Zoon moest verplicht meedoen met gym ondanks blessure, anders onvoldoende

Geen klacht indienen

Ik vind het eigenlijk een beetje de verantwoordelijkheid van je kind om te zorgen dat hij dat briefje bij zich heeft, dus ik zou geen klacht indienen. Van de leraar snap ik wel dat hij de regel 'als je het niet doet, krijg je een onvoldoende' hanteert. Er zullen genoeg leerlingen zijn die met smoesjes onder dingen uit proberen te komen.

Denk je dat de dokter daar op zit te wachten?

verklaringen schrijven voor de middelbare scholieren die niet kunnen gymen??
Ik vind dat een briefje van ouders genoeg moet zijn. Jeetje, die dokter heeft wel wat anders te doen.

Oeps

dat het je zeer verbaast.... natuurlijk
Sorry!

Huisarts

Huisartsen mogen volgens de richtlijnen niet eens dergelijke briefjes schrijven. Ook niet voor bijv. Werkgevers ed.

Wel contact

Ja, wel contact opnemen. Dat gezeur over dat briefje is in dit geval extra ongepast. De blessure is opgelopen op school. Dat zou de leerkracht moeten weten. Een briefje van pa en moe is handig als de leerkracht er niets van weet, maar dat gaat hier niet op.
Overigens: een klacht (formeel) hoeft niet. Gewoon die leerkracht en de mentor of het afdelingshoofd mailen en je verontwaardiging duidelijk maken.
Groet,
Miriam Lavell

Tja

Hier is een briefje verplicht, dat staat in de schoolregels en dat mag best wel een briefje van jou zijn. Je zoon is een beetje dom geweest omdat hij gewoon een briefje had en dan vind ik niet dat je daarover kunt gaan klagen. Je had WEL kunnen klagen als jouw briefje niet geaccepteerd was want inderdaad dokters horen geen briefjes te schrijven al zal de fysio dat wel gaan doen. Maar dan nog: wat mag hij nu wel en wat niet meedoen? Beetje lastig zo.

Zoals het voelt

Vind ik niet hoor, P. Ik kan me wat voorstellen bij reserves als een leerkracht moet vertrouwen op iets dat ook een kulverhaal kan zijn (ik heb dit weekeend mijn enkel verzwikt), maar in dit geval is de blessure -nota beide benen- in de gymles ontstaan.
De gymleerkracht weet er dus van.
Dan nog om een briefje zeuren (en zeker eentje van de dokter) vind ik flauw. Erger nog: dan eisen dat het kind vanwege het ontbreken van een briefje tóch de oefening doet, vind ik onprofessioneel.
Die gymleerkracht heeft op de gymleerkrachtenschool ook les gehad over blessures. Hij/zij weet dat 'erdorheen bijten' niet altijd de beste oplossing is.
Groet,
Miriam Lavell

Bedankt voor de adviezen,

Ik zal inderdaad gewoon een mail naar de leraar met kopie de afdelingsleider sturen met onze 'mening' en gevoelens hierover.
Er zullen inderdaad best wel leerlingen zijn die met een kulverhaal komen, maar mijn zoon wilde juist graag omdat hij hier normaal best goed in is. De leraar behoort ook te weten welke leerlingen normaal gesproken gewoon leuk of zelfs fanatiek meedoen of juist niet.
Marjoleine

Snap je gevoel wel

dochter( normaal fanatiek sporter, zowel op school als erbuiten, hoge punten voor sport, al jaren dezelfde leraar) klaagde over flinke oorpijn bij leerkracht, er moest een duurloop gelopen worden. Reactie: ja meisje, kom, loop maar door....
Dan denk ik hetzelfde als jij...eehh...normaal loopt ze voorop, zou er dan niet echt iets zijn, je hebt zo iemand toch al jaren in de klas?

Terwijl zoon geen duurloop hoeft te doen, heeft medische uitsluiting ervoor, maar t wel wilde proberen om te kijken wat hij kon lopen( wat wij ook altijd stimuleren omdat het zijn conditie toch wat hoger houdt. Lopen tot je niet meer kunt,dan stoppen en uitwandelen)
Reactie: nee, àls je loopt, dan loop je voor een punt.
Ja, dat kind is gek, die gaat toch niet vrijwillig op een 3 afrennen,hij haalt het eind nooit!
Zo raar!!

Niet mee eens

Ik vind gewoon niet dat ze uitzonderingen moeten maken voor kinderen die het normaal altijd goed doen bij gym. Dan krijg je toch problemen als een ander kind gaat roepen: maar hij mocht toen wel zonder briefje.... duidelijkheid is hier toch wel heel belangrijk.

