Ben ik egocentrisch en egoïstisch?
Mijn vrouw is fulltime huismoeder en ik ben fulltime kostwinnaar. Ze klaagt veel en verwijt mij stelselmatig dat ik egocentrisch, egoïstisch en lui ben en dat ik meer in het huishouden moet doen. Mijn familieleden steunen haar daar in.
Ik trek dit niet meer. Een situatieschets. We zijn tien jaar samen, drie kinderen van respectievelijk 13, 7 en 5 jaar oud (de oudste kreeg ik dus gratis zeg maar). Eigen huis (had ik al voordat ik haar leerde kennen) en twee auto's.
Mijn (werk)dag ziet er als volgt uit: van 8:00h tot ca 18:30/19h ben ik naar/aan het werk. Als ik thuiskom hebben mijn vrouw en kinderen meestal al gegeten. Als ik heb gegeten breng ik doorgaans de twee jongste kinderen naar bed, de oudste redt zich inmiddels wel. Zo nu en dan help ik wel hem met zijn huiswerk e.d. Vanaf ca 21:00/21:30h heb ik een paar uur voor mezelf, die ik naast ontspanning noodzakelijkerwijs (want oud huis) vaak ook besteed aan (voorbereiden van) klussen in en om het huis.
Haar (werk)dag ziet er als volgt uit: van 7:45h tot ca 8:30h bezig met de twee jongste kinderen voorbereiden en naar school brengen. Daarna thuis koffiedrinken met een vriendin, internetten en/of shoppen. Om 12:00h kinderen ophalen, lunchen en om 13:00h kinderen weer naar school brengen. Daarna weer met een vriendin, internetten (fotoalbums maken ed) en/of shoppen/boodschappen doen. Om 15:00h kinderen ophalen en vervolgens wat huishoudelijke taken en eten koken. Pas 's avonds (als ik thuis ben) wordt serieus bezig gegaan met de huishoudelijke taken. Wassen, stofzuigen, dweilen, was ophangen, strijken, was opvouwen, etc.
In het weekend kook ik en ook de benodigdheden daarvoor regel ik. Als ze ergens heen wil mag ik doorgaans als taxichauffeur fungeren want ze is wat angstig om auto te rijden. Daarnaast besteed ik veel tijd en energie aan klussen. Ter illustratie, ik heb een aanbouw gerealiseerd van ca 32 m2. Casco had ik – vanwege tijdgebrek – uitbesteed aan aannemer. De rest; binnenmuren, leidingen, CV en zelfs de complete badkamer heb ik zelf ontworpen, voorbereid en gerealiseerd. In een half jaar tijd. Om een indruk te krijgen hoeveel werk dat is zou ik zeggen kijk eens naar help mijn man is een klusser.
Verder: carport gerealiseerd, schuur gebouwd, tuinkas geplaatst, garage geplaatst en nu bezig met het realiseren van een terrasoverkapping (haar wens). Dit zijn voorbeelden van wat grotere klussen maar er zijn voldoende minder spannende werkzaamheden (als grasmaaien en en kinderen naar zwemles of sport brengen ed) die ik doorgaans ook mag verzorgen.
Er is overigens ook de regel ingesteld dat het weekend voor het gezin is. Eigen ontspanning als tennissen of vissen of wat dan ook zult gij niet in het weekend doen. Alsof ik door de week nog tijd en energie heb daarvoor.
Ik trek de situatie niet meer. De familieleden die haar steunen vind ik maar raar want dat betreft een andere situatie. Daar hebben beiden een fulltime baan en is er geld genoeg om eventuele projecten in en om het huis volledig uit te besteden. Kortom, ben ik egocentrische en egoïstische of heb ik misschien best wel gelijk als ik vind dat ze onterecht klaagt en verwijten maakt?
Nog een toevoeging
'probeer te achterhalen wat ze nu werkelijk wil.' Ik zou het net iets anders zeggen: zorg ervoor dat zij kan achterhalen wat zij met haar leven wil. Het is niet zo dat jij dan vervolgens voor haar ideale leven moet zorgen. Dat zal ze ook zelf moeten doen en er zelf over moeten nadenken. Stel je voor dat ze een studie wil gaan doen. Dat kost tijd en geld. Maar dat hoeft niet jouw tijd en jouw geld te zijn. Ze kan er ook zelf over nadenken hoe ze tijd en geld voor elkaar krijgt en daarover het gesprek met jou en mogelijk ook met anderen aangaan.
Ze is geen kind meer. Ze kan rijlessen nemen in de stad, zodat ze zelf kan rijden en niet door jou gebracht hoeft te worden. Ze kan de bouwmarkt gaan verkennen en leren schilderen, zodat ze je kan helpen met de pergola. Etc. etc.
Het enige concrete wat je haar nu zou kunnen geven is een dag huishoudvrij, kinderen laten overblijven op school, na school laten opvangen door iets of iemand anders, zelf koken of gemakkelijker eten, een dag vrij in de week.
Tsjor
@ely & tsjor
Fijne toevoegingen. Bedankt.
Toch nog een aanvulling op tsjor
Maar jij moet zelf ook nadenken over wat je wilt. Net als zij. Ik let inderdaad goed op woordkeuze, omdat dat vaak een doorkijkje geeft naar iemands onderliggende gedachten. In dat kader is je woordkeuze “loonslaaf” veelzeggend. Wil je in die baan wel blijven? Ben je zelf niet heel ongelukkig (omdat je eigenlijk muzikant wilt zijn), misschien zou je eigenlijk wel liever in haar positie zitten?
Ik snap wel dat je niet zomaar van baan kunt veranderen in deze tijden. Maar toch, nadenken of proberen kan altijd. Misschien is er iets anders mogelijk in je huidige organisatie?
