Dat ge-app met schoondochter …
Hoi forummers,
Misschien willen jullie mij wat tips geven over hoe ik om kan gaan met de volgende kwestie:
Mijn man/partner (we latten <10 jaar)) is dol op zijn schoondochter. Ik heb daar vorig jaar een topic over geopend. Zijn zoon en schoondochter (beiden 23) woonden toen bij mijn man in huis en de adoratie van mijn man voor die jonge vrouw werd voor mij een beetje vervelend. Erover praten had niet zoveel zin. Het probleem heeft zich vanzelf opgelost toen zij na een half jaar een eigen huis kregen.
Ik merkte vervolgens dat mijn man regelmatig app contact met haar heeft. Hoe regelmatig weet ik nu pas, nu we op vakantie zijn. Vrijwel dagelijks, veel vaker ook dan met zijn zoon. Het is allemaal heel onschuldig. Man stuurt fotootjes van de omgeving. (Of als we thuis zijn van de nieuwe bank) Zij stuurt fotootjes van de jurk die ze heeft gekocht of het terrasje waar ze zit. Afspraken om te borrelen lopen ook via haar. Ik vind het een beetje vreemd, nog nooit zo iets meegemaakt eigenlijk, maar dat betekend niet dat het fout is. Het grootste probleem is dat ik mij zo buitengesloten voel, alsof ik niet besta. Het maakt ze ook niet uit of ik nu wel of niet bij bijv. de borrel ben. Zijn zoon staat neutraal vriendelijk tegenover mij, de scheiding en de nasleep waren zwaar, ik kwam pas 5 jaar later in beeld, maar in de tussentijd is er veel gebeurd. Ik heb er begrip voor dat die jongen er moeite mee heeft om een band aan te gaan, maar dat zijn vriendin, die ook een nieuwkomer in de familie is (dat ben ik natuurlijk na 10 jaar zo langzamerhand niet meer) mij zo buitensluit vind ik erg moeilijk, hoewel ze dat waarschijnlijk niet eens bewust doet. Ondertussen voel ik me wel verplicht om met hen af te spreken omdat dat natuurlijk ook fijn is voor mijn partner en ik wil me ook niet terugtrekken. Als ik hen zie zijn ze vriendelijk en is het ook wel gezellig, toch blijft er afstand. Het hele gedoe maakt me echt verdrietig. Ik weet dat ik dat gevoel beter los kan laten, maar het lukt me niet goed. Iemand tips hoe hiermee om te gaan ? Praten met man heb ik geprobeerd. Hij zegt dan dat hij mijn gevoel begrijpt. Dan stopt het gesprek want ik weet ook niet zo goed wat en óf ik nu eigenlijk iets van een actie van hem wil.
ik was bij schoonouders ook altijd het aanspreekpunt. Zelfs nu na de scheiding bellen ze mij nog steeds voor cadeau advies voor de kleinkinderen.
Soms heb je gewoon een goede klik met iemand.
Vraag jezelf af of je stiekem niet gewoon jaloers bent. Maar wees verder blij met het goede contact, er zijn zat verhalen waar het veel minder gezellig is.
Bijtje82 schreef op 02-08-2022 om 20:08:
ik was bij schoonouders ook altijd het aanspreekpunt. Zelfs nu na de scheiding bellen ze mij nog steeds voor cadeau advies voor de kleinkinderen.
Soms heb je gewoon een goede klik met iemand.
Vraag jezelf af of je stiekem niet gewoon jaloers bent. Maar wees verder blij met het goede contact, er zijn zat verhalen waar het veel minder gezellig is.
Natuurlijk ben ik blij voor mijn partner dat er goed contact is en de goede klik is er zeker, wat alleen maar heel fijn is. Ik zou echter ook graag willen dat ik er, als partner van mijn man, ook bij betrokken wordt. Wij zijn immers al jaren een stel. Mijn man is geen alleenstaande. Je schrijft het zelf al : jij was contactpersoon voor je schoonouders : meervoud. Zij zochten allebei contact met jou. Dat is toch anders vind ik.
Zonne2017 schreef op 02-08-2022 om 20:38:
[..]
Natuurlijk ben ik blij voor mijn partner dat er goed contact is en de goede klik is er zeker, wat alleen maar heel fijn is. Ik zou ook graag willen dat ik er, als partner van mijn man ook bij betrokken wordt. Wij zijn immers al jaren een stel, mijn man is geen alleenstaande. Je schrijft het zelf al : jij was contactpersoon voor je schoonouders, meervoud. Zij zochten allebei contact met jou. Dat is toch anders vind ik.