Verder kan iets tijdens gym zijn ontstaan maar dat wil dan nog niet zeggen dat het na een x aantal weken nog niet over is. Kinderen kunnen van alles zeggen natuurlijk en ik vind gewoon dat als er een briefje nodig is (zoals ik al zei: niet van de arts miriam!) dan moet je daar ook aan voldoen.

Slechte ruil

P "en ik vind gewoon dat als er een briefje nodig is (zoals ik al zei: niet van de arts miriam!) dan moet je daar ook aan voldoen."
Welnee. Je moet bij een blessure kunnen herstellen. Een briefje vergeten moet dat niet in de weg zitten. Er zijn andere manieren om klaplopers te vangen. Daar hoef je lichamelijke gezondheid of herstel niet voor op het spel te zetten.
Je kunt ook vragen over de ouders bellen/mailen. Doen die dat niet, dan volgt er een briefje. Maar dan van het hoofd der school.
Overigens wilde deze gymleerkracht wel een briefje van de dokter.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Je kunt wel weer verschrikkelijk tegendraads gaan doen maar de regel is gewoon dat je moet meedoen met de gym als je geen briefje hebt.

Dat de gymleraar een briefje wil van de dokter is iets wat niet houdbaar is en daar kan Marjoleine tegenin gaan, net wat anderen al zeggen.

Beweren dat jij vindt dat je zonder briefje ook mag weigeren is jouw probleem maar niet die van school. Zo werkt dat gewoon niet. Klaar. Kind had een briefje in de tas maar is wellicht in de war geraakt door de eis van een briefje van de dokter (daar zou ik het op gooien overigens als ik Marjoleine was, niet op het feit dat dit kind er altijd is, altijd meedoet en nu maar even zonder briefje aan de kant mag blijven zitten daarom).

Nou..

Ik ben het in zoverre eens met P dat hoe goed je bent in gym en hoe enthousiast, geen rol mag spelen. Mijn zoon doet zo min mogelijk bij gym, onder gezucht en gesteun. Hij kon een keer niet meedoen met de les, vanwege knieklachten na een valpartij. Maar Jan Dwarrel was mijn briefje kwijt. Die mocht hij gewoon de volgende dag alsnog inleveren. Zo kan het ook.

Niet klagen

Ik vind dat je zoon onhandig is geweest. De docent heeft toch aangegeven dat hij de volgende dag een briefje kon laten zien?

Wat betreft blessures, volgens mij kun je gymmen of niet. Ik zou het als docent niet fijn vinden als het wel kan, maar dan niet zus en niet zo. Dat is veel te onduidelijk.

Geloven

Wat is er toch mis met de leerling geloven? Vertrouwen? Ik snap dat echt niet. Hoe kun je docent zijn, dus leerlingen iets bijbrengen, als je diezelfde leerlingen in beginsel niet vertrouwt?
En natuurlijk, er zal er eens eentje misbruik van maken. Nou en? En toch weet ik zeker dat als er vertrouwen is, dat wederzijds wordt, en leerlingen geen misbruik zullen maken van de situatie.
Wij hadden het vroeger ook hoor, we werden nooit geloofd en het moest een briefje van een huisarts zijn. In een vakantiehuisje vond ik ooit een mapje briefpapier van een huisarts. Nader onderzoek wees uit dat die beste man allang geen praktijk meer had, en dat zijn blokjes als tekenpapier werden gebruikt. Maar ik heb dat briefpapier flink gebruikt. De hele klas eigenlijk wel. Van niet vertrouwen krijg je niet vertrouwen terug. En dus leerlingen die er alles aan zullen doen om de boel op te lichten. Zo moeilijk is dat niet, ook briefjes zogenaamd van de ouders.
Het lijkt wel roestvast in de hoofden van de mensheid te zitten: puber = onbetrouwbaar. Maar pubers zijn de beroerdsten niet, ze willen heus wel meewerken om aan dat beeld te voldoen.

Kaatje

Ik ben het helemaal met je eens, ik erger me hier rot aan inderdaad.

Als dat te onduidelijk is, zou mijn dochter dus nooit meegymen. Zij is hypermobiel en bij het minste geringste forceert ze haar rug en heeft ze veel pijn. Als ik jouw redenatie volg, gymt ze dus niet mee, veel te onduidelijk. Haar gymleraar hangt gelukkig niet jouw stelling aan, dus mag ze zelf inschatten wat al dan niet lukt en zelf haar grenzen bepalen.

