Schuldgevoel bij vreemdgaan?
Mijn (ex) vriendin gaat al maanden lang met een ander. We zijn 18 jaar samen en hebben 3 kinderen. Ze zegt nu dat ze geen gevoelens meer heeft maar ik heb niet het idee gehad dat dat echt zo was afgelopen 2 jaar. Samen behoorlijk wat overwonnen waaronder een vreselijke ziekte. Nu wilt ze van me af en wil ik dit eigenlijk niet, maar ik heb geen keus natuurlijk. Ik snap dat een nieuwe verliefdheid het altijd wint van een 18 jarige relatie met af en toe wel wat problemen maar zelden ruzie. Wat is jullie ervaring? Het lijkt net alsof ze de rollen nu omdraait en ik alles schuld ben. Ik kan niks meer goed doen. Heb helaas te lang gebedeld bij haar afgelopen maanden, niks geholpen uiteraard. Ze vind me alleen maar nog lastig. Ze toont wel nog vaak emoties bij me maar weet niet of dit komt door boosheid. Krijgen vreemdgangers wel eens spijt voor wat ze doen? Of is dit gewoon een verloren zaak?
jeetje Beaver, je bent ook wel heel erg hardleers hoor en zegt het 1, maar doet het ander! Ik word, eerlijk gezegd, al moe bij het lezen van je berichten en acties steeds, dat zal ook zij waarschijnlijk deels zo ervaren.
Daarnaast vind ik ook dat je maar heel weinig begrip kunt opbrengen voor haar emotionele toestand, heb je wel enig besef hetgeen zij in de afgelopen jaren heeft moeten doormaken? En nee, daarmee praat ik haar acties ook niet goed, maar het feit dat haar emoties nu zo snel kunnen wisselen is echt niet heel raar ofzo.
En dan durf jij te zeggen ‘ik heb daar eigenlijk ook geen zin meer in, dat geschommel in emoties’? Serieus, alsof zij nog wel zin heeft in jouw geschommel qua reacties? Enig idee van jullie toxische omgang nu?
RoodVruchtje schreef op 27-06-2023 om 18:02:
jeetje Beaver, je bent ook wel heel erg hardleers hoor en zegt het 1, maar doet het ander! Ik word, eerlijk gezegd, al moe bij het lezen van je berichten en acties steeds, dat zal ook zij waarschijnlijk deels zo ervaren.
Daarnaast vind ik ook dat je maar heel weinig begrip kunt opbrengen voor haar emotionele toestand, heb je wel enig besef hetgeen zij in de afgelopen jaren heeft moeten doormaken? En nee, daarmee praat ik haar acties ook niet goed, maar het feit dat haar emoties nu zo snel kunnen wisselen is echt niet heel raar ofzo.
En dan durf jij te zeggen ‘ik heb daar eigenlijk ook geen zin meer in, dat geschommel in emoties’? Serieus, alsof zij nog wel zin heeft in jouw geschommel qua reacties? Enig idee van jullie toxische omgang nu
We konden best prima praten tot vandaag hoor. Vandaag was ze gewoon heel anders. Bedoel meer zin in dat ze me dan zo behandelt en dan weer zo. Dan doet ze echt lief en respectvol. En dan behandelt ze me weer alsof ik weet ik wat ben. Ze heeft toegegeven 1 grote puinhoop in haar hoofd te hebben en ziet het ff niet meer zitten. Iedereen wilt wat van haar zegt ze. Misschien voor mij nou de taak om haar met rust te laten. Denk gewoon dat ze problemen heeft met haar minnaar en dit dan afreageert op mij. Ik snap wat zij het laatste jaar heeft meegemaakt. Borstkanker en nu weer dit. En tussendoor weer een hele hoop migraine. Ze had gehoopt van haar migraine af te zijn na de operatie maar had gelijk weer 2 dagen migraine. Dus ook logisch dat ze niet klaar ermee wordt. Maar dan moet ze ook eens stoppen met mij te appen of te bellen voor alles. Ze kan ook dingen zelf regelen. Heb haar dat ook vandaag gezegd dat tot die waterschade het goed ging met me, dat ik goed op weg was maar na haar telefoontje en elkaar zien ik weer bij 0 was.
Beaver1984 schreef op 27-06-2023 om 18:32:
[..]
