Over angst heen helpen

Gerust stellen

Ik zou je zoon in elk geval gerust stellen dat dit vaker voorkomt. Kinderen gedragen zich niet goed naar elkaar en de juf lukt het niet om daar verbetering in te krijgen.
En dat veel mensen het moeilijk vinden om het op te lossen. Dat is niet zijn schuld. Zelfs de juf kan het niet. En daarom is de klas niet alleen voor hem, hoewel hij er nu de dupe van is, maar ook voor andere kinderen in de klas een onveilige plek.
Dus, of de klas moet voor hem veiliger worden of hij gaat er niet meer heen. Volgend jaar gaat hij naar het voortgezet onderwijs, dan kan het weer heel anders gaan. Soms heb je dan juist een goede match met andere mensen.

@Jutta

Ik heb contact opgenomen met een moeder, die leek mij niet te geloven en ik heb afgelopen maandag, dinsdag, woensdag en vrijdag hulp gevraagd aan juf en directie.

Wat wil je dan horen?

Praten met de juf helpt niet, praten met andere ouders helpt niet, naar een psycholoog is geen oplossing, dwingen is geen oplossing. Wat dan wel? Er blijft niets over zo.

Je kunt de gok nemen en hem de laatste 4 weken van zijn basisschoolcarriere thuishouden in de hoop dat hij dan fris aan zijn middelbare school carrière begint, maar iets zegt mij dat er veel meer speelt dan dat jij hier even zo in een notendop uit de doeken doet en dat de kans levensgroot is dat dit een fobie in wording is.

Ik denk ook dat je hem zo niet helpt. Ik schat zo in dat Triva nog wel eens gelijk zou kunnen krijgen en dat dit niet beter gaat worden.
Ik zou er om te beginnen op staan dat de er vanuit school iemand bij jullie thuis komt praten met hem. En ik zou er ook op staan dat hij wel naar school gaat. Niet naar de klas, maar wel naar iets op school. Angst is een heel slechte raadgever in dit geval.

Oplossen

Je moet geen medestanders gaan zoeken zoals al werd gezegd. Jouw woord tegen hun woord. Waarom ga je het uitleggen? Bel inderdaad een moeder en zeg. Kan pietje x ff ophalen vanwege akkefietje?
Je zit teveel in de slachtofferrol denk ik. Probeer daaruit te blijven. Want je duwt een ander daarmee in de aanklager rol

Oh trouwens

Die bal, waar heeft ie die ingeleverd? Kunnen die mensen geen goed woordje voor hem doen?

De deskundige op het gebied van pesten

http://www.bobvandermeer.info/

Goed om dit even goed in beeld te krijgen voor het gesprek van morgen is deze website.
Je kind zal gerust een kwetsbaarheid hebben die door pestende kinderen feilloos aangevoeld wordt en benut waar de juf niet ingrijpt.
Dat valt echter niet door je zoon en jouzelf in een handomdraai op te lossen zonder medewerking van de school. En het is de vraag of dat op korte termijn gaat lukken. Daar is gewoon meer voor nodig.
Ik denk ook dat dit al langer aan de gang is en nu op een soort toppunt komt aan het einde van het laatste jaar. Dat gebeurt vaker. Alles gaat dan zo'n beetje uit de dagelijkse routine en er is teveel ruimte voor chaos en dan kan dat makkelijker uit de hand lopen.

