partner ziet mijn kinderen niet zitten maar wil mij wel
Hallo,
het is al even dat ik ermee loop en niet weet wat best te doen. Ik ben gescheiden en heb 3 kinderen (2 puberjongens en 1 dochter lagere school leeftijd). Ik heb m'n partner 2 jaar geleden leren kennen, meteen beide stapelverliefd. Naar mijn gevoel wilde hij snel te hard gaan, sprak van de 1e dag al van snel samenwonen. Na een paar maanden wilde hij een huis samen kopen (zaten in LAT), ik liep op roze wolken en gaf toe. Eens getekend overviel me een raar gevoel; het klopte precies niet, zeker omdat hij vroeg te erven (ipv m'n eigen kinderen). Ik heb alles gedaan zodat ik alleen het huis kon kopen, wilde geen binding meer met hem, ik was bang en heb gebroken. Even erna miste ik hem teveel en terug aangemaakt, intussen alleen gekocht en verhuisd. Na een half jaar kocht hij zelf een huis, in dezelfde stad als mij. Ok, een LAT relatie nog steeds waarbij we vaak samen waren bij mij en één dag in het weekend als de kinderen er waren. Hij leek jaloers op m'n kinderen, gaf hen niet veel aandacht (omdat hij verlegen is zei hij) en duidelijk erg op z'n centen (bv hij zou een taart meebrengen voor verjaardag zoon, kwam af met een reeds half opgegeten taart!). Heb hem vaak geduid op z'n proberen te profiteren bij mij (hele dag komen eten, was doen,..). Na veel tijd en druk van mijn kant is dit ok nu. Kinderen voelden zich niet goed bij z'n aanwezigheid, partner zei hen amper iets, wel eens voetballen samen maar leek erop dat het niet voor de kinderen was, wel omdat hij iets aan z'n conditie wilde doen. Deed vaak dingen uit eigenbelang vond ik. Vaak smoesjes en excuses.
Ineens (vrij kort na z'n eigen verhuis) trok hij zoch terug precies, weinig engagement. Kwam precies enkel voor het plezier en om z'n eenzaamheid op te vullen. Ontkende hij. Deed de afwas niet meer of even helpen in de tuin. Even later wilde ik een gesprek erover openen maar ik stootte op onbegrip, een muur. Hij draaide het om, stond te lachen toen ik me erover opwond. Vreemd vond ik dit. Heb gebroken, even later weer samen.. Maar ik wilde hem weghouden van de kinderen deze keer. Hij had ook gezegd dat hij kinderen niet aankon maar mij wel graag heeft. Affectie nodig en eenzaam verklapte hij. En zo moeilijk om een vrouw te vinden die zo nauw aansluit bij hem zei hij. Hij zou liever op deze manier verder doen: zonder kinderen afspreken, en als ze groter zijn ze wel een andere visie op hem zouden hebben en ze "toch niet meer thuis zouden wonen".
In al die tijd heb ik geregeld gebroken maar hem toch weer genomen. Wss is dit verkeerd.. maar zie hem nog (te) graag. Telkens als ik schrok van een vreemde reactie (bv even me time nodig nadat de kids weer naar de vader waren, dan gaslightte hij me)
En ik heb het gevoel: als hij m'n kinderen niet "wil", respecteert hij me niet. Definitief breken of verder LATTEN (zonder kinderen)? Recent gaf hij aan dat ik in alles mag beslissen: terug afspreken met de kinderen is goed voor hem. Maar dan zie ik hem weer in hetzelfde want hij draait het om: de kinderen staan niet open voor mij, ik moet dus niets doen of initiatief nemen. Dat vind ik niet juist. Samenwonen in mijn kindvrije week wil hij wel, met de kinderen ziet hij niet echt zitten. De lusten maar niet de lasten?
M'n kinderen zijn nu tegen hem ("heb je nu eindelijk het contact verbroken met hem? het klopt niet mama") (ze zien hem niet meer nu), m'n familie en hele omgeving zeggen afstand te nemen van hem, wantrouwen.
Een objectieve visie graag. Bedankt om alles te lezen.
Juist, dat is gemakkelijk eraan: ik kan contact breken en het is gedaan, geen kinderen samen. Wat heb ik dit vroeger gewenst met ex man!
ok berichtje is gestuurd. Foutje van hem zei hij, verkeerd ingeschat. (Met het afspreken)
Geprobeerd weer hé. Zo ging het vaak. Proberen en mijn reactie zien.
Hem nu loslaten, moeilijk wel.. en toch moet het weet ik! Het is niet mogelijk, het kan niet...
