Is monogamie achterhaald of juist niet
Gewoon een topic om meningen te posten, ervaringen en wie weet ook nog resultaten van onderzoeken. Aanleiding is het ontlasten van een ander topic maar het is misschien ook gewoon interessant om het hier eens over te hebben.
Die relatieroltrap vind ik wel mooi beschreven. Dat je relatie nog steeds volwaardig en vervullend kan zijn als je de trap niet volledig beklimt. Dat iemand volkomen gelukkig kan zijn zonder samenwonen, een huis kopen, trouwen, kinderen krijgen of zelfs samen oud worden. Dat zijn geen doelen die behaald moeten worden in het leven. Dat is wel het ideale plaatje binnen de maatschappij. Maar ik vind het heerlijk dat je bij het ouder worden tot andere inzichten komt. En dat je het leven kunt leven dat bij jou past als persoon. Met een relatie die is vormgegeven op jouw manier.
Als voorbeeld ken ik een ouder stel dat al enige tijd samen is. Ze besloten te gaan samenwonen maar dat beviel uiteindelijk toch niet. In plaats van de relatie te verbreken hebben ze besloten weer te gaan latten. Dit bleek in de praktijk voor hen beter te werken.
Ja, die relatieroltrap en het gegeven dat je niet alle treden hoeft te betreden, vind ik ook mooi omschreven.
De relaties die ik had na mijn scheiding liepen daarop stuk. Ik weet 1 ding heel zeker in het leven, en dat is dat ik niet meer wil samenwonen. Helaas was dat voor de mannen die ik ontmoette op enig moment wel het einddoel. Veel mensen vinden het heerlijk om thuis te komen bij iemand die op hen wacht; ik vind dat verstikkend. Als ik na een drukke werkdag thuis kom, vind ik het heerlijk dat het huis leeg is en dat ik kan doen wat ik wil. En ik vind het fijn als ik, zoals gisteren, na een leuke zaterdag met sociale activiteiten, lekker naar huis ga en dan op de bank in mijn eentje nog even kan terugkijken op een fijne dag. Lekker alleen naar bed, de volgende ochtend met een kop koffie in bed een boek lezen en bedenken wat ik die dag wil gaan doen.
Van 1 man hield ik zo veel dat ik echt serieus heb nagedacht of ik dit gedeelte in mij misschien kan veranderen. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dat echt niet kan: ik kan het geluk en de vrijheid die ik voel doordat ik alleen woon, niet opgeven voor een man.
Zoals ik al schreef wil ik geen relatie, maar uiteraard kan ik ooit nog eens tegen iemand aanlopen met wie ik dat wel wil. Dat zal dan een gelijkgestemde moeten zijn: iemand die verbinding kan beleven in vrijheid en die net als ik samenwonen niet nodig heeft om een relatie vorm te kunnen geven. Ik vermoed dat die mannen met een zaklampje te zoeken zijn en aangezien ik dus niet zoek, zal die relatie er ook niet snel komen. En daar ben ik dus perfect tevreden en gelukkig mee.
Persephone schreef op 15-10-2023 om 11:26:
Ja, die relatieroltrap en het gegeven dat je niet alle treden hoeft te betreden, vind ik ook mooi omschreven.
De relaties die ik had na mijn scheiding liepen daarop stuk. Ik weet 1 ding heel zeker in het leven, en dat is dat ik niet meer wil samenwonen. Helaas was dat voor de mannen die ik ontmoette op enig moment wel het einddoel. Veel mensen vinden het heerlijk om thuis te komen bij iemand die op hen wacht; ik vind dat verstikkend. Als ik na een drukke werkdag thuis kom, vind ik het heerlijk dat het huis leeg is en dat ik kan doen wat ik wil. En ik vind het fijn als ik, zoals gisteren, na een leuke zaterdag met sociale activiteiten, lekker naar huis ga en dan op de bank in mijn eentje nog even kan terugkijken op een fijne dag. Lekker alleen naar bed, de volgende ochtend met een kop koffie in bed een boek lezen en bedenken wat ik die dag wil gaan doen.
Van 1 man hield ik zo veel dat ik echt serieus heb nagedacht of ik dit gedeelte in mij misschien kan veranderen. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dat echt niet kan: ik kan het geluk en de vrijheid die ik voel doordat ik alleen woon, niet opgeven voor een man.