Losmaken

Mijn dochter was ook extreem onzeker, bang om gepest te worden, werd ook gepest en buitengesloten, veel van dat soort incidenten als met die bal. Het heeft me veel moeite gekost met de school in gesprek te blijven. Het zal minder extreem zijn geweest dan hier het geval is. Ik heb met een zorgcoördinator hierover gepraat. Zij zei dat het wel eens zo gaat aan het eind van groep 8. Kinderen moeten zich, vaak na 8 jaar samen, losmaken van elkaar. Dat proces begint aan het eind van groep 8. En bij mijn dochter op school pestten ze elkaar de tent uit, het was echt afschuwelijk, ze kwam elke dag huilend thuis. Het kan ook anders hoor. Ik had zelf een fantastisch leuke tijd toen, maar het was wel een hele heftige. Probeer te zorgen dat je zoon erbij blijft. Bel de leerplicht als school niet op huisbezoek wil komen. Dit is ernstig. Je zegt dat je het niet te groot wil maken, maar het is wél heel erg groot. Tot de zomervakantie thuisblijven zou ik echt geen optie vinden. Onbegrijpelijk als de school daarin mee zou gaan. Dat is pas echt buitensluiten en dat moet je niet laten gebeuren.

maar als hij niet gaat.....

....blijft het erg. De angst is waarschijnlijk veel veel groter dan nodig. Als je ervoor zou kiezen je zoon een maand thuis te houden (krijg je dan geen leerplichtambtenaar op je dak?), dan blijft het voor altijd een nare herinnering. Durft hij de komende 10 jaar niet meer langs school te lopen, niet meer door de straten waar zijn klasgenoten wonen, heeft hij weer een probleem op de middelbare school, want daar komt hij vast oud-klasgenoten tegen etc.

Ook al ziet hij er als een berg tegenop, het lijkt me beter als hij het schoolgebouw nog minstens een keer betreedt. De tip van dat de directeur hem desnoods begeleidt is een goeie, en je bent er zelf bij. Wat is het ergste dat hem kan gebeuren? Starende gezichten? Iemand die 'loser' o.i.d. roept? Heb je dat al met hem besproken? Zolang hij niet hysterisch wordt zal het wel meevallen toch? Of ben je zelf heel bang voor scenes? Dat idee krijg ik wel uit je berichten, dat je zelf ook enorm tegenop ziet. Hoe heb je bijvoorbeeld op alle dagen van afgelopen week contact opgenomen met juf en directie? Per e-mail (nogal onverstandig in dit soort gevallen), of heb je ze ook gebeld? Als je ze ook persoonlijk hebt gesproken en dat heeft niets opgeleverd, dan zou ik het hogerop zoeken.

Aantal reacties

@Ginny: Ik zeg niet dat dat allemaal niet werkt. Ik zeg dat een psycholoog geen optie is voor een pesterij die nu anderhalve week duurt. Die moeder die ik gebeld heb, werkt inderdaad niet, maar met school heb ik morgen een gesprek staan. Als ik dacht dat dat niet zou werken, was ik niet gegaan. Ik heb alleen het gevoel dat een groot deel van de oplossing van mijn kant zal moeten komen, vandaar advies gevraagd.

En volgens mij ken ik zoon echt goed genoeg om in te kunnen schatten dat dit wel beter gaat worden, zoon heeft alleen steun van 1 iemand nodig.

En diegene aan wie hij die bal heeft teruggebracht, is juist de aanstichter van dit alles. Diegene was zijn bal kwijt en nu hij hem weer terug heeft, zegt hij dat zoon hem had gestolen.

@Evenzo: Het gaat hier om moeders die ik niet ken, die ik nog nooit gesproken heb. Die moeders zijn allemaal buren van elkaar en ik ken ze niet. Dat is onzekerheid van mij dat ik moeite heb met het bellen van wildvreemden, geen slachtofferrol. Die moeder die ik heb gesproken, was ook zeker niet vanuit de slachtoffer rol, meer van goh, er is een conflict geweest tussen die 2 kinderen, volgens mij gebaseerd op een misverstand en zoon is daar nogal onzeker door. Zou het...

@AnneJ: Bedankt, die link ga ik bekijken! Overigens speelt dit zeker niet al langer, het waren zijn beste vrienden sinds hij in deze klas zat.

