Controle in huwelijk werkt verstikkend?
Goedemorgen iedereen,
We zitten al een poos in een huwelijksdip, zijn 15 jaren samen en 2 kindjes. Tot voort kort kwamen we niet echt verder wat nou het issue was. Mijn man zit enorm op de wip, en neigt naar een scheiding. Hij kon niet goed aangeven waarom, hoe of wat. Nu wordt het langzaam wat specifieker. Hij heeft het gevoel dat ik hem tegen hou, of hem een bepaalde kant op stuur. Ik herken dat gevoel niet bij mij, ik doe alles met alle goede bedoelingen, wil hem bij staan, hem helpen, hem steunen en heb niet het gevoel dat ik hem wil beïnvloeden omdat dat wat ik denk goed is.Maar blijkbaar komt mijn goedwillendheid anders over. Dus voor beide partijen werk aan de winkel.
Ik ben gaan reflecteren, veel gaan lezen etcetera. En ik merk dat ik wel graag de controle hou, en ik vermoed dat mijn controledwang (om het zo maar even te noemen) verergerd is door de huwelijksdip en de scheiding die dichtbij lijkt te komen. Ik heb gelezen dat controle verstikkend kan werken in een relatie. Ik vraag me af of mijn controle wellicht ‘teveel’ is voor hem, of het verkeerd binnenkomt, of het hem benauwd en in een hokje drukt. Want dit is absoluut niet mijn bedoeling!! Ik wil een fijne, eerlijke en liefdevolle relatie.
Ik vind het moeilijk om uit te leggen hoe mijn controle zich uit. Maar ik ga mijn best doen zodat ik hopelijk van jullie tips krijg. Ik heb niet een heel positief zelfbeeld, ik ben onzeker om alleen in het leven te staan of onzeker/angstig om hem kwijt te raken.
We werken allebei, kinderen gaan naar school, worden heel veel geleefd door de verplichtingen en de sport. Herkenbaar vast voor andere ouders.
Eigenlijk elke werkdag appen we wel, soms kort en soms wat langer. Over hoe het gaat, rustig of druk op het werk, waar we mee bezig zijn, of als we naar huis komen. Ik merk dat ik dit ook heel erg prettig vind, even een contactmomentje overdag, even een bericht als hij naar huis komt zodat ik weet hoe laat we kunnen eten. Dus er zit wel interesse en liefde achter, en het thuiskomen vanuit praktisch oogpunt. Maar ook vind ik het fijn om te weten dat hij onderweg is, stel dat er iets gebeurd…
Ik heb een eigen mening, maar vind zelf dat ik niet de regel doorvoer ‘mijn mening is altijd de waarheid, of het juiste’. Het is mijn mening, en als hij een andere mening heeft is dat prima. Dus hij hoeft absoluut niet mijn mening op te volgen.
Ik ben wat meer een huismus, sinds kort sport ik weer dus ben ik 2 keer per week weg. Heb weinig vriendinnen, en zeker niet de behoefte om wekelijks af te spreken.
Mijn man is vaker weg door sport en hobby’s, en heeft ook de behoefte om zijn vrienden vaker te zien. Prima. Mits hij niet hele weekenden weg is. Daar pas ik voor om er elk weekend alleen voor te staan met de kinderen. Ik mag graag met ons gezin samen zijn, dingen doen, maar ook graag samen op de bank hangen. Als hij een idee oppert om te gaan doen, ben ik een type wat het leuk vind en dat wil stimuleren dus meteen gaat zoeken/mee denken. Als hij ’s avonds langer wil blijven zitten terwijl ik naar bed wil dan vind ik dat niet altijd leuk. En dat kan ik ook wel laten merken door bijv teleurgesteld te reageren. Of te vragen of hij niet boven in bed tv kan gaan kijken.
Ik vraag me dus nu eigenlijk af of het zo zou kunnen zijn dat mijn controle verstikkend werkt voor mijn partner, waar we ons beiden niet bewust van zijn. Het komt blijkbaar al anders over bij hem, dan dat ik bedoel.. hoe ga ik daarmee om?
Maar ik wil ook mijn controle wat verminderen.. maar hoe? Ik ben benieuwd of het ons wat gaat opleveren als ik mijn controle wat kan minderen.
Hoe laat ik hem vanuit liefde en vertrouwen los zodat we wellicht onze relatie kunnen versterken.
Ik hoor heel graag tips, groot en klein alles is welkom en ben ik zeer dankbaar voor.
Wat kan ik doen, of juist niet doen, hoe neem ik op een juiste manier afstand, zonder dat hij mij afstandelijk vindt. Maar gewoon afstand nemen op een liefdevolle manier. Hem de ruimte geven en laten voelen.