We konden best prima praten tot vandaag hoor. Vandaag was ze gewoon heel anders. Bedoel meer zin in dat ze me dan zo behandelt en dan weer zo. Dan doet ze echt lief en respectvol. En dan behandelt ze me weer alsof ik weet ik wat ben. Ze heeft toegegeven 1 grote puinhoop in haar hoofd te hebben en ziet het ff niet meer zitten. Iedereen wilt wat van haar zegt ze. Misschien voor mij nou de taak om haar met rust te laten. Denk gewoon dat ze problemen heeft met haar minnaar en dit dan afreageert op mij. Ik snap wat zij het laatste jaar heeft meegemaakt. Borstkanker en nu weer dit. En tussendoor weer een hele hoop migraine. Ze had gehoopt van haar migraine af te zijn na de operatie maar had gelijk weer 2 dagen migraine. Dus ook logisch dat ze niet klaar ermee wordt. Maar dan moet ze ook eens stoppen met mij te appen of te bellen voor alles. Ze kan ook dingen zelf regelen. Heb haar dat ook vandaag gezegd dat tot die waterschade het goed ging met me, dat ik goed op weg was maar na haar telefoontje en elkaar zien ik weer bij 0 was.
Duh, dat roepen meerdere personen al zowat het hele topic tegen jou, laat haar nu eens ECHT met rust dan. Jullie kinderen zijn ook oud genoeg om boodschappen voor haar te doen, desnoods besteld ze de boodschappen online!
Je zegt steeds wel dat je dit niet meer wilt, dat niet meer wilt, maar grijpt iedere mogelijkheid iets voor haar te doen aan als ik het zo lees, allemaal excuses en totaal niet nodig ook. Heeft zij geen vrienden/familie etc die haar kunnen ondersteunen daar waar nodig? Laat haar met rust…..
Zoals ik eerder schreef … ze heeft je vooral nodig voor de klusjes en de praktische zaken, onderdak enz… en blijkbaar moet ze daarvoor op haar nieuw lief niet teveel rekenen. Wees een vader voor de kinderen, maar wees geen man voor haar. Met alle begrip voor haar emoties… jij vraagt hier advies. Zij niet. Misschien kon je een betere man geweest zijn en zie je dat in. Dan heb je iets geleerd. Maar dat rechtvaardigt niet dat ze jou nu heel de tijd heen en weer slingert, afhankelijk van wat ze wel of niet gedaan krijgt van die ander. Voor mij voelt het aan alsof ze je bespeelt. Je bent inderdaad tweede keuze. Laat haar los. Je bent haar man niet meer. Enfin… dat is hoe ik het aanvoel … geen evangelie natuurlijk 😊
Wat ik niet begrijp in de reacties is waarom Beaver zou moeten wachten om de scheiding in gang te zetten totdat zijn vrouw er “klaar voor is”? Het is zij toch die wil scheiden? Die de relatie opblaast? Als mijn man mij te kennen zou geven dat de relatie over is maar mij dan toch nog maanden aan het lijntje zou houden… ik persoonlijk vind dat maar een kromme redenering. Iets regelen geeft rust. Voor beiden en voor de kinderen. Nu is het aanmodderen. Enfin… dat gedeelte begrijp ik echt niet.
Theekannetje schreef op 27-06-2023 om 18:55:
Wat ik niet begrijp in de reacties is waarom Beaver zou moeten wachten om de scheiding in gang te zetten totdat zijn vrouw er “klaar voor is”? Het is zij toch die wil scheiden? Die de relatie opblaast? Als mijn man mij te kennen zou geven dat de relatie over is maar mij dan toch nog maanden aan het lijntje zou houden… ik persoonlijk vind dat maar een kromme redenering. Iets regelen geeft rust. Voor beiden en voor de kinderen. Nu is het aanmodderen. Enfin… dat gedeelte begrijp ik echt niet.
Ik zou, als ik Beaver was geweest, al lang stappen hebben ondernomen en mijn grenzen hebben gesteld.
RoodVruchtje schreef op 27-06-2023 om 19:00:
[..]
Ik zou, als ik Beaver was geweest, al lang stappen hebben ondernomen en mijn grenzen hebben gesteld.
