Vergoelijken van gedrag op school (vo)

Hahaha

'Dat zou mijn kind toch nooit doen...' Die zin hoor je mij niet meer zeggen. Maar bij andere ouders hoor ik die nog wel eens ja.
Volgens mij heeft het met loslaten te maken. Het kind is een ander, als het niet bij je is. Dus doet hij ook weleens dingen die je niet zou herkennen. Waar je mond open van zou vallen. En daar staat niets over in de boekjes van het consultatiebureau.

Ik heb geleerd om eerst te vragen: 'Wat is er aan de hand?' En het blijkt dat mijn kinderen mij zowel in positieve als negatieve zin, erg kunnen verbazen.

Met 2 zorgenkinderen

zal ik ook zeker de laatste zijn om te zeggen, dat doet mijn kind niet.... Wel heb ik ervaren dat de interactie tussen een leerkracht en mijn kinderen andere gedragingen laat zien dan je bij een "normaal" kind zou verwachten...
dochter heb ik inmiddels geleerd vooral veel te ja juffen, nee juffen, goed juf, inderdaad juf. En wat je vervolgens in gedachten denkt (zak in de ..... ) dat is aan jezelf....Maar juffen zien graag brave borsten....
Gelukkig kan ik HAAR dat wel leren, heeft de oudste het nu ook door (14) alleen zorgenkind van 9 nog....

Dat gaat over scores en niet over gedrag.

Volgens mij moet je bij gedrag wel kijken of er een stoornis is. Maar ook "normale" kinderen kunnen er baat bij hebben als ze niet constant de grond in gestampt worden, is mijn ervaring. Er zijn altijd twee kanten aan een verhaal. Mijn dochter zat vorig jaar bij een meester die de klas niet aankon en daarom steeds strenger ging straffen en schorsen. Op het laatst had hij zelfs mijn ultra-brave dochter zover dat ze een brutale mond gaf. Misschien geen handige zet, maar het kind was inmiddels wanhopig. Dus je moet niet je kind op zijn/haar blauwe ogen geloven, maar ook niet de juf/meester. Ergens loopt iets mis in de interactie en het loont om uit te vinden waar.

Evanlyn

En wat JIJ noemt gaat alleen op als er maar bij 1 vak problemen zijn, niet als het over de hele linie fout gaat.

dat is waar. Ik had ook meer de lagere school in gedachten. Met de middelbare heb ik nog weinig ervaring, behalve dan bij mezelf in de softe jaren zeventig...dat zal nu wel heel anders gaan.

Aha

Er staat toch echt vo in het onderwerp )

Had ik ook ff gemist

maar ook daar spreek ik uit ervaring....

Mama ,is toch niet alleen op school

Ik denk dat het komt doordat we tegenwoordig alles goed willen doen.Eigen huisje,perfecte baan,juiste merk auto en lieve geweldige perfecte kinderen.Dus alles wat er gebeurt ligt niet aan de kinderen ,maar aan een ander.
De kinderen nemen dit over.Een onvoldoende gehaald(ja maar die leraar kan niet uitleggen,dus ik kan er niks aan doen)Uit de klas gestuurd(Ja maar die leraar deed arrogant en dan zeg ik iets terug en moet ik de klas uit)

Word er wel eens gek van

Ik ben docent (havo en vwo4) en ik word er wel eens gek van. Ouders weten vaak niet hoe groepsdynamiek een kind kan beïnvloeden, en dan kan dat kind heel ander gedrag laten zien dan jij kent.
En ik wil geen brave borsten of jazeggers in de klas, maar wel pubers die zich -binnen alle beperkingen en uitdagingen van de puberteit- af en toe verantwoordelijk opstellen voor hun eigen leerproces. Of hun nieuwsgierigheid weer eens boven tafel halen en zich laten prikkelen door leuk onderwijs
Meestal valt t wel mee hoor, en t is een geweldig leuk vak -doe t al 22 jaar.