Bedankt voor al jullie reacties... nog vol in emoties......... maar inderdaad contact met een ander. Bellen, appen, soms elkaar zien. Omdat het zo'n fijne gesprekspartner is. Heeft hij over gelogen, ontkent, MAAR er is geen intimiteit of seks. En de gesprekken zijn ook niet flirterig.
Tenminste dat zegt ie.. maar ze heeft wel een aandeel in het feit dat hij nu wil scheiden.
Bedankt... wat heb ik me vergist. Wat voel ik me aan de kant gezet. Wat voel ik me gekwetst. Blijkbaar ben ik de moeite niet waard en/of niet voldoende.
Hij is dus verliefd... Heel veel sterkte. Het ligt niet aan jou. Laat hem kiezen: hij stopt met het contact of jullie gaan uit elkaar.
Ik herkende je verhaal Simone. De beroemde rookgordijn. Fijn he die vrienden en collega's die stoken in een relatie #not. Het wil overigens niet zeggen dat je huwelijk voorbij is maar dat je wel in zwaar weer zit. Zoek hulp, praat met mensen en inderdaad het ligt niet allemaal aan jou. Geef hem de ruimte om te denken wat die wil, stel wel een deadline en ga vooral aan jezelf werken en wees voorbereid. Veel sterkte
simone1989 schreef op 01-02-2024 om 17:12:
Bedankt voor al jullie reacties... nog vol in emoties......... maar inderdaad contact met een ander. Bellen, appen, soms elkaar zien. Omdat het zo'n fijne gesprekspartner is. Heeft hij over gelogen, ontkent, MAAR er is geen intimiteit of seks. En de gesprekken zijn ook niet flirterig.
Tenminste dat zegt ie.. maar ze heeft wel een aandeel in het feit dat hij nu wil scheiden.
Bedankt... wat heb ik me vergist. Wat voel ik me aan de kant gezet. Wat voel ik me gekwetst. Blijkbaar ben ik de moeite niet waard en/of niet voldoende.
Ah jakkes. Geef hem een kort ultimatum: alle (alle!) contact verbreken, zo niet, ga je maar bij haar wonen. Vanaf maandagochtend ofzo. Laat hem maar even goed schrikken. Laat hem maar weten wat hij op het spel zet. Dit speelt blijkbaar al een tijdje, en dat kan echt niet. Domme sukkel.
Knoop dit goed in je oren:
HET LIGT NIET AAN JOU!
Yep, verbaast me niks. En onthoud: er altijd meer dan je nu te horen hebt gekregen. Dus het zal nog ‘erger’ worden, bereid je daar vast mentaal op voor.
overigens: nog steeds een goed idee om per direct een relatietherapeut te zoeken! De goeie hebben vaak wachtlijsten..
Bir_F schreef op 01-02-2024 om 17:48:
Knoop dit goed in je oren:
HET LIGT NIET AAN JOU!
En deze, het is niet jouw fout. Het ligt NIET aan jou!!!
simone1989 schreef op 01-02-2024 om 17:12:
Bedankt voor al jullie reacties... nog vol in emoties......... maar inderdaad contact met een ander. Bellen, appen, soms elkaar zien. Omdat het zo'n fijne gesprekspartner is. Heeft hij over gelogen, ontkent, MAAR er is geen intimiteit of seks. En de gesprekken zijn ook niet flirterig.
Tenminste dat zegt ie.. maar ze heeft wel een aandeel in het feit dat hij nu wil scheiden.
Bedankt... wat heb ik me vergist. Wat voel ik me aan de kant gezet. Wat voel ik me gekwetst. Blijkbaar ben ik de moeite niet waard en/of niet voldoende.
Wat je nu doet is, hoe begrijpelijk ook, wat mijn zoon een vorm van automutilatie noemt. Je hebt veel emoties en veel boosheid, en dat ga je nu op jezelf richten door jezelf ervan langs te geven. Maar dat is volstrekt misplaatst.
Jij hebt je niet vergist, hij heeft jou voorgelogen. Jij bent wel de moeite waard, maar hij is jou niet waard. Jij bent wel voldoende, maar hij is een rupsje nooitgenoeg. Wees boos. Wees kwaad. Dat mag, en is heel terecht. Liegen is namelijk heel erg lelijk. Iemand op het verkeerde been zetten en laten bungelen is ook heel erg lelijk. Dus wees boos. En wees lief voor jezelf, want je verdient dat.
Heel nare ontwikkeling, maar jij hoeft nu niet langer te piekeren wat je fout doet en hoe je het anders moet doen. De bal ligt bij hem. Hij richt dit aan, nu mag hij ermee dealen.