@Li: Dat ik dat dwingen fysiek niet voor elkaar krijg, is ook mijn punt, plus dat vertrouwen inderdaad. Het is niet voor niets dat zoon zo onzeker is. Ik moet er voor hem zijn en dat moet hij weten. Dar wil niet zeggen dat ik alles van hem maar goed moet vinden, maar hij heeft het op dit moment nodig om te weten dat ik er onvoorwaardelijk voor hem ben. Binnen dat kader zoek ik dus een oplossing om hem weer naar school te krijgen, want het is toch echt mijn streven dat hij daar zsm heen gaat, als dat kan.

@Roos: Bedankt voor dat inzicht van dat losmaken. Tot de zomer wil ik hem ook zeker niet thuis hebben, dan had ik hier ook niet hoeven vragen hoe ik hem over die drempel had kunnen krijgen

@Lieverdje: Dat zeg ik dus... Ik wil dat hij naar school gaat om dat te voorkomen, en het liefst zo snel mogelijk. En zoals ik al schreef, heb ik hier (nadat ik hem de eerste dag heb laten uitrazen) meerdere keren met zoon over gesproken. Benoemd dat die angst vaak erger is dan de realiteit en ook wat het ergste is dat hem kan overkomen. Uiteraard gaat dat wat verder dan aanstaren, dan was hij niet zo bang geweest. En het contact met school is zoals ik zei meerdere keren telefonisch geweest en daarnaast ook een aantal mails. En morgen dus een gesprek.

laster

Geen idee of je dit nog op tijd leest, maar ik denk dat bij dit gesprek een ding aan de orde meot komen: mensen vals beschuldigen is laster. En daar kun je aangifte tegen doen.
Dit polulaire jongetje hits de klas tegen jouw kind op omdat hij een dief zou zijn. Hij belastert jouw kind, en krijgt daar dus alle ruimte voor. De juf, die zou moeten weten wat laster is, geeft hem dus de ruimte om deze laster voort te zetten.
Jij weet dat je kind geen dief is, maar je wordt niet geloofd, ouders helpen ook niet mee. Je kunt mensen niet dwingen om je te geloven. Je kunt mensen wel duidelijk maken, dat een volwassene die iemand belasterd een strafbaar feit pleegt, en dat je ten volle bereid bent om uit te zoeken hoe dit zit met kinderen die lasteren, tot school actie onderneemt en populaire jongetje vertelt dat hij dit soort dingen helemaal niet mag zeggen.
Sta sterk, jij wèèt dat je gelijk hebt. Hoe meer je dat uitstraalt, hoe geloofwaardiger je wordt. Hoe meer je uitstraalt dat je niet bereid bent je kind te laten belasteren, hoe serieuzer je genomen wordt.

En een pestexpert inschakelen is een goede zet. Is ook geen fijne publiciteit voor school trouwens, als het klimaat zo verziekt is dat een ouder tot zulke dingen over moet gaan, omdat school zelf het laat afweten.

rode draad

Ik heb snel deze draad doorgelezen en wat mij onder andere opvalt Anoniem is dat er al heel veel met je zoon aan de hand is (geweest). En, dat je zegt naar aanleiding van dit voorval: "Alle kinderen die ik gesproken heb of die zoon heeft gesproken, hebben zich tegen hem gekeerd" #18
Wat bedoel je daar? Je zoon heeft met heel veel kinderen hierover gesproken? Wanneer dan? En jij hebt met (heel) veel kinderen gesproken hierover. Waarom? Hij zit in groep 8!
Goede tips om hem nu naar school te krijgen zijn alleen te geven als je meer vertelt over de achtergrond, ik kan me niet voorstellen dat, als dit inderdaad jullie houding/reactie is dat dit voorval het enige is waar het over gaat. Zowel de kinderen uit zijn klas als de juf hebben al een geschiedenis met hem/jullie wat hun reactie ook weer bepaalt. De indruk die nu ontstaat maakt dat het eerder voor de hand ligt om psychologische hulp in te schakelen dan dat hij volgend jaar probleemloos op de middelbare school rondhuppelt.

Of andersom

Het is ook wel bijzonder dat zoon bij een groepje vrienden hoort. Er dus nooit eerder problemen waren en opeens zoon beschuldigd wordt van diefstal en alle kinderen dat geloven en vinden dat zoon excuses moet maken.

Wat nou als het toch andersom is. Er is wel iets voorgevallen of er is al eerder iets voorgevallen.

Waarom zou deze populaire jongen opeens bedenken dat zoon een bal gestolen heeft? En waarom zouden populaire kinderen altijd pesters zijn?

Anoniem geeft ook zelf aan dat er niet eerder problemen waren. Het klinkt eerlijk gezegd als iets dat juist door het thuisblijven van zoon helemaal uit de hand is gelopen. Het thuisblijven kan namelijk door de andere kinderen gezien zijn als " zie je wel, er is iets gebeurd en hij durft nu niet meer school omdat hij zich schuldig voelt" .

Op alle scholen gebeurt wel eens iets. Jammer dat de school dit niet gelijk heeft aangepakt maar ook jammer dat zoon niet direct na het voorval weer naar school is gegaan. Nu is het volledig uit de hand gelopen en zie het maar weer goed te krijgen.

Ik zou trouwens nooit met 100% zekerheid durven zeggen dat mijn kinderen iets nooit zouden doen. Mijn vier kinderen hebben mij in de loop der jaren toch af en toe behoorlijk verbaasd zowel in positieve als negatieve zin. Oja, mijn kinderen hebben ook wel eens excuses moeten maken over iets waarvan ze zeiden het niet gedaan te hebben of dat het niet zo was zoals kind A zei maar waar kind A blijkbaar toch zo erg mee zat dat hij of zij erover klaagde bij mij, vader/moeder of bij de juf. Niemand wordt minder van eens een keer excuses maken ook al zijn ze onterecht.

populaire jongen

Helaas zijn populaire kinderen meestal geen aardige kinderen, daar heb ik wel eens een onderzoek over gelezen (maar ik herinner me niet meer waar en of het wel wetenschappelijk was). Het zijn vaak fysiek sterke kinderen met een beetje grote mond, waar hun "vrienden" een beetje bang voor zijn. Het kan best dat de zoon van TS om die reden "vrienden" was met deze jongen.

Overigens doet de aanleiding van die bal er niet zo toe. Dit is een onhoudbare situatie en school moet met een plan komen. Terecht dat TS niet meegaat in de angsten van haar kind, maar ze moet er wel zeke van kunnen zijn dat school een veilige omgeveing kan garanderen. Zelf kreeg ik te horen; tja, ze moet maar wat harder worden, we kunnen toch niet voor elk gevoelig kind....en toen was het direct toedeledokie wat mij betrof. En daar is kind alleen maar sterker van geworden. Ze heeft geleerd dat je weg kan uit een giftige situatie, dat is een nuttige les.

Niet de hele draad gelezen

Wat ik wel heb gezien is een post van prematuur geboren en vage klachten.

Bij mij werpt dat dan een beeld op van een beschermde opvoeding. Vaak zo beschermd dat een kind nooit eens de gelegenheid krijgt om te vallen en opstaan. Bewezen is namelijk dat het goed is voor het zelfvertrouwen. Je leert dan als kind zijnde dat je zelf kunt opstaan en kunt opkrabbelen.

Ik krijg het idee dat net als ik andere mensen ook heb zien schrijven dat jij een rol speelt in zijn onzekerheid. Hoe jij dit probleem aanpakt is daar een goed voorbeeld van. Zoon is bang, dat jij zijn angst ziet en begrijpt is genoeg, maar jij gaat het voor hem oplossen. Ik lees zelfs dat je aangeeft: het is nog maar 4 weken. Wil je daar mee zeggen dat jij het goed zou vinden als zoon nu gewoon maar thuis blijft? Dat hij volledig toegeeft aan zijn angst?
De eerste stap is in mijn ogen: zoon gaat mee naar het gesprek. Hij zal zelf moeten aangeven wat hij nodig heeft, wat zijn problemen zijn. Daarbij moet duidelijk zijn naar hem toe dat wegblijven geen optie is.
Is er misschien nog een groep 8 op de school? Kan hij de laatste weken meedoen met groep 7, of nog wat groepen lager om de leerkracht te helpen? Laat hem er zelf over nadenken, maar blijf bij het standpunt dat wegblijven geen optie is. Als je toestaat dat hij thuisblijft help je hem niet. Zacht heelmeesters maken stinkende wonden en dit is potentieel een hele stinkende wond.

Ga op zoek met zoon en school om zijn basisschooltijd toch nog op een redelijke manier af te sluiten. De wond gaat niet weg, zal altijd een litteken blijven, maar zorg dat het zo snel mogelijk een redelijk goed litteken wordt en niet een etterende wond met een altijd gevoelig litteken als gevolg.

Klasindeling VO al bekend?

Vraagje. Hoe groot is de kans dat je zoon op het VO bij dezelfde kinderen in de klas komt? Want als het probleem dan nog niet opgelost is, kan hij nooit met een frisse start beginnen natuurlijk.

Verder lees ik met stijgende verbazing je verhaal. Een scheldende juf aan de telefoon? Klinkt niet echt professioneel. Kan ze de klas wel aan?

Je zoon zit nu trouwens ongeoorloofd thuis. Neem eens contact op met de afdeling leerplicht van de gemeente. Wellicht dat ze daar nog wat voor je kunnen betekenen.

Is er op school een juf/meester die je zoon wel vertrouwt? Wellicht dat diegene je zoon kan ophalen van huis en met je zoon kan praten?

...

"Ik zou trouwens nooit met 100% zekerheid durven zeggen dat mijn kinderen iets nooit zouden doen"
Ik beweer ook helemaal niet dat mijn kinderen iets nooit zouden doen, maar even terugkomend op die begin situatie: Ik zit met zoon binnen. Zoon zit achter de computer en ik zie dat er een bal de tuin in wordt geschoten. Die bal kan zoon simpelweg niet onze tuin in geschoten hebben. Ik zeg niet dat hij nooit iets zou stelen, maar hij kan die bal niet onze tuin inschieten als hij op dat moment achter de computer zit, dat weet ik wel zeker. En als vervolgens vriendje zegt dat hij die bal heeft gestolen, omdat ik hem in onze tuin heb gevonden, dan weet ik wel zeker dat dit niet klopt.

"En, dat je zegt naar aanleiding van dit voorval: "Alle kinderen die ik gesproken heb of die zoon heeft gesproken, hebben zich tegen hem gekeerd" #18
Wat bedoel je daar? Je zoon heeft met heel veel kinderen hierover gesproken? Wanneer dan? En jij hebt met (heel) veel kinderen gesproken hierover. Waarom? Hij zit in groep 8!"
Op het moment dat jongen begon met de beschuldigingen, was zoon hier voor de deur met een hele groep jongens uit de klas aan het spelen. Ik loop de voordeur uit om de hond uit te laten, vriendje bedankt mij voor het vinden van de bal. Ik zeg kleine moeite, die bal kwam de tuin in, beschuldigingen beginnen en hele groep valt hem hier op aan. Paar dagen later zijn er nog kinderen hier aan de deur gekomen, om te eisen dat zoon excuses aan zou bieden aan die ene jongen, dit waren andere jongens. Tot slot ben ik op de winkels aangesproken door meisjes die ik niet eens ken, maar die bij zoon in de klas zitten, ook zij gaven aan dat ze zoon en mij niet geloofden (moet daar wel bij zeggen dat het jongetje waar het allemaal mee begon net daarvoor nog bij die meiden liep en gauw de hoek om rende toen die meiden op mij af kwamen). Best veel kinderen gesproken dus, al zit hij in groep 8.

"Wat nou als het toch andersom is. Er is wel iets voorgevallen of er is al eerder iets voorgevallen."
Dat is niet het geval, maar dat weet je op een forum als dit nooit. Ik zou bij wijze van spreken het hele verhaal verzonnen kunnen hebben, of uit zijn verband hebben getrokken. Dat kan met ieder topic. Natuurlijk houd je dat als lezer in je achterhoofd, maar dan nog kun je met al die onzekerheden voor mijn gevoel geen rekening houden.

"Waarom zou deze populaire jongen opeens bedenken dat zoon een bal gestolen heeft? En waarom zouden populaire kinderen altijd pesters zijn?"
Ik vind het betreffende jongetje absoluut geen pester, dat is echter wel hoe zoon het op dit moment ervaart. Ik heb echter het idee dat dit gewoon allemaal erg ongelukkig is. Door zijn rol in de klas, heeft dat jongetje simpelweg erg veel invloed op de rest van de klas. Dat doet hij vast niet eens bewust. Als er normaal ruzie is tussen 2 kinderen, dan is het in feite tussen die 2 kinderen, mogelijk wat vriendjes die voor elkaar opkomen, nu is dat totaal uit zijn verband. Natuurlijk doet dat populaire jochie dat niet expres, hij heeft in de eerste instantie een ruzie zoals kinderen die vaker hebben en heeft wat valse beschuldigingen, kan.

Verder heb ik vanmorgen een gesprek met school gehad. Slecht gesprek, zoon moet morgen op school komen, anders schakelen ze leerplicht in. Ze gaan proberen of zoon een ander plekje kan krijgen, hij kan niet zomaar weg als hij bang is en ik mag niet van de kinderen verwachten dat ze zoon hier niet op aanspreken. Uiteindelijk wel de toezegging dat ze in ieder geval aan de kinderen willen vragen om zoon niet aan te spreken over zijn afwezigheid.

Zoon thuis verteld dat ze hem willen helpen en dat ik de dingen geregeld heb die ik zou regelen. Wat mij betreft komt hij namelijk wel naar huis als het niet gaat en de juf gaat het in ieder geval aan de kinderen vragen. Zoon hoeft niet te weten hoe het verder ging. Zoon echter meteen in blinde paniek bij het idee morgen weer naar school te moeten.

School gaf overigens ook aan dat ze vorige maandag wel aan de kinderen hadden gevraagd of iemand zoon op kon halen, maar de kinderen hadden gezamenlijk besloten dat ze dat niet wilden.

Inmiddels heb ik de leerplichtambtenaar gebeld en de situatie voorgelegd. Daar gelukkig meer begrip dan op school. Mij werd ook verzekerd dat ik zoon niet fysiek hoefde te dwingen om naar school te gaan als hij dat niet durfde en dat ik de juiste stappen had genomen.

Verder zelf een afspraak gemaakt met de huisarts. Ben inmiddels volledig op en wil in ieder geval even laten uitsluiten dat er andere dingen zijn en wie weet daar nog wat tips.

Thuis vervolgens zoon valdispert gegeven, misschien dat ik beter tot hem doordring als hij wat rustiger is in zijn hoofd.

Bedankt nogmaals voor alle tips tot nu toe. Nieuwe tips blijven welkom.

tjongejonge

Dit had veel eerder gewoon even aangepakt moeten worden, wat is hier van een mug een olifant gemaakt. Op straat was er dus eerst niet eens wat aan de hand maar het ging fout toen het vriendje jou bedankte? Ik begrijp er echt helemaal niets van maar je zoon had echt nooit thuis moeten blijven, dat is wel duidelijk. Ook is de leerkracht fout geweest en ik had nooit een scheldende leerkracht getolereerd aan de telefoon. Meteen naar de directeur maar dat was dus al woensdag.

Als je zoon gewoon naar school was gegaan was dit echt allang over gewaaid. Nu is het alleen maar erger geworden en ik snap echt nog steeds niet hoe jij kan denken dat hij gewoon doodleuk met iemand naar school gaat als er 1 kind hem zou ophalen terwijl hij vandaag niet met jou naar school durfde. Ik denk echt dat jouw zoon jou aan het lijntje houdt hier mee en dat jij naar oplossingen zoekt die geen oplossing zijn voor je zoon. Als er iemand aan de deur komt verzint hij wel een andere smoes.

Ik kan ook niet geloven dat dit het hele verhaal is. Waarom krijg je een scheldende juf aan de telefoon en waarom verliep het gesprek vanmorgen zo vervelend? Waarom zoekt school niet gewoon naar een oplossing?

succes!

Voorlopig geen tips meer, maar succes! Ik denk dat je het voor nu goed hebt gedaan. Op basis van wat je nu beschrijft blijf ik het wel apart vinden. Een hele klas die zich tegen je zoon keert en hij is doodsbang om naar school te gaan. Dat is op zijn minst niet standaard...
Ik vraag me toch af of daar niet meer achter zit, wat jij misschien niet weet.

klassegesprek

Ik denk dat ik met mijn kind mee zou gaan naar school en zou eisen dat dit in de klas (met mij als ouder plus de leerkracht plus eventueel nog een IB-er of de directeur of zie dan ook erbij) helemaal uitgesproken zou worden. Dat ik als ouder precies zou vertellen wat er gebeurd is (wat je net al zei: dat jij de bal in de tuin hebt zien vallen terwijl je zoon naast je zat enz.), en vervolgens vragen aan de klas wat hun verhaal is. En dan alles uitpraten en afspraken maken over hoe ze met elkaar nu verder gaan. En als dat geen bevredigende uitkomst biedt, dan zou ik zoon weer mee naar huis nemen.
Als je denkt dat je zelf te emotioneel bent om dit zo aan te pakken, laat dan vooral zijn vader of een andere nauw bij je zoon betrokken persoon dit gesprek begeleiden.

Ross Greene

Een mooie quote van Ross Greene: "Be responsive to the hand you've been dealt. En zo is het. Je kind is zoals hij is en de situatie is zoals hij is. Natuurlijk is het een raar verhaal, maar er gebeuren nog wel raardere dingen op scholen. Ik verbaas me nergens meer over.

Goed dat de leerplichtambtenaar het wel snapte, dat geeft je meer armslag. Blijf je eigen gevoel volgen!

Weer tegelijk

Was net zo lang aan het schrijven, dat ik de laatste berichten nog niet had gezien.

@ Paddington: "Wat ik wel heb gezien is een post van prematuur geboren en vage klachten. Bij mij werpt dat dan een beeld op van een beschermde opvoeding"
Als ergens geen sprake van is, dan is dit het wel. Om alleen uit de opmerking dat hij prematuur geboren is, die conclusie te trekken, vind ik ook best kortzichtig. Zijn prematuriteit is eigenlijk na het eerste half jaar al geen punt meer geweest. Hij ontwikkelde zich extreem snel, groeide goed en heeft in de eerste instantie ook nooit extra hoeven komen buiten de standaard controles om. Dat ik het opmerkte, was omdat gevraagd werd waarom hij zoveel dokters had gezien de afgelopen tijd. Ik wilde duidelijk maken dat dat niets met dit soort dingen te maken had, maar dat met opeens extra onderzoeken ging doen, ivm die klachten in combinatie met die vroeggeboorte.

Overdreven beschermend ben ik zeker niet. Ik heb 3 kinderen, waarvan dit de middelste is en eigenlijk draaide ik daar altijd al alleen voor op. Als ik al te beschermend zou zijn geweest, had ik die kans alleen bij jongste gehad, die hield ik bijvoorbeeld het langst aan de hand, want voor haar had ik een hand vrij, maar ik werk fulltime en heb niet eens de kans om te beschermend te doen. Zoon breng ik sinds groep 4 al niet meer naar school, problemen lost hij zelf op en hij is erg zelfstandig. Te beschermend kan ik me niet voorstellen.

@Marie: "Vraagje. Hoe groot is de kans dat je zoon op het VO bij dezelfde kinderen in de klas komt?"
Hier hoef ik geen klassenindeling voor te weten, zoals ik al schreef gaat geen van de kinderen naar dezelfde school

"Je zoon zit nu trouwens ongeoorloofd thuis. Neem eens contact op met de afdeling leerplicht van de gemeente. Wellicht dat ze daar nog wat voor je kunnen betekenen."
Zoon zit niet ongeoorloofd thuis. Ik heb hem ziekgemeld. Bovendien had ik dus net voor ik jouw bericht las, zelf al contact opgenomen met de leerplichtambtenaar. Ik heb juist gehandeld en dit is geen ongeoorloofd verzuim. Er wordt ook niet van mij verwacht dat ik zoon fysiek dwing om naar school te gaan. Verder konden ze me ook niet echt helpen, al zou ik daar ook zelf een gesprek aan kunnen vragen.

Jippox

Inderdaad, zoiets zou ik ook doen, lijkt me het beste plan.

Anoniem

'@Marie: "Vraagje. Hoe groot is de kans dat je zoon op het VO bij dezelfde kinderen in de klas komt?"
Hier hoef ik geen klassenindeling voor te weten, zoals ik al schreef gaat geen van de kinderen naar dezelfde school '

Als dit nog langer duurt zul je je hier over nog verbazen. Kinderen hebben altijd buurkinderen, vriendjes van de sportclub of neefjes etc die wél naar die school gaan en op die leeftijd gaat het echt zo: Je moet niet met X omgaan dat is een vuile dief!

@Triva

Triva, je blijft steeds herhalen dat jij hem gewoon gestuurd zou hebben. Dat heb ik geprobeerd maandag, maar zoon is zo bang dat hij zich niet laat sturen. Dat is juist mijn vraag hier, hoe krijg ik hem daar over heen.... En dat heb ik maandag geprobeerd, dinsdag, woensdag, donderdag en vandaag weer. Jij weet zo goed dat je hem gewoon gedwongen had, maar hoe had je dat gedaan? Als dat zo gemakkelijk is, laat mij dan even weten hoe jij kinderen die echt niet durven dwingt.

Scheldende leerkrachten aan de telefoon tolereer ik ook niet. Heb ik ook meteen hogerop gezocht, woensdag meteen, vrijdag weer en vandaag is dat ook besproken.

En nee, misschien is alles niet standaard. Maar wat is standaard? Toen ik op de middelbare school zet, werd er een 'anti-mij-clubje' opgericht, waar vrijwel de hele klas en drie leerkrachten lid van waren. Ook niet standaard. Mij hebben ze een keer geprobeerd te verdrinken toen ik op de basisschool zat, ook niet standaard. Ik ben van mijn fiets afgetrapt toen ik op de basisschool zat en de hele klas zich tegen mij keerde, ook niet standaard. Toch allemaal wel gebeurd.

Nu zal ik wel weer de moeder zijn die haar eigen angsten teveel op haar kind reflecteert en die zelf veel te onzeker is, want zo zijn ongetwijfeld al die mensen die vroeger gepest zijn. Maar sorry, zal wel niet standaard zijn, ook aan dat vooroordeel voldoe ik niet. Een onzekere puber was ik zeker, maar een onzekere moeder zeker niet.

En is het wel zo 'niet standaard'? Als ik die kanjertraining zie, die de kinderen hier standaard op school krijgen, met die verschillende kleuren petten, dan is juist die groepsdynamiek die ik hier zie, vrij standaard. Is het in het echte leven ook niet zo dat een paar populaire mensen de mening van de massa bepalen?

aanbellen bij opstoker

Is me wellicht ontgaan: maar heb je al bij de 'opstoker' aangebeld (aan de deur) om te vragen waarom hij aan iedereen rond verteld dat je zoon zijn bal heeft gejat? Ik zou wel nