Mijn man heeft een seksverslaving

Breiertje schreef op 09-12-2024 om 14:23:

Je neemt dingen aan die niet stroken met mijn situatie. Echt niet. Ik herken mijn situatie niet hoe jij deze beschrijft, en ook niet hoe mijn man hier nu in staat.
 Ik ben geen zielig hoopje, maar mentaal een zeer sterke dame. Jij ziet me in een slachtofferrol. En ja ik ben hier het slachtoffer en 100 % treft me hier zeker geen schuld. De verslaving is al van in zijn jeugd, neen ik wist het niet. Was mijn eerste lief, ik wist van niet beter. Als je denkt dat het een kans geven makkelijk is, achterover leunen en laten gebeuren, vergeet het. Ik heb dit eerder al gezegd dat ik denk, in mijn situatie dat weggaan voor mezelf veel makkelijker zou zijn. De relatie voortzetten is ontzettend moeilijk, vraagt enorm veel lef, moed en durf.
Mentaal ben ik ijzersterk. Lijkt niet altijd zo op dit forum, maar dat ben ik wel. Ik heb al heel wat meegemaakt, en ik val, krabbel recht, hoofd omhoog en ik zet door. De tanden erin en gaan.

Geen zielig hoopje dat zich laat doen, maar iemand die netjes alles vastgelegd heeft op papier.
Alleen hier laat ik mijn twijfels en demonen eens los.
Onderschat een bedrogen vrouw nooit!
Ik zal niet toelaten dat hij een vrijbrief heeft omdat ik ziek ben. En dat wil hij ook niet. Hij wil hier zelf vanaf. Maar dat lees jij precies niet in mijn posts. Hij wil. Hij ziet in, hij voelt zich vrij van zijn demonen nu. Hij is een ander mens, aanwezig in het hier en nu.
Bij triggers, zal hij stappen moeten zetten om niet te hervallen. Hervalt hij toch, dan zijn de zaken op papier al geregeld. Het inkomen, hoe ik dat dan zal oplossen, daarover denk ik diep na. Dat is het enige dat ik nog niet weet.

Maar andere mensen zijn vaak niet positief over therapie, dus geef ik het de voordeel van de twijfel.
Ik merk veel woede en boosheid in je posts. Dat hoeft niet. Je hoeft je voor mij niet te verdedigen. Maar ik zou het fijn vinden als je mijn draadje van het begin leest met een open mind, voor je reageert. Hopelijk lees je dan wel hoe het echt zit, want nu neem je vaak dingen aan die niet stroken met hoe het echt zit.
En om te eindigen met een grapje, om de beladen sfeer wat te doen zakken (mag dit? Is ludiek, niet kwetsend bedoeld)

Moment van herval is hij alles kwijt. Dan staat hij in zijn hemd. Geloof me.

En hoe ziet dat er dan uit? Heb je een concreet exitplan om uit deze situatie te raken?Vind je erg wisselvallig in je emoties, gisterenavond was je 'compleet gebroken' door een aantal posts die misschien wat direct waren maar toch niet heel kwetsend en amper 12 uur later ben je de sterke vrouw die de regie compleet in handen hebt. 

Veel plezier vanavond. Zet je op terras, in uw blote poep, wat er zijn buiten heerlijke 'rukwinden'.

Mij is altijd verteld dat Belgen geen humor hadden maar moest hardop lachen. Hopen dat t lokale rukwinden zijn dan maar

Onderschat me niet hoor, ik heb zeker druk genoeg gezet. Gekropen heeft hij. Heb hem volledig met de grond gelijk gemaakt en in zijn hemd gezet.

Precies mijn punt. Om seks te hebben heb je vertrouwen nodig. Werkt dat druk zetten op zo'n manier dan niet averechts? Doorgaans als je iemand heel erg emotioneel onder druk zet krijgt hij niet ineens zin in je. Dan is porno of masturbatie een veiligere optie.

