Zaak Kubo (passend onderwijs)

Doe niet zo moeilijk

tsjor, het gezin dat je schetst bestaat toch helemaal niet? Die situatie van die 32 kinderen is toch een volstrekt kunstmatige en alleen maar op school voorkomende situatie?
Vind je die situatie voor een basisschool klas überhaupt wenselijk? Het is toch raar om te doen alsof je via selectie van leerlingen van die omgeving wél een geschikte leeromgeving maakt?

Ook je volgende "bezwaar" (zo lastig politieke discussies voeren) is buiten proporties. Het gaat hier over de basisschool.

De situatie die je schetst over de klas van je zoon herken ik niet. Normaal is die zeker niet.

De vraag was: Hoe kan het dat kinderen met down het in een reguliere basisschool klas beter doen dan in het speciaal onderwijs.

Denk over die vraag na en stop met het zoeken naar overdrijvingen en uitvluchten.

Het gaat over leren

Je hebt gesteld: 'De kern is dat kinderen van elkaar heel veel leren. Ze houden elkaar bezig, helpen elkaar, bekommeren zich om elkaar, spelen met elkaar niet in de laatste plaats ook "juf" en "klas".' Dat is zo, maar dat is ook beperkt. Zie je verhaal over school of mijn verhaal over wat kinderen wel en niet van elkaar leren in een gezin.

'Het is toch raar om te doen alsof je via selectie van leerlingen van die omgeving wél een geschikte leeromgeving maakt?' Maar het is ook raar om net te doen alsof alle kinderen bij hetzelfde systeem gebaat zijn. Ik was in elk geval erg blij met de aanpak op het speciaal onderwijs voor mijn pleegdochter. Maar zo'n aanpak zou mijn andere kinderen tot wanhoop hebben gedreven (was overigens in het gezin hetzelfde probleem).

Van Down heb ik te weinig verstand om daar iets zinnigs over te zeggen.

Tsjor

Regulier vaak wel beter

Ik ben het er mee eens dat regulier onderwijs in veel gevallen inderdaad wel het beste is.
Ik had in groep 8 een klasgenoot die naar een VSO voor kinderen met autisme ging. Het nadeel van zo'n VSO is dat zij zich lijken te richten op kinderen met een fascinatie voor betavakken of (hogere) economie. Gevolg: Deze leerling was door de school overtuigd dat hij een betastudie moest doen want dat is helemaal wat voor hem, viel uit, en pas na een aantal jaren heeft hij nu de juiste studie gevonden: Rechten. Dat de school zich richt op de groep die veel heeft met "getalletjes" komt omdat maar een zeer klein deel van de leerlingen op zo'n school - blijkbaar - geen interesse heeft in een ander vakkenpakket. Deze oud-klasgenoot had op dat VSO helemaal geen kans gekregen om te ontdekken welke richting bij hem past, omdat er vanuit wordt gegaan dat de meeste kinderen met autisme een studie gaan doen als scheikunde of econometrie en het onderwijs daarop ingericht is? De problemen die deze leerling op de basisschool had waren niet veel meer dan eens in de zoveel tijd een woedeaanval en dan op de gang moeten uitrazen. Ik vermoed dat de ouders het VSO hebben gekozen omdat deze leerling door andere leerlingen gepest is om zijn autisme. Deze leerling is namelijk helemaal geen leerling die individueel les kreeg, hij kreeg net als iedereen dezelfde les, het enige probleem dat hij had is dat hij een (wellicht lichte) vorm van autisme heeft.
Daarnaast denk ik dat de kinderen die hem pesten een groter probleem hebben dan de gepeste leerling met autisme en zij daar begeleiding voor nodig zouden moeten hebben, maar dat ziet niemand...
Daarnaast zit deze leerling nu op een onderwijsinstelling tussen "normale mensen" en "weinig structuur", ik vraag me af of het voor alle autisten wel goed is om op zo'n beschermd VSO te hebben gezeten en of de kinderen daar wel worden voorbereid op dat er geen hbo/universiteit is waar alles is aangepast aan kinderen/leerlingen met autisme?
Ik studeer zelf aan een universiteit waar het eigenlijk altijd "zoek het zelf maar uit" is. Dit vindt bijna elke student vervelend, maar de meesten redden het wel. Of dat ook geldt voor "bijzondere" leerlingen?