Ik begrijp dat hij tijd nodig had (heeft?) … hij is de partij die verrast werd en dit niet heeft zien komen. Begrijpelijk dat hij meer tijd nodig had. Dat hij sprankeltjes hoop krijgt iedere keer dat ze hem nodig heeft, een kruimeltje genegenheid toont?Maar nu moet hij blijkbaar wachten op haar om de scheiding echt in gang te zetten? Omdat het haar ineens te snel gaat en ze minder op de nieuwe liefde kan rekenen dan dat ze gedacht had? Inderdaad, moest ik Beaver zijn, ik zou er nu ook dringend werk van maken. Daarin heb je groot gelijk, vind ik … 🫣
Ik snap er gewoon helemaal niks van haar. Wilt nooit hulp maar ondertussen doe ik wel een hele hoop. Roept dan iedere keer dat hoef je niet te doen, verdien dat allemaal niet. Ze vind zichzelf een slecht mens. Dan laat ze zich weer continu aanraken en vandaag moest ik van haar afblijven. Merk gewoon aan haar dat ze struggles heeft met haar nieuwe liefde. En dat is dan net wat ze totaal niet kan gebruiken op dit moment. Ben aan de ene kant blij dat ze nu al struggles hebben maar aan de andere kant vind ik het weer sneu voor haar. Iedereen wilt wat van mij roept ze maar, terwijl ik alleen maar goede dingen laat zien en dan soms idd met haar praat. Smeken om een kans doe ik niet meer. Ze vind dat ik beter verdien. Iemand die geen migraine heeft, die vreemdgaat etc. Maar dat bepaal ik nog altijd zelf. Ze zit gewoon enorm in de knoop en ik weet niet wat ik hiermee moet. Met rust laten is zo lastig want net appt ze ook weer 4 berichten achter elkaar. Blokkeren ga ik niet doen. Meestal appt ze over de kinderen, maar soms ook om de meest simpele dingen.
Beaver1984 schreef op 27-06-2023 om 20:14:
Ik snap gewoon helemaal niks van haar. Wilt nooit hulp maar ondertussen doe ik wel een hele hoop. Roept dan iedere keer dat hoef je niet te doen, verdien dat allemaal niet. Ze vind zichzelf een slecht mens. Dan laat ze zich weer continu aanraken en vandaag moest ik van haar afblijven. Merk gewoon aan haar dat ze struggles heeft met haar nieuwe liefde. En dat is dan net wat ze totaal niet kan gebruiken op dit moment. Ben aan de ene kant blij dat ze nu al struggles hebben maar aan de andere kant vind ik het weer sneu voor haar. Iedereen wilt wat van mij roept ze maar, terwijl ik alleen maar goede dingen laat zien en dan soms idd met haar praat. Smeken om een kans doe ik niet meer. Ze vind dat ik beter verdien. Iemand die geen migraine heeft, die vreemdgaat etc. Maar dat bepaal ik nog altijd zelf. Ze zit gewoon enorm in de knoop en ik weet niet wat ik hiermee moet. Met rust laten is zo lastig want net appt ze ook weer 4 berichten achter elkaar. Blokkeren ga ik niet doen. Meestal appt ze over de kinderen, maar soms ook om de meest simpele dingen.
Theekannetje schreef op 27-06-2023 om 19:07:
[..]
Ik begrijp dat hij tijd nodig had (heeft?) … hij is de partij die verrast werd en dit niet heeft zien komen. Begrijpelijk dat hij meer tijd nodig had. Dat hij sprankeltjes hoop krijgt iedere keer dat ze hem nodig heeft, een kruimeltje genegenheid toont?Maar nu moet hij blijkbaar wachten op haar om de scheiding echt in gang te zetten? Omdat het haar ineens te snel gaat en ze minder op de nieuwe liefde kan rekenen dan dat ze gedacht had? Inderdaad, moest ik Beaver zijn, ik zou er nu ook dringend werk van maken. Daarin heb je groot gelijk, vind ik … 🫣
Liefde maakt blind helaas. Heb ook vaak genoeg dingen uit mezelf gedaan voor haar hoor. Ik weet niet zo goed wat er speelt tussen haar en haar nieuwe liefde. Ik weet wel dat ze continu haar blauwe vinkjes uitzet op whatsapp😅 omdat ze rust wilt hebben en niet meteen terug wilt appen. Beetje raar allemaal. Aan mijn geapp ligt het in ieder geval niet.
pff wat een gesoebat de hele tijd. Het lijkt we zoals vroeger kleine tienermeisjes bloemblaadjes uit madeliefjes trokken: hij houdt wel van me, hij houdt niet van me.
Het is niet moeilijk hoor: je geeft aan haar aan dat je haar terug wil, zij zegt te willen scheiden. Nou niks meer aan te doen, goed voor de kids zorgen en regelen en niet de hele tijd ja maar dit ja maar dat.
