Dat ge-app met schoondochter …

Ik ga nu slapen. Allemaal bedankt voor de input, speciale dank aan Pinokkio. Ik kom er later op terug. 

Zonne2017 schreef op 07-08-2022 om 22:41:

[..]

Hij heeft absoluut gevoelens voor haar. Daar twijfel ik niet aan. Hij verbergt het netjes want hij weet zelf ook dat het ongepast is, maar ik zie desondanks dat hij zeer zeker een beetje verliefd is.

En weet zijn zoon dat? Zo ja, vindt de zoon het appcontact dan echt oké?

Ik vind het ronduit horkerig van hem dat hij je dit nu (weer) aandoet, nadat hij jouw vertrouwen eerder ook al heeft beschaamd met een affaire. Ikzelf zou eens heel goed gaan nadenken of ik wel een relatie met een man wil die steeds weer laat zien dat hij mijn gevoelens onbelangrijk vindt (mijn eigen antwoord is nee).

Een volwassene weet dat je een onmogelijke verliefdheid niet moet voeden, maar moet laten doodbloeden. Zo weinig mogelijk contact dus. Hij voedt zijn verliefdheid juist en het meisje gaat erin mee uit respect, beleefdheid of wederzijdse gevoelens. Dat is inderdaad kinderlijk gedrag, heel kwetsend voor zijn zoon en voor Zonne.

Ik lees nergens dat er al sprake is geweest van vreemdgaan voor dit verhaal, maar oke.

Het incidentje met de foto is wel de bloody limit zeg!! Ik zou hier vreselijk pissig over zijn (over de hele situatie) en een breuk overwegen. Wat een ziekelijk en puberaal gedoe is dit. 
Misschien kun je de aanleiding foto-incident oppakken om zijn telefoon eens door te spitten en zijn app contact gewoon maar even te verbieden.
Mogelijk dat zoonlief nu ook een wake-up call heeft gehad en zijn vader doorheeft.

Pippeltje schreef op 08-08-2022 om 10:02:

Ik lees nergens dat er al sprake is geweest van vreemdgaan voor dit verhaal, maar oke.

Dit gegeven heeft topic starter pas in latere instantie te berde gebracht; niet in de openingspost.

Zonne2017 schreef op 07-08-2022 om 21:38:

[..]

Ik zit ermee, dus het is mijn probleem, dat is zeker een feit. Toch geloof ik erin dat het belangrijk is dat iedereen in een gezelschap of familie zich zoveel mogelijk op zijn gemak voelt en dat niemand zich buitengesloten voelt. Het individu heeft daar een verantwoordelijkheid in, maar de groep ook. Ik voel die verantwoordelijkheid zelf in ieder geval wel om iemand op zijn gemak te stellen als dat even niet vanzelf gaat. Misschien is dat het wel wat dwars zit, dat noch mijn partner, noch zijn schoondochter daar een beetje hun best voor doen. Ik zit anders in elkaar.

Ik lees nu dat er zich in het verleden ook al het één en ander heeft afgespeeld. Volkomen logisch dus dat dit gedrag van je partner dan bepaalde gevoelens oproept. Maar dit is dan wat mij betreft wel echt iets tussen jou en je partner. Hij is degene die ongepaste gevoelens heeft voor zijn schoondochter waar dit gedrag uit voortkomt waardoor jij je uiteindelijk niet prettig voelt. Dat verander je denk ik niet door de hele groep zich aan te laten passen. 

Ik vind overigens dat je erg meegaand bent in het gedrag van partner. Je geeft het meermaals aan dat je je er niet prettig bij voelt, maar er gebeurd weinig of niets mee vanuit zijn kant. Ik vind dit stuitend, zeker omdat partner ook dondersgoed weet dat hij jouw vertrouwen al flink heeft beschaamd in het verleden. Hij vindt dit blijkbaar niet belangrijk genoeg om er iets mee te doen. Misschien is het goed om bij jezelf te raden gaan welk gedrag je wel en niet acceptabel vindt voor jezelf en te evalueren wat je daar mee kan en wil. 

RodeKrullenbol schreef op 08-08-2022 om 10:16:

[..]

Dit gegeven heeft topic starter pas in latere instantie te berde gebracht; niet in de openingspost.

Klopt, dat was in antwoord op de vraag of er een vertrouwenskwestie speelt in de relatie. De affaire is al erg lang geleden en we zijn er ruimschoots overheen, daarom heb ik er in eerste instantie niet aan gedacht. Maar misschien is het toch nog van invloed in dit verband. 
Ik heb besloten om een goed moment af te wachten en dan toch in gesprek te gaan met mijn partner. Ik merk wel dat ik zó geen zin heb in weer gedoe, maar blijven zwijgen is ook niet echt een optie. 
Hoe zal ik het aanpakken ? Ik ben niet erg handig als het gaat om onvrede uitspreken.
Zal ik meteen frontaal beginnen met het vermoeden uitspreken dat hij verliefd is ? Of zal ik het laten bij het aankaarten van het vele ge-app en het gevoel dat mij dat geeft ? Het presenteren als een gezamenlijk probleem ga ik wel in gedachten houden. 

