niet meegevraagd met schoonfamilie op vakantie
Ik ben een vrouw van 46 jaar en ik heb sinds 1,5 jaar een LAT-relatie met een man van 52. Twee maanden geleden is mijn vriend met zijn moeder, zijn zus en schoonbroer een week op vakantie geweest naar Spanje. Dit was een jaar geleden al geboekt. De vakantie is betaald door zijn moeder. Ik was daar niet bij en dat vond ik logisch, aangezien toen de reis geboekt was, ik pas samen was met mijn vriend.
Inmiddels zijn we een tijd verder. Ik kan goed met zijn moeder opschieten, ze is aardig en kan goed met haar praten. Toen ze twee maanden geleden in Spanje waren en mijn vriend mij belde vanaf hun vakantie-adres, zei zijn moeder tegen mij dat ik er volgend jaar ook bij zou zijn (wat ik erg leuk vind omdat ik familie belangrijk vind).
Nu heb ik van mijn vriend gehoord dat er weer nieuwe vakantieplannen zijn gemaakt, maar dat zijn zus graag ergens anders naar toe wil, waardoor de vakantie duurder zal uitvallen. Zijn moeder betaalt weer de vakantie, maar omdat het duurder uitvalt, is er gezegd geworden dat ik dan niet mee kan. Ik begrijp heel goed dat vakanties duur zijn en ik vind dat ik niet kan verlangen dat zijn moeder überhaupt voor mij een flink bedrag betaalt (ik kan zelf ook best meebetalen overigens). Maar toch vind ik het vreemd, dat een duurdere vakantie boven mij wordt gesteld. Ik zou dit zelf nooit doen namelijk, ik zou dan zeggen we doen een goedkopere vakantie zodat iedereen mee kan. Nu word ik toch min of meer buitengesloten en heb ik toch het gevoel er (nog) niet helemaal bij te horen. Er is nog niets geboekt maar dit zijn wel de plannen.
Over de zus van mijn vriend: hij kan totaal niet overweg met zijn zus, maar hij gedraagt zich naar zijn zus toe omdat het anders voor zijn moeder ook niet leuk is als ze continue met elkaar in de clinch liggen. Ik heb zijn zus in de 1,5 jaar tijd maar 1 keer kort gezien, dus dat geeft al aan dat er niet echt een band is tussen mijn vriend en zijn zus. Ik vond haar aardig overkomen en zij had hetzelfde bij mij.
Mijn vriend vindt het beter voor mij als ik zijn zus zo min mogelijk zie, maar ik ben prima in staat om zelf een oordeel te vellen over iemand. Ik kan in het algemeen best goed met iedereen overweg, ik ben geen ruziemaker en ik zou het echt wel met zijn zus kunnen uithouden op vakantie.
Ik vraag me toch wel af wat jullie nu vinden van deze situatie. Ik heb er (nog) niks over gezegd omdat ik niet wil dat als mijn schoonfamilie hoort dat ik me toch echt wel buitengesloten voel, ze het "zielig" vinden en dat dat DE reden is dat ik dan eventueel alsnog mee mag. Ik vind dat DE reden moet zijn dat ik mee wordt gevraagd omdat ze mij een leuk persoon vinden en ze graag willen dat ik erbij ben.
Katja.A schreef op 22-11-2024 om 14:04:
ik zeg er verder niks over heb ik besloten. Ook niet voorstellen om zelf te betalen, dat voelt toch opdringerig en daar doe ik niet aan. Mensen gaan met mij om omdat ze dat willen, niet omdat ik lig te pushen op welke manier dan ook. Ze verkiezen een duurdere vakantie boven dat ik mee kan gaan (sorry maar zo blijf ik het toch wel zien). En of de reden nu toch bij de moeder ligt, de zus, mijn vriend, dat onze relatie nog pril zou zijn.... Whatever. Maakt me allemaal niet meer uit. Ik heb er vrede mee. Het is de familie van mijn vriend, inderdaad genoeg issues tussen vriend en zus. Ik luister naar hem en that is it. Ik zou het zelf nooit zo aanpakken, dat heb ik bij de partners van mijn kinderen ook nooit gedaan, die hoorden er gewoon bij (misschien dat ze daarom zo vaak bij mij over de vloer waren haha. Ze voelden zich thuis). Maar ik zal moeten inzien dat niet iedereen hetzelfde is, dat het verwachtingspatroon dat ik heb dat ik op dezelfde manier wordt behandeld, niet moet hebben.
