partner ziet mijn kinderen niet zitten maar wil mij wel
Hallo,
het is al even dat ik ermee loop en niet weet wat best te doen. Ik ben gescheiden en heb 3 kinderen (2 puberjongens en 1 dochter lagere school leeftijd). Ik heb m'n partner 2 jaar geleden leren kennen, meteen beide stapelverliefd. Naar mijn gevoel wilde hij snel te hard gaan, sprak van de 1e dag al van snel samenwonen. Na een paar maanden wilde hij een huis samen kopen (zaten in LAT), ik liep op roze wolken en gaf toe. Eens getekend overviel me een raar gevoel; het klopte precies niet, zeker omdat hij vroeg te erven (ipv m'n eigen kinderen). Ik heb alles gedaan zodat ik alleen het huis kon kopen, wilde geen binding meer met hem, ik was bang en heb gebroken. Even erna miste ik hem teveel en terug aangemaakt, intussen alleen gekocht en verhuisd. Na een half jaar kocht hij zelf een huis, in dezelfde stad als mij. Ok, een LAT relatie nog steeds waarbij we vaak samen waren bij mij en één dag in het weekend als de kinderen er waren. Hij leek jaloers op m'n kinderen, gaf hen niet veel aandacht (omdat hij verlegen is zei hij) en duidelijk erg op z'n centen (bv hij zou een taart meebrengen voor verjaardag zoon, kwam af met een reeds half opgegeten taart!). Heb hem vaak geduid op z'n proberen te profiteren bij mij (hele dag komen eten, was doen,..). Na veel tijd en druk van mijn kant is dit ok nu. Kinderen voelden zich niet goed bij z'n aanwezigheid, partner zei hen amper iets, wel eens voetballen samen maar leek erop dat het niet voor de kinderen was, wel omdat hij iets aan z'n conditie wilde doen. Deed vaak dingen uit eigenbelang vond ik. Vaak smoesjes en excuses.
Ineens (vrij kort na z'n eigen verhuis) trok hij zoch terug precies, weinig engagement. Kwam precies enkel voor het plezier en om z'n eenzaamheid op te vullen. Ontkende hij. Deed de afwas niet meer of even helpen in de tuin. Even later wilde ik een gesprek erover openen maar ik stootte op onbegrip, een muur. Hij draaide het om, stond te lachen toen ik me erover opwond. Vreemd vond ik dit. Heb gebroken, even later weer samen.. Maar ik wilde hem weghouden van de kinderen deze keer. Hij had ook gezegd dat hij kinderen niet aankon maar mij wel graag heeft. Affectie nodig en eenzaam verklapte hij. En zo moeilijk om een vrouw te vinden die zo nauw aansluit bij hem zei hij. Hij zou liever op deze manier verder doen: zonder kinderen afspreken, en als ze groter zijn ze wel een andere visie op hem zouden hebben en ze "toch niet meer thuis zouden wonen".
In al die tijd heb ik geregeld gebroken maar hem toch weer genomen. Wss is dit verkeerd.. maar zie hem nog (te) graag. Telkens als ik schrok van een vreemde reactie (bv even me time nodig nadat de kids weer naar de vader waren, dan gaslightte hij me)
En ik heb het gevoel: als hij m'n kinderen niet "wil", respecteert hij me niet. Definitief breken of verder LATTEN (zonder kinderen)? Recent gaf hij aan dat ik in alles mag beslissen: terug afspreken met de kinderen is goed voor hem. Maar dan zie ik hem weer in hetzelfde want hij draait het om: de kinderen staan niet open voor mij, ik moet dus niets doen of initiatief nemen. Dat vind ik niet juist. Samenwonen in mijn kindvrije week wil hij wel, met de kinderen ziet hij niet echt zitten. De lusten maar niet de lasten?
M'n kinderen zijn nu tegen hem ("heb je nu eindelijk het contact verbroken met hem? het klopt niet mama") (ze zien hem niet meer nu), m'n familie en hele omgeving zeggen afstand te nemen van hem, wantrouwen.