En nu blokkeren, niet vergeten te blokkeren! Hij glibbert om je heen en op het moment dat hij een opening ziet slijmt ie er zo weer naar binnen.
kiddies3 schreef op 18-04-2021 om 21:37:
Dank je Rachel 🤗💖 en bedankt voor je uitgebreide uitleg nog. Ik ben blij dat alles ok is met jou. Ik herken het wel ook, ik wil mijn kinderen ook geven wat ik gemist heb in mijn jeugd (narcistische moeder ik)..
Ja, die mannen wilden de kinderen niet maar hoe je mama werd behandeld lijkt me ook niet echt ok..
jaa en het gekke was in het begin droegen ze mijn moeder op handen gewoon helemaal verliefd waren ze op haar het is pas later dat dat is omgezet in woede en jaloezie en met de jaren kregen die mannen steeds meer een hekel aan ons dus het is echt met de tijd dat ze zo met mijn moeder omgingen, waarschijnlijk jaloezie we kregen nog liefde van onze moeder en de frustratie van de mannen dat we nog steeds iedere dag in hun huis waren en ze ons liever niet hadden ik denk dat daar en stop is losgeslagen bij ze al leken ze nog zo normaal en lief in het begin.
en dat is dus dat gevaar wat ik zie in schijn ophouden want dat houdt niemand vol en helaas barst dan op en gegeven moment de bom of heeft iemand zolang zn frustratie in gehouden dat er zowat een monster uitkomt.
maar nu moet ik ook wel zeggen dat vooral dat gijzel moment specifiek die vent echt een monster was dus dan heb je al die schijn en frustratie en psychisch gestoort.
Gelukkig zijn we allemaal goed terecht en jullie ook🥰
Pippeltje schreef op 18-04-2021 om 22:07:
haha, zat ik ook te denken; hij draait het nu zo dat het voor hemzelf klinkt alsof hij er een punt achter heeft gezet. De manier om het gevoel van controle terug te krijgen.
juist! Ze zijn sneaky
Ik lees trouwens ook de andere berichtjes ik heb een deel gemist.
je weet heel goed wat hij doet je benoemt hetzelf al dat betekend dat je je erg bewust bent van wat hij nu probeerd heel goed!
hou je sterk zoals je nu doet ! Je staat sterk achter je keuze en geen man kan dat veranderen je bent trouw aan jezelf en je kinderen.
en ik weet dat je nu erg beïnvloed word door ons maar als je zeker weet dat dit is wat goed voor je is dan kan je het wel! Je weet dat er lastige momenten gaan komen maar je gaat dit wel volhouden.
Goed gedaan en veel sterkte
Bedankt MRI en aan iedereen! Ik heb de bevestiging (vooral dit) en steun gekregen hier waardoor ik eindelijk de stap heb kunnen doorzetten.
Ik zit nog met veel vragen, ik begrijp ook graag de dingen (om het dan ook echt te kunnen afsluiten en aanvaarden), ben veel met narcisme bezig geweest de laatste jaren. Het proberen te begrijpen, veel boeken erover gelezen, in een praatgroep,.. vooral omdat ik er bijna dagelijks mee geconfronteerd blijf, 2 narc. mensen die ik niet uit m'n leven kan zetten. Heb nu wel veel door en hoe er best mee om te gaan (zo weinig mogelijk dus 
maar soms zijn discussies noodzakelijk (opvoeding kinderen).
Ik heb veel herinneringen gehad de laatste dagen (over deze relatie) maar ik ga nu naar voor kijken. Ik moet het nu naast me leggen en achterlaten. Deze man kan ik wel uit mijn leven zetten.
Rachel. schreef op 19-04-2021 om 21:02:
Ik lees trouwens ook de andere berichtjes ik heb een deel gemist.
je weet heel goed wat hij doet je benoemt hetzelf al dat betekend dat je je erg bewust bent van wat hij nu probeerd heel goed!
hou je sterk zoals je nu doet ! Je staat sterk achter je keuze en geen man kan dat veranderen je bent trouw aan jezelf en je kinderen.
en ik weet dat je nu erg beïnvloed word door ons maar als je zeker weet dat dit is wat goed voor je is dan kan je het wel! Je weet dat er lastige momenten gaan komen maar je gaat dit wel volhouden.
Bedankt voor je bijdrage en om je ervaring te delen. Was heel nuttig.
Toevallig hoorde ik gisteren iemand die met hetzelfde verhaal afkwam: hij had geen aandacht voor haar kinderen, het was knipperlicht geweest, ze woonden nog niet zolang samen, net 2 jaar samen ook. Haar (3) kinderen werden aan de kant gezet door hem, alles voor z'n eigen zoon. Ze is ervan weg nu en moet volledig bekomen. Zou dat dan typisch zijn aan zo'n soort mannen? Mijn ex man zorgt wel goed voor het kindje van z'n vriendin.. er zijn altijd uitzonderingen wss..
ik wens jou ook het allerbeste toe verder!
kiddies3 schreef op 20-04-2021 om 10:09:
[..]