Zo werkt het niet

P, dat is allemaal maar schijn en intimidatie met die briefjes en dat het zo werkt. De school en zelfs de leerkracht is aansprakelijk voor de gevolgen van instructies.
Rigide aan dat briefje hangen en daarmee bewust het risico lopen dat het kind wel de waarheid vertelt en dus inderdaad schade (aan het herstel) oploopt, is een tamelijk ernstige misdraging in die context.
Ik neem aan dat die school/leerkracht zelf een beetje anders zullen reageren dan jij nu doet (meer begrip, meer zelfverwijt). Zou men net zo reageren als jij (briefje is briefje), dan zou ik direct aansprakelijk stellen én bovendien melding maken bij de arbeidsinspectie.
Want zo werkt het.
Het is voorstelbaar dat scholen trucjes verzinnen om klaplopers in het gareel te houden. Maar die houden uiteindelijk geen stand. Het moet altijd een afweging van risico's zijn. Die afweging is in dit geval niet gemaakt.
Dat is ernstig en verwijtbaar.
Dat briefje, ach, dat is zo belangrijk niet.
Groet,
Miriam Lavell

Tja

Gymleraar heeft gewoon gezegd dat hij een onvoldoende zou krijgen die weggehaald zou worden door een briefje en zoon ging het toch doen.... tja.

Toevallig hadden we hier iets soortgelijks aan de hand want het bovenstaande had mijn zoon ook kunnen overkomen: zoon voelde zich twee weken geleden op vrijdag helemaal niet lekker maar het laatste uur had hij nog een toets. Hij is die gaan maken en is naar huis gefietst waar hij later een enorm hoge koorts ontwikkelde. Dikke kans natuurlijk dat hij die toets verpest had maar kind wilde die toets gewoon maken omdat het zo'n gedoe met inhalen is en omdat hij al goed geleerd had en omdat naar huis gaan gewoon zijn stijl niet is (hij zal ook niet te laat komen omdat dat mocht vorig jaar ivm afstand en buslijnen).

Het kostte me heel wat moeite dat zijn probleem veel groter zou zijn geworden als hij de toets door zijn ziekte verknalt zou hebben. Hij had dan namelijk geen poot meer om op te staan dat hij ziek was. Hij gaf als antwoord dat hij niet kan afmelden zonder briefje maar dat kan natuurlijk wel als hij ziek wordt OP school. Hij snapt nu inmiddels dat hij in zo'n soort situatie vooraf moet melden dat hij zich niet lekker voelt en of hij beter de toets niet kan maken (herkansen) of dat hij hem wel mag maken maar mag overdoen bij een slecht resultaat.

Bij gym: in zo'n soort situatie moet ik mijn kind dus goed duidelijk maken hoe hij om moet gaan met de verschillende gymonderdelen en briefjes, ze hebben een te groot verantwoordelijkheidsgevoel en ook gaan ze teveel voor een cijfer (hier werkt dat precies zo; cijfers voor onderdelen halen).

Overigens ga ik even niet uit van het goede in elke puber, gewoon omdat ik teveel meisjes ken die dan bijna elke week ongesteld zijn, buikpijn hebben of wat dan ook. Dat geen vertrouwen nepbriefjes in de hand werkt gaat ook niet op want via magister of hoe heet het kan ik precies zien of zoon een briefje heeft ingeleverd en als ouders het niet uitmaakt kunnen ze dan net zo goed zelf een briefje schrijven.

Tja

als ik dit draadje zo lees moet je zoon leren de situatie in te schatten. Die verantwoording kan je niet bij de leerkracht leggen. De leerkracht heeft een eerlijk voorstel gedaan. Als hij het niet kon prima maar dan wel een briefje anders onvoldoende.
Op zich toch prima dat hij die toets maakt. Als hij het niet kan lijden om eens een wat minder cijfer te halen lijkt mij ook niet oké. Later als ze aan het werk gaan hebben ze ook wel eens een mindere dag en dan moeten ze ook echt door.

Risico

Ik loop waarschijnlijk een enorm groot risico om tegen schenen te schoppen en jullie allemaal, of veel van jullie over me heen te krijgen, maar dit gaat over gym , een onvoldoende voor gym......Is dit een eindcijfer, een " gewoon" cijfer voor een rapport dat wellicht een dezer weken wordt meegegeven...?
Zoon gymt altijd goed mee, kan dit nu niet, heeft om wat voor reden dan ook geen briefje. Die onvoldoende is m.i. niet aardig van de docent, maar duh, over een week, of twee, of drie gymt zoon weer volledig mee en hup, volgende cijfer is weer dik in orde.
Wat zie ik over het hoofd?