Zoals ik al schreef wil ik geen relatie, maar uiteraard kan ik ooit nog eens tegen iemand aanlopen met wie ik dat wel wil. Dat zal dan een gelijkgestemde moeten zijn: iemand die verbinding kan beleven in vrijheid en die net als ik samenwonen niet nodig heeft om een relatie vorm te kunnen geven. Ik vermoed dat die mannen met een zaklampje te zoeken zijn en aangezien ik dus niet zoek, zal die relatie er ook niet snel komen. En daar ben ik dus perfect tevreden en gelukkig mee.
Grappig, bij mij is het net omgekeerd: na een paar slechte relaties (zonder samenwonen) had ik me ervoor gekozen dat ik alleen zou blijven en ik heb me daar prima bij gevoeld. Precies wat je zegt: geen behoefte gehad aan iemand die op me wacht. Op een bepaald moment raakte ik met mezelf in de knoop en daar ben ik aan gaan werken. Het had in eerste instantie eigenlijk helemaal niets met de relaties te maken, maar na verloop van tijd kwam de relatie vanzelf en makkelijker en fijner dan ik ooit heb kunnen bedenken. Ook op andere vlakken werd ik zichtbaarder. Ik woon nu samen (ik ben 63) en ik wil het nooit meer anders. Hoe goed ik mijn vrienden zonder relatie of met lat-relatie ook snap, begrijp me goed: ik wil niet zeggen dat die relatie 'nog wel komt', maar wel dat ieder zijn eigen pad heeft.
Persephone schreef op 15-10-2023 om 11:26:
Zoals ik al schreef wil ik geen relatie, maar uiteraard kan ik ooit nog eens tegen iemand aanlopen met wie ik dat wel wil. Dat zal dan een gelijkgestemde moeten zijn: iemand die verbinding kan beleven in vrijheid en die net als ik samenwonen niet nodig heeft om een relatie vorm te kunnen geven. Ik vermoed dat die mannen met een zaklampje te zoeken zijn en aangezien ik dus niet zoek, zal die relatie er ook niet snel komen. En daar ben ik dus perfect tevreden en gelukkig mee.
Ik sta er precies zo in. Verbondenheid in autonomie. Een monogame lat-relatie, waarbij je ook je eigen leven leidt en het weer mooi nieuw en intens kan zijn als je elkaar weer ziet. Ja dat zou ik nog wel willen. Sommigen vermoeden dat bindingsangst achter maar ik vind het juist het meeste uit het leven halen.
En ja er zijn in mijn ervaring bijzonder weinig mannen die er ook zo in willen staan. De mannen die al een tijdje alleen zijn en dat kunnen zijn, willen geen monogame relatie maar door blijven daten en een open relatie. De mannen die wel een monogame relatie willen, willen zsm heel veel samen zijn en het liefst snel samenwonen.
Als ik iemand zou tegenkomen die er net zo in kan staan als ik, sta ik er wel voor open. Maar ik zoek niet actief en vind het leven alleen ook hele mooie kanten hebben dus dat komt er niet snel van. En ook toen ik nog wel zocht, vond ik geen mannen die er zo in kunnen of willen staan.
MRI schreef op 15-10-2023 om 12:24:
[..]
Ik sta er precies zo in. Verbondenheid in autonomie. Een monogame lat-relatie, waarbij je ook je eigen leven leidt en het weer mooi nieuw en intens kan zijn als je elkaar weer ziet. Ja dat zou ik nog wel willen. Sommigen vermoeden dat bindingsangst achter maar ik vind het juist het meeste uit het leven halen.
En ja er zijn in mijn ervaring bijzonder weinig mannen die er ook zo in willen staan. De mannen die al een tijdje alleen zijn en dat kunnen zijn, willen geen monogame relatie maar door blijven daten en een open relatie. De mannen die wel een monogame relatie willen, willen zsm heel veel samen zijn en het liefst snel samenwonen.
Als ik iemand zou tegenkomen die er net zo in kan staan als ik, sta ik er wel voor open. Maar ik zoek niet actief en vind het leven alleen ook hele mooie kanten hebben dus dat komt er niet snel van. En ook toen ik nog wel zocht, vond ik geen mannen die er zo in kunnen of willen staan.
