VO-school van keuze zou veranderen in zwarte school
Beste allemaal,
Mijn zoon zit in groep acht en zal binnenkort een keuze moeten maken voor een VO-school. Nu zijn we vorig jaar al naar een aantal open dagen geweest van scholen in de buurt, en een daarvan beviel mijn zoon veruit het beste. Mij leek het ook een leuke school. Natuurlijk gaan we dit jaar nog een keertje kijken, maar zoon lijkt zijn keuze toch al min of meer gemaakt te hebben.
Ik vertelde dit enthousiast aan een kennis van mij maar zij deelde mijn enthousiasme niet. Volgens haar was de school in kwestie namelijk aan het veranderen in een zwarte school. Naar mijn weten was de school altijd vrij gemengd geweest, maar volgens haar was dit niet meer zo, althans.. in de brugklassen niet meer. Een kennis van haar was daar dit jaar in de brugklas begonnen, maar hij en zijn vriendje waren de enige twee autochtone kinderen in de klas. Nu vind ik zelf een gemengde school prima (hij zit nu ook op een gemengde basisschool), maar ik weet niet zo goed wat ik hier nu mee aanmoet.
Zou het om te beginnen wel waar zijn (en hoe kom ik daarachter, ik kan het daar op school toch moeilijk gaan vragen)? En als het inderdaad waar is, wat dan? Zouden jullie je kind op school inschrijven waar hij straks misschien als een van de weinige autochtone kinderen in de brugklas zit. Ik ben er zelf nog niet uit. Wat zouden jullie doen?
Felixia
Vooroordelen
Zelf heb ik ook wel de ervaring dat afspreken een dingetje is dat niet iedereen op dezelfde manier doet. Ik ben zelf gewend als een kind uitgenodigd wordt voor een verjaardag om dan even de ouders te bellen. Maar zelf werden we niet of nauwelijks gebeld.
Wel door die ouders die ik toch al kende omdat het mijn collega's zijn of ik kende ze van de muziekschool.
Omdat het weleens een dingetje is wil dat niet zeggen dat het bij alle allochtone ouders zo is. Dat is net als kinderen met autisme verwachten dat ze geen sociaal gedrag kunnen laten zien. Of, wat ik onlangs hoorde, van een slechthorende secretaresse, niet verwachten dat ze kan notuleren.
Je zit al snel in de vooroordelen.
Poldep
Volgens mij beschrijft Elinde wat zij ziet gebeuren in de klas van haar kind. Er zullen ook vast klassen zijn waar het er anders aan toe gaat. Vast.
Overigens denk ik eerlijk gezegd wel dat wij geneigd zijn om te focussen op dat wat afwijkt. Dus de allochtone kinderen in de klas die wel na school afspreken - Nederlandse vrienden maken - ook Nederlands spreken in de pauze en tijdens de samenwerkopdrachten worden vast minder gezien dan degenen die gewoon lekker in hun eigen comfortzone blijven zitten.
En heel eerlijk zou ik mijn kinderen ook niet in een klas met overwegend allochtonen willen hebben. Dat zal ongetwijfeld best heel gezellig kunnen zijn maar uiteindelijk denk ik toch dat meeste mensen zich toch het fijnst voelen binnen hun zijn eigen peergroep.
AnneJ
Ik ben het niet met je eens wat betreft je kritiek op het commentaar van school op het spreken of schrijven van de eigen (Turkse/Marokkaanse/Italiaanse etc.) eigen taal. Engels word je geacht te kennen, dus leerlingen die een ander kind Engels horen spreken, kunnen het al snel redelijk volgen. Het is een wereldtaal, die je overal kunt gebruiken. Als ik in de klas zit en twee leerlingen achter mij spreken Turks met elkaar, dan kan ik het niet volgen. Waarom spreken ze Turks met elkaar in de klas? Als ik in het ziekenhuis lig en ik deel de kamer met twee Turkse vrouwen, die vervolgens de oren van het hoofd kletsen in het Turks, dan voel ik me buitengesloten. Niet dat ik persé deel wil nemen aan hun gesprek, maar het is niet 'sociaal' van ze.
