Vergoelijken van gedrag op school (vo)
Naar aanleiding van een aantal draadjes de laatste week ga ik mij een aantal dingen afvragen.
Hoe komt het toch dat ouders het gedrag van hun kind op school zo vergoelijken Gewoon brutaal kan blijkbaar niet bestaan. Er moet een reden voor zijn, die dan vaak weer ligt in de omgang van de leraren met de puber. Vorige week sprak mijn collega verontwaardigd dat ze een mail had van een docent. Haar zoon was erg druk in de klas en stoorde.. Ze had met haar zoon gepraat en het was echt niet zo volgens zoon. En zij kon zich dat als moeder van de kersverse brugklasser ook helemaal niet voorstellen. Hoe durfde de leraar dit te mailen!
Ouders mogen natuurlijk voor hun kind opkomen, maar een beetje een objectieve blik zou wel handig zin. Kinderen zijn op school niet net als thuis. En leraren zijn geen monsters is mijn ervaring.
Ouders bellen
Ik weet niet of het een trend is, maar ik heb de indruk dat scholen sneller ouders bellen als er iets is.
Voorbeeld: dochter met kauwgom in, voor de tweede keer. Moet strafregels schrijven van de gymleraar, gedaan, lagen niet in het postvakje van de leraar, leraar kon ze niet vinden. Leraar boos, moet ze nog een keer schrijven. Dochter verontwaardigd thuis. Even later gymleraar aan de telefoon. Een kleine oorlog dus. Situatie aan gymleraar uitgelegd (verhaal van dochter) situatie aan dochter uitgelegd (verhaal van gymleraar, terwijl ze nog aan het mopperen is schrijft dochter de regels opnieuw en legt ze in het postvakje. Verhaal klaar.
Van mijn tweede zoon hoor ik jaren later verhalen over school, waarbij hij zich zodanig misdragen heeft, dat hij de kooklessen niet meer in mocht. Nooit over gebeld, nooit iets van gehoord (hij hield zijn mond wel).
Wellicht is het in het kader van de ook door ouders zeer gewenste 'ouders en school werken samen' dat leerkrachten ouders eerder bellen. En krijgen ouders dus ook eerder de brutale monden, de rondvliegende etuis en ander ongewenst gedrag te horen.
Tsjor
Rekenfout tsjor
"In het voortgezet onderwijs ziet één leerkracht met 5 lesuren 150 kinderen per dag; als het een tweeuursvak is zijn dat 390 kinderen per week en die kinderen ziet hij dan 80 keer 50 minuten per jaar, dus in totaal 400 minuten, per jaar. En dat voor 390 kinderen"
80 x 50 is hier 4000. En een klas met 30 kinderen die hij 4000 minuten per jaar ziet is dus iets van 133 minuten per kind (uit het hoofd) (toch?)
Maar ik snap je punt.
Je hebt gelijk
Tijgeroog, je hebt gelijk. Maar ik hoop dat mijn punt duidelijk is over het verschil tussen VO en BO. Op het VO krijgen leraren volledige pakketten hoor met alle onderzoeken en gegevens over de kinderen en de labeltjes en bijzonderheden die er zijn. De vraag is alleen: wat kun je ermee in die setting, waarbij je dus een klas van 30 kinderen een tot maximaal 4 keer per week 50 minuten ziet.
Tsjor
Tsjor achter gedrag
Ik bedoel helemaal niet dat de docenten moeten gaan kijken wat er achter het gedrag zit. Dat moeten de ouders juist doen, naar mijn mening.
Zij moeten dus niet als een braaf schaapje gelijk met de school gaan meeblaten, over hun puber, maar juist gaan kijken wat er aan de hand is. En daar hoeft echt niet iedere leerkracht bij betrokken te worden. De mentor lijkt mij daar de aangewezen persoon voor.
En als die er niet uitkomt is er nog een zorgcoordinator.
Pakketten
Een school die aan haar werknemers pakketten meegeeft over de stoornis van de kinderen in de klas, is wel heel erg dom bezig. Ik zou dat ook niet accepteren als ouder.
Voor onze zoon met adhd, volstaat een A4-tje, met vijf tips/aanmerkingen. Dat is echt voldoende.