Een objectieve visie graag. Bedankt om alles te lezen.
kiddies3 schreef op 04-05-2021 om 11:40:
Bedankt voor de snelle reacties!
ja, met die vraag zit ik al lang. Of hij het weet/beseft of niet. Trauma's heeft hij zeker, net zoals een narcist die heeft! En ik denk dat hij die trauma's net als excuus gebruikt voor zijn gedrag. Hij kan er toch iets aan doen ook hé?! (Meermaals gevraagd toen maar steeds uitstellen en excuses.. nu was het door corona)
Ik heb ex man destijds (na scheiding) eens gezegd: jij bent een narcist. En hij reageerde spontaan met: ja dat klopt! (Heel trots zei hij het)
Paar dagen later zei hij (wat boos) het te hebben besproken met z'n psy en dat het niet waar was.
Deze man zei: ik heb me dat soms ook afgevraagd maar als je je dat afvraagt is het een teken dat je het zeker niet bent. Hij had soms gedacht dat ik het was zei hij. Tja.. ik weet zeker van niet. Ben zelfs veel te goed.. Codependent wel.
Nu ja, het is inderdaad niet meer van belang nu. Mijn knop is omgedraaid.
toch zouden de trauma's effect hebben op zijn gedrag ik denk dat hij eerst echt te werk moet gaan met zijn trauma's en daarna kijken wat er nog overblijft voor hem om aan te werken.
want trauma's zijn de oorzaak van veel dingen!
ook mijn trauma's werk ik nu deze tijd erg veel aan en krijg ook professionele hulp daarvoor
Want Door die trauma's hebben inderdaad effect op hoe ie reageert in het leven en je karakter.
Het is ook voor mijn partner soms erg moeilijk omdat ik door mijn trauma's bijv veel woede, verdriet en onbegrip heb en daardoor mezelf een bepaalde manier van reageren heb aangeleerd geen goede manier een ook niet goed voor mijn partner.
Ik denk dat het goed is voor hem om te beginnen aan zijn trauma's te werken.
Rachel. schreef op 04-05-2021 om 12:00:
[..]
toch zouden de trauma's effect hebben op zijn gedrag ik denk dat hij eerst echt te werk moet gaan met zijn trauma's en daarna kijken wat er nog overblijft voor hem om aan te werken.
want trauma's zijn de oorzaak van veel dingen!
ook mijn trauma's werk ik nu deze tijd erg veel aan en krijg ook professionele hulp daarvoor
Want Door die trauma's hebben inderdaad effect op hoe ie reageert in het leven en je karakter.
Het is ook voor mijn partner soms erg moeilijk omdat ik door mijn trauma's bijv veel woede, verdriet en onbegrip heb en daardoor mezelf een bepaalde manier van reageren heb aangeleerd geen goede manier een ook niet goed voor mijn partner.
Ik denk dat het goed is voor hem om te beginnen aan zijn trauma's te werken.
nu heb ik even nodig om te horen dat ik hem toch verder moet loslaten. Want als hij toch aan die trauma's gaat werken (zoals hij zegt, na de corona periode) en hij verbetert effectief, dan misschien beter te wachten toch? Aan de andere kant, ik heb geen zekerheid nu. Hij zei me toen dat hij mijn steun dan zal nodig hebben want veel te verwerken (narc vader en verlies moeder - door vaders schuld zegt hij, wat ook zo is). Maar zal hij het doen ook? En hoelang nog? Ik kan ook geen jaren wachten natuurlijk, op iets dat niet zeker is.. en intussen afzien zeg maar.
kiddies3 schreef op 04-05-2021 om 12:18:
[..]
nu heb ik even nodig om te horen dat ik hem toch verder moet loslaten. Want als hij toch aan die trauma's gaat werken (zoals hij zegt, na de corona periode) en hij verbetert effectief, dan misschien beter te wachten toch? Aan de andere kant, ik heb geen zekerheid nu. Hij zei me toen dat hij mijn steun dan zal nodig hebben want veel te verwerken (narc vader en verlies moeder - door vaders schuld zegt hij, wat ook zo is). Maar zal hij het doen ook? En hoelang nog? Ik kan ook geen jaren wachten natuurlijk, op iets dat niet zeker is.. en intussen afzien zeg maar.