Ginny
Je schrijft: "maar uiteindelijk denk ik toch dat meeste mensen zich toch het fijnst voelen binnen hun zijn eigen peergroep."
In welke peergroep behoren allochtone kinderen thuis die een denkniveau VWO hebben dan?
kinderen
die in hun eigen taal spreken in bijzijn van anderen die de taal niet machtig zijn, zijn ronduit asociaal bezig. Maar is dit niet een taak van de school om het niet te tolereren?
Hangt er van af
Ik zou het niet meteen afwijzen als school maar ik zou me wel wat meer gaan verdiepen in de leerlingenpopulatie. Als het een school is met een hoge vertegenwoordiging van een enkele groep of een paar groepen zou ik er niet voor kiezen. Is het een school waar welliswaar allemaal allochtone kinderen opzitten maar die kinderen komen uit allerlei verschillende landen en culturen zou ik het wel overwegen. Als iedereen een minderheid is dan zullen ze toch contact met elkaar moeten leggen. Als er vooral Marokkaanse en Turkse kinderen in de klas zitten bijvoorbeeld dan zal je waarschijnlijk een ethnische scheiding krijgen in de klas waarbij mensen vooral met hun eigen groep omgaan en dan zit je zoon er wat tussen. Zeker bij Turken heb je dan ook nog het taalprobleem omdat Turkse kinderen vooral Turks spreken onderling (Marokkaanse kinderen spreken vaker Nederlands onderling) waardoor het misschien nog moeilijker voor je zoon wordt. Heb je een klas met 20 verschillende nationaliteiten/herkomsten dan is het een heel ander verhaal want dan is iedereen een minderheid en zal men meer met elkaar optrekken.
En dan hangt het natuurlijk ook nog af van wat voor een school type het is en wat voor een school (brede scholengemeenschap, kleine school met een enkel specialisme)
Poldep
Dat is niet perse een kwestie van asociaal zijn. Het is een middelbare school dus de leerlingen worden in de pauze niet in de gaten gehouden. Het is heel natuurlijk om in je moedertaal te willen spreken met mensen voor wie dit ook hun moedertaal is. Dat gaat vaak heel onbewust. Die kinderen willen waarschijnlijk niet perse dat ene kind uitsluiten wat de taal niet beheerst maar ze moeten dan steeds bewust die switch naar het Nederlands maken en het is zo makkelijk om je eigen taal te spreken.
Lastig onderwerp
Binnen ons gezin wordt niet aan discriminatie gedaan. We hebben wel eens commentaar op bepaalde situaties, maar we gaan uit van 'gelijke kansen', dus niet bij voorbaat uitgaan van het negatieve. En ik doe daar vaak een schepje bovenop omdat ik zo graag uitga van het goede in de mens. En toch heeft mijn jongste dochter een meer uitgesproken mening over 'allochtonen'. Ze is opgegroeid met vriendinnen van gemengde afkomst, alleen maar eigenlijk. Vraag je aan haar of ze naar een zwarte school zou willen... geen haar op haar hoofd.
Ik las het bericht ook wat AnneJ aanhaalde, dat scholengemeenschappen bewust zwart en wit van elkaar scheiden door het zwartere deel af te stoten of apart te plaatsen, zodat het hogere niveau witter blijft. Dat lijkt me een dingetje voor de overheid. Verbieden die praktijken. Net zoals scholen geacht worden om kinderen met een beperking goed op te vangen, moeten scholen ook kunnen inspringen op allochtonen-problematiek. Dat die er is, daar ben ik van overtuigd, maar dat los je niet op door die groep steeds meer samen te drijven naar scholen die daardoor als 'zwart' en 'negatief' te boek staan.
Poldep
Die zitten meestal in een witte of gemengde klas en zullen hopelijk slim genoeg zijn om ook eens uit hun comfort zone te treden, al was het maar uit nieuwsgierigheid.
