zij nodig heeft. Help elkaar daar achter te komen. Er is in mijn ogen niets aantrekkelijker dan een man die dat kan en ook daadwerkelijk doet.

Margaretha2024 schreef op 23-05-2024 om 12:50:

[..]

Die aannames heb ik inderdaad niet van jou. Ik merk dat er onverwacht nogal wat frustratie uit een vorige relatie van lang geleden opkomt door dit topic

Mijn huidige relatie is gelukkig gelijkwaardig. Mijn man laat zich informeren door mij of zoekt dingen op, heeft interesse in mijn belevingswereld (en ik in die van hem) en wij praten veel en open over alles. Hij weet hoe ik erin sta en hij vind het prima als ik geen zin heb, maar wel hem een plezier wil doen of om eens een weekje over te slaan. Wij accepteren dat het niet altijd vuurwerk is en soms juist wel en dat het sowieso anders voelt en werkt dan in het begin van onze relatie.
Ik gun dat mannen zoals die van TO, mijn ex en Sjef hier op het forum ook, maar dan is er wel een andere mindset nodig.

oh... dus het geldt allemaal helemaal niet meer? En je raadt TO aan ook maar het soms voor hem te doen of 'een weekje over te slaan'?

Sjef74 schreef op 23-05-2024 om 13:07:

[..]

Dat inlezen heb ik zeker al gedaan. Veel gelezen van Esther Perel en anderen.

Zelf ook naar therapie geweest, alleen want vrouw weigerde om te gaan. Gelooft niet in dat gedoe.

Ik hou te veel van haar om om de seks weg te gaan. Maar alleen seks als het haar eens per kwartaal uitkomt als ze een wijntje op heeft is echt niet veel langer te doen.

Ik moet telkens denken aan de spreuk:

"Een vrouw heeft seks wanneer ze wil, een man wanneer hij mag".

En sorry, ik wil dit topic absoluut niet kapen.

Dit klinkt alsof jij wel bereid bent die stappen te nemen, maar je vrouw niet meekrijgt. Terwijl het op gericht is om haar behoeften helder te krijgen. 

Ligt de nadruk wellicht voor haar gevoel teveel op 'Sjef74 wil in therapie met als doel meer seks'? Want dat kan belemmerend werken. Die focus moet er dan af. Is er een scenario mogelijk waarin jullie door therapie een betere relatie krijgen, zonder dat dit tot meer seks leidt?

Of is zij misschien bang om de diepte in te gaan, haar wensen te ontdekken, op zichzelf te reflecteren? Zit er onverwerkte emoties die ze niet durft aan te gaan?

Uiteindelijk zou therapie van jou een harde eis kunnen zijn, zolang je die maar niet insteekt met een vastomlijnd doel. 

En ik weet hoe lastig dat is om die eis te stellen, in de waan van alle dag waarin je al zoveel moet en het leven voort kabbelt en je intussen toch allebei ontevreden blijft.