Hier op vo

Bij de eerste ouderavond op het VO kregen wij (alle ouders) te horen dat school graag samen wil werken met de ouders en als school straf geeft dat de ouders dan niet tegen de kinderen zeggen dat ze niet hoeven te gaan of hoeven te maken. Als de ouders er problemen mee hebben neem dan contact op met de leraar en bespreek het maar val de leraar nooit af. Blijkbaar hadden ze hier ook veel ervaring mee.

Verbaasd

Eigenlijk ben ik verbaasd over zoveel bijval. In allerlei andere draadjes lees ik juist steeds commentaar op de school en verzachtende omstandigheden voor het vervelende gedrag van de pubers. Waar zijn die ouders nu gebleven?

Nou, ik toch?

Al had ik het dan over een bijna-puber...ik vond het prima dat ze eindelijke eens haar mondje opentrok tegen die vent. En de klas applaudisseerde, iedereen was stomverbaasd. Die man was toch een hopeloos geval die nooit voor de klas had moeten staan en dochter kon wel wat assertiviteitstraining gebruiken.

Sorry evanlyn

Je hebt gelijk. Maar je had het toch over een wat andere groep dan ik bedoelde. Ik bedoel idd het VO, waar er pubers zijn die zich bij meerdere docenten anders gedragen dan ouders ooit voor mogelijk houden.

Het is in mijn ogen wat stoerder om, als je toch naar wilt doen, je tegen iemand te richten die wat steviger in zijn schoenen staat... Maar goed, een leraar die, om wat voor reden dan ook, geen orde kan houden, verdient natuurlijk niet beter dan met een nog kloteriger gevoel naar huis te gaan. Hoe eerder hij opgehoepeld is hoe beter!

Zelf ken ik twee leraren in deze positie, en hoewel ik snap dat een andere baan misschien beter zou zijn en het omgaan met ordeproblematiek tot het takenpakket behoort, vind ik het totaal bizar dat ouders onbeschoft gedrag jegens een medemens goedkeuren en zelfs lijken aan te moedigen.

Misverstand siobo!

Ik bedoelde met " je hebt gelijk" NIET dat ik de reactie van Evanlyn op het gedrag van haar dochter goedkeurde!!
Ik bedoelde ermee dat ze gelijk had dat er wel mensen waren die gereageerd hadden die hetmgedrag van hun kind goedkeurden.. Want dat is wat Evanlyn deed,
Ik ben het met de strekking van haar bericht helemaal oneens. Als die leraar zo hopeloos was, is het aan de ouders daar tegen ten strijde te trekken op een fatsoenlijke manier en dit niet over te laten aan basisschoolkinderen die hem wegpesten

Held op sokken

Ja ja Mama, lekker makkelijk zo. Met alle winden meehuilen een potje anoniem en zonder man en paard te noemen.
Bah!
Overigens Zilli, je hebt helemaal gelijk dat ouders niets weten van het groepsgedrag van hun kinderen. Ze maken ze niet mee in een groep van 30. Dat betekent natuurlijk ook dat dat gedrag niet aan de opvoeding ligt, maar aan de omgevingsfactoren in de school: de setting, de klas, de leerkracht, het lokaal, etc.
Groet,
Miriam Lavell

Miriam

Ik kan wel een stukje meegaan maar als je dan vervolgens ook alles bij school legt en vindt dat school het maar moet oplossen want het ligt aan school ben je toch verkeerd bezig als ouder. Je kunt nog wel 1 front vormen met school als het probleem bij school ligt.

Alles is waar

Jij hebt ook gelijk P.
Maar ik word altijd een beetje iebel van het gemopper door ouders over ouders. 85% van de ouders vindt dat 85% van de ouders het helemaal fout doet. 90% van de ouders vindt dat scholen strenger moeten zijn, voor de kinderen van een ander.
Ja, er is iets met die splinter en die balk. Ja het is goed om daar af en toe iets over te zeggen. Maar blijf vooral relativeren. Wat je vandaag over andere ouders zegt wordt morgen met hetzelfde gemak over jou beweerd.
Alles is een beetje waar.
Groet,
Miriam Lavell

Zwart - wit

Met mijn ervaringen met een zeer opstandige zoon, weet ik dat het van het grootste belang is om niet te polariseren.