loslaten is echt een must dit moet hij helemaal zelf doen hier kan jij hem ook niet in helpen, plus je hebt je kids en dat verwerken van trauma's is niet zo opgelost dit zal erg lang gaan duren zoals bij mij.
dit zijn dingen wat hij helaas helemaal zelf moet doen en voor hem zelf niet voor iemand anders.
als hij uiteindelijk beter word is dat mooi voor hem maar zit je miss nogsteeds met het probleem dat de kinderen voor hem niet hoeven snapje?
hij moet jou loslaten aan zichzelf gaan werken ook voor een betere toekomst voor hemzelf.
en jij moet hem loslaten wat dit is iets wat hij zelf moet doen en jij hem niet mee kan helpen steun kan hij vinden bij degene waar hij die hulp van krijgt. Hij wil die steun van jou en dan? Uiteindelijk heeft ie je gewoon weer zoals hij wou je geeft om hem en door hem los te laten (ondanks dat hij dat niet wil) help je hem wel want hij moet aan zichzelf werken en dat lukt alleen als je je ook echt op jezelf kan focussen, dat moet hij nu doen.
en hij zal er misschien last van hebben maar dit is echt de beste optie voor hem want nu gaat hij dingen doen om jou bij zich te houden, terwijl hij dit ook moet doen als hij alleen zou blijven.
als hij het dus doet om jou hij zich te houden gaat de hulp nooit echt voor hem werken want hij doet het niet 100 procent voor zichzelf
als hij er alleen voor staat is alles wat hij gaat doen (hulp zoeken, aan trauma's werken) voor zichzelf en zal dan echt een goed effect hebben op hem, je moet niet op hem wachten absoluut niet deze strijd is voor hem zelf mensen kunnen praten maar niemand kan de stappen voor je maken, als hij na aantal jaar verbeterd is is dat fijn voor hem en hopelijk vind hij dan iemand.
maar jij hoeft deze strijd niet met hem te voeren zeker niet nadat het al duidelijk is dat kids voor hem niet hoeven.
jullie gaan er beiden niet beter van worden om bij elkaar te blijven (al is het alleen voor steun) het word alleen maar moelijker.
Als Jullie elkaar loslaten zal dit voor beide beter uitpakken al ziet hij dat nu nog niet in, hij probeerd dingen te forceren en dat gaat ook niet goed uitpakken voor hem.
laat hem los! Deze strijd is voor hem en hem alleen jij gaat je lekker focussen op jou gezin en jou leven je hoeft dit niet op pauze te zetten.
laat hem los, groei bloei en geniet van je gezin en jullie toekomst🧡
Rachel. schreef op 04-05-2021 om 12:00:
[..]
toch zouden de trauma's effect hebben op zijn gedrag ik denk dat hij eerst echt te werk moet gaan met zijn trauma's en daarna kijken wat er nog overblijft voor hem om aan te werken.
want trauma's zijn de oorzaak van veel dingen!
Ik denk dat het goed is voor hem om te beginnen aan zijn trauma's te werken.
Het is voor een narcist (zo hij dat is) niet of nauwelijks mogelijk aan zijn trauma's te werken. Daar zijn geen interventies voor (op mondiaal niveau zijn er een paar hoopgevende inventies maar alleen op gedrag gericht) Het narcistisch construct zijn de stutten van de bouwval van wat er over is van zijn zelf, haal je dat weg, dan blijft hij leeg over.
Je kan iets doen met cognitieve gedragstherapie maar dat is maar heel oppervlakkig omdat er geen lerende psychodynamische houding is, alles is leegte invullen. Heel triest.
Nee het beste is inderdaad helemaal no contact gaan en verder gaan met je leven.
Mijn narcist wist mij ook daarmee te manipuleren. Hij ging na veel soebatten eindelijk in therapie, wond de therapeut om zijn vinger, kwam na een paar sessies terug met de mededeling dat het opgelost was. Ik boos, wist dat dat onmogelijk was. Periode strijd, periode spijt van zijn kant, nieuwe periode hevig drama. Rewind and repeat. Steeds weer.