Zo sta ik er nu ook in! Ben 48 heb een zoon van 15, 9 jaar gescheiden van de papa. Toen ik mijn recente (niet-monogame) ex leerde kennen 2 jaar geleden was ik 7 jaar single.
Ik wil ook een fijne lat-relatie met verbondenheid! Ik wil wel samenwonen maar het hoeft niet persé en ik kan toch genieten van mijn zelfstandige momenten alleen thuis. En vooral met mijn zoon kan en wil ik niet zomaar effe alles op een hoop gooien.
Zoals je aangeeft willen de mannen net wel samenwonen of een niet monogame relatie!
Helemaal de woorden van mijn ex. Zijn idee voor het openen van de relatie (lat relatie dus) kwam vooral omdat we niet kunnen samenwonen! Geen enkele man in een lat-relatie wil of kan exclusief zijn. Een lat relatie is geen ‘volwaardige’ relatie. Een man kan alleen monogaam willen zijn - lees zijn drang die er toch altijd is, in bedwang houden als alle andere aspecten kloppen - lees samenwonen, samen aan een toekomst bouwen … (alsof dat dat niet kan als je niet onder 1 dak woont …)
Dit kan ik dus niet plaatsen. Latten en exclusief zijn zou voor mannen niet kunnen? Waar draait het hier om? Seks, bevestiging, … geen idee… ik vind latten en exclusief zijn heerlijk
Belgica schreef op 15-10-2023 om 21:13:
[..]
elemaal de woorden van mijn ex. Zijn idee voor het openen van de relatie (lat relatie dus) kwam vooral omdat we niet kunnen samenwonen! Geen enkele man in een lat-relatie wil of kan exclusief zijn. Een lat relatie is geen ‘volwaardige’ relatie. Een man kan alleen monogaam willen zijn - lees zijn drang die er toch altijd is, in bedwang houden als alle andere aspecten kloppen - lees samenwonen, samen aan een toekomst bouwen …
Dit lijkt me echt apekool. Dus een man kan alleen monogaam zijn als er samengewoond wordt? Want alle mannen hebben oncontroleerbare driften die alleen in bedwang kunnen worden gehouden als er altijd een gewillige vrouw thuis is? Niet in haar eigen huis, neeheee, maar in het gezamenlijke huis?
Echt, apekool. Als deze ex jou dit heeft wijsgemaakt, dan zou ik als ik jou was heeeeeeeeeeeeel erg blij zijn dat je van deze parel af bent.
Persephone schreef op 16-10-2023 om 09:12:
[..]
Dit lijkt me echt apekool. Dus een man kan alleen monogaam zijn als er samengewoond wordt? Want alle mannen hebben oncontroleerbare driften die alleen in bedwang kunnen worden gehouden als er altijd een gewillige vrouw thuis is? Niet in haar eigen huis, neeheee, maar in het gezamenlijke huis?
Echt, apekool. Als deze ex jou dit heeft wijsgemaakt, dan zou ik als ik jou was heeeeeeeeeeeeel erg blij zijn dat je van deze parel af bent.
Helemaal meer eens. Wat een bak onzin, zeg!
Inderdaad zijn de laatste pagina's/ berichten grote onzin. Alle mannen zijn hetzelfde. Tuurlijk #kansloos. Als mijn huwelijk toch zal stranden dan is voor mij een lat relatie icm monogaam gewoon wat ik uiteindelijk zou willen. Leuk hebben als je elkaar ziet. Echt tijd maken voor elkaar maar niet meer dat dagelijks gezeik, rommel en dat eeuwige geklaag.
Persphone, je schrijft zelf "uiteraard kan ik ooit nog eens tegen iemand aanlopen met wie ik dat wel wil. Dat zal dan een gelijkgestemde moeten zijn: iemand die verbinding kan beleven in vrijheid en die net als ik samenwonen niet nodig heeft om een relatie vorm te kunnen geven. Ik vermoed dat die mannen met een zaklampje te zoeken zijn en aangezien ik dus niet zoek, zal die relatie er ook niet snel komen.
