Ons huwelijk is ontzettend kil geworden
Nu chargeer ik wat met de titel maar in grote lijnen komt het daar wel op neer.
Wij hadden het altijd leuk samen. Zij(39) was een warmbloedige, oprecht geïnteresseerde en gevoelige vrouw en ik(44) daar een mannelijke variant op.
Na eerste kindje bleef alles hetzelfde. Na tweede kind echter is ze heel anders geworden. Altijd schreeuwen, kort lontje. Geen interesse meer voor mijn bezigheden alleen maar klagen. Kom ik thuis van werk steekt ze anderhalf uur een monoloog af over haar dag maar naar mij vragen doet ze niet. Als ik vervolgens dingen deel reageert ze daar nauwelijks op begint te gapen, pakt haar telefoon en doet regelmatig ronduit kleinerend. Iets samen doen is er nauwelijks bij, tenzij ik het van voor tot achter regel en dan voelt het nog steeds als een verplicht nummer. Heb haar 3 jaar geleden een gouden sieraad gegeven wat zij graag wilde en een rib uit mijn lijf kostte maar ze heeft het slechts een keer gedragen. Lingerie die ik koop ligt ook te verstoffen of geeft ze weg. Mijn tips of adviezen over bepaalde zaken (ook de opvoeding) schuift ze terzijde. Ze bespreekt dat soort dingen liever met vriendinnen. Zelfs over de opvoeding. Als er een plank moet worden opgehangen belt ze haar vader, terwijl ik best handig ben en dat prima zelf kan.
Intimiteit is ook al jarenlang ver te zoeken. Een vluchtige kus of knuffel kan er soms nog net vanaf maar de afstand is voelbaar. We vrijen een of twee keer per maand en dan is het heel erg in de trend van je mag even je ding doen maar zorg dat het stil en vooral vlug is. Ook hierin heel kortaf, als de dekens per ongeluk van haar afglijden krijg ik direct een snauw dat ze het koud heeft.
De eerste tijd toen dit gebeurde schreef ik het toe aan jonge kinderen en misschien wel hormonen, echter deze zijn inmiddels 7 en 10 en gaan naar school dus daar kan het niet meer aan liggen.
Heb het de afgelopen jaren een aantal keren bespreekbaar geprobeerd te maken maar ze reageert direct heel defensief. Terwijl ik aangeef oprecht naar mijn aandeel in alles te willen kijken en zaken helemaal niet aanvallend ter sprake breng. Soms doet ze daarna een poosje wat liever maar dat duurt altijd maar even.
Doe wat ik kan in het huishouden en ten aanzien van de opvoeding van de kinderen maar ondanks dat ze zegt dat te waarderen blijft ze enorm snauwerig en kortaf. Niet alleen naar mij maar ook naar de kinderen toe.
Laatst hadden we een etentje met collega's en daar raakte ik aan de praat met een leuke dame uit een ander team. De toon en manier waarop zij tegen me sprak was compleet anders dan ik thuis gewend ben. Het was warm en respectvol en oprecht geïnteresseerd en stiekem misschien wel wat flirterig. Eigenlijk zoals mijn vrouw vroeger met mij omging. Hoewel ik geen enkele intentie of interesse heb om vreemd te gaan en het gras elders altijd groener lijkt deed het na afloop wel wat met me. Voor het eerst in mijn leven begreep ik waarom mensen überhaupt vreemd zouden gaan.
Degene die het dichtste bij je staat, in dit geval je partner, zou toch de meest liefdevolle persoon in je leven moeten zijn? Thuisgekomen kreeg ik direct weer de wind van voren over onze zoon die zich had misdragen bij volleybal, de apk van de auto die kennelijk verlopen was. Kortom direct weer een brok negativiteit.
Ik mis echt de liefde. Ons huwelijk is toe aan een flinke revisie of misschien wel een breuk. Het is ook niet dat ik niks probeer maar het is net of het er niet toe doet. Soms denk ik ook dat het er bij hoort na 20 jaar. Of dat het aan mij ligt, dat ik dingen anders moet gaan doen maar weet niet hoe.
Sorry voor het lange verhaal. Wilde dit even van mij afschrijven in de anonimiteit en wellicht zijn er mensen die wat dingen herkennen en tips hebben hoe je uit zo'n nare situatie kunt geraken.
Oja relatietherapie heb ik al eens heel subtiel voorgesteld. Niet in de trend van onze relatie faalt maar misschien kunnen we elkaar beter leren begrijpen, maar dat wilde ze niet.
Ik kan maar een ding aanraden, en dat is voet bij stuk houden en relatietherapie gaan starten. Weinigen van ons leren hoe ze een langdurige relatie goed moeten houden. Jullie beginnen uit elkaar te drijven en daar kom je niet zomaar uit.