Later gaf hij toe dat hij bij elke therapeut wegging zodra die door begon te krijgen wat er écht aan de hand was.
Hij wordt niet beter. Hier is zijn persoonlijkheid op gebouwd. Zonder narcisme is hij niets, een lege huls, enkel buitenkant. Geen relatiemateriaal, en schadelijk voor kinderen.
Laat hem los. Volledig. Hij doet je kwaad, zelfs nu nog, door je gedachten te kapen. Laat hem gaan en kijk niet achterom. Dit was een levensles, leer die les en ga door met je leven. Jij verdient zoveel beter!
Imi schreef op 04-05-2021 om 12:43:
Mijn narcist wist mij ook daarmee te manipuleren. Hij ging na veel soebatten eindelijk in therapie, wond de therapeut om zijn vinger, kwam na een paar sessies terug met de mededeling dat het opgelost was. Ik boos, wist dat dat onmogelijk was. Periode strijd, periode spijt van zijn kant, nieuwe periode hevig drama. Rewind and repeat. Steeds weer.
Later gaf hij toe dat hij bij elke therapeut wegging zodra die door begon te krijgen wat er écht aan de hand was.
Hij wordt niet beter. Hier is zijn persoonlijkheid op gebouwd. Zonder narcisme is hij niets, een lege huls, enkel buitenkant. Geen relatiemateriaal, en schadelijk voor kinderen.
Laat hem los. Volledig. Hij doet je kwaad, zelfs nu nog, door je gedachten te kapen. Laat hem gaan en kijk niet achterom. Dit was een levensles, leer die les en ga door met je leven. Jij verdient zoveel beter!
Heel herkenbaar. Mijn ex narcist gebruikte de therapeut als 'voeding': hij was zielig vanwege zijn trauma's en dat bracht hem inderdaad bij een diep oud gevoel. Huilen, van alles. Je denkt 'nou we gaan op gas koken' en de therapeut dacht dat ook. Welnee, twee seconden buiten en hij manipuleerde al weer, deed ook de opdrachten niet die hij daar kreeg (deed altijd een 'Rutte': nee dat weet ik nou niet meer zo, kan ik me niet herinneren.) De therapeut stak er veel energie in en dat vond hij wel lekker maar er veranderde nooit wat.
Inderdaad loslaten
Ok duidelijk. Bedankt voor jullie uitgebreide en duidelijke reacties! Valt me net iets in als ik dit lees; hij zei dat de psy's die hij eens zag hem niet konden helpen want ze konden zich niet genoeg inleven in hem. Omdat ze dit niet zelf hadden meegemaakt. Een excuus dus. Hij pleit voor hypnose therapie nu maar met corona momenteel doen ze dat niet snel. Ikzelf heb hypnose gedaan en enorm veel beter van geworden. Volledig genezen zal ik nooit maar wel pakken beter. Ik heb mijn verleden kunnen afsluiten en wil(de) vooruit. En toen moest ik alweer wachten want hij zat er nog mee nu. Gevoel zei iemand te vinden die z'n bagage reeds verwerkt had ook maar ja, ik hield toch zoveel van hem dus ik bleef verder doen.
Dat is een punt idd, m'n kinderen zijn er ook nog.. Iets anders nog, iets extra's.
En zoals hier gezegd: zal hij het doen en wanneer? (Hij zit enorm op z'n centen en kan er geen geld aan geven gewoon) En is hij effectief wel gemotiveerd en meent hij het wel? En houdt hij dit vol dan? Het zou een zwaar en lang traject zijn inderdaad.
Teveel onzekerheid en ergens denk ik niet dat hij het zou doen. Had hij anders al lang gedaan!
