Schoolarts op het voortgezet onderwijs, hoe zit dat?
Hoe zat dat ook alweer?
Is het nog standaard zo dat in de tweede klas van het vo de schoolarts langskomt?
Ik moest iets opzoeken op de website van school en daar staat dat een bezoek aan de schoolarts verplicht is (dat kan volgens mij niet, maar goed) verder geen info over welk jaar. Ik weet dat er een aantal jaar geleden ophef is geweest over een vragenlijst voor deze pubers en mij staat bij dat dat in het 2e jaar was...
Dan, dat hangt van de werkplek af. Jouw opmerking valt een beetje in dezelfde categorie als die van John de Mol over de vrouwen die in zijn organisatie werden lastiggevallen.
Als je reden hebt om te vrezen dat je kop eraf gaat als je je mond opendoet, dan doe je minder snel je mond open.
Temet schreef op 13-02-2022 om 10:48:
Dan, dat hangt van de werkplek af. Jouw opmerking valt een beetje in dezelfde categorie als die van John de Mol over de vrouwen die in zijn organisatie werden lastiggevallen.
Als je reden hebt om te vrezen dat je kop eraf gaat als je je mond opendoet, dan doe je minder snel je mond open.
Ja, dat is ook zo. Als ik zelf ergens mee zit, dan kaart ik dat echt wel op een fatsoenlijke manier aan. Vaak wordt er niks mee gedaan maar de leidinggevende weet dan wel wat er speelt. Maar als iemand inderdaad bang bent dat hij/zij moet vertrekken zodra er negatieve uitlatingen komen, dan kan ik me wel voorstellen dat die zich op de vlakte houdt.
Anomarie: "We roepen oh en ah nav een documentaire over een meisje wat gepest is met alle gevolgen van dien. De jeugdarts heeft een signaleringsfunctie. Als er met deze interventie maar 1 kind de juiste hulp krijgt, is dat toch winst."
Ik heb mijn dochter in groep 7 van school laten wisselen omdat zij (met nog wat andere kinderen) enorm werd gepest. En dan bedoel ik niet een beetje plagen, maar stelselmatig van de trap duwen, spullen en kleding stuk maken, buitensluiten, uitschelden enz. Heel onveilige situatie dus. Haar nieuwe school was al aan de beurt geweest voor het GGD onderzoek toen dochter daar kwam, haar oude school kwam aan de beurt toen dochter er al weg was. Wij kregen een losse oproep en zijn braaf naar de GGD gegaan. Dochter heeft daar zelf haar verhaal gedaan en de GGD mevrouw schreef alles keurig op. Vervolgens vroeg ze dochter wat die zelf had gedaan om het pesten te stoppen. Vond ik al een beetje een suggestieve vraag, maar okee. Dochter vertelde uitgebreid over de trainingen die ze had gevolgd en ook dat werd opgeschreven. Ik vroeg de GGD mevrouw wat ze met die info ging doen. Ze vertelde openhartig dat er kinderen waren die nog in die oude klas zaten die huilend hun verhaal hadden gedaan over het gepest in de klas. Maar die cijfers waren alleen voor de statistieken, zij zou niet bijvoorbeeld eens een gesprek gaan voeren op die oude school. Ik heb netjes gezegd wat ik daarvan vond en aangegeven dat mijn kind geen cijfer voor een statistiek was. Of ze doen er daadwerkelijk iets mee, of ik zeg mijn vertrouwen in de GGD op en bespreek de problemen van dochter voortaan wel met de huisarts (met dochter erbij uiteraard).
Ik heb dus geen enkel vertrouwen meer in de signaleringsfunctie van de GGD op dat gebied. Meten, wegen en vaccineren vind ik prima, voor het overige weten wij de weg naar de huisarts te vinden.
Van mezelf kan ik me nog herinneren dat de schoolarts ineens de voorkant van mijn onderbroek naar voren trok en erin keek. Dat bleek te zijn om te kijken of je geen liesbreuk had, maar ik vond het bijzonder onaangenaam dat hij het niet even aankondigde.
dan schreef op 13-02-2022 om 08:57:
[..]