Je schreef dat je schoonmoeder dat riep " volgend jaar ga je ook mee" toen je met vriend aan het bellen was terwijl zij in Spanje zaten. Waarschijnlijk spontaan geroepen door een oudere dame terwijl er nog helemaal geen locatie en kostenplaatje bekend was. De manier hoe het gezegd is, is niet echt meteen een vaste afspraak/ belofte, eerder spontaan maar vooral ondoordacht eruit geflapt. Niet handig aangepakt maar heeft niks met verkiezen boven jou te maken. Ze zullen wel vaker dingen met elkaar doen, prima toch. Jullie zijn nog zo kort samen dat moet eerst groeien denk ik.
Gingergirl schreef op 22-11-2024 om 14:49:
[..]
Je schreef dat je schoonmoeder dat riep " volgend jaar ga je ook mee" toen je met vriend aan het bellen was terwijl zij in Spanje zaten. Waarschijnlijk spontaan geroepen door een oudere dame terwijl er nog helemaal geen locatie en kostenplaatje bekend was. De manier hoe het gezegd is, is niet echt meteen een vaste afspraak/ belofte, eerder spontaan maar vooral ondoordacht eruit geflapt. Niet handig aangepakt maar heeft niks met verkiezen boven jou te maken. Ze zullen wel vaker dingen met elkaar doen, prima toch. Jullie zijn nog zo kort samen dat moet eerst groeien denk ik.
Hier heb je zeker een punt.....
Ja, maar ik denk dat die moeder misschien helemaal vergeten is, dat ze dat riep (81 jaar) en misschien ook een beetje onder de plak zit bij haar dochter die het op haar manier wil regelen.
We kunnen nu wel allemaal hypothetische waarom/hoe/etc roepen, maar niemand weet wat er daadwerkelijk achter schuilt of speelt. Het gaat om een vakantie volgend jaar, dan zijn TO en vriend inmiddels 2,5 jaar samen (als de relatie blijft voortduren uiteraard).
Toch blijf ik partner van TO de vreemdste in het verhaal vinden, want als zijn band werkelijk zo beroerd is met zijn zus, dan zou hij het juist gezellig moeten vinden als zijn partner zou meegaan. Niet alleen om zijn zus, maar gewoon omdat hij het ook als een volwaardige relatie ziet, man van zus is er immers ook bij. Zou anders zijn als moeder alleen met haar kinderen deze traditie hadden.
Dus ja, ik begrijp de verbolgenheid van TO wel.
Misschien zijn zwager en zus al 10, 20 of 30 jaar bij elkaar. Dat is nogal een verschil met een prille relatie van 1,5 jaar. Dus geen enkele reden om zo verbolgen te zijn, mijns inziens.
Dweedledee schreef op 23-11-2024 om 18:36:
Misschien zijn zwager en zus al 10, 20 of 30 jaar bij elkaar. Dat is nogal een verschil met een prille relatie van 1,5 jaar. Dus geen enkele reden om zo verbolgen te zijn, mijns inziens.
En wanneer wordt een relatie dan wel als volwaardig beschouwd? Lijkt mij dat dit, in dit geval, bij partner van TO ligt om daar op zn minst voor op te komen!
Kersje schreef op 23-11-2024 om 18:50:
[..]
En wanneer wordt een relatie dan wel als volwaardig beschouwd? Lijkt mij dat dit, in dit geval, bij partner van TO ligt om daar op zn minst voor op te komen!
Volgens mij is het volledig aan de andere partij om dat te bepalen. Zij bepalen wie zij mee willen op HUN vakantie. Zo simpel is het.
Dweedledee schreef op 23-11-2024 om 23:38:
[..]
Volgens mij is het volledig aan de andere partij om dat te bepalen. Zij bepalen wie zij mee willen op HUN vakantie. Zo simpel is het.
"De andere partij - HUN vakantie"
Daar zou voor mij de pijn zitten. Er dus een 'hun' en geen 'ons' of 'wij'.
Alleen de moeder en de kinderen op vakantie zou een logisch groepje zijn. Maar met de partner van de zus erbij is dat anders. En 1,5 jaar een relatie vind ook ik echt lang genoeg om er bij te horen. Deel uit te maken van de 'hun'.
Bij ons horen schoonkinderen bij de familie zodra ze bij een van onze kinderen horen. Zo simpel is dat.
Ik zou het ook laten gaan hoor TO, maar ik begrijp je gevoel goed.
TrefleQ schreef op 24-11-2024 om 08:11:
[..]
"De andere partij - HUN vakantie"
Daar zou voor mij de pijn zitten. Er dus een 'hun' en geen 'ons' of 'wij'.