Precies. Zij beiden. Dus in feite ben jij zelf passief. Ik heb verder weinig met die mensen, contact ze alleen als het moet.
ik zie het probleem niet zo, behalve bij jezelf.
Ik begrijp het wel een beetje, je bent de vriendin van haar schoonvader. Dat voelt voor haar misschien toch anders als een schoonmoeder. Bovendien latten jullie dat zal voor haar en haar vriend ook wat afstand gegeven hebben.
Heb je zelf kinderen en schoonkinderen? Heb je daar wel prettig contact mee? Dan zou ik mij daar meer op richten.
Bijtje82 schreef op 02-08-2022 om 20:42:
[..]
Precies. Zij beiden. Dus in feite ben jij zelf passief. Ik heb verder weinig met die mensen, contact ze alleen als het moet.
ik zie het probleem niet zo, behalve bij jezelf.
Het zou mij wel helpen als je mij zou uitleggen waar je de passiviteit bij mij ziet ? Ik heb in het begin en later ook nog geprobeerd contact te leggen door af en toe appjes te sturen, met een vraag, een boekentip of iets anders waarvan ik weet dat hun belangstelling daarnaar uitgaat. Dat heeft tot niets geleid dus daar ben ik mee gestopt. Als zij in de stad zijn spreken mijn partner en ik samen met hen af, tenzij ik echt niet kan.
Bolmieke schreef op 02-08-2022 om 21:01:
Ik begrijp het wel een beetje, je bent de vriendin van haar schoonvader. Dat voelt voor haar misschien toch anders als een schoonmoeder. Bovendien latten jullie dat zal voor haar en haar vriend ook wat afstand gegeven hebben.
Heb je zelf kinderen en schoonkinderen? Heb je daar wel prettig contact mee? Dan zou ik mij daar meer op richten.
Ik vermoed dat het zo iets is, toch hoeft het zo niet te gaan omdat zij in het begin ons allemaal (dus mijn man en ik en de ex van mijn man en haar partner) uiteraard even goed of niet goed kende. We zien de zoon en schoondochter van mijn man altijd samen, tenzij ik echt niet kan. Het lijkt er toch op dat het een bewuste keuze van haar is om alleen contact te zoeken met mijn man en zijn ex, maar waarom ze dan zoveel appt en over allerlei ditjes en datjes is me een raadsel. De partner van de ex wordt ook genegeerd, maar hij heeft misschien nooit echt de behoefte gehad aan contact. Ik ken hem niet goed genoeg om dat met zekerheid te kunnen zeggen, hij houdt in ieder geval zelf afstand.
Ik heb zelf ook (schoon)kinderen. Dat gaat heel gezellig. Bij ons hoort mijn partner er wel helemaal bij. Misschien de kant van mijn partner dan maar beschouwen als een verloren zaak. Ik vind dat wel echt heel jammer want ik vind het op zich leuke en gezellige mensen.
Zonne2017 schreef op 02-08-2022 om 21:16:
[..]
Het zou mij wel helpen als je mij zou uitleggen waar je de passiviteit bij mij ziet ? Ik heb geprobeerd contact te leggen door af en toe appjes te sturen, met een vraag, een boekentip of iets anders waarvan ik weet dat hun belangstelling daarnaar uitgaat. Dat heeft tot niets geleid. Als zij in de stad zijn spreken mijn partner en ik samen met hen af, tenzij ik echt niet kan.
Ik doelde specifiek op de zin waarin jij zei dat zij beiden contact met mij zochten. Daarmee insinueer je dus dat het bij jullie vooral van je partner uit gaat. Je had nog niet aangegeven dat jij ook contact zoekt.
En in mijn geval was dat meer schoonmoeder dan vader, maar lang niet zo gezellig als jij tussen schoondochter en man doet voorkomen. Mijn schoonouders waren niet gezellig.
Het kan heel goed zijn dat je schoondochter gewoon meer klik heeft met jouw partner, daar hoeft echt niks achter te steken. Misschien ligt het aan je humor, of het gebrek daaraan. Of je interesses of gewoon je manier van zijn. En dan hoeft ze geen hekel aan je te hebben, maar ze zal misschien wel een bepaalde afstand houden. Sommige karakters gaan nu eenmaal niet goed samen.