Notsocool schreef op 08-08-2022 om 10:27:

[..]

Ik lees nu dat er zich in het verleden ook al het één en ander heeft afgespeeld. Volkomen logisch dus dat dit gedrag van je partner dan bepaalde gevoelens oproept. Maar dit is dan wat mij betreft wel echt iets tussen jou en je partner. Hij is degene die ongepaste gevoelens heeft voor zijn schoondochter waar dit gedrag uit voortkomt waardoor jij je uiteindelijk niet prettig voelt. Dat verander je denk ik niet door de hele groep zich aan te laten passen.

Ik vind overigens dat je erg meegaand bent in het gedrag van partner. Je geeft het meermaals aan dat je je er niet prettig bij voelt, maar er gebeurd weinig of niets mee vanuit zijn kant. Ik vind dit stuitend, zeker omdat partner ook dondersgoed weet dat hij jouw vertrouwen al flink heeft beschaamd in het verleden. Hij vindt dit blijkbaar niet belangrijk genoeg om er iets mee te doen. Misschien is het goed om bij jezelf te raden gaan welk gedrag je wel en niet acceptabel vindt voor jezelf en te evalueren wat je daar mee kan en wil.

Het klopt dat de groep het niet op kan lossen. Op het voorstel voor een groepsapp (want handig) werd ook verbaasd en een beetje geprikkeld gereageerd door zoon en schoondochter, niet door partner. Zo van : waarom ? Is dat nu nodig ? Nou okay dan, prima. Op mijn verzoek heeft partner hem aangemaakt, maar ook niet van harte. Ik heb dus ‘mijn zin’ maar het viel een beetje raar. 

Ik ben meegaand, dat klopt wel ja, ik twijfel altijd of ik het wel bij het juiste eind heb. Vandaar ook dit topic. Ben bang om iemand te beschuldigen van zoiets naars. Misschien zie ik het verkeerd en dan wordt er van alles opgerakeld om niets. Terwijl ik aan de andere kant heel goed weet dat er aan mijn intuïtie helemaal niets mankeert. Integendeel. Toch altijd die twijfel … 

Ik zou echt voorstellen er een groepsapp van te maken met alle vier betrokkenen. En dan met je partner ook afspreken dat er niet buiten die groep geappt wordt. 
Je kunt het zelfs aangrijpen als bescherming van hemzelf, dat hij niets ongepast kan doen zo door de extra remming van de groep. 
Mocht je partner en/of de schoondochter bezwaar hebben tegen deze constructie dan lijkt mij dat wel een rode vlag

Ik vind je erg afwachtend en meegaand, ik zou erg rechtstreeks zijn en flink mijn punt maken. Maar goed, iedereen is anders en wij zijn meer dan 30 jaar samen. 
Waarom  overleg je over een groepsapp en maakt uiteindelijk je partner hem aan? Ik had niets overlegd, app aangemaakt en ze gezellig uitgenodigd voor een bezoekje oid. Volgende week gooi ik de foto erin van de nieuwe bank of het kasteel die ik en partner hebben bezocht. Partner krijgt te horen dat hij ongepast gedrag laat zien naar een jonge dame, respectloos naar mij en zoon en dat het potverdrie afgelopen is met zijn midlifecrisis. Dat hij zich gedraagt als een vies oud mannetje, bah. Want ik zou serieus boos zijn. 
Jij papt toch ook niet aan met de 25 jarige buurjongen? Kom op, er zijn grenzen. Hoezo, beschuldigingen? Hij erkent alles toch zelf? 