Het is niet zwart-wit. Er is geen 'schuldige'. Mijn opa zei vroeger altijd: "Waar twee kijven, hebben twee schuld." (En hij gaf vervolgens de betreffende kijvende kinderen allebei een draai om de oren.... dat wil ik dan weer niet aanraden.)

Als er een conflict is tussen een puber en de school, zie het dan als een vervelende situatie waar iedereen onder lijdt en waar een oplossing voor gevonden moet worden. Wat heb je er aan, om de schuld bij het kind te leggen, de leraar, of de opvoeding? Dat lost toch niets op? Ik denk dat je er meer aan hebt, om iedereen aan te horen, en samen te gaan zoeken naar een oplossing waar iedereen mee kan leven.

En natuurlijk is het zo, dat kinderen zich verschrikkelijk kunnen misdragen. En dat ouders dat niet willen zien. Wat Lizelot zegt, vind ik erg herkenbaar. Kinderen staat in het leven van veel ouders op de allereerste en belangrijkste plek. ('Ik ben gelukkig als mijn kinderen gelukkig zijn.' 'Het maakt mij niet uit wat ze doen, als ze maar gelukkig worden.') Hoe vaak hoor je die zinnen niet? Het is heel er moeilijk om de fouten van die belangrijkste persoon in je leven, onder ogen te zien. Het is handig als scholen daar rekening mee houden.

Andersom is het ok zo dat er leraren zijn die zich verschrikkelijk misdragen, en dat hun werkgever, de school dit niet wil zien. Er staan gewoon soms incompetente mensen voor de klas. Dat is toch logisch? Lesgeven is hartstikke moeilijk, dat kan niet iedereen zo maar goed. En er zijn ook scholen, waar bepaalde kinderen echt niet tot hun recht kunnen komen. Dan is er een mismatch. Ook niet raar, kan gebeuren. Het ene kind gedijt het beste bij structuur, de andere juist bij vrijheid en geflodder.

Scholen zijn net zo min heilige boontjes, als de kinderen die in hun klassen zitten. Laten we alsjeblieft geen 'fronten' vormen, dat is oorlogstaal.

Het lijkt mij wijzer om gezamenlijk op zoek te gaan naar oplossingen. Dat is mogelijk namelijk. Kinderen gaan zich er vaak veel beter van gedragen, als er echt naar hen geluisterd wordt en als ze hun zorgen op tafel mogen leggen. Het valt ook niet mee, om al die jaren braaf, dag-in-dag-uit, al die dingen te leren, waarvan je echt niet het idee hebt, dat je er iets aan gaat hebben in je leven. Het valt niet mee om in zo'n klas te zitten, met al die kinderen om je heen, die je niet hebt uitgekozen. En ondertussen moet je ook nog op zoek naar je eigen identiteit en 'wat je wilt' met je leven. Pfff, ik weet nog goed hoe moeilijk ik het vond.

En scholen gaan zich er echt beter van gedragen, als je luistert naar hun zorgen en problemen. Het moet echt van twee kanten komen.

Mama

Mijn reactie was niet tegen jou gericht hoor!

M lavell

Nou ja zeg, zijn we hier niet allemaal anoniem, op jou na dan? Ik hoef helemaal geen namen te noemen. Het gaat om een tendens. En wil je graag de naam van mijn collega die ik als voorbeeld noem? \
Het gaat er ook helemaal niet om om anderen aan de schandpaal te nagelen. Wel om het het signaleren van een trend. En hierin ben ik blijkbaar niet de enige gezien de reacties.
Ik verwacht geen brave Hendriken en Hendrika's. Maar wel enigszins meewerkende pubers in de klas. En ouders die toch in elk geval de moeite doen om zich te verplaatsen in een leraar voor een klas pubers met zijn eigen dynamiek.
Leraren zijn niet heilig. Leerlingen evenmin. En ouders ook al niet.