Daarop reageer ik zelf dat dat mijn ervaring ook is. Belgica is wat bloemrijker maar citeert haar ex en spreekt een vermoeden uit, niet haar ervaring. dan wordt het snel een generalisatie.
Zou het kunnen zijn dat vrouwen ook niet zo in zijn voor een verbinding in vrijheid kunnen beleven maar niet zo nodig hoeven samen te wonen?
Ik bedoel: dat ze dus niet in zijn voor een monogame latrelatie?
Je leest en hoort ook vaak dat vrouwen snel weer gaan samenwonen na hun scheiding incl kinderen. Oh ze vinden het leuk bonuspapa, bonus-mama, bonus-kind zelfs bonus-hond. Zou er niet aan moeten denken met die bastaard kinderen in 1 huis te moeten leven. Maar dat klinkt niet zo aardig denk ik. 
Daarom alleen al is een lat-relatie het hoogsthaalbare.
MRI schreef op 16-10-2023 om 11:41:
Persphone, je schrijft zelf "uiteraard kan ik ooit nog eens tegen iemand aanlopen met wie ik dat wel wil. Dat zal dan een gelijkgestemde moeten zijn: iemand die verbinding kan beleven in vrijheid en die net als ik samenwonen niet nodig heeft om een relatie vorm te kunnen geven. Ik vermoed dat die mannen met een zaklampje te zoeken zijn en aangezien ik dus niet zoek, zal die relatie er ook niet snel komen.
Daarop reageer ik zelf dat dat mijn ervaring ook is. Belgica is wat bloemrijker maar citeert haar ex en spreekt een vermoeden uit, niet haar ervaring. dan wordt het snel een generalisatie.
Zou het kunnen zijn dat vrouwen ook niet zo in zijn voor een verbinding in vrijheid kunnen beleven maar niet zo nodig hoeven samen te wonen?
Ja, ik denk zeker dat er ook vrouwen zijn die er zo in staan inderdaad. Ik geloof dan weer wel dat vrouwen over het algemeen beter in staat zijn alleen te leven dan mannen, maar ik weet niet waardoor dat komt.
Ruud1971! schreef op 16-10-2023 om 11:53:
Je leest en hoort ook vaak dat vrouwen snel weer gaan samenwonen na hun scheiding incl kinderen. Oh ze vinden het leuk bonuspapa, bonus-mama, bonus-kind zelfs bonus-hond. Zou er niet aan moeten denken met die bastaard kinderen in 1 huis te moeten leven. Maar dat klinkt niet zo aardig denk ik.
Daarom alleen al is een lat-relatie het hoogsthaalbare.
Als je je dan toch als een botte boer wil uitdrukken zorg dan dat je feiten kloppen. Een kind is een “bastaard” als de ouders op het moment van de geboorte niet gehuwd waren. Jij als eventuele nieuwe partner staat daar volledig buiten. En gebruik de term ooit tegen iemand over haar kinderen en het probleem van al dan niet samenwonen lost zichzelf direct op.
En gebruik de term ooit tegen iemand over haar kinderen en het probleem van al dan niet samenwonen lost zichzelf direct op.
Ruud1971! schreef op 16-10-2023 om 11:53:
Je leest en hoort ook vaak dat vrouwen snel weer gaan samenwonen na hun scheiding incl kinderen. Oh ze vinden het leuk bonuspapa, bonus-mama, bonus-kind zelfs bonus-hond. Zou er niet aan moeten denken met die bastaard kinderen in 1 huis te moeten leven. Maar dat klinkt niet zo aardig denk ik.
Daarom alleen al is een lat-relatie het hoogsthaalbare.
Mijn God, wie heeft het nog over bastaardkinderen anno 2023? 😱🙄
EmmaT schreef op 16-10-2023 om 13:09:
[..]
Mijn God, wie heeft het nog over bastaardkinderen anno 2023? 😱🙄
Ruud is een beetje een ongelikte beer en snapt niet dat hij met zijn opmerkingen hier redelijk voldoet aan het beeld dat er soms geschept wordt over mannen.
Ik krijg op de een of andere manier, als 1 vd weinige mannen hier, altijd de neiging om me te verontschuldigen voor zijn opmerkingen. Zo gek vind ik ze.