Het is toch volkomen logisch dat jij je onveilig voelt als je partner zich weer zo gedraagt? Ook als jullie over die affaire heen zijn, blijft het een litteken. En dat wordt nu weer opengehaald door het gedrag van je partner. Hij heeft er niets van geleerd, dat blijkt overduidelijk. Nu zal de drempel een stuk hoger liggen, want het is de vriendin van zijn zoon. Maar was die relatie er niet geweest, had hij dan ook maar enige belemmering gevoeld? Was hij dan wel trouw gebleven aan jou, of had hij dan werk van dit meisje gemaakt?
Ik snap dat het lastig is om haar te ontlopen, maar hij hoeft echt niet dagelijks contact met haar persoonlijk te hebben. Dus fijn dat die groepsapp er nu is, dan kan hij alle vragen en opmerkingen die hij heeft daarin kwijt. En verder niets. Die foto zou hij van mij direct moeten deleten, en ook uit de prullenbak verwijderen. Is hij nou helemaal gek!
Zonne, dit ligt niet aan jou. Hij heeft gewoon een extra verantwoordelijkheid om te zorgen dat jij je veilig voelt binnen jullie relatie. En daar mag (moet?) je hem zeker aan herinneren. Het gesprek zou ik aangaan met die insteek. Jij voelt je niet prettig bij hun contact, en dat komt onder andere door zijn affaire. Je snapt wel dat hij in dit geval zover niet zal gaan (dat hoop je althans) maar hij gedraagt zich ongepast, zowel naar de schoondochter als naar zijn zoon als naar jou. En bij jou zit er dus nog een extra lading in, want jij weet dat hij al eens eerder geen weerstand heeft kunnen bieden. Het is dan aan hem om te kiezen: contact met schoondochter beperken tot de groepsapp en foto verwijderen, of jij moet jullie relatie heroverwegen...

Zonne2017 schreef op 07-08-2022 om 22:41:

[..]

Hij heeft absoluut gevoelens voor haar. Daar twijfel ik niet aan. Hij verbergt het netjes want hij weet zelf ook dat het ongepast is, maar ik zie desondanks dat hij zeer zeker een beetje verliefd is.

sorry, niet het hele draadje gelezen, het vorige wel. Maar heb jij nou, ten tijd van het vorige draadje laten blijken dat je het allemaal wat too much vond? Ik herinner me dat ik me goed kon voorstellen dat je ervan baalde, zo'n man op leeftijd die net wat te veel aandacht aan een jonger aangetrouwd familie lid schenkt. Zo hadden vrienden van mijn moeder foto's van mij in hun portemonnee (ik was al in de dertig). Ik haatte dat toen en vond het viezig maar ik kan me voorstellen dat jongere vrouwen er helemaal niets achter zoeken. En misschien zit er ook niets bewusts achter maar heeft je partner zelf niet door hoe amechtig hij doet. 

doet me denken aan een vriend van me, ver in de zestig. Hij heeft een vaste vriendin die baalt van zijn verhalen over zijn nieuwe sportmaatje: een vrouw van net dertig. Ik begrijp die vriendin: toen ik met hem afsprak ging het de hele tijd over die jonge vrouw dat ze zo goed kon fietsen en zo leuk op vakantie was geweest. Hij wilde het er gewoon de hele tijd over hebben. Toen ik zei dat ik zijn vriendin begreep, zei hij 'ja maar dat is onzin want die jonge vrouw is lesbisch dus het wordt nooit wat'

Zoiets kan er bij je partner ook spelen: hij vindt haar geweldig, heeft een crush op haar maar denkt 'ja maar het wordt toch niks want ze is mijn schoondochter' En dat hij niet doorheeft dat dat toch irritant is voor jou

Meer dan irritant, MRI

Het hoort gewoon niet. Een 50/60 jarige zou beter moeten weten. Je verbergt je gevoelens maar gewoon.

Ja ik heb nu wel het hele draadje gelezen en ik vind dat je veel meer op je intuitie moet vertrouwen. En niet eens intuitie of gevoel: je hebt gewoon bewijzen (de foto) en hij geeft het zelf toe.
En ik denk dat je gewoon strenger moet zijn omdat deze man emotioneel niet heel volwassen overkomt. Als je ten minste in de relatie wilt blijven en jezelf ook noet een beetje goed wil voelen. Je bent inderdaad wel erg meegaand zoals velen hierboven zeggen. Pik dit gewoon niet.
Ik zou zeggen: gewoon straight forward: 

"moet je luisteren X, je hebt een crush op Y. Dat is voor mij onprettig, ik voel me buitengesloten elke keer als je daar blijk van geeft. En nee dat is geen ongepaste jaloezie, het is ongepast dit in een volwassen relatie te doen. Dat geeft mij het gevoel op een reservebankje te zitten en daar vind ik mijzelf te leuk voor. Je hebt een relatie met mij,kies dan ook duidelijk voor mij in je gedragingen.  Dus ga hier iets aan doen: een tijdje wat minder contact bijvoorbeeld en zeker niet allerlei blijken van je crush met mij delen. Het is echt ongepast en irritant om je zo te laten gaan op jouw leeftijd en zeker tegenover de vriendin van je zoon"

Dat zal hij niet leuk vinden maar ik denk dat deze man duidelijkheid nodig heeft. Anders wordt jouw geduld en schoorvoetendheid de ruimte die hij pakt om hier mee door te gaan.