Daarbij moet ik even denken aan een gesprek in de bus, dat ik laatst (ongewild en half) afluisterde. Twee Turkse meisjes, zo op het oog zusjes, waren aan de klets geraakt met een eveneens Turkse leeftijdgenoot. Het gesprek vond half in het Turks, half in het Nederlands plaats. Het ene meisje probeerde de andere twee ervan te overtuigen om na MBO 3 nog MBO 4 te doen, zodat ze daarna naar het HBO zouden kunnen. Tenslotte vroeg een van de twee: "En welk niveau doe jij?" "Ik zit op het gymnasium." Nog voor de andere twee bijgekomen waren, groette ze vriendelijk en stapte ze uit.
Natuurlijk vond dat kind het heerlijk om even Turks te kletsen, maar ik vermoed dat ze op het gymnasium heus wel autochtone vriendinnen heeft. Misschien speelt het inderdaad vooral op de lagere niveaus, en dan zowel bij "te witte" als "te zwarte" scholen.
Multiculti
Poldek, fijn om te horen dat jouw ervaringen positief zijn. Maar eerlijk gezegd verbaast het me niet zo dat jouw dochter met open armen ontvangen wordt op het gymnasium.
Bij de (zeer witte) basisschool van de dochter van een vriendin van mij was welgeteld één Turks kindje. Dit meisje moest bij ongeveer alle evenementen komen opdraven zodat de directie kon laten zien hoe vreselijk multicultureel hun school wel niet was. Ook de ouders waren heel enthousiast en het meisje werd bij iedereen uitgenodigd. Het had iets, hoe moet ik het zeggen... onechts. Alsof het niet om dit meisje ging, maar puur om haar achtergrond. Een beetje om mee te pronken, zo van kijk-ons-eens-goed-met-alle-culturen-omgaan.
Daar doet de situatie van jouw dochter me wel een beetje aan denken, zeker als je vertelt dat de rode loper nog net niet uitgerold was.
Ik vraag me bij dit soort enthousiaste reacties heel erg af hoe de houding wordt als er ineens tien allochtone kinderen in de klas zitten. Is de directie dan tien keer zo blij? Mwah... ik moet het nog zien eigenlijk.
Misschien denk ik te negatief hoor, ik hoop het echt. En in elk geval is het fijn dat jullie en je dochter je heel welkom voelen op school.
En over de beginvraag
Felixia, ik denk dat de gemakkelijkste manier om erachter te komen of de school erg 'zwart' gekleurd is gewoon is om in de pauzetijd of na schooltijd langs te fietsen.
Of, als dat heel ingewikkeld is, kun je dit natuurlijk ook goed straks op de open dagen zien.
Brochure
De school van mijn jongste is denk ik voor meer dan de helft zwart, maar als je de foto's in de schoolgids bekijkt krijg je een heel andere indruk. Daarop overwegend blonde kinderen (de tien die op school zitten), en dan af en toe op de achtergrond een hoofddoekje.
haha
Ik moest even gniffelen om eigen taal spreken buiten de les. Daar hebben mijn kinderen ook last van op een nagenoeg witte havo/vwo school. Alleen gaat het hier om dialect. Mijn kinderen beheersen die niet en hebben ook een ander accent dan de meeste mensen hier. Je moet eens weten hoe vaak zij nagedaan worden en het rare is, zodra er 2 of meer mensen bij elkaar zijn die dialect spreken er meteen op overgeschakeld wordt. Ook een andere taal op een witte school.
welnee
Dat je een andere taal met elkaar spreekt wil toch niet zeggen dat je andere mensen buiten sluit, laat staan dat het een vorm van pesten is. Mijn familie spreekt dialect, maar die gaan op straat, op school, in de bus of waar dan ook niet nederlands praten opdat een ander die niet aan het gesprek deelneemt zich toch niet buitengesloten hoeft te voelen.