Emotion focused relatietherapie (EFT) is wetenschappelijk onderzocht en heel effectief. Het gaat over echte gesprekken voeren, waarbij je de verbinding weer gaat ervaren. Je kunt het in allerlei vormen volgen: als online training, weekend retraite of wekelijkse één-op-één sessies met een therapeut. Kijk vooral eens op www.eft.nl voor uitleg over wat het inhoudt en voor aanbod in de buurt.
Je lijdt zo te horen aan het niceguy symdroom. Je laat in je huwelijk en vermoedelijk daarbuiten ook compleet over je heenlopen. Hebt totaal geen grenzen. Ja schat, is goed schat, wat jij wil schat. Feitelijk een slaaf met nul zelfrespect of enige vorm van authenticiteit.
Zeg tegen haar stfu, had je zelf ook kunnen regelen als ze begint over een verlopen apk of andere shit die niet gedaan is. Stop met accepteren dat ze tegen je snauwt alsof je minder dan een hond bent. Spreek haar in het moment direct aan op het feit dat je zo niet toegesproken wenst te worden. Flipt zij vervolgens? Prima, flip jij ook. Of beter nog stap je op en zeg dat ze het kan bekijken als ze niet eens op normale toon kan spreken.
Bespreek jij jouw dingen en pakt ze haar telefoon of gaat ze lopen gapen spreek je haar direct aan. Niet op een aanvallende manier maar assertief: Ik zie dat mijn verhaal niet erg interessant is dus ik zal stoppen het met je te delen. Of hou haar een spiegel voor en zet midden in haar monoloog de tv aan en ga voetbal kijken.
Belt ze haar vader op om een plank op te hangen maak je daar een punt van. Planken in jullie huis hang jij op, heb je hem niet voor nodig.
Seks op de manier die jij omschrijft? No fucking way, blijf van m'n lijf. Wat ranzig man. Kun je er nog beter zelf een slinger aan geven! Kortom laat haar zien dat je ballen hebt en stel grenzen aan wat je accepteert qua gedrag.
O en lees het boek van Robert Glover "No More Mr Niceguy"
https://www.bol.com/nl/nl/f/no-more-nice-guy/30310796/
ze voelt onvrede over iets of zelfs wrok. Wat dat is kun je opgraven in relatietherapie. Ik ben na tweede kind ook snel boos en vlieg gauw de kast op tegen man als hij ooit thuis is. Ben kapot. Jullie kinderen zijn alweer ouder dus slaap moet ze toch weer hebben zou je zeggen. Of misschien overgang of midlifecrisis na 20 jaar hetzelfde. Vroeg verkering daar betaal je ooit ook de prijs voor. Misschien denkt ze nu heb ik wel alles geproefd heb ik wel alles uit mijn leven gehaald. In zit vast.
Saar76 schreef op 10-12-2024 om 14:23:
Weinigen van ons leren hoe ze een langdurige relatie goed moeten houden.
Mooi beschreven want hierdoor gaan veel langdurige relaties uit. Ze heeft geen respect meer voor je, bent niet meer interessant en ze vindt je waarschijnlijk ook geen "echte" man. Kortom jij gaat inderdaad keihard je grens aangeven en laat niet als een sulletje over je heen lopen. Werk aan jezelf (sportschool) en geef aan dat je zo niet gelukkig meer bent. Communicatie is heel belangrijk in relaties zeker langdurige. Een relatie mag nooit een gewoonte worden.
Hi,
Nou mijn advies is anders. Pak door. Verander!
Zeg straks dat je iets serieus wil bespreken. Zorg dat de kids op bed liggen. En start dan het gesprek hard.
Dat je niet gelukkig bent, haar liefde mist en soms al denkt aan uit elkaar gaan. Dat het 5 voor twaalf is wat jou betreft.
En laat dan een stilte vallen. Geef haar veel ruimte voor denken. En antwoorden.
Ik vrees dat jouw manier van communiceren haar niet bereikt. Door keihard eerlijk te zijn hoop ik dat je haar wakker schudt.
Vraag vooral door met open vragen.
Is zij gelukkig?
Hoe ziet zij jullie toekomst?
Hoe komt het dat zij geen interesse meer heeft in jou?
Wil ze wel een relatie met jou?
Vervolgens kun je hard eisen dat relatietherapie geen wens is maar een must om jullie huwelijk te redden. Zwak het niet af. Want je bent al over vreemdgaan aan het denken of er vatbaar voor aan het raken (en boy daar verkloot je zéker je relatie mee kan ik uit ervaring zeggen).
Door eerlijkheid op harde manier kun je jullie patroon doorbreken.
Idee?
We vrijen een of twee keer per maand en dan is het heel erg in de trend van je mag even je ding doen maar zorg dat het stil en vooral vlug is.
