Kosten verdeling bij niet samenwonend gezin

To je mag jezelf ook gewoon een leukere vriend gunnen he, dit klinkt niet als een fijn iemand

Wat een uitvreter: zelf een hoog salaris en dan teren op de zak van iemand die ruim de helft minder verdient dan hijzelf...
Wat te doen: inderdaad een soort gezamenlijke pot, waarbij je allebei naar rato inlegt,  lijkt mij het meest eerlijk. Lenen (bij hem?) zou ik zeker niet doen.

Sterkte!

ik zou in eerste instantie uitgaan van de gedachte dat jij verantwoordelijk bent voor jouw kosten en die van jouw kind en hij is verantwoordelijk voor zijn kosten en die van zijn kinderen. Hij kan dan wel 2,5 x modaal verdienen, maar hij heeft ook kinderen in co ouderschap die geld kosten wanneer ze bij hem zijn en mogelijk betaalt hij ook nog kinder en partneralimentatie aan de moeder van zijn kinderen. Hij heeft waarschijnlijk ook vaste lasten die passen bij zijn inkomen en die gewoon doorlopen wanneer hij bij jou is.  We weten dus niet wat hij onder aan de streep overhoudt. 
Zelf zou ik kijken welke ‘extra kosten’ je nu hebt aan boodschappen en energiekosten  (kosten die je zonder hem niet had). Daarvoor vragen of hij die extra kosten aan jou betaald. Soort van maandelijkse bijdrage. Lijkt me redelijker dan zomaar roepen dat ze de kosten maar naar rato moeten dragen. Je hoeft niet aan hem te verdienen, maar je hoeft ook niet te betalen voor de extra kosten die je structureel door hem maakt. 

Zelfde geldt wat mij betreft voor vakanties en uitjes, jij kijkt wat je kan en wil betalen voor jou en jouw kind (als kind mee gaat) en hij past daar zijn budget op aan voor hem en evt zijn kinderen. Wil hij meer uitgeven, dan kan je aangeven dat je dat niet kan of wil betalen. Dan heeft hij de keuze om het verschil in wat je max wil betalen voor jou en jouw kind voor jou te betalen of zijn wensen aan te passen aan jouw budget.
Jullie zijn pas een jaar samen, veel te vroeg om daar andere afspraken over te maken lijkt mij. Hou de financiën gescheiden en geef je (financiële) grenzen goed aan. Wat mij betreft wordt rekening gehouden met het budget van de armste. De rijkste past zich daaraan aan en hoeft zich dan niet verplicht te voelen extra te moeten betalen. Wil de rijkste meer dan zal hij extra moeten betalen anders kan het niet doorgaan. 
Ik lees vooralsnog geen profiteur, maar een gescheiden man die met zijn inkomen verantwoordelijk is voor hem en zijn kinderen en mogelijk zijn ex vrouw.  Die niet voldoende beseft dat TO zijn uitgavenpatroon niet kan bijbenen en niet beseft dat zijn aanwezigheid bij haar te veel kost voor TO. TO zal dat echt duidelijker moeten maken aan hem. 

Sjaakie schreef op 19-12-2024 om 13:56:

Denk ook niet dat er sprake is van profiteurs schap. Ik vind ook helemaal niet dat hij verantwoordelijk is voor mijn kosten en uitgaven. Wij hebben nu ook gescheiden financiën, omdat we niet samenwonen. Alleen is hij wel heel veel bij mij en het gaat mij inderdaad om deze kosten. Los van zijn situatie weet ik dat hij onderaan de streep het beter heeft dan ik qua financiën en dat is ook prima. Alleen waar ik mee worstel is het van mij toch herhaaldelijk aangeven en dan gaat het even goed... neemt hij wat boodschappen mee maar vervolgens versloft dit. Ja ik krijg dan een bloemetje maar daar dek ik de kosten niet mee. Hij gaat overal vanuit dat iets zomaar kan en dat is lastig. Maar heb wel de extra lasten van hem erbij. Ik kan gewoon niet ook nog eens een volwassene voeden voor twee weken in de maand.
Vanaf samenwonen of trouwen is dat een heel ander verhaal. Maar dan woon je samen en is er een andere verdeling. In mijn geval zou ik toeslagen voor kindgebonden budget gaan missen en hogere kinderopvang en dat kan in mijn geval zeker in de min werken als ik wel de kosten hiervoor alleen moet blijven dragen.
Ik zal denk ik gewoon concreet moeten aangeven dat hij zijn eigen kosten moet dragen en dus bij mij zal moeten bijdragen.