Ik kan me gewoon wel heel goed voorstellen dat je als autochtoon op een zwarte school minder makkelijk aansluiting vindt. Andersom geldt dat vast ook, als ik ergens in een niet-westers buitenland zou wonen en er is een substantieel aantal nederlanders (of duitsers, belgen, engelsen bijv.) in dat buitenland, dan kan ik me helemaal voorstellen dat ik veel contact zoek met de mede-europeanen. Als er dan een school is waar overwegend europese kinderen op zitten, is de keus daarvoor vast snel gemaakt. Aan de andere kant: als je in een buitenland woont met heel weinig landgenoten, dan zoek je vast sneller contact met de autochtone bevolking.
Simone
Ja, dan heb je natuurlijk hetzelfde effect. Heel naar en iets waar de school naar zou moeten kijken, maar waarschijnlijk moeilijk uit te roeien.
Gaan ze het op de duur niet oppikken?
Overigens, op mijn gymnasium wist de ene plat pratende jongen niet hoe snel hij onze bekakte versie van het ABN moest oppikken. En hij werd ook nagedaan, wat ik toen overigens walgelijk vond, maar daar had hij weinig aan omdat ik erg verlegen was.
Evanlyn, nouja!
pardon? Vind jij dialect spreken op school een 'heel naar iets' wat 'moeilijk uit te roeien' is? Nu schop je wel even tegen een verkeerd been hoor!
Het is misschien nogal elitair maar sociale klasse is belangrijker dan culturele achtergrond heb ik het idee.
poldep
ik had het natuurlijk over de allochtone leerlingen bij zoon op school. Een vmbo-school. En dat zijn over het algemeen toch andere leerlingen dan die op het gym.
En met de ervaringen die wij nu hebben, zou ík er niet voor kiezen om mijn kind in een overwegend allochtone vmbo-klas te plaatsen.
Het samenwerken in de klas, de toetsen en het lesgeven door leraren gaat allemaal wat moeizamer. Ik kan vergelijken, want zoon heeft 2 jaren in een wat meer gemengdere klas gezeten.
Creabea
je spreekt jezelf tegen, zie jouw post 10. Of moeten alleen Turkse en Marokkaanse kinderen rekening houden met anderen die ze niet verstaan, en Nederlandse dialectsprekers niet?
buitensluiten
Mij gaat het dus om het buitensluiten van een midnerheid door de meerderheid. En of de buitensluiter dan zwart, wit of pimpelpaars is interessert mij niets. Dus ja, de school moet daar wat aan doen, voor zover mogelijk.
n@nny
Dat het zeer populaire Categoraal Gymnasium mijn dochter graag wilde hebben heeft, denk ik, 2 redenen. Reden 1 is dat mijn dochter een uitmuntende leerling op de basisschool was. Met een LVS waarin alleen de letter A in voorkomt en een Cito eindscore van 550. Reden 2 is dat onze dochter een licht kleurtje heeft. Maar ik heb reden 2 nooit erg gevonden. Dat ze haar graag wilden hebben vanwege haar kleurtje is niet erg omdat ze trots is op dat kleurtje. Hiernaast heb ik echt oprecht niet het gevoel dat de ouders van haar klasgenoten haar niet mogen. Integendeel, ze is altijd welkom, ook bij hen.
Evanlyn
ik spreek mezelf nergens tegen. In posting #10 suggereer ik dat je mogelijkerwijs minder aansluiting hebt (door een taal/cultuurverschil). Daarmee zeg ik niet dat anderstaligen nederlands zouden moeten spreken om anderen in hun gesprek te betrekken. Als ik met een vriendin aan het praten ben op het schoolplein heb ik er niet direct behoefte aan dat Pietje meeluistert met ons gesprek, simpelweg omdat Pietje niet bevriend is met ons. Daarmee sluit ik Pietje nog niet buiten, laat staan dat ik Pietje daarmee pest.