Niet iedereen
Andere ouders willen graag dat school helemaal op de hoogte is van alles wat er speelt rondom het kind.
Tsjor
Tsjor
Op de school van mijn zoon zijn de lessen 75 minuten.
Verder vraag ik me af waarom de gymleraar het dan wel kan. Het gaat ook niet om iets extra's doen trouwens, maar om er gewoon rekening mee te houden. En nog steeds denk ik niet dat het aan mijn kind ligt als maar 1 van de 8 leraren problemen met hem heeft.
Siobo
Mijn excuses, ik heb je inderdaad ten onrechte dingen in de schoenen geschoven die door anderen gezegd waren. Verder eens met jou en ook erg met tsjor. Ik werk op een school waar elk kind ergens extra begeleiding bij nodig heeft (vaak meerdere dingen tegelijk). We hebben vrij kleine klassen, tussen de 14 en 16 leerlingen. Meer RT en meer trainingen dan op de gemiddelde school. En toch heb ik er als mentor al een dagtaak aan om mijn zestien lieverds te begeleiden. Aan de andere 105 leerlingen die ik ook nog lesgeef kom ik op die manier gewoon niet toe. En mijn mentorleerlingen zie ik zeven uur per week. Is niet heel erg veel, zeker omdat er ook nog gewoon naar een eindexamen toegewerkt moet worden.
Neemt niet weg dat ik blijf vinden dat sommige docenten hun keuzemenu wat zouden kunnen uitbreiden als het gaat om reacties op ongewenst gedrag. Het is echt een wisselwerking, hoor. En ja, het komt voor dat het kind 'zo ver heen' is dat geen enkele benadering effect heeft. Dan wordt het tijd voor een ronde tafel met ouders, zorgcoordinator etc. Dat gebeurt ook bij mij op school helemaal niet zo vaak als men misschien denkt. Ik heb wel heel veel contact met de ouders van mijn mentorleerlingen, maar dat is gewoon elkaar op de hoogte houden. Juist dat contact zorgt er vaak voor dat je dingen klein kunt houden.
En ja, er zijn ouders die geen kritiek op hun schatje kunnen verdragen. Ben ik er zelf ook een van. Toen de kleuterjuf mij vorig jaar toebitste dat mijn dochter 'beslist geen hoogvlieger' was, kon ik haar kop er ook wel afrukken. Ik heb gemerkt dat die hakken-in-het-zand-houding van ouders best vaak kan worden voorkomen door je woorden zorgvuldig te kiezen en door werkelijk ruimte te laten voor de opvattingen en ervaringen van de ouders. Mocht dat nog niet baten, tja. Dan is er inderdaad het zmok.
Specifiek
Gymleraar zijn en motoriek, dat valt binnen één kennisvak. Gebrek aan concentratie, schreeuwen in de klas, desinteresse, druk gedrag, dat is allemaal veel algemener.
75 minuten, maakt dat veel uit? Verwacht je dan meer aandacht van de leraar voor jouw specifieke kind? Het totale aantal lesuren zal niet meer zijn.
Tussen al die leraren zitten ook wel exemplaren die moeilijker met een klas kunnen omgaan. Maar ik probeer mijn dochter toch te leren om ook met die moeilijke leraar om te gaan en in elk geval geen bijdrage te leveren aan het verstoren van de les. En bespreek het probleem met de mentor, als het echt terugkerend is en er aanwijzingen zijn dat daardoor bepaalde vakken niet goed gaan. Als ik niet de enige ben zal de mentor dat wel vaker horen en kan hij/zij het intern bespreken.
Tsjor
Het kost nauwelijks extra tijd
Dat ben ik niet met je eens Tsjor, dat is maar een kwestie van formuleren. Je kunt ook zeggen: Houterigheid, geen diepte zien, hyperlaxie en dipraxie zijn heel algemene zaken die de motoriek beinvloeden, en dus dingen waar een gymvakleerkracht iets van af hoort te weten. Dyslexie, concentratiestoornis, ASS en faalangst zijn zaken die direct het leren beïnvloeden, en dus dingen waar leervakleerkrachten iets van af horen te weten.