Zoon was mijn leerling

Nou en daar werd ik niet blij van. Hij ook niet, maar we hebben het gered. Moet wel zeggen dat hij een stoornis heeft. Bij ons op school was het de gewoonte om ouders te bellen als het niet goed liep. Was nog wel groep 8, bijna puber.
Op een dag was ik het zo zat dat ik hem de keus liet: of ander gedrag of ik zou zijn moeder bellen.
Hij herinnerde mij aan de afspraak die we hadden, thuis werd niets van school herhaald. Maar we hadden ook de afspraak dat hij zijn best zou doen.
Nu jaren later komt hij regelmatig thuis met gemopper op leerkrachten. En soms snap ik zijn standpunt, maar even zo vaak ook niet. En heel soms neem ik contact op met school, als het mij dat waard is. En dat is weer afhankelijk van eerdere ervaringen met de betreffende leraar.
Ondertussen heeft hij een geweldige mentor!

Karmijn

Met een front bedoel ik geen oorlog maar dat je wel naast elkaar gaat staan en zoekt naar oplossingen en niet naar elkaar wijst (beide kanten op dus). Ouders zullen er thuis aan moeten trekken en leerkrachten op school maar ik blijf vinden dat het kind het ergens al verpest heeft dus zelf nu de eerste stap moet zetten om te laten zien dat het wel wil. Die stap kan prima gezet worden met de ouders maar als ouders naar school wijzen zou ik als school niet zomaar verder willen met zo'n kind.

Aanvulling

En wil hij later voor de klas

Miriam

Klopt, het heeft misschien wel niets met opvoeding te maken. Er spelen heel andere krachten en ouders hebben daar vaak geen zicht op (wij docenten vaak ook niet).
Toch hebben wij de schone taak en verplichting om hen iets bij te brengen. Daarvoor moet zowel leerling als leraar aan bepaalde voorwaardenscheppende eisen voldoen.
Je misdragen past daar niet in. Mag je dus voor op je donder krijgen; op school, niet thuis -dat is tenminste mijn visie.
Maar t is wel heel fijn als ouders meewerken om bovenstaand serieus te nemen en uit te dragen.

Siobo

Dus jij keurt uiterst onbeschoft gedrag wel goed als dat van een leerkracht komt?

Ja, natuurlijk is het ideaal als school en ouders samenwerken. Maar er zijn ook scholen die sadistische leerkrachten eindeloos de hand boven het hoofd houden en dan ben ik ook niet zo samenwerkerig meer. Je vindt met je kind een manier om dit uit te zitten, dat is alles.

Die man werkt daar nog steeds en staat nu tegen groep 4 te schreeuwen. Arme kinderen.

Precies

ik kan je staaltjes vertellen hoor, over leerkrachten. En scholen die vierkant achter hen staan....

Hè?

Waar heb ik gezegd dat ik onbeschoft gedrag van wie dan ook goedkeur?

Mama

Een goede docent denkt met de puber mee. Vergoeilijkt het gedrag een beetje, zo je wilt . Natuurlijk staat er een sanctie op dingen als schelden, maar puber zijn valt niet altijd mee. Vandaag had ik een meisje dat mordicus weigerde een proef-eindexamen te maken, want saai, stom en belachelijk. De hele klas was stil aan het werk, meisje mopperde halfluid en deed niets. Ik heb toen een cartoon van Calvin & Hobbes voor haar uitgeprint: Calvin verveelt zich twee plaatjes lang stierlijk, brult dan "BOOORRRING!!!" door de klas en moet naar de principal, waarop hij moppert: "Yeah, yeah, go ahead, kill the messenger." Op de print schreef ik: Zoiets, Melissa? en schoof het onder haar neus. Ze moest lachen. En deed nog een paar minuten demonstratief niets. En ineens zat ze ook te lezen.
Nou ja, misschien stom voorbeeld, maar ik bekijk het van de andere kant. Een beetje meedenken mag best, ja, zowel van de kant van ouders als van die van docenten. Het zijn nog maar kinderen, hoor. Ze eindeloos zwartmaken lost weinig op.