Band met je broer/zus
Ik heb één broer (3 jaar ouder) en één half broer (18 jaar jonger) en als ik de broers en zussen om mij heen zie, dan hebben ze echt een vriendschapsband ontwikkeld. Ik vraag mij af of jullie dat ook hebben en of dat normaal is?
Mijn broer zie ik hooguit 1 x in de 3 maanden en daar is de band nogal zakelijk mee. We overleggen over cadeautjes en uitjes die wij met moeders kant met de familie doen en meer eigenlijk niet. Hij is wel een vriendelijke man, maar hij is zo druk met zijn eigen gezin (ik ook trouwens) dat wij nauwelijks een band hebben. Het voelt zo koud en onpersoonlijk.
Mijn halfbroer is bijna 20 jaar jonger en die zie ik hem meer als mijn jongere neefje. Daar is de band warmer mee, zie hem ook wel om de week omdat we dichtbij elkaar wonen. Maar door het leeftijdsverschil mis ik weer de gelijkwaardigheid. Zie hem ook meer als een jongere dan een volwassen man.
Al met al, zijn de banden met die twee niet slecht, maar ook niet zo goed dat ik ze als vrienden kan zien. Het is gewoon erg oppervlakkig, te minste zo voelt het.
Kent iemand dit gevoel?
Dus ik vraag mij af, hoe ziet jullie band met je broers/zussen eruit?
Temet schreef op 12-08-2022 om 07:30:
Maar zeiken mannen dan niet over hun schoonfamilie?
Er is denk ik een verschil tussen klagen over schoonfamilie en ervoor zorgen dat het contact verbroken wordt. Daar heeft de vrouw toch vaker een aandeel in.
Ik ken maar weinig verhalen van vrouwen die het contact verbraken omdat man niet met familie gaat. Vrouwen zijn denk ik toch altijd wel wat geniepiger en emotioneler met dat soort dingen.
zelf geen siblings. Mijn man wel broers en zussen maar er is weinig contact. Geen ruzie o.i.d. maar ze wonen allemaal niet in de buurt en zijn flink ouder waardoor ze in een andere levensfase zitten. Tel daar bij op dat zijn familie ( streng) religieus is en wij niet gelovig zijn waardoor hij ook weinig gemeen heeft. Als we ze zien is dat hooguit 2x per jaar.
o ja schoonfamilie is het contact beperkt maar wel gewoon goed. Altijd gezellig als we met elkaar zijn enzo.
Ik zie mijn zus ongeveer een keer per maand. We schelen 4,5 jaar in leeftijd, als kinderen hadden we vooral ruzie en pas toen mijn oudste geboren was werd ons contact frequenter en hechter. Haar oudste en mijn jongste schelen een half jaar en zijn vanaf de geboorte dikke maatjes. Dat is echt heel leuk om te zien, ze zijn samen opgegroeid en nog steeds dikke mik (17 en 18).
Ik heb een zus, we schelen anderhalf jaar in leeftijd en zijn echt samen opgegroeid.
In mijn puberteit was mijn zus vaak niet zo aardig voor mij en vond ze mijn bestaan irritant. Sinds zij op haar 18e het huis uit ging, gaat het wel beter omdat er meer afstand was. Onze relatie is op zich goed, alleen denkt zij (en ook mijn ouders) nogal eens beter te weten wat ik te doen en te laten heb. Want hoewel ik ouder ben, was zij de leider in onze relatie en was ze met heel veel dingen ook eerder/sneller dan ik.
Onze kinderen zijn ook van dezelfde leeftijdscategorie (zij heeft een zoon van acht en een dochter van zes en ik heb een dochter van zeven) en kunnen meestal leuk met elkaar spelen. Ze wonen niet echt in de buurt, maar als ze bij mijn ouders komen, dan vragen die vaak of mijn dochter ook even komt en op verjaardagen en kerst zien we elkaar ook en dat is dus bij elkaar toch wel een aantal keer per jaar. Buiten dat spreek ik haar eigenlijk bijna nooit. Ze appt ook bijna nooit naar mij, meeste hoor ik via mijn ouders.
Mona-xxx schreef op 12-08-2022 om 07:21:
[..]
Als de vrouw het niet wilt, kiest menig man voor het verbreken van familiecontacten omdat hij thuis dan gezeik krijgt als hij het niet doet.
Hier ook, tot broer ging scheiden en toen was ie weer 'terug'. Zo blij mee. Hij schaamt zich nogal wat er die jaren gebeurd is en heeft spijt. Al die jaren krijgt hij niet meer terug. Alles wat hij gemist heeft met onze ouders die inmiddels overleden zijn (die mocht hij ook niet zien) Hij voelt zichzelf nu een sukkel dat hij dat al die jaren zo heeft laten voortduren.