Bijtje82 schreef op 02-08-2022 om 21:25:
[..]
Ik doelde specifiek op de zin waarin jij zei dat zij beiden contact met mij zochten. Daarmee insinueer je dus dat het bij jullie vooral van je partner uit gaat. Je had nog niet aangegeven dat jij ook contact zoekt.
En in mijn geval was dat meer schoonmoeder dan vader, maar lang niet zo gezellig als jij tussen schoondochter en man doet voorkomen. Mijn schoonouders waren niet gezellig.
Het kan heel goed zijn dat je schoondochter gewoon meer klik heeft met jouw partner, daar hoeft echt niks achter te steken. Misschien ligt het aan je humor, of het gebrek daaraan. Of je interesses of gewoon je manier van zijn. En dan hoeft ze geen hekel aan je te hebben, maar ze zal misschien wel een bepaalde afstand houden. Sommige karakters gaan nu eenmaal niet goed samen.
Dat kan, maar dan blijft mijn vraag hoe ik kan omgaan met het buitengesloten worden, niet erkent worden als partner van.
Zonne2017 schreef op 02-08-2022 om 21:34:
[..]
Dat kan, maar dan blijft mijn vraag hoe ik kan omgaan met het buitengesloten worden, niet erkent worden als partner van.
De vraag aan jezelf moet zijn. Word ik echt niet erkend of ben ik zelf misschien jaloers dat dit jonge ding het zo leuk heeft met mijn man. Probeer je focus te verleggen en laat hun lekker appen.
Misschien een familie groepsapp voorstellen? Dan zijn de vakantiefoto's en de nieuwe bank meteen voor iedereen te zien, net als haar nieuwe jurk.
Sandra1964 schreef op 02-08-2022 om 21:44:
Misschien een familie groepsapp voorstellen? Dan zijn de vakantiefoto's en de nieuwe bank meteen voor iedereen te zien, net als haar nieuwe jurk.
Dit. Ik vind het eigenlijk ook best vreemd om zoveel app contact met je schoonvader/dochter te hebben.
Begrijp ik dat omdat het appcontact steeds rechtstreeks tussen schoonvader (jouw partner) en de schoondochter is, niet alleen jij, maar ook de zoon buitengesloten wordt? Of is dat anders? Waarom dan? Hoe kijk jij daar tegenaan? En heeft de zoon daar zelf moeite mee?
'Je buitengesloten voelen" zit meestal erg in je eigen hoofd. Wist je dat? Wellicht kan een andere mindset je daarbij helpen? Ik spreek uit ervaring, dus ik begrijp jouw gevoel heel goed. En ik weet uit ervaring dat het met een andere mindset heel anders kan aanvoelen.
Verder lijkt het mij handig dat je nadenkt wat jij nou eigenlijk zou willen als je het voor het zeggen had, en waarom dat dan? Wil je ook met de schoondochter appen, alleen of in een whatsappgroepje? En waarom dan? Of wil je dat je partner minder met haar appt? En zo ja, waarom dan?
Je zei dat je partner zei: Ik begrijp je? Begrijpt hij dat je je buitengesloten voelt? Hij begrijpt dat echt? En wil er desondanks verder niets aan doen? Hij stelt je niet gerust of past zijn gedrag wat aan? Wat vind je daarvan?
Ik denk misschien dat je het ook een beetje ongepast vindt misschien? Misschien zit ik er naast, maar ik zou me er iets bij voor kunnen stellen.
Je hebt gelijk hoor, Zonne2017, het is gewoon raar en ongepast.
Laat je hier niet aanpraten dat het aan jou ligt.
Ik kan me het draadje nog goed herinneren en dat dit nu zo'n vorm aanneemt....ik kan me voorstellen dat het je niet lekker zit. Volgens mij heb jij een onderbuikgevoel van dat er iets niet klopt en eerlijk gezegd heb ik niet een indruk dat jij zo onzeker en onstabiel bent dat je te snel onzeker/jaloers bent.
Dus zou je zeggen dat een voorstel om dit via een familieapp te doen een zeer interessant voorstel is, in die zin dat zijn reactie veelzeggend zal zijn.
En even dit: je kwam er achter dat dit dus dagelijks was in de vakantie: wil dat zeggen dat hij dat voor die tijd zonder jouw medeweten deed?