Het feit dat hij gevoelens heeft ontwikkeld voor iemand anders en wil scheiden, wijst naar zijn keuze. Als de relatie over het algemeen goed was, is het des te moeilijker te begrijpen. Het is belangrijk om goed na te denken over wat jij wilt in deze situatie. Je verdient dit niet, en het is belangrijk om te onthouden dat je sterk moet blijven voor jezelf en vooral voor je kinderen. Wat er ook gebeurt, plaats jezelf en je kinderen op de eerste plaats. Lees de draad “verder na ontrouw”.
simone1989 schreef op 01-02-2024 om 17:12:
Bedankt voor al jullie reacties... nog vol in emoties......... maar inderdaad contact met een ander. Bellen, appen, soms elkaar zien. Omdat het zo'n fijne gesprekspartner is. Heeft hij over gelogen, ontkent, MAAR er is geen intimiteit of seks. En de gesprekken zijn ook niet flirterig.
Tenminste dat zegt ie.. maar ze heeft wel een aandeel in het feit dat hij nu wil scheiden.
Bedankt... wat heb ik me vergist. Wat voel ik me aan de kant gezet. Wat voel ik me gekwetst. Blijkbaar ben ik de moeite niet waard en/of niet voldoende.
Op basis van je verhalen (wel zeggen dat hij het niet meer zo ziet zitten samen, maar niet aangeven wat dan het probleem is, niet willen praten hierover etc.) had ik al een bang vermoeden. De woorden na jouw MAAR - dat zijn zijn woorden (die ik als buitenstaander eigenlijk nauwelijks geloof).
Sterkte de komende tijd! Ik kan me voorstellen dat dit er heel hard in hakt.
Ik geloof het ook niet.. hij loog hier ook over, bleef ontkennen. Ik geloof er niks meer van en vrees ook voor 't ergste!
Relatietherapie wil hij niet. Hij heeft echt zijn keus gemaakt.
Ik hoef nergens over na te denken.. ja over m'n toekomst, hoe ik het allemaal ga doen, hoe ik voor mezelf ga zorgen, en voor m'n kinderen. Maar ik zie er als een berg tegenop.
simone1989 schreef op 01-02-2024 om 18:35:
Ik geloof het ook niet.. hij loog hier ook over, bleef ontkennen. Ik geloof er niks meer van en vrees ook voor 't ergste!
Relatietherapie wil hij niet. Hij heeft echt zijn keus gemaakt.
Ik hoef nergens over na te denken.. ja over m'n toekomst, hoe ik het allemaal ga doen, hoe ik voor mezelf ga zorgen, en voor m'n kinderen. Maar ik zie er als een berg tegenop.
Hè, ik had dit vermoeden al een paar keer opgeschreven en weer gewist, maar ik hoopte dat ik me vergiste en dat hij echt nog openstond voor verbetering van de relatie. Wat een cliché, en belangrijker: wat een k-streek om net te doen alsof hij “gewoon” niet tevreden was in de relatie. Dat “geen seks” zou ik inderdaad met een korreltje zout nemen.
Heel veel sterkte de komende tijd, met alles wat er op je af komt en wat je moet gaan regelen. Kan me voorstellen dat je er enorm tegenop ziet. Heb je hulptroepen, zowel voor de emotionele als de praktische kant? Op dit forum komt altijd goed advies, dus hier kun je ook terecht.
Enneh… het is NIET jouw schuld!
Vraag hem mee te werken aan een proefscheiding van een paar maanden ipv definitief en staak het vuren. Misschien komt hij tot inkeer en kunnen jullie erna naar relatietherapie. Beseffen wat je hebt en dat het gras niet groener is aan de overkant kan alleen in praktijk aan den lijven worden ondervonden soms. Mijn relatie is hierdoor gered. Misschien een idee voor jullie. Wie weet is die meid binnen een paar weken weer weg, vind hij het te zwaar alleen met de kinderen en mist hij jou en zijn gezin. Sterkte.
Moederkareltje schreef op 01-02-2024 om 19:00:
Vraag hem mee te werken aan een proefscheiding van een paar maanden ipv definitief en staak het vuren. Misschien komt hij tot inkeer en kunnen jullie erna naar relatietherapie. Beseffen wat je hebt en dat het gras niet groener is aan de overkant kan alleen in praktijk aan den lijven worden ondervonden soms. Mijn relatie is hierdoor gered. Misschien een idee voor jullie. Wie weet is die meid binnen een paar weken weer weg, vind hij het te zwaar alleen met de kinderen en mist hij jou en zijn gezin. Sterkte.
Mag hij even onderzoeken of die vrouw net zo leuk/lekker is als TO en als blijkt dat dat niet zo is dan zeker terugkomen. Ja dahaaag. Niet doen hoor TO. Het is graag of niet.