Misschien kan je met je oudste broer eens appen en een maandelijks terugkerende afspraak plannen. Bijv. iedere eerste woensdag van de maand gaan we in de avond ergens een drankje doen. Geen weekend, geen tijdstippen waardoor jullie gezinnen er 'last' van zou kunnen hebben. Wie weet is dat wat en krijg je wat meer van jullie band terug. Toen ik na jaren geen contact weer afsprak met mijn broer, werd één uurtje in de middag een afspraak die tot laat in de avond duurde, we raakten maar niet uitgepraat.
Ik vind het echt een dikke rode vlag als een partner gaat bepalen dat je bepaalde mensen niet 'mag' zien. Zeker als het om ouders en broers/zussen gaat.
Ik weet heel zeker dat mijn ouders er immens veel verdriet van zouden hebben als één van ons het contact zou verbreken en ook als we onderling ruzie zouden krijgen en het contact zouden verbreken.
MamaE schreef op 12-08-2022 om 12:42:
Ik vind het echt een dikke rode vlag als een partner gaat bepalen dat je bepaalde mensen niet 'mag' zien. Zeker als het om ouders en broers/zussen gaat.
Ik weet heel zeker dat mijn ouders er immens veel verdriet van zouden hebben als één van ons het contact zou verbreken en ook als we onderling ruzie zouden krijgen en het contact zouden verbreken.
Erg he, maar ja, wat doe je er aan als je de andere zus/broer bent. Mijn ouders hadden enorm veel verdriet er over. En broer liet het gewoon zo gaan, zei nooit 'ik wil jullie niet zien' maar kwam gewoon zelden tot nooit. En iedere keer beterschap beloven als ik er wat van zei.
MamaE schreef op 12-08-2022 om 12:42:
Ik vind het echt een dikke rode vlag als een partner gaat bepalen dat je bepaalde mensen niet 'mag' zien. Zeker als het om ouders en broers/zussen gaat.
Ik weet heel zeker dat mijn ouders er immens veel verdriet van zouden hebben als één van ons het contact zou verbreken en ook als we onderling ruzie zouden krijgen en het contact zouden verbreken.
Daar kan ik als oudste wel wat van vinden, maar ik doe er niets aan. Hij is de sukkel die t laat gebeuren, zelfs al had zij ons niet in haar leven gewild dan nog had hij met zijn kinderen kunnen komen. Ik heb hun kinderen, inmiddels ruim volwassen, ook nooit meer gezien. Ooit geprobeerd contact te zoeken met hen, maar werd niet op gereageerd.
Nee, als familie kun je er niks aan doen. Als iemand geen contact wil, dan komt het er niet. Maar ik vind het wel heel naar als iemand zijn/haar partner gaat verbieden om nog contact te hebben met familie. Ik zou niet weten hoe snel ik weg zou moeten rennen.
MamaE schreef op 12-08-2022 om 13:05:
Nee, als familie kun je er niks aan doen. Als iemand geen contact wil, dan komt het er niet. Maar ik vind het wel heel naar als iemand zijn/haar partner gaat verbieden om nog contact te hebben met familie. Ik zou niet weten hoe snel ik weg zou moeten rennen.
Een partner kan je erg manipuleren. Door te zeggen dat je ouders je hebben achtergesteld in verhouding tot je broer/zus. En als je jouw partner 24/7 ziet ga je het vanzelf geloven...
_Anoniem_ schreef op 12-08-2022 om 12:18:
[..]
Hier ook, tot broer ging scheiden en toen was ie weer 'terug'. Zo blij mee. Hij schaamt zich nogal wat er die jaren gebeurd is en heeft spijt. Al die jaren krijgt hij niet meer terug. Alles wat hij gemist heeft met onze ouders die inmiddels overleden zijn (die mocht hij ook niet zien) Hij voelt zichzelf nu een sukkel dat hij dat al die jaren zo heeft laten voortduren.
Misschien kan je met je oudste broer eens appen en een maandelijks terugkerende afspraak plannen. Bijv. iedere eerste woensdag van de maand gaan we in de avond ergens een drankje doen. Geen weekend, geen tijdstippen waardoor jullie gezinnen er 'last' van zou kunnen hebben. Wie weet is dat wat en krijg je wat meer van jullie band terug. Toen ik na jaren geen contact weer afsprak met mijn broer, werd één uurtje in de middag een afspraak die tot laat in de avond duurde, we raakten maar niet uitgepraat.