Precies! Het heeft geen zin om te denken aan 'Wat als hij..', want hij gaat het niet doen. Deze man is slecht voor jou en voor je kinderen. Stop met twijfelen en verbreek het contact, dat is echt het beste wat je jezelf en je kinderen kunt geven.
kiddies3 schreef op 04-05-2021 om 13:10:
Ok duidelijk. Bedankt voor jullie uitgebreide en duidelijke reacties! Valt me net iets in als ik dit lees; hij zei dat de psy's die hij eens zag hem niet konden helpen want ze konden zich niet genoeg inleven in hem. Omdat ze dit niet zelf hadden meegemaakt. Een excuus dus. Hij pleit voor hypnose therapie nu maar met corona momenteel doen ze dat niet snel. Ikzelf heb hypnose gedaan en enorm veel beter van geworden. Volledig genezen zal ik nooit maar wel pakken beter. Ik heb mijn verleden kunnen afsluiten en wil(de) vooruit. En toen moest ik alweer wachten want hij zat er nog mee nu. Gevoel zei iemand te vinden die z'n bagage reeds verwerkt had ook maar ja, ik hield toch zoveel van hem dus ik bleef verder doen.
Dat is een punt idd, m'n kinderen zijn er ook nog.. Iets anders nog, iets extra's.
En zoals hier gezegd: zal hij het doen en wanneer? (Hij zit enorm op z'n centen en kan er geen geld aan geven gewoon) En is hij effectief wel gemotiveerd en meent hij het wel? En houdt hij dit vol dan? Het zou een zwaar en lang traject zijn inderdaad.
Teveel onzekerheid en ergens denk ik niet dat hij het zou doen. Had hij anders al lang gedaan!
precies en dit is genoeg bewijs dat je hem idd moet loslaten hij doet er geen moeite voor wil niet verzint excuusjes... niet jou probleem
dit klinkt erg hard maar je weet wel hoe ik het bedoel toch?
je houd van hem en het doet pijn ik weet het.
maar je kan het ! Ik vind niet dat hij jou tijd en energie verdient hij maakt zichzelf weer helemaaal het middelpunt dat je zowat bijna niet 9m hem heen kan.
hij bekijkt het maar (zeg ik nu heel hard omdat dat mijn gedachten erachter is)
hij moet het zelf doen en niet proberen jou aandacht constant te winnen door constant met iets nieuws te komen.
hij wil geen oplossingen want dan geef jij hem geen aandacht meer dus hij zal voor alles een excuus hebben.
nogmaals kweet dat je van hem houd maar laat je niet misleiden en laat niet toe dat hij zichzelf in de spotlights zet bij jou waardoor er veel aandacht van je word ge eist.
Rachel, geen zorgen. Ik begrijp je volledig. Het is niet hard, het is inderdaad zo. Geeft extra steun door alles te lezen hier, en de uitleg.
Zal me lukken! Ik ben al vrij goed emotioneel los van hem merk ik. Is wel al lang aan de gang ook, dit proces. Bedankt!
@Kiddies3, Google eens op bremraap of maretak. En houdt die metafoor vast!
Als de gastheer niet meer kan leveren, zoekt de plant een andere gastheer.
Oei dat vind ik toch wat moeilijk nog. Maar beter toch dan een paar maanden geleden. Te weten dat hij bij een andere vrouw zou zijn. Maar wie weet is dat al zo. Ach ja, dat is loslaten hé. En ik weet waarom ik dit deed.
Kiddies3, de metafoor was meer een hulpmiddel voor jou om in te zien hoe jij erin staat; als het water en voeding dat hij nuttigt.
Het overstappen naar een andere gastheer was meer om het gebrek aan respect voor jouw aandacht en betrokkenheid te verwoorden; vorm van gebruiken door op je gevoelens te werken.
Ik wilde je niet kwetsen met de gedachte dat hij net zo gemakkelijk naar een ander gaat. Het gaat niet om hem, maar om jouw leven.
Ok ik begrijp het beter nu 
Ik ben wat over m'n toeren. Ik heb gehoord dat hij naar mijn psy wil gaan. Ik wil dat niet!
Hij zou met z'n ex gesproken hebben (die psy is) en nu een afspraak willen bij mijn psy (die hypnose doet waar hij al zolang van spreekt)
Hij weet haar naam niet dacht ik. Zou ik mijn psy inlichten erover?