Hoe het verder ging

ik heb gisteravond een nette mail gestuurd waarin ik onze visie op de gebeurtenis uitgelegd heb, en duidelijk aangegeven dat wij hier niet gelukkig mee waren. Vandaag heeft de fysio op ons verzoek ook een keurig briefje met adviezen meegegeven wat evt op school getoond kan worden.
Maar: de gymleraar belde mij vanmiddag al naar aanleiding van mijn mail, en zijn versie van het gebeuren is toch iets anders... Ja hij was op de hoogte van de blessure (en de oorzaak daarvan bij de gymles), maar (uiteraard) wist hij niet hoe ernstig dit nu nog zou zijn. Hij zou aangegeven hebben dat zoon NU een onvoldoende zou halen, maar het na de vakantie (na hersteld te zijn) dit zou kunnen inhalen. Hij zegt gezien te hebben dat zoon pijn had en niet voluit kon gaan toen hij het toch deed. Maar zoon houdt vol dat hij dit niet zo begrepen heeft... Afijn, de waarheid zal wel ergens in het midden liggen, ik houd het op een behoorlijk misverstand maar wel vervelend.
Afgezien daarvan ben ik het helemaal met Kaatje eens dat als je pubers zelfstandigheid wil bijbrengen dat je ze ook in beginsel vertrouwen moet gunnen. Dit is een nieuwe jonge docent (vorig jaar was hij stagiair) die hier kennelijk zijn weg nog in moet vinden.
Ja, zoon is onhandig geweest. Hij is nou eenmaal niet de handigste, motorisch niet en sociaal ook niet. Doet op zijn manier enthousiast mee, maar daar gebeuren wel eens ongelukjes bij. Helaas.
En J@ost, in principe heb je gelijk. Maar voor mijn zoon gaat het om het principe: het is erg onrechtvaardig om een onvoldoende te krijgen omdat je om medische reden iets een keer niet kan meedoen. Maakt niet uit wat voor vak en hoe zwaar het meetelt.
Marjoleine

Chris

Ik snap je redenering, maar leuk is het niet. Bij mijn dochter is het helaas een chronisch probleem, en dus helaas een chronische vijf voor gym. Terwijl ze binnen haar mogelijkheden wel degelijk haar best doet. Ik vind dat inzet ook gewaardeerd moet worden.

Slap verhaal

"Hij zou aangegeven hebben dat zoon NU een onvoldoende zou halen, maar het na de vakantie (na hersteld te zijn) dit zou kunnen inhalen. Hij zegt gezien te hebben dat zoon pijn had en niet voluit kon gaan toen hij het toch deed."
En dat is toch een slap verhaal. Waarom zou hij een cijfer uit moeten delen? Leerlingen die ziek zijn krijgen ook niet eerst een 1 en dan de kans om in te halen? Ze krijgen geen cijfer, totdat ze inhalen.
Bovendien is deze leerkracht wel degelijk verantwoordelijk. Er is sprake van een gezagsverhouding waarbij de leerkracht de positie heeft die gelijk is aan een werkgever tov een werknemer.
Die leerkracht is verantwoordelijk en zelfs hoofdelijk vervolgbaar.
Die leerkracht doet nu alsof zoon (moet ie zelf weten) uit zichzelf die oefening is gaan doen. Alsof het van hem niet hoefde (waarom deel je dan een onvoldoende uit?).
Die leerkracht had moeten zorgen dat je zoon die oefening niet deed. Dat was zijn verantwoordelijkheid.
Jouw zoon valt niets te verwijten. Die heeft wenselijk gedrag vertoond in reactie op dat wat hem door de leerkracht (autoriteit) met druk (je krijgt een onvoldoende) is verteld.
Zelfs al zou je daarvan kunnen verzinnen dat jouw zoon dat kennelijk verkeerd begrepen heeft, dan nog ligt de verantwoordelijkheid daarvoor bij die leerkracht. Hij stond erbij, hij keek er naar, heeft jouw zoon die oefening laten doen ondanks het feit dat jouw zoon vooraf aangaf het door zijn blessure niet te kunnen.
Schande!
Groet,
Miriam Lavell

Gezondheid en veiligheid

Chris, het gaat dan ook niet over die onvoldoende, maar over de blessure, het lastige herstel en dan toch oefeningen moeten doen die dat herstel verder achterop helpen.
Het gaat over gezondheid en veiligheid.
P, het voorval dat je beschrijft zou pas soortgelijk zijn als de leerkracht zou weten dat jouw zoon ziek was en hem zou zeggen: Je krijgt nu een onvoldoende voor de toets, maar met een briefje van de dokter komt dat weer goed.
Overigens is het advies dat je hem geeft wel gehaaid en in die zin wel slim. Het lokt wel uit dat je je beter ziek kunt melden of niet naar school kunt gaan dan toch nog even je best doen.
Groet,
Miriam Lavell

Vertrouwen en briefjes...