Dat snap ik dan weer niet, dat hij zich schaamt. Dan weet hij dat het niet goed is dat hij zijn familie heeft verwaarloosd. Waarom heeft hij er dan niet iets eerder meegedaan? Meestal zijn die mannen er zo van overtuigd dat zij in het recht stonden dat hij zich van geen kwaad bewust was.
Zo'n afspraak lijkt mij wel wat. Maar ik ben bang dat hij naar 2/3 keer afhaakt omdat hij gewoon te druk is. En dat snap ik ook wel. Meer dan 20 jaar zijn wij als broer/zus geen prioriteit in elkaars leven geweest. Zou wel moeilijk zijn om dat patroon te doorbreken.
Mona-xxx schreef op 12-08-2022 om 14:14:
[..]
Dat snap ik dan weer niet, dat hij zich schaamt. Dan weet hij dat het niet goed is dat hij zijn familie heeft verwaarloosd. Waarom heeft hij er dan niet iets eerder meegedaan? Meestal zijn die mannen er zo van overtuigd dat zij in het recht stonden dat hij zich van geen kwaad bewust was.
Zo'n afspraak lijkt mij wel wat. Maar ik ben bang dat hij naar 2/3 keer afhaakt omdat hij gewoon te druk is. En dat snap ik ook wel. Meer dan 20 jaar zijn wij als broer/zus geen prioriteit in elkaars leven geweest. Zou wel moeilijk zijn om dat patroon te doorbreken.
Wat anderen ook al schreven, als hij contact had gehad dan had hij wéken gezeik. Ik snap het ook niet, maar ja, zo gebeurde dat. En als je dan confrontatie mijdend bent en geen ruggengraat hebt (mijn broer is een te grote goedzak) dan delft de minst eisende het onderspit. én wat iemand hierboven ook schreef, de toenmalige vrouw van mijn broer had ons allemaal zwartgemaakt. Aldoor vertellen wat we allemaal fout deden en hadden gedaan. Grotendeels verzinsels of alleen maar zoeken naar foutjes en deze enorm en continue uitvergroten, mijn ouders konden op een gegeven moment niets meer goed doen, arme mensjes.
Wat jullie betreft, daarom juist het terugkerende aspect. Dan kan je in ieder geval proberen er een vast moment van te maken. Hopelijk lukt dat en wil hij het ook. Het zou toch zonde zijn als je op een gegeven moment met een halve vreemde de uitvaart van je ouders staat te regelen....😞
pfoeh waar te beginnen. Mijn broertje is 4 jaar jonger. Maar heb weinig contact met hem. Ik heb het echt geprobeerd maar t werkt niet. Hij is zo depressief als een deur en zal niet oud worden. Ik heb alles gedaan wat in mijn macht ligt, maar voor nu houd ik wat meer afstand. We zien elkaar op bv een bbq maar spreken elkaar verder niet.
_Anoniem_ schreef op 12-08-2022 om 15:26:
[..]
Wat anderen ook al schreven, als hij contact had gehad dan had hij wéken gezeik. Ik snap het ook niet, maar ja, zo gebeurde dat. En als je dan confrontatie mijdend bent en geen ruggengraat hebt (mijn broer is een te grote goedzak) dan delft de minst eisende het onderspit. én wat iemand hierboven ook schreef, de toenmalige vrouw van mijn broer had ons allemaal zwartgemaakt. Aldoor vertellen wat we allemaal fout deden en hadden gedaan. Grotendeels verzinsels of alleen maar zoeken naar foutjes en deze enorm en continue uitvergroten, mijn ouders konden op een gegeven moment niets meer goed doen, arme mensjes.
Wat jullie betreft, daarom juist het terugkerende aspect. Dan kan je in ieder geval proberen er een vast moment van te maken. Hopelijk lukt dat en wil hij het ook. Het zou toch zonde zijn als je op een gegeven moment met een halve vreemde de uitvaart van je ouders staat te regelen....😞
Ik bedoelde het niet aanvallend, maar het is vaak zo dat ze dan zo in de leugens meegenomen zijn van hun partner dat ze hun eigen aandeel en fouten niet meer zien. Daarom ben ik verbaasd dat hij het licht heeft gezien en de schuld bij zichzelf heeft gelegd.
Ja mijn moeder is al 10 jaar geleden overleden, en in de zakelijke kant van het contact is broer heel goed in. Hij heeft samen met mij de perfect uitvaart geregeld. Daar ben ik erg blij om. Het is alleen het sociale gedeelte dat niet bestaat. Verplichtingen en zo komt hij altijd wel na. Een soort van collegiale band is het tussen ons. Niets minder en niets meer