Je mag even je ding doen... dat hij daarvan omhoog gaat ... als je niet over haar grenzen heen gegaan bent op dit gebied, zou ik hier de oorzaak van uitzoeken want dit klinkt niet als vrijen imo. , is ze onzeker over haar lichaam? want ook dat kan een oorzaak zijn hiervan.
Anoniemvoornu schreef op 10-12-2024 om 16:48:
We vrijen een of twee keer per maand en dan is het heel erg in de trend van je mag even je ding doen maar zorg dat het stil en vooral vlug is.
Je mag even je ding doen... dat hij daarvan omhoog gaat ... als je niet over haar grenzen heen gegaan bent op dit gebied, zou ik hier de oorzaak
Van uitzoeken want dit klinkt niet als vrijen imo. , is ze onzeker over haar lichaam? want ook dat kan een oorzaak zijn hiervan.
Zo'n gevoel heb ik er bij de laatste jaren het gaat natuurlijk niet letterlijk zo. Meestal komt zij ook klaar door mij oraal of met de vingers al gaat dat ook moeilijker valt me op en is ze wat droger dus heb een fles glijmiddel paraat. Het initiatief voor seks ligt altijd bij mij maar meestal is ze te moe en soms geeft ze toe.
Heb ook wel eens gevraagd of er dingen zijn en ze het wel fijn vindt maar ze zegt van wel. Maar ze is nooit eens geil of enthousiast of zelfs speels het zijn twee standjes die ze wil en meer wil ze niet.
Eens met de meeste: je moet op tafel slaan! En nu is het afgelopen met dat ongeinteresseerde gedoe: Gaan we scheiden of gaan we in relatietherapie?
Anna Cara schreef op 10-12-2024 om 15:43:
Hi,
Nou mijn advies is anders. Pak door. Verander!
Zeg straks dat je iets serieus wil bespreken. Zorg dat de kids op bed liggen. En start dan het gesprek hard.
Dat je niet gelukkig bent, haar liefde mist en soms al denkt aan uit elkaar gaan. Dat het 5 voor twaalf is wat jou betreft.
En laat dan een stilte vallen. Geef haar veel ruimte voor denken. En antwoorden.
Ik vrees dat jouw manier van communiceren haar niet bereikt. Door keihard eerlijk te zijn hoop ik dat je haar wakker schudt.
Vraag vooral door met open vragen.
Is zij gelukkig?
Hoe ziet zij jullie toekomst?
Hoe komt het dat zij geen interesse meer heeft in jou?
Wil ze wel een relatie met jou?
Vervolgens kun je hard eisen dat relatietherapie geen wens is maar een must om jullie huwelijk te redden. Zwak het niet af. Want je bent al over vreemdgaan aan het denken of er vatbaar voor aan het raken (en boy daar verkloot je zéker je relatie mee kan ik uit ervaring zeggen).
Door eerlijkheid op harde manier kun je jullie patroon doorbreken.
Idee?
Als ik zulke gesprekken voer dan voelt ze zich heel erg onder druk gezet terwijl ze al zo erg haar best doet. Als ik dan opper dat het misschien wel aan mij ligt zegt ze dat heel erg blij met me is en me niet kwijt wil. Maar als ik haar dan confronteer met haar eigen gedrag waaruit het tegendeel blijkt gaat ze weer heel erg defensief doen en de gebeurtenissen zoals omschreven in de openingspost bagatelliseren of mijn dan wel het aandeel van de kinderen in de specifieke situatie benoemen. Mijn idee ze wil niet veranderen en ze wil al helemaal geen therapie.
De relatie ter discussie stellen of zeggen dat het zo niet lekker gaat dan merk ik dat ze daarna heel erg op eieren loopt de daaropvolgende dagen. Het lijkt er op alsof mijn communicatie faalt. Laatst moest ze na zo'n gesprek huilen en zij ze dat ze echt in elk opzicht tekort schiet. Dan denk ik laat ook maar zitten.
Wat is er nog leuk aan deze vrouw? Is zij nu de vrouw en de moeder die ze wil zijn? Die haar partner en kinderen in haar ogen verdienen?
Ik vind het niet respectvol klinken naar jou en de kinderen toe. Als er wat aan de hand is, dan kan ze dat ook bespreken en kunnen jullie daar samen aan werken.
Ik zou haar bij elk gedrag duidelijk maken wat het met jou doet, hoe het voor jou voelt.
En ook dat jij niet gelukkig bent op dit moment door haar gedrag.
MamaE schreef op 10-12-2024 om 17:30:
Wat is er nog leuk aan deze vrouw? Is zij nu de vrouw en de moeder die ze wil zijn? Die haar partner en kinderen in haar ogen verdienen?
Ik vind het niet respectvol klinken naar jou en de kinderen toe. Als er wat aan de hand is, dan kan ze dat ook bespreken en kunnen jullie daar samen aan werken.