Daarnaast heb je op een VSO geen normale schoolexamens maar staatsexamens. In het regulier onderwijs krijgen de kinderen een CE dat al enkele malen is getest. Bij staatsexamens zijn de deelnemers de testgroep en moeten ze mondeling antwoorden geven op opgaves die pas enkele jaren later in het normale examen gebruikt worden. (Wat voor hen meetelt als SE) Of vraag X een goede vraag is moet blijken uit hoe de kinderen uit de testgroep de vraag beantwoorden. (En dit weet ik zeker doordat ik een docent had die tevens staatsexamens afnam en daardoor leerlingen die in een vak dat de school niet gaf Staatsexamen (meestal Arabisch) wilden doen alles kon vertellen, vooral dat hij leerlingen adviseert om het alleen te doen als het écht nodig is...)
Het moment van het afnemen van het mondeling staatsexamen vindt ook nog eens vlak plaats na het afnemen van het papieren CE. Een leerling op het regulier onderwijs kan een jaar werken aan zijn SE. Een leerling op een VSO moet de dag van het mondeling examen maar net goed in zijn vel zitten, hij krijgt niet meerdere kansen om een goed SE cijfer op te bouwen en moet alles in een dag kunnen benoemen waar het bij andere leerlingen in stukjes gaat in het SE...
Kritiek van ouders op dat hun kind naar een VSO zou moeten gaan en dan te maken krijgt met Staatsexamens lijkt mij geheel terecht.

Ik kan me voorstellen dat de ouders van Kubo bezwaar hebben tegen een ZMLK school. Ik lees in de media dat ze kritiek hebben op dat de kinderen vooral leren hoe je dingen moet doen als je brood smeren. (?) Maar is elke ZMLK school wel de andere?
Ik heb klasgenoten gehad op het SBO die tussentijds overstapten naar de ZMLK. Na groep 8 gingen ze bijna allemaal naar de praktijkschool en dus naar een hoger niveau dan ZMLK. De Praktijkschool is een school waar je zowel naar arbeid als naar het mbo kan uitstromen. (En een enkeling tussentijds naar het vmbo)
Hoe kan je van de ZMLK op de Praktijkschool komen als je alleen praktijkgerichte dingen zou leren? Als ik snel kijk op de website van een willekeurige Praktijkschool is het de bedoeling dat de kinderen zoveel mogelijk de vakken van het vmbo/voortgezet onderwijs volgen?
Dat kinderen op het ZMLK alleen maar praktijkgerichte dingen leren lijkt me dan ook niet altijd juist.

Ook valt mij op dat je in de media niet veel leest over hoe het op de school van Kubo ging met de begeleiding. Klopt het dat hij in groep 6 vervelend/storend gedrag vertoonde, en in hoeverre hadden anderen daar last van? Hij zou op groep 3 niveau rekenen. Waarom was het zeker onmogelijk dat hij dan voor dat soort lessen bij groep 3 aansloot? Is dat omdat de reguliere groep 3 stof te moeilijk was en aangepast moest worden?
Ik lees wel dat er iets is met dat het verdrag nog niet in werking was getreden toen Kubo van school moest. Hierdoor kan het College van de Rechten van de Mens geen uitspraak doen over of die ouders gelijk hebben met betrekking tot dat de school zich niet hield aan het verdrag?

"Stel je voor (je weet het als geen ander) hoe beperkt het leven wordt als je als kind omringd wordt door allemaal kinderen met spraak- of taal-, leer of gedragsproblemen. Met wie speel je dan? Wiens gedrag kopieer je? Wie is je idool, je voorbeeld? Wie ga je uit de weg omdat die je irriteert? Wie lokt je uit om met woorden kenbaar te maken wat je bedoelt zodat je krijgt wat je wil of niet langer krijgt wat je niet wil?"
Goede vraag (: Dit was op het sbo iets waar ik me elke dag aan moest ergeren. Echter, ik zag wel dat kinderen met vergelijkbare problemen met elkaar optrokken. Hele vriendinnengroepen die moeite hadden met leren gingen samen naar de praktijkschool, hele vriendengroepen met adhd naar het opdc. Grof gezegd, het was op het sbo letterlijk "soort zoekt soort."
Maar, een nadeel is wel dat op een sbo/speciaal onderwijs bepaalde problemen niet opvallen, omdat het onderwijs zich aanpast aan de leerling en er geen prikkel is om toch maar mee proberen te komen met de rest van de klas.
Een klasgenoot van het eerste jaar op het sbo zat na groep 8 op de praktijkschool, wat een zelfstandige school is zonder andere niveau's. Die school wilde alleen maar dat ze naar de sociale werkplaats zou gaan. De ouders hebben haar ingeschreven op een mbo. Daar viel wél ineens op dat er iets niet klopt met het rekenen van het meisje en bleek na onderzoek dat ze dyscalculie heeft? Nu heeft ze mbo3 afgerond... Maar dan wordt er gezegd: het meisje zat toch prima op het sbo en de praktijkschool en kon meekomen met anderen ook al bleek veel later dat zij een hele andere oorzaak had van haar leerproblemen? Het is volgens mij eerder: Het meisje paste zich aan aan de omgeving en kreeg niet de kansen die aansluiten bij haar behoeftes.