Tsja
dan heb ik die posting verkeerd begrepen. Valt me van je tegen, maar goed. Natuurlijk is Pietje je vriendje niet, hij krijgt daartoe namelijk nooit de kans. Je maakt geen vrienden als je gedwongen bent er maar een beetje bij te staan. En ja, dat heet wel buitensluiten.
ik snap t niet
creabea: "heb ik er niet direct behoefte aan dat Pietje meeluistert met ons gesprek" en "Daarmee sluit ik Pietje nog niet buiten, laat staan dat ik Pietje daarmee pest."
Ik zie dit toch heel anders. Jij sluit zo iemand op zo'n moment wel buiten. Als je die vriendin wil spreken, zonder dat iemand meeluistert, dan ga je maar thuis met die persoon praten maar niet in een andere taal op een openbare plek. Wil je dat niemand meeluister, spreek dan alleen met die persoon af.
In feite gebeurt dat ook met mijn kinderen, ze zijn in een openbare ruimte, zitten gewoon te praten in een taal die algemeen geldend is, komt er ineens iemand bij die dialect spreekt, gaat men over op dat dialect dat mijn kinderen wel verstaan maar niet spreken. Ze gaan dat ook niet proberen te spreken want dan worden ze keihard uitgelachen of nagedaan. Dat wordt al gedaan als ze standaard Nederlands spreken omdat ze een ander accent hebben.
Veel mensen die onderling dialect spreken hebben vaak niet eens door dat niet-dialectsprekers erbuiten vallen doordat, wat ze ook spreken, ze niet dat dialect spreken.
Meertaligheid
http://www.kennislink.nl/publicaties/meertaligheid-geen-uitzondering-maar-regel
Er speelt ook onbekendheid met meertaligheid een rol. Mensen die zelf meertalig zijn of opgegroeid in een omgeving waar meertaligheid de regel is, zoals bijvoorbeeld in Suriname, zijn over het algemeen positiever over het naast elkaar hanteren van verschillende talen en beseffen beter dat het niet bedoeld is om anderen buiten te sluiten maar een vanzelfsprekend gevolg van de meertalige situatie.
Nederland is hier ook nog wat uitzonderlijk in. En met vooroordelen. Niet alleen dat je gepest wordt door een andere taal te gebruiken.
Omdat we uit een situatie van 'er tussenin' komen, ik zelf ook, met 2 grote clanfamilies waar we als 'gemengd' gezin elders wonend toch wat buiten vielen, heb ik mijn kinderen ook geleerd dat je jezelf er bij betrekt. Je hoort er ook bij al spreek je niet vanzelf de zelfde taal, het is wel je familie. Bovendien als jij jezelf betrekt krijg je ook die ruimte. En dat gaat ook op voor andere groepen. Als ik op de koffiekamer zit met een groep Turks sprekenden en ik wil mezelf erbij betrekken, dan doe ik dat. Ik stel een belangstellende vraag en men schakelt deels over in het Nederlands om mij mee te laten doen.
Er zijn niet alleen verschillen in letterlijke taal maar ook verschillen in spraak, de manier waarop je spreekt, waar je het wel en niet over hebt, en wat een ieders rol daarin is.
In een steeds meer gemengde samenleving kun je niet wachten tot jou vanzelfsprekende plek en spraak opduikt, maar betrek je jezelf erin.
En dat is het voordeel van een gemengde school. Dan doen je kinderen daar wel ervaring mee op. Ik had mijn kinderen liever niet op een hele 'witte' school gehad. Daar ontbreken toch de ervaringen en de bevestiging daarvan die mijn kinderen als 'mix' tegenkomen. Dan ben je ook een buitenstaander.