Ik zou haar bij elk gedrag duidelijk maken wat het met jou doet, hoe het voor jou voelt.
En ook dat jij niet gelukkig bent op dit moment door haar gedrag.
Dat doe ik maar de enige twee reacties die ik krijg zijn "Het was maar een grapje" t.a.v. kleinerende opmerkingen en defensieve reacties wanneer ik haar confronteer met haar boosheid. Dus zo van ja maar blablabla jij doet dit, je snapt toch zelf wel dat, heb je nog meer commentaar? enz.
Ze is ook helemaal niet leuk zo ze heeft het heel erg druk maar gunt zichzelf tegelijk niets.
Probeer haar ook dingen uit handen te nemen door de boodschappen te doen, te koken, stofzuigen en dweilen en naar de clubjes en school te gaan met de kinderen. Ze werkt 3 dagen per week maar is constant met werk bezig. Mensen die haar bellen voor advies, neventaken en deze of gene die er weer niet uit komt. Ik heb gezegd dat ze haar werktelefoon lekker uit moet zetten maar nope.... Want zonder haar draait alles in de soep. Kennelijk mag dat ten koste van haarzelf en ons gaan.
En als ze dan vervolgens lekker een dag vrij is en alle tijd voor haar zelf heeft en de kinderen gaan naar school en ik ben op werk plant ze die vrije dagen overvol met allerlei activiteiten die niet verplicht zijn. Zoals workshops, vrijwilligerswerk en klassenouder-activiteiten . Om vervolgens daarna weer dagenlang overprikkeld te zijn en vermoeid omdat niemand haar tijd voor haarzelf gunt. De ironie.
Frenk schreef op 10-12-2024 om 17:25:
[..]
Als ik zulke gesprekken voer dan voelt ze zich heel erg onder druk gezet terwijl ze al zo erg haar best doet. Als ik dan opper dat het misschien wel aan mij ligt zegt ze dat heel erg blij met me is en me niet kwijt wil. Maar als ik haar dan confronteer met haar eigen gedrag waaruit het tegendeel blijkt gaat ze weer heel erg defensief doen en de gebeurtenissen zoals omschreven in de openingspost bagatelliseren of mijn dan wel het aandeel van de kinderen in de specifieke situatie benoemen. Mijn idee ze wil niet veranderen en ze wil al helemaal geen therapie.
De relatie ter discussie stellen of zeggen dat het zo niet lekker gaat dan merk ik dat ze daarna heel erg op eieren loopt de daaropvolgende dagen. Het lijkt er op alsof mijn communicatie faalt. Laatst moest ze na zo'n gesprek huilen en zij ze dat ze echt in elk opzicht tekort schiet. Dan denk ik laat ook maar zitten.
Er is een verschil tussen zeggen ik denk serieus aan scheiden en 'het gaat niet zo lekker' gesprek. Ook is jullie communicatie patroon steeds hetzelfde. Daar moeten jullie uit.
Zorg dat jullie hulp krijgen met een goede therapeut die jullie helpt met communicatie. Dit kán door schokeffect. Dit of einde in zicht...
Ik neig bijna naar huiselijk geweld door een partner die narcistische trekjes heeft. Je wordt genegeerd, gekleineerd en vaak tegen je geschreeuwd. Dit is niet normaal en hier moet je echt wat mee doen.
Renate46 schreef op 10-12-2024 om 17:52:
Ik neig bijna naar huiselijk geweld door een partner die narcistische trekjes heeft. Je wordt genegeerd, gekleineerd en vaak tegen je geschreeuwd. Dit is niet normaal en hier moet je echt wat mee doen.
Overdrijven is ook een vak 
Het klinkt gewoon als een doorsnee ingedutte relatie waarin de patronen van communicatie niet lekker lopen....
Frenk schreef op 10-12-2024 om 17:13:
[..]
Zo'n gevoel heb ik er bij de laatste jaren het gaat natuurlijk niet letterlijk zo. Meestal komt zij ook klaar door mij oraal of met de vingers al gaat dat ook moeilijker valt me op en is ze wat droger dus heb een fles glijmiddel paraat. Het initiatief voor seks ligt altijd bij mij maar meestal is ze te moe en soms geeft ze toe.
Heb ook wel eens gevraagd of er dingen zijn en ze het wel fijn vindt maar ze zegt van wel. Maar ze is nooit eens geil of enthousiast of zelfs speels het zijn twee standjes die ze wil en meer wil ze niet.
Speels ? O echt kom op je verwacht mischien wel veel, dit is al veel minder dramatisch als ik mag mijn ding doen, 2 standjes is tenminste variatie en moe daar kun je wat mee toch, andere tijd proberen enz , veel vrouwen hebben een warming up nodig worden niet spontaan geil na de afwas bij wijze van spreke