Theekannetje schreef op 09-12-2024 om 14:21:

Breiertje, aangezien Scriptos niet kan accepteren dat jouw man anders is dan hijzelf en zich hierin zo vastbijt en al het mogelijke doet om je te ontmoedigen, zegt meer over hem dan over jou en je man. Laat je niet van de wijs brengen.
Jouw man is namelijk wel in staat tot empathie, ziet zelf af van het feit dat hij niet tot echte verbinding kan (kon) komen en heeft spijt. Ik begrijp je verdriet omdat je belogen bent. Al die verloren tijd. Je hebt zelf niet echt veel keuze gehad. Maar je bent wel gehecht aan je man, natuurlijk, na al die jaren, en dus zomaar zeggen, “awel, laat hem zitten” … dat kan altijd nog. Maar dat gaat toch niet van vandaag op morgen. 

O en wat zegt dat dan? Je kunt mij ergens laag neerzetten maar ik ben nooit vreemdgegaan of heb geld opgemaakt aan hoeren/porno zoals de man van TO. 

Geloof niet zo in de empathie-kaart. Wat koop zij er voor? Hij  vervalt al 25+ jaar in hetzelfde gedrag. Waar daden spreken behoeft men geen woorden. 

Die redenering van Scriptos, “ik doe mijn goesting en als het mijn partner niet aanstaat moet die maar vertrekken” … de meeste mensen denken totaal niet op die manier. Als hij en zijn vrouw daar gelukkig mee zijn moeten ze dat vooral doen, maar voor de meeste mensen werkt dit niet. Volg je eigen gevoel.

Pertinent onwaar. Zat (1 op de 5) huwelijken zijn seksloos. Om allerlei redenen. Dus wij staan daar bepaald niet alleen in. Seks zelf is ook zelden de reden voor een scheiding, maar het wel de barometer voor de relatie. Ga eens lezen op Reddit in de Dead Bedrooms sub. Heel dikwijls blijven mensen alleen bij elkaar voor de kinderen of het vermogen. Zolang je niet vreemdgaat en je in de problemen steekt hoeft dat ook helemaal geen probleem te zijn. Laat staan iets waar de kinderen onder lijden. 

Een scheiding brengt ook een hoop verdriet met zich mee. Dat is seks toch niet waard.

Breiertje schreef op 09-12-2024 om 15:03:

Mijn emoties staan los van het praktische. Alles is op papier beschreven in de eerste maand nadat ik het ontdekte. Bank, notaris, alles geregeld.
Ik heb alles, hij niets bij een scheiding. Dat heeft niets met emoties te maken, enkel met gezond verstand. En dat kan ik loskoppelen van elkaar. Eerst zorgen dat de zaakjes geregeld zijn, dat alles wettelijk vaststaat.
Nu kijken we of herstel mogelijk is. Maar wat op papier staat vastgelegd, is blijvend.
Enkel een inkomen voor mezelf, zoals ik al zei, dat is er niet.
Dat je van slag bent en toch ijzersterk bent, dat kan ik hoor.
Altijd zorgen dat je zaakjes geregeld zijn. Emoties buitensluiten.
En dat je dan geraakt wordt en overstuur bent door en opmerking, ja dat zijn mijn emoties dan. Omdat je wel hoopt op het feit dat hij dit de baas kan, los van het feit zelfs of je samenblijft. Je wil vader van je kinderen niet verslaafd zien toch? Je gaat dit gevecht niet aan zonder te hopen dat hij niet hervalt? Toch normaal dat je wil dat hij hiervan af geraakt?
Mentaal ijzersterk, daar bedoel ik mee dat ik me op papier veilig heb gesteld. Dat ik niet naïef was voor mooie woorden, maar de koe bij de hoorns vatte en mijn verstand voorop zette. Daarvoor moet je mentaal er echt staan.
Hij tekende alles af, want hij weet dat hij fout is. Hij zei je krijgt alles, want ik gooide het weg.
En echt, opnieuw proberen is mentaal echt zwaar. Dat is leven met het zwaard van Damocles boven je hoofd.
Mijn zwakke momenten toon ik hier. Thuis toon ik dit niet.
Ik vind je best hard in je oordeel, zeer zwart wit. Ik ben ervan overtuigd tot in mijn dikke teen dat mijn man dit niet wil en me doodgraag ziet. Maar de lieve vrouw die ik toen was, de smoorverliefd partner, die is er niet meer. Ik ben veranderd. Ik sta heel nuchter in het leven nu.