Bedankt voor je bijdrage en om je ervaring te delen. Was heel nuttig.
Toevallig hoorde ik gisteren iemand die met hetzelfde verhaal afkwam: hij had geen aandacht voor haar kinderen, het was knipperlicht geweest, ze woonden nog niet zolang samen, net 2 jaar samen ook. Haar (3) kinderen werden aan de kant gezet door hem, alles voor z'n eigen zoon. Ze is ervan weg nu en moet volledig bekomen. Zou dat dan typisch zijn aan zo'n soort mannen? Mijn ex man zorgt wel goed voor het kindje van z'n vriendin.. er zijn altijd uitzonderingen wss..
ik wens jou ook het allerbeste toe verder!
zo zie je maar dat je soms bepaalde verhalen van iemand krijgt of reacties wanneer je dat het hardste nodig hebt! Misschien toeval misschien niet..
kiddies3 schreef op 20-04-2021 om 10:04:
Bedankt MRI en aan iedereen! Ik heb de bevestiging (vooral dit) en steun gekregen hier waardoor ik eindelijk de stap heb kunnen doorzetten.
Ik zit nog met veel vragen, ik begrijp ook graag de dingen (om het dan ook echt te kunnen afsluiten en aanvaarden), ben veel met narcisme bezig geweest de laatste jaren. Het proberen te begrijpen, veel boeken erover gelezen, in een praatgroep,.. vooral omdat ik er bijna dagelijks mee geconfronteerd blijf, 2 narc. mensen die ik niet uit m'n leven kan zetten. Heb nu wel veel door en hoe er best mee om te gaan (zo weinig mogelijk dus
Ik heb veel herinneringen gehad de laatste dagen (over deze relatie) maar ik ga nu naar voor kijken. Ik moet het nu naast me leggen en achterlaten. Deze man kan ik wel uit mijn leven zetten.
heel goed, u got this!🙌💪
"Zo zie je maar dat je soms bepaalde verhalen van iemand krijgt of reacties wanneer je dat het hardste nodig hebt! Misschien toeval misschien niet."
ja hé! Ik geloof niet zo in toeval (teveel "toevalligheden" meegemaakt) dus dat verhaal voelde ook weer bevestigend aan. Komt goed hier 😊
Kiddies: hoe is het nu?
Best rustig.. al vrees ik wat voor het weekend, ik zit dan weer alleen en hij weet dat.
In de week stond hij ineens wel voor de deur met kadootjes voor de kinderen (nog nooit gaf hij hen iets! manipulatie dus). De jongste had open gedaan.. Hij zei vreemde dingen vond ik, sloeg wat door precies, en wil vrienden blijven. En nog afspreken, uitstapjes dit en dat.
Heb hem verzocht te vertrekken en niet meer langs te komen. Hij vertrok vrij vlot maar met de woorden dat ik het nu weet en ik maar moet zien of ik nog wil afspreken, hij wil het graag.
Ik ben hierdoor terug gaan kijken in de communicatie die we hadden in de periode van het huis samen kopen en zijn reacties toen ik het niet meer wilde. Ik schrok als ik dat nu las: manipulaties ten top! Altijd proberen en als ik dan grenzen zet, excuses en een uitleg (slachtoffergedrag). Ik ben blij dat ik het terug las, nog duidelijker weer.
Ik had het ergste nog niet gezien. Hij ging me financieel plunderen denk ik, en altijd maar dat proberen en reactie zien en nog maar eens proberen om over mijn grens te gaan.
In welke problemen had ik nu gezeten als we het wel samen hadden gekocht.. ik ben zo blij dat ik het verstand had toen en mijn intuïtie heb durven volgen!
Bedankt om te vragen
Hi Kiddies, fijn dat het best goed met je gaat. zo te horen ben je echt goed bezig. En goed dat je zijn gedrag eens op een rijtje aan het zetten bent! Dingen worden duidelijk als je patronen gaat herkennen. Als iemand één keer met cadeautjes voor de deur staat of zegt 'ik wil vrienden blijven' kan dat aaridg vinden en overstag gaan. Als je ziet dat het telkens gebeurt als jij een grens stelt, is er iets aan de hand inderdaad.
Ergens een beetje grappig hoe voorspelbaar het is toch? We zeiden toch al voordat je de relatie verbrak dat hij wel allerlei pogingen zou doen?
sterkte met komend weekend wat is misschien even een dingetje: alleen zonder de kinderen voor het eerst weer. Ik hoop dat je iets fijns kunt plannen met vrienden of familie.
groet, MRI