Alleen de moeder en de kinderen op vakantie zou een logisch groepje zijn. Maar met de partner van de zus erbij is dat anders. En 1,5 jaar een relatie vind ook ik echt lang genoeg om er bij te horen. Deel uit te maken van de 'hun'.
Bij ons horen schoonkinderen bij de familie zodra ze bij een van onze kinderen horen. Zo simpel is dat.
Ik zou het ook laten gaan hoor TO, maar ik begrijp je gevoel goed.
Ik vind met deze leeftijden 1,5 jaar best kort. TO vormt een wij samen met haar vriend maar niet per se met zijn familie. Als je jong bent is dat toch wat anders denk ik.
zijn zus en haar man zijn 27 jaar getrouwd, dus dat is zeker niet te vergelijken met mijn vriend en ik. Ik kan onze relatie echt niet pril meer noemen, juist ook vanwege onze leeftijd. We hebben allebei een scheiding achter de rug, meer levenservaring. We staan er echt serieus in. En de vakantie is volgend jaar, dan zijn we 2,5 jaar bij elkaar (onze relatie voelt goed aan, er zijn geen barstjes of iets dergelijks). Ik ken mensen die jaren bij elkaar zijn en die geen goede relatie met elkaar hebben. Hoe lang je bij elkaar bent zegt mijn inziens niets over de kwaliteit van je relatie (ik spreek uit ervaring, het huwelijk met de vader van mijn kinderen was een ongelukkig huwelijk, we zijn eigenlijk achteraf gezien veel te lang bij elkaar gebleven maar dat is weer een ander verhaal). Kijk, ik heb er na het plaatsen van dit topic vrede mee hoor dat ik niet meega, rust ook. Maar wat als we weer een jaar verder zijn, wat dan. Is het dan nog steeds hun vakantie en ben ik dan nog steeds te kort in de familie. Ik weet het niet, kan niet in de toekomst kijken. Ik sta er gewoon zo anders in ten opzichte van de partners van mijn kinderen. Maar goed, ik moet hier niet in blijven hangen, ik weet het. En zoals ik al zei, ik heb er Vrede mee. Maar blijf wel bij mijn mening hierover.
zijn moeder is trouwens, ondanks haar leeftijd, erg kwiek en bij de pinken. Ze onthoudt altijd alles van iedereen. Zo kent iedereen haar ook. Niet iedereen van die leeftijd is zo dus ik begrijp als er gezegd wordt dat ze het misschien niet meer weet dat ze heeft gezegd dat ik er de volgende keer bij ben. Maar deze dame is erg pienter en bij de tijd. Gelukkig ook maar hoor trouwens, ik hoop dat ik dat ook nog ben op haar leeftijd.
ik vind juist 1,5 jaar helemaal niet kort.Daarbij vind ik het dan aan vriend om te bepalen of je meer gaat of niet. Ik vind het echt wel een beetje vreemd dat ze je niet gevraagd hebben. Je vriend had tegen zijn moeder kunnen zeggen dat jij dan zelf betaald. Maar goed, ik zou het nu ook maar laten rusten.
TrefleQ schreef op 24-11-2024 om 08:11:
[..]
"De andere partij - HUN vakantie"
Daar zou voor mij de pijn zitten. Er dus een 'hun' en geen 'ons' of 'wij'.
Ik zou het ook laten gaan hoor TO, maar ik begrijp je gevoel goed.
Dit dus!
Nick90 schreef op 24-11-2024 om 08:43:
[..]
Ik vind met deze leeftijden 1,5 jaar best kort. TO vormt een wij samen met haar vriend maar niet per se met zijn familie. Als je jong bent is dat toch wat anders denk ik.
Ik ook. En als je maar zo star blijft vasthouden aan je eigen referentiekader en anderen daardoor jouw norm - al dan niet bewust - oplegt, kan het niet anders dat je vaak teleurgesteld raakt in het leven.
Dweedledee schreef op 24-11-2024 om 15:09:
[..]
Ik ook. En als je maar zo star blijft vasthouden aan je eigen referentiekader en anderen daardoor jouw norm - al dan niet bewust - oplegt, kan het niet anders dat je vaak teleurgesteld raakt in het leven.
Ik hecht veel waarde aan mijn referentiekader, mijn eigen normen en waarden. Maar star vasthouden hieraan.... Nee hoor zo zie ik dat niet. Het is zeker voorgekomen in mijn leven dat ik teleurgesteld ben geworden en deze situatie is er een van. Maar dat hoort bij het leven.