Bij ons zijn het vooral vragen waarbij je in elk rijtje een antwoord kunt aanvinken maar ook ruimte voor opmerkingen. Als je dáár wat invult, valt het vrij makkelijk te herleiden naar de persoon. Mij boeit dat niet want tijdens mijn jaargesprek geef ik dezelfde punten aan. Als je niet tevreden bent en je geeft neutrale antwoorden, dan ook niet zitten piepen als er helemaal niks verandert.
Voor alle duidelijkheid, ik ben geen schoonmaker, ik heb een heel andere functie. Ik ben zeker niet bang om zomaar ontslagen te worden naar aanleiding van een opmerking in zo'n onderzoek, maar bij ons kijken ze naar de algemeenheden en is niet het doel om aangedragen verbeterpunten op te pakken. Om allerlei andere redenen weet ik dat het bij mijn groep niet werkt om verbeterpunten aan te dragen, er wordt niks mee gedaan. Dus ik ga er gewoon heen, doe mijn werk en krijg betaald.
Op het moment dat mijn kind niet happy is op school of er problemen zijn als pesten, slecht onderwijs, onenigheid met de leerkracht, dan is de GGD niet de eerste instantie waar ik aan denk om dat te gaan melden. Bovendien zit er tussen die onderzoeken steeds een paar jaar dus je gaat daar ook niet op wachten.
Je leest nu wel regelmatig in het nieuws over de sociale/psychische gevolgen van corona voor kinderen/jongeren/studenten. Die gegevens komen natuurlijk ook ergens vandaan.
Ik heb op zich geen moeite met vragenlijsten, zo lang ze er maar eerlijk over zijn met wie het gedeeld wordt en wat ze er mee doen. En blijkbaar gebeurt dat dus lang niet altijd.
Dymo schreef op 13-02-2022 om 13:44:
Van mezelf kan ik me nog herinneren dat de schoolarts ineens de voorkant van mijn onderbroek naar voren trok en erin keek. Dat bleek te zijn om te kijken of je geen liesbreuk had, maar ik vond het bijzonder onaangenaam dat hij het niet even aankondigde.
Ja, dit kan me ook zo goed herinneren! Volgens mij was ik ervan overtuigd dat het was om te checken of er al haartjes begonnen te groeien. Ik was een jaar of 10 en de borstgroei was net begonnen. Het gaf mij ook de rillingen. Volgens mij was het wel een vrouwelijke arts, maar inderdaad: geen aankondiging. Ik ben het gewoon nooit vergeten.
Fijn om dit nu ook eens van een andere vrouw te lezen!
Egel. schreef op 13-02-2022 om 22:57:
[..]
Ja, dit kan me ook zo goed herinneren! Volgens mij was ik ervan overtuigd dat het was om te checken of er al haartjes begonnen te groeien. Ik was een jaar of 10 en de borstgroei was net begonnen. Het gaf mij ook de rillingen. Volgens mij was het wel een vrouwelijke arts, maar inderdaad: geen aankondiging. Ik ben het gewoon nooit vergeten.
Fijn om dit nu ook eens van een andere vrouw te lezen!
Dat was bij mij ook zo gegaan. Ik vond het ook erg naar. Ben nog lang die schoolarts tegen gekomen zo af en toe en altijd kreeg ik er weer een naar gevoel bij. Zonder aankondiging ineens mijn onderbroek naar beneden. Ik voelde me al zo onzeker. Destijds werd er niks uitgelegd maar zomaar gedaan en notities gemaakt. Heel erg naar.
Ah bah, je gaat toch niet in iemands onderbroek kijken? Dat vind ik echt ver over de schreef. Als ik dat thuis had verteld had ik daar zeker weten nooit meer heen gemogen van mijn ouders.
Er werd destijds bij mij gewoon gevraagd of je al haar had in je schaamstreek, onder je oksels en of je al menstrueerde.
Nou, MamaE, als het klopt wat Dymo schrijf (dat het is om te checken of een kind een onopgemerkte liesbreuk heeft) is het wel nuttig.
Maar leg dat even uit. Even kort een mededeling dat het nodig is om er kort in te kijken, omdat er soms aan één of beide kanten een bobbeltje zit dat niet hoort.
En daarna pas kort daarnaar kijken en dan ook zeggen: prima, geen liesbreuk gezien.
Dat mag best wat mij betreft. Maar zo'n overval was naar.
Egel. schreef op 14-02-2022 om 12:53:
Nou, MamaE, als het klopt wat Dymo schrijf (dat het is om te checken of een kind een onopgemerkte liesbreuk heeft) is het wel nuttig.
Maar leg dat even uit. Even kort een mededeling dat het nodig is om er kort in te kijken, omdat er soms aan één of beide kanten een bobbeltje zit dat niet hoort.
En daarna pas kort daarnaar kijken en dan ook zeggen: prima, geen liesbreuk gezien.
Dat mag best wat mij betreft. Maar zo'n overval was naar.
Dat vragen en uitleggen is precies waar de hele situatie mee valt of staat.
Gewoon iemand onderbroek naar voren of naar onderen trekken is echt niet oké. En dat was het in de jaren tachtig of negentig ook niet.
MamaE schreef op 14-02-2022 om 16:40:
[..]
Dat vragen en uitleggen is precies waar de hele situatie mee valt of staat.
Gewoon iemand onderbroek naar voren of naar onderen trekken is echt niet oké. En dat was het in de jaren tachtig of negentig ook niet.
In de jaren tachtig en negentig niet, maar hier zijn ook vrouwen uit de jaren zestig bij wie dit ook gebeurde. Ik bijvoorbeeld. Voelen of je al borstontwikkeling had en daarna, hoeps de onderbroek naar beneden, daarna omdraaien om te zien of je een rechte rug had en de eventuele kuiltjes onderin je rug (niet iedereen heeft ze even duidelijk) recht stonden.
Die kuiltjes waren toch een aanwijzing dat je te zwaar was?
Ben van de jaren 60, er werd wel gevraagd de slip even omlaag te doen, niet waarom.
Vooral voor jongens best confronterend, want bij hen moest ook even gevoeld worden of de ballen wel okee waren.
Flanagan schreef op 14-02-2022 om 17:12:
Die kuiltjes waren toch een aanwijzing dat je te zwaar was?
Ben van de jaren 60, er werd wel gevraagd de slip even omlaag te doen, niet waarom.
Vooral voor jongens best confronterend, want bij hen moest ook even gevoeld worden of de ballen wel okee waren.
Geen idee of je met die kuiltjes te zwaar bent. Ik was zeker niet te zwaar, ik turnde toen 12 uur per week. Ik kan het me nog goed herinneren, want ik wist niks van kuiltjes in je rug en de schoolarts zei dat. Ik geloof dat ik me toen gaten voorstelde 😀
Dymo schreef op 10-02-2022 om 15:29:
Hier ook in de tweede. Omdat we in groep 7 een buitengewoon negatieve ervaring met de GGD hadden gehad, heb ik geen toestemming gegeven. Toch probeerde die tuthola van de GGD mijn dochter uit de klas te halen. Ik had een brief in haar agenda gestopt waarin mijn weigering stond en tegen dochter gezegd dat ze die zonder verder commentaar moest overhandigen. Tuthola probeerde dochter alsnog over te halen om mee te gaan. Dochter heeft gezegd dat tuthola haar moeder maar even moest bellen. Toen was het gelukkig klaar.
Later heb ik aan een vriendin die bij de GGD werkt schriftelijk toestemming gegeven om dochters dossier te bekijken. Er verscheen een rood scherm met 'zorgmijder'. Toen was ik er helemaal klaar mee. Gelukkig is dochter inmiddels meerderjarig.
Iemand van de GGD doet zijn werk. Je hebt wel allemaal oordelen maar bent niet specifiek. En je schrijft nogal neerbuigend en je lijkt zelf ook aardig autoritair en niet bepaald conflictmijdend.
Die kuiltjes heb ik ook. En ik was vrij tenger. Maar volgens mij niet alle slanke meisjes hebben het.