Ik vind een aantal van jullie wel erg naief. Als je ze maar vertrouwen geeft zouden de pubers wel braaf mee gymmen en geen smoesjes bedenken.
De werkelijkheid is helaas anders, veel meisjes lijken chronisch ongesteld en er zijn vooral erg veel meiden ziek zwak en misselijk. Bij mijn dochter in de examenklas heeft de leraar al lang geen zin meer in strijd. Hij vraagt aan het begin van de les wie die er ziek zwak of misselijk is. Vervolgens gaan bijna alle meisjes aan de kant zitten. Mijn dochter gymt dan met 2 vriendinnen en alle jongens, want ze houdt van gym. De meiden zitten keer op keer een uur toe te kijken.
Ik heb hem er eens over gesproken en hij heeft geen zin energie te steken in het ontmaskeren van alle smoesen en laat ze lekker zitten. Hij steekt de energie liever in de enthousiastelingen.

Miriam

Ik vergeleek eigenlijk meer de gelijkenis in de kinderen. Zich niet bewust van wat ze aanrichten als ze toch maar mee gaan doen omdat ze vinden dat ze dat moeten en aan zichzelf verplicht zijn.

Gymleraar heeft gezegd dat hij van de blessure wist maar je kunt het de gymleraar niet kwalijk nemen dat hij niet weet hoe het nu gaat en wat kind mag doen.

Verder zou dit kind geen onvoldoende hebben gehad als het met de griep thuis zat maar kind is er, heeft geen briefje om te laten zien en beweert dat hij de oefening niet kan doen. Heel begrijpelijk dat je kind dan een onvoldoende geeft TOTDAT hij met dat briefje is langs geweest. Kind wat bij engels binnenkomt en zegt dat het niet geleerd heeft wordt ook niet weggestuurd met 'kom volgende week maar terug voor de herkansing'. Nee die mag blij zijn dat hij het over MAG doen maar tot die tijd wordt het dus een onvoldoende.

Verder sluit ik mij aan bij Manja, zo werkt dat nu eenmaal met gym en meisjes en jongens die er geen zin in hebben en die je 1 vinger geeft!

Fio

Met inzet kun je hier ook een cijfer halen en als je dat voldoende laat zien heb je nooit een onvoldoende voor gym.

Overigens kun je voor dit soort vakken (gym, levensbeschouwing etc) geen positieve compensatiepunten krijgen maar wel negatieve dus op die manier kun je ONDER ANDERE op gym blijven zitten maar niet omdat je door een lichamelijk probleem geen voldoendes kunt halen. Door er altijd te zijn en je in te zetten haal je wel een zes.

Zeker wel

P:"Gymleraar heeft gezegd dat hij van de blessure wist maar je kunt het de gymleraar niet kwalijk nemen dat hij niet weet hoe het nu gaat en wat kind mag doen."
Dat kun je wel. Daar heeft ie voor op school gezeten en alle botten en spieren voor uit zijn hoofd moeten leren. Hij moet er meer van weten dan de gemiddelde klasgenoot.
En dan moet hij dus ook weten dat als de leerling zelf aangeeft te twijfelen of het al kan, dat je het dan voor de zekerheid beter niet kunt doen. Dat is regel 1 bij herstel: doe wat kan (blijf wel bewegen), maar luister naar je lichaam.
Je kunt die leerkracht kwalijk nemen dat hij zijn gymles belangrijker vond dan het herstel van deze zoon.
"Verder zou dit kind geen onvoldoende hebben gehad als het met de griep thuis zat maar kind is er, heeft geen briefje om te laten zien en beweert dat hij de oefening niet kan doen. Heel begrijpelijk dat je kind dan een onvoldoende geeft TOTDAT hij met dat briefje is langs geweest."
Daar begrijp ik niks van. Wat wil jij nou? Dat leerlingen met dit soort klachten helemaal niet naar school gaan totdat ze een mogelijke gymoefening weer kunnen doen?
Je hebt wel gelijk dat dat kennelijk de beste manier is om gedoe te voorkomen.
Maar daarmee span je het paard wel achter de wagen.
Groet,
Miriam Lavell