Buitensluiten
Het is inderdaad geen bewust buitensluiten maar natuurlijk is het in de praktijk wel een vorm van buitensluiten. Ik denk inderdaad dat het niet handig is als klasgenoten hun eigen taal blijven spreken (of dat nou dialect is of een vreemde taal) want dan kan het anderstalige kind nooit aansluiting vinden bij de groep want die heeft immers geen idee waar het over gaat en kan dus ook niet even een opmerking tussendoor plaatsen. Daarom zou ik met name bedacht zijn op monoculturele scholen. Als er twee Turkse kinderen in de klas zitten die af en toe wat Turks met elkaar spreken is het heel anders dan als er 20 Turkse kinderen in die klas zitten waardoor de andere leerlingen in een uitzonderingspositie worden geduwd. Als iedereen een andere moedertaal heeft dan zal er toch meer Nederlands worden gesproken dan als het grootste deel Turks als moedertaal heeft.
De meeste scholen hebben wel de regel dat er Nederlands moet worden gesproken op school maar ja je hebt natuurlijk geen pauze politie die hun ronde maakt elke dag. Dat zou ook geen houdbare situatie zijn natuurlijk.
Overigens geldt dit alles net zo goed voor dialect sprekers. Met dialect spreken sluit je ook mensen uit.
Ik ken een allochtoon gezin (of beter een Hollands gezin, want allemaal in NL geboren, maar met kleurtje) dat vanuit de randstad is verhuisd naar een plattelandsregio met dialect.
Kind heeft een enkel vriendinnetje en moeder geen aansluiting op het schoolplein. Ze heeft het opgegeven, ze verstaat niemand en mensen zeggen dingen tegen kind als: jij bent niet in NL geboren! Als kind zegt dat het wel zo is, dan wordt dit ontkent of zeggen ze dat pa en ma niet in NL geboren zijn, terwijl pa en ma OOK in NL geboren zijn.
Ik als randstedelingen verbaas mij over deze vooroordelen/ bekrompenheid.
Overigens ook de Blanke Hollanders die naar dialect omgeving verhuizen blijven altijd die westerlingen, net zoals mijn collega een Limburger is, terwij zij al langer in het westen woont dan dat ze ooit in Limburg gewoond heeft.
Maar Poldep
Wat sta je er negatief in.
Het is toch niet aan mij om te bepalen in welke peergroep die kinderen 'behoren'.
En als je per se antwoord wil hebben.... Die horen thuis in de peergroep waar ze zich thuisvoelen. Dat heb je met peergroepen hè.
En ja dat dialect
Dat gaat vaak niet bewust, maar onderling spreek je elkaar toch het liefst in de taal waarin je elkaar kent. Als ik vroeger met mijn moeder naar de Hollands sprekende dokter ging, sprak zij ook Nederlands tegen mij. Dat vond ik altijd erg wennen. Dan voelde even onderling een woordje wisselen in het Limburgs veel natuurlijker. Maar inderdaad minder beschaafd.
De meeste Hollanders leren in no time Limburgs verstaan, als ze er wonen. We doen dat niet bewust, dat onderling Limburgs praten, en zijn ook best wel bereid om over te schakelen op het Nederlands als er iemand bij is die het Limburgs niet verstaat, maar echt gemakkelijk is dat niet.
Moet altijd lachen om mijn vader, die vertelt iets aan mij in het Limburgs en vertaalt dat daarna voor mijn man. Nog steeds, na 25 jaar.
Ik neem aan dat dat voor Turks niet anders is. Het is niet bewust buitensluiten, maar ik kan me voorstellen dat dat voor een buitenstaander wel zo voelt.
MarSy
'Ik als randstedeling verbaas mij over deze vooroordelen/ bekrompenheid.'
Ik heb mogen ervaren dat die randstedelingen net zoveel vooroordelen hebben en bekrompen zijn ten opzichte van mensen 'uit de Provincie' die met een accent praten.
Niet te geloven hoe zelfs buschauffeurs eerst hard beginnen te lachen voordat ze antwoord willen geven. En dat terwijl ze die 'boeren' best verstaan (gezien het antwoord daarna) maar eerst even willen uitlachen.
In de werkomgeving was het niet veel beter.
Gelukkig voor mij ging het niet over mij. Maar wel over collega's met een sterker accent dan ik. Beschamend gewoon.