Natuurlijk is van slag zijn en toch ijzersterk zijn geen contradictie. Precies of sterke mensen hebben geen emoties. Je gevoelens in de ogen kijken, dat is wat sterk zijn is. Kom hier gerust je hart luchten. Heb ik ook altijd gedaan en dat heeft me geholpen. 

Breiertje schreef op 09-12-2024 om 15:03:

Mijn emoties staan los van het praktische. Alles is op papier beschreven in de eerste maand nadat ik het ontdekte. Bank, notaris, alles geregeld.
Ik heb alles, hij niets bij een scheiding. Dat heeft niets met emoties te maken, enkel met gezond verstand. En dat kan ik loskoppelen van elkaar. Eerst zorgen dat de zaakjes geregeld zijn, dat alles wettelijk vaststaat.
Nu kijken we of herstel mogelijk is. Maar wat op papier staat vastgelegd, is blijvend.
Enkel een inkomen voor mezelf, zoals ik al zei, dat is er niet.
Dat je van slag bent en toch ijzersterk bent, dat kan ik hoor.
Altijd zorgen dat je zaakjes geregeld zijn. Emoties buitensluiten.
Je gaat dit gevecht niet aan zonder te hopen dat hij niet hervalt? Toch normaal dat je wil dat hij hiervan af geraakt?
Mentaal ijzersterk, daar bedoel ik mee dat ik me op papier veilig heb gesteld. Dat ik niet naïef was voor mooie woorden, maar de koe bij de hoorns vatte en mijn verstand voorop zette. Daarvoor moet je mentaal er echt staan.
Hij tekende alles af, want hij weet dat hij fout is. Hij zei je krijgt alles, want ik gooide het weg.
En echt, opnieuw proberen is mentaal echt zwaar. Dat is leven met het zwaard van Damocles boven je hoofd.
Mijn zwakke momenten toon ik hier. Thuis toon ik dit niet.
Ik vind je best hard in je oordeel, zeer zwart wit. Ik ben ervan overtuigd tot in mijn dikke teen dat mijn man dit niet wil en me doodgraag ziet. Maar de lieve vrouw die ik toen was, de smoorverliefd partner, die is er niet meer. Ik ben veranderd. Ik sta heel nuchter in het leven nu.

Aha, mag ik vragen wat je zoal allemaal op papier hebt gezet en bij de notaris geregeld hebt wat betekenisvol kan zijn in deze situatie mocht het onverhoopt weer misgaan? Want wat ik steeds lees is dat je pertinent niet weg kan uit de situatie door een gebrek aan inkomen en dat je eigenlijk vast zit.

 Hoeft niet in detail of omdat het mij wat aangaat maar mocht iemand meelezen of dit topic teruglezen die in een soortgelijke situatie zit dat die daar wellicht praktische tips uit kan halen. 

Tis inderdaad zeer verstandig om de emoties te scheiden van praktische zaken. In Nederland is dit eigenlijk alleen middels een echtscheiding. En daarvoor moet je tegenwoordig ook nog naar de notaris omdat elk nieuw huwelijk standaard onder huwelijkse voorwaarden is.

En dat je dan geraakt wordt en overstuur bent door en opmerking, ja dat zijn mijn emoties dan. Omdat je wel hoopt op het feit dat hij dit de baas kan, los van het feit zelfs of je samenblijft. Je wil vader van je kinderen niet verslaafd zien toch?

Het is jammer dat je er zulke sterke emoties bij voelt want dat is de insteek zeker niet van de opmerkingen van mijn kant. Nog steeds geen antwoord gehad op de vraag hoe de kinderen hier onder zouden moeten lijden. Seks is exclusief tussen partners en de meeste kinderen vinden intimiteit tussen hun ouders maar een vieze aangelegenheid. Je kunt toch een prima een lieve vader of moeder zijn zonder seks te hebben met je partner? Je begint daarmee nota bene zelf je verhaal. 

Scriptos schreef op 09-12-2024 om 15:34:

[..]

Aha, mag ik vragen wat je zoal allemaal op papier hebt gezet en bij de notaris geregeld hebt wat betekenisvol kan zijn in deze situatie mocht het onverhoopt weer misgaan? Want wat ik steeds lees is dat je pertinent niet weg kan uit de situatie door een gebrek aan inkomen en dat je eigenlijk vast zit.

Hoeft niet in detail of omdat het mij wat aangaat maar mocht iemand meelezen of dit topic teruglezen die in een soortgelijke situatie zit dat die daar wellicht praktische tips uit kan halen.

Tis inderdaad zeer verstandig om de emoties te scheiden van praktische zaken. In Nederland is dit eigenlijk alleen middels een echtscheiding. En daarvoor moet je tegenwoordig ook nog naar de notaris omdat elk nieuw huwelijk standaard onder huwelijkse voorwaarden is.

En dat je dan geraakt wordt en overstuur bent door en opmerking, ja dat zijn mijn emoties dan. Omdat je wel hoopt op het feit dat hij dit de baas kan, los van het feit zelfs of je samenblijft. Je wil vader van je kinderen niet verslaafd zien toch?

Het is jammer dat je er zulke sterke emoties bij voelt want dat is de insteek zeker niet van de opmerkingen van mijn kant. Nog steeds geen antwoord gehad op de vraag hoe de kinderen hier onder zouden moeten lijden. Seks is exclusief tussen partners en de meeste kinderen vinden intimiteit tussen hun ouders maar een vieze aangelegenheid. Je kunt toch een prima een lieve vader of moeder zijn zonder seks te hebben met je partner? Je begint daarmee nota bene zelf je verhaal.

Waar kinderen last van hebben is problemen tussen ouders. Bij jullie zorgt de afwezigheid van seks niet voor problemen. Jij bent eerlijk over je gedrag en je vrouw heeft er geen last van. Prima. Bij Breiertje is er wel een probleem. Haar partner heeft jarenlang tegen haar gelogen. Daar leren kinderen zeker iets uit. In dit geval: als vader niet te vertrouwen is en geen rekening houdt met anderen, wie is dan wel te vertrouwen?
Vader probeert dit nu te herstellen omdat hij er zelf kennelijk van afziet, en als zijn gezin hem daar de kans toe wil geven, wie zijn wij om dat te veroordelen?  Ik hoop dat het lukt. Het proberen waard. 

Breiertje schreef op 09-12-2024 om 15:50:

[..]

Ik heb denk ik alle antwoorden op die vragen die je stelt al beantwoord.

Bij scheiding heeft hij enkel zijn kleren die hij mag houden. Weet je hiermee voldoende?

Staat beschreven bij notaris.

Dat je denkt, nadat ik dit al uitlegde in een vorig antwoord leven met een verslaafde geen invloed heeft op je kinderen, think again. Leven met een verslaafde papa heeft wel invloed. Leven met een papa die mama bedriegt ook. Daar moet ik toch geen tekening bij maken?

Ze zien het verdriet, horen de discussies, voelen de wanhoop....

Ik begrijp niet dat je dit steeds opnieuw weerlegd.

Kinderen voelen dit aan de merken dingen op die jij als partner mist.

Mijn kids durven geen relatie beginnen omdat ook hun vertrouwen en deuk kreeg. Ze vertrouwen niemand meer.

Mijn kids zijn al wat ouder, die merken dinge op, stellen vragen...

Papa die liegt en bedriegt, je liegt niet enkel tegen je partner he. Papa die prikkelbaar is, papa die moe is, papa die met zijn gedachten elders is. Papa die altijd in slaap valt....

Maar dit heb ik echt al vaak vermeld. Niet fijn om steeds alles opnieuw te moeten uitleggen. Lees het draadje, dan zou je al je antwoorden vinden.

Onze berichten kruisen maar we denken hetzelfde blijkbaar 😄

Breiertje schreef op 09-12-2024 om 15:50:

[..]

Ik heb denk ik alle antwoorden op die vragen die je stelt al beantwoord.

Bij scheiding heeft hij enkel zijn kleren die hij mag houden. Weet je hiermee voldoende?

Staat beschreven bij notaris.

Maar dit heb ik echt al vaak vermeld. Niet fijn om steeds alles opnieuw te moeten uitleggen. Lees het draadje, dan zou je al je antwoorden vinden.

Vanuit een notarieel oogpunt snap ik heus dat dit allemaal te regelen valt maar hoe heb jij hem zover gekregen al zijn rechten op te geven ? Je hebt normaliter toch gezamenlijke eigendommen zoals een huis, spaargeld etc?  Dat is ook niet even een kwestie van even langs de notaris gaan hij moet hiervoor getekend hebben met zijn volle verstand. Je beschreef je inkomenspositie als zeer deplorabel. Ging hij ondanks dat hij de hoofdkostwinnaar is zomaar akkoord?! Ik vind het nogal wat. Nog los van zijn problemen en zijn vermeende seksverslaving zijn er toch talloze redenen te bedenken waardoor een huwelijk uiteindelijk sneuvelt. 

Mijn kids durven geen relatie beginnen omdat ook hun vertrouwen en deuk kreeg. Ze vertrouwen niemand meer.

Mijn kids zijn al wat ouder, die merken dinge op, stellen vragen...

Papa die liegt en bedriegt, je liegt niet enkel tegen je partner he. Papa die prikkelbaar is, papa die moe is, papa die met zijn gedachten elders is. Papa die altijd in slaap valt....

Op vlak van seks is dat toch helemaal hun zaak niet? Je hebt bijvoorbeeld ouders die op latere leeftijd uit de kast komen om maar eens iets te noemen. Die nemen de boel op een bepaalde manier ook jarenlang in het ootje. Hebben kinderen daarvan ernstig te lijden? Lijkt me wel meevallen eigenlijk.
Mijn ervaring is dat rolmodellen overdreven worden en kinderen door hun autonomie het eigenlijk zonder uitzondering beter of anders willen doen dan hun ouders. Zolang zij de liefde krijgen en de aandacht die ze verdienen hoeven onderliggende issues geen prominente rol te spelen in hun leven of levenskeuzes. 
Moe en prikkelbaar is ook iets dat gemeengoed is bij ouders zeker in geval van jonge kinderen. 

Sorry maar ik vind dit een zeer vreemd verhaal to. Waarom zou jouw partner nergens recht op hebben bij een scheiding? Normaalgesproken heb je als partners recht op ieder de helft. Een huwelijk en scheiding is namelijk gewoon een juridische overeenkomst. Dat staat los van emotionele redenen. Uitzondering is als jij zeer vermogend was en al dat bezit al voor jullie huwelijk van jou was. Dan zijn er huwelijkse voorwaarden mogelijk. Maar waarom zou jouw man volledig moeten of willen afzien van enig bezit en dakloos worden met een zak kleding? Zeer onwaarschijnlijk verhaal. 

Daarnaast heeft hij een eigen inkomen en ook gewoon vermogen opgebouwd? 

Aan de andere kant geef je aan volledig afhankelijk van hem te zijn en nog geen 400 euro te hebben na een scheiding aan inkomen. En dat zou dan ook niet veranderen. Ook dat is zeer onwaarschijnlijk. 

Dat is niet gezond inderdaad ik zou van dat vooruitzicht als man ook performance issues krijgen in de slaapkamer (als ik die niet al had). Alles valt of staat met een dergelijke constructie bij de emotionele gemoedstoestand van je partner. Ze kan je met helemaal niks achterlaten als ze wil, letterlijk. Dat kan toch zeker niet de bedoeling zijn??

Mijn hemel Breiertje stop deze relatie. Dit is niet gezond hoor. Dit komt toch nooit meer goed als jij je zo blijft gedragen. Je vraagt iets van je man nu wat niet gezond is. Hij mag niet eens van jou aan zijn piemeltje trekken. Kom op zeg. Het is een mens. Laat hem in zijn waarde. Je zit zoveel wrok, woede ga eerst eens aan jezelf werken ipv al die podcast te luisteren van mensen die zelf denken de wijsheid in pacht te hebben. Ik snap je boosheid maar je man mag ook leven. Hij is verder goed voor je ondanks je ziekte. Zijn veel mensen die dit niet trekken en hun partner verlaten. Ben je misschien bang dat je nooit meer aan een man komt, een hulpje? Sorry klinkt hard maar je onderdrukt iemand in zijn waarde en dat is niet gezond en helemaal niet oke.