"Laat het idee van school los en stel je dat kind met down (of elk ander kind dat uit het reguliere onderwijs gehaald wordt) thuis voor. Bij de broers en zussen, neven en nichten, buurkinderen. Zolang dat gaat, kan dat kind ook naar school. Naar een gewone school. Daar heeft helemaal niemand last van."
Klopt, maar bij sommige kinderen houdt het op een gegeven moment op. Zoals mijn klasgenote die heel de tijd liedjes zat te zingen tijdens het werken en andere kinderen afleidde "want ze begreep niets en verveelde zich" en de andere klasgenoot die steeds schreeuwde in plaats van zelfstandig aan het werk ging waardoor de docent steeds zijn uitleg aan 30 andere leerlingen moest onderbreken.
Of de keuze om het meisje dat liedjes zong 2x te laten doubleren een goede was is dan een tweede. Wat heeft de school heeft gedaan aan het feit dat het meisje nooit mee kon komen. En kon ze wel op groep 6 niveau werken, of dat dat te hoog was en had ze beter eigen werk moeten maken of tijdens taal, rekenen etc. bij een andere klas aanschuiven?
Daarnaast zaten er in andere klassen op die school meerdere leerlingen die op de basisschool al grensoverschrijdend gedrag vertoonden (zonder leerproblemen), en na enige tijd op de middelbare school zijn doorverwezen naar een VSO voor ZMOK. Waarom de basisschool het toeliet dat ook deze leerlingen continue de uitleg van de docent verstoorden en toeliet dat de docent steeds met deze leerlingen op de gang moest gaan praten in plaats van in de klas orde houden en lesgeven, is me een raadsel.
Soms praat ik met oud-klasgenoten van de reguliere basisschool hier nog weleens over. Want hoe normaal is het dat je al tijdens de middelbare schooltijd oud-klasgenoten/schoolgenoten ziet in opsporingsberichten en dat oud-klasgenoten meermaals foto's van dat ze thuis gearresteerd worden op Facebook zetten én dat het hier in alle gevallen gaat om kinderen die op de basisschool nooit gecorrigeerd zijn en waar iedereen last van had... Een vriendin van de basisschool noemde zelfs, toen zij het nieuws hoorde over een leerling die gezocht werd, dat het haar niets verbaasd dat dit zo is maar eigenlijk ook van niemand anders van de basisschool als dat zo zou zijn.
(Opmerkelijk genoeg is er tot zover ik weet maar een iemand van het SBO die soortgelijk gedrag vertoont. Ondanks dat in een Facebookgroep wordt opgeschept over dat sommige leerlingen bijna altijd straf hadden en altijd alleen op de gang zaten vanwege hun gedrag.)

Tip oud leerling SBO

Probeer je betogen iets in te korten. Dit is voor niemand leuk om te lezen.

Verder geloof ik jouw ervaring, maar ik ken ook kinderen voor wie SBO een verademing was. Dus je kan in z'n algemeenheid niet dergelijke conclusies trekken. Het verschilt gewoon per kind.

maar

ik snap wel wat hij bedoelt. Men zegt dat SBO goed is omdat er zoveen aandacht is voor kinderen, zodat ze alles er uit kunnen halen.IN de praktijk blijkt dat ook op het SBO kinderen met de middenmoot meehobbelen, terwijl er misschien wel meer in zat.

gedragsproblemen

Ik pik er één dingetje uit.
Je schrijft "Klopt, maar bij sommige kinderen houdt het op een gegeven moment op. Zoals mijn klasgenote die heel de tijd liedjes zat te zingen tijdens het werken en andere kinderen afleidde "want ze begreep niets en verveelde zich""

Ik vind dat je een slecht voorbeeld geeft. Het zal best dat je last hebt gehad van dat liedjesgezang, maar die bezigheid is geen natuurfeit. Het is gedrag dat bij een context past. Verander de context (zorg dat het kind zich niet verveelt) en het gedrag verandert.

In werkelijkheid hebben die leerling, jij en je klasgenoten, last gehad van een onmachtige leerkracht/school die niet in staat is geweest om een oplossing te bieden. Bij iedereen, zelfs bij jou als leerling, is maar één oplossing in beeld geweest. Dit kind moet hier weg.

Is niet zo gek natuurlijk. Jij en jouw klasgenoten zijn ook op die manier uit de reguliere klas geselecteerd. Voor je het weet denk je dat dat normaal is en de enige weg is.
Dat is niet waar.

Wist je dat in de rest van de beschaafde wereld het sbo niet eens bestaat?

Nou, vooruit, nog een dingetje dan: Over gedragsproblemen en delinquenten.
Lees http://users.skynet.be/bk337022/casusmaurice.html
Lees het helemaal

selffulfilling prophecy

Ontluisterend verhaal met gelukkig een goede afloop.