Als je de kinderen opvangt, doe je dat voor de kinderen omdat hun moeder moet herstellen. Dat doe je niet voor haar. Doet ze toch een beroep op je emoties om haar dan trek je een lijn: jij wil scheiden, laten we dan zakelijker met elkaar omgaan. Klaar. En dan apart gaan rouwen. Los van elkaar
En niet gaan second guessen: 'oh maar ze zei dit maar ze doet nu dat'. Nee als ze zoiets doet vraag om verduidelijking en trek je een grens.
klaar. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je hebt hulp zeg je? Vraag concreet hoe je grenzen kan stellen. Bijvoorbeeld: ga haar niet aanraken. Is voor iedereen verwarrend.
Gister haar benaderd of we eventueel voor volgende week een afspraak kunnen maken met een mediator. Meteen weer waarom bel je nu weer en weet ik wat allemaal. Met ruzie uiteindelijk opgehangen. Geen stap verder. Ben ik langsgegaan en heb haar gevraagd waarom het zo moet met ruzie. Natuurlijk weer het flippen. Daarna bijgedraaid. Ik vroeg haar voor een afspraak bij de mediator en toen zei ze die is met vakantie. Dat zei ze 3 weken geleden ook al. Ik vanmorgen gebeld was de mediator gewoon aanwezig. Dus ik ga zelf een afspraak regelen. Heb nu 2 weken de auto gehad omdat ze niet mocht rijden en eigenlijk hadden we afgesproken dat de auto voor mij zou worden omdat zij hem niet kan betalen. Zegt ze vanaf volgende week heb ik wel weer af en toe de auto nodig. Ik zeg prima maar moeten we niet eens wat zaken regelen dan zodat jij ook een auto kunt gaan kopen? Nog 1 en ander gezegd over het verleden. Waarom ik nu wel alles kan en waarom ik haar dan jaren niet genoeg liefde heb gegeven en ik het nu wel kan. Ik kan er niks aan doen zeg ik ik probeer gewoon voor mezelf te veranderen en voor de toekomst met iemand anders of misschien met jou ooit. Wat gebeurd is is gebeurd. Dat is niet goed te praten, maar kan het niet terugdraaien. Uiteindelijk weer naar huis gegaan en mezelf afgevraagd waarom ik nog energie in haar steek? Moet echt nou dingen gaan regelen, want dit werkt zo niet meer.
Tja, je lijkt de hele dag met weinig anders bezig dan met haar. Natuurlijk werkt dat niet. Neem nou eens echt wat afstand!
We hebben elkaar nu voorlopig geblokkeerd en
gaan alleen nog maar mailen.
Beaver1984 schreef op 29-06-2023 om 10:49:
We hebben elkaar nu voorlopig geblokkeerd en
gaan alleen nog maar mailen.
Dat lijkt me een hele verstandige zet.
Ik begrijp je best wel, maar je moet echt even dat gaspedaal los laten. Je gaat van hot naar her. Van veel aandacht vragen, naar los willen laten, naar helpen na ziekte, naar niet helpen na ziekte, opdraven als ze belt, elk gesprek aangrijpen om toch ook nogmaals alles te bespreken.
En ik begrijp het echt heel erg goed. Het is een paniekreactie. Maar stop hier mee. Je bent jezelf helemaal aan het opbranden. Pak je rust en pak je tijd om dit te verwerken. Je partner is vreemd gegaan en wil van je scheiden. Dat is nogal wat om mee te dealen. Maar weet je wie daar geen onderdeel van is? Je partner. Die gaat jou namelijk niks geven waar je wat aan hebt. Ze is er blijkbaar zelf ook nog niet helemaal uit wat ze wil, gelet op het niet echt doorzetten. Of ze wil de consequenties er van nog niet onder vinden. Dat kan.
Maar ga nou eens van dat gaspedaal af, creëer wat afstand, als je je er zelf goed bij voelt ( en echt enkel als je je er goed bij voelt) geef aan dat je er eventueel in deze situatie voor haar bent voor zaken waar je ze voor nodig is, maar dat dat ook het enige is en dat daar voor jou geen bijbedoelingen bij zitten, maar dat dat puur uit respect is voor jullie geschiedenis. En ga langzamerhand stappen zetten om uit elkaar te komen. Want dit gaat op deze manier echt niet werken. Jij vreet jezelf op, ziet alles als een handreiking. En zij irriteert zich waarschijnlijk dood dat ze antwoord moet geven op vragen waar ze eigenlijk helemaal het antwoord niet op heeft.
Echt, dat gaat je rust geven. Rust die je nodig bent om dit te verwerken.