De 75 minuten maken wel uit ja. De leraren hebben dus minder verschillende klassen per week en zien veel langer dezelfde kinderen in een week. Bovendien wordt in de 75 minuten maar ongeveer de helft tot ¾ van de tijd klassikaal lesgegeven, de rest van het lesuur is zelf werken met rondlopende leraar die ondersteunt waar nodig. Dus uitgelezen tijd om sommige leerlingen een paar minuutjes extra te geven.
Verder heeft mijn zoon en een twintigtal andere leerlingen (op school van 2000 leerlingen, dus nog steeds slechts 10% en zeker niet “alle leerlingen tegenwoordig” een rugzak. Daarin zit voor het VO een fors bedrag aan formatie-uren. Als je van alle 20 bij elkaar optelt kun je zo iemand aanstellen die de betreffende leerlingen een dag per week extra aandacht geeft. Maar dat doet geen school, ze steken echter wel het geld in hun zak. Ze maken hooguit dat ene Aviertje met wat info over een leerling van voor hun leerkrachten, aan het begin van het jaar (want dat is het, echt geen dossiers om door te worstelen: maar drie tips zijn blijkbaar al te veel gevraagd).
Ik probeer mijn kind ook bij te brengen hoe om te gaan met die ene leraar. Maar soms is dat echt onmogelijk. Het gaat dan toch vooral om de perceptie van die leraar op het kind. Om bij de gym-analogie te blijven: stel dat een gymleerkracht eist dat een kind dat geen diepte kan zien toch een bal in een basket moet kunnen gooien. Wat moet ik dat kind dan leren over omgaan met deze leraar? Dat is dus ongeveer hetzelfde als van een kind met een ASS verwachten dat het met drie anderen aan een opdracht samenwerkt. Het kost in beide gevallen eigenlijk nauwelijks extra tijd en aandacht om er simpel even rekening mee te houden: laat het kind een handstand maken of dezelfde opdracht alleen maken. Is een van de drie tips op het aviertje.
Typfoutje
Niet 10% van alle leerlingen maar 1% van alle leerlingen op die school heeft iets (erkends) speciaals.
Zoveel is dat dus niet, en zoveel tijd kan het dus ook niet kosten,
Alleen de erkenden?
Hebben die alleen recht op speciale aandacht? Het probleem is juist dat bepaalde leerlingen bepaald gedrag vertonen, waarvan je dan als leerkracht moet zien te achterhalen wat er achter zit. De erkenden hebben vaak al een diagnose, dus dat is wat eenvoudiger.
Mijn punt ging over het verschil tussen VO en BO. Om in jouw rekensom verder te gaan: een basisschoolleerkracht ziet 30 kinderen 5 dagen per week gedurende 5,5 uur per dag. Een leerkracht op het VO ziet met 75 minuten zo'n 600 leerlingen gedurende 75 minuten per week voor een éénuursvak of 150 leerlingen gedurende 300 minuten per week voor een vieruursvak.
In jouw opvatting heeft een vieruursvakdocent net de tijd om de gewenste 'paar minuutjes' aan een individuele leerling te besteden (150 maal 2 minuutjes is net 300 minuten).
Je blijft doorgaan over je gymleraar. Ik vind het prima om deze discussie te beëindigen met de conclusie dat de gymleraar van de zoon van Stenna een ongelooflijke hork, slechte docent, of nog sterkere termen is.
Tsjor
Stenna
Mijn zoon heeft wel wat erkends, wat het voor hem lastiger maakt op school, maar geen rugzakje. Gaat hij ook niet krijgen. En komt dus ook niet voor in jouw statistieken.
Typefoutje
Stenna, overigens zat je met je typefoutje dichter bij de waarheid dan met je correctie. Voor zover er al harde gegevens te vinden zijn zijn die hoger dan 1%.
Daarin gaat het over getallen van 10-15%, 10% voor BO, 17% voor VO, schatting van leerkrachten is dat 25% speciale aandacht nodig heeft etc. De cijfers worden ook wel gerelativeerd.
Tsjor
Conclusie tsjor
Als dat je conclusie is, heb je het wel heel erg slecht gelezen. En (daardoor?) niet begrepen wat mijn punt is.