Ik denk dat je nog te weinig inziet hoe scheef de situatie nu is. Het gaat om heel wat meer dan de boodschappen.
Naast de boodschappen, geef vanaf nu heel duidelijk je financiële grenzen aan: niet duurder eten als hij er is, geen dure uitstapjes en uitspattingen. Je kunt heel veel leuke dingen (vrijwel) gratis doen.

En ik meen het: reken hem eens voor hoe het zit met jouw budget. Hij heeft blijkbaar geen flauw idee. Dus geef hem dat inzicht.

Maak eerst voor jezelf helder wat jij nu wil. Je laat je nu ook snel dingen aanpraten hier op het forum, bijvoorbeeld over hoeveel meer het is. Maar bij kadootjes ligt het er ook aan wat je wil geven, je kunt niet van de ontvanger verwachten dat die gaat betalen voor de kadootjes. Dus denk even goed na, wat wil je.
Het tweede is toch: heldere communicatie. "Alleen waar ik mee worstel is het van mij toch herhaaldelijk aangeven en dan gaat het even goed... neemt hij wat boodschappen mee maar vervolgens versloft dit. Ja ik krijg dan een bloemetje maar daar dek ik de kosten niet mee. Hij gaat overal vanuit dat iets zomaar kan en dat is lastig." Wat geef je dan aan? Is dat 'ik kom deze maand 100 euro tekort' of is dat 'ik heb het gevoel dat ik meer investeer en jij doet nooit wat terug'? Bij die laatste boodschap past een blijk van waardering, bosje bloemen. Bij de eerste boodschap niet. Ik vrees dat je veel indirekte boodschappen geeft, en dan teleurgesteld bent als hij het niet begrijpt. Probeer een helder verhaal te krijgen met hele concrete punten: je bent een schat van een man, maar je bent te duur voor mij. Als je hier wil blijven eten vraag ik een bijdrage in de kosten. Dat is zoveel per maand. Ik kan per maand zoveel besteden aan uitstapjes. Idem aan vakantie. Mochten we samen meer uitgeven, dan zal de rest van jou moeten komen.

Tsjor

En ga alsjeblieft weer sparen, want iedereen heeft een buffer nodig!

Oei. Ik zou dit zelf wel erg onaantrekkelijk gedrag vinden. Zou voor mij wel een dealbreaker zijn. Ik zou het echt een afknapper vinden als iemand zich “te goed” vindt voor een koffietje bij de Hema. 
Ik zou, als ik jou was, de komende tijd héél duidelijk zijn en expliciet benoemen wat je van hem verwacht. “Ik wil graag dat je bijdraagt aan de kosten als je hier verblijft”.

Zou een hele concrete afspraak werken? € 10 / € 20 voor elke dag dat hij bij jou is? 
En dan maar wekelijks Tikkies sturen. 
Helpt hij eigenlijk wel mee in de huishouding die twee weken per maand dat hij bij jou is? 

Ik vind het wel respectloos klinken richting jou. Jou laten strugglen en leningen verstrekken. Als hij niet het leeuwendeel van uitjes voor zijn rekening wil nemen, moeten die uitjes gebaseerd worden op jouw budget. Heel simpel. 

ook al ga je samen dingen betalen dan blijf je met het probleem dat je naar verschillende restaurants, vakantielanden et cetera kunt. Hij wil twee weken naar Aruba, bedenkt dat jij minder geld hebt en stelt dan voor om een week te gaan. Terwijl jouw budget toereikend is om met de tent een week naar Ameland te gaan. 
wij gaan sinds een paar jaar pas uit eten, met onze kinderen kon dat vroeger niet, dat was te duur. Maar als we met onze superrijke vrienden gaan is het altijd ongemakkelijk. Zij willen naar heel dure tenten, al zijn inmiddels zijn alle restaurants in Amsterdam duur 😩, wij kunnen en willen niet 150 pp uitgeven. Daarvoor kunnen we een week eten, zeker omdat er vaak kinderen komen aanwaaien. Dan willen onze vrienden ons trakteren, maar dat voelt ongemakkelijk. Het is gewoon handiger als vrienden en familie ongeveer dezelfde levensstandaard hebben. Dan heb je ook ongeveer dezelfde verwachtingen en uitgavenpatronen. 

'En nee; ik geef zeker geen indirecte boodschappen en heb ook eerder gevraagd om een bijdrage. Kreeg toen begrip en hij wilde dan graag boodschappen halen. Alleen dan 'verdwijnt' dit weer.'
Daaruit maak ik op dat er geen harde afspraken gemaakt zijn, je krijgt wel begrip, hij doet dan iets waarvan hij denkt dat het goed is, maar dan verwatert het weer. Dat roept steeds ergernis op. 
Ik erger me aan bijdragen die het probleem vergroten en de man helemaal negatief afschilderen. Heb je één probleem, krijg je er nog meer bij. Die bijdragen storen me.

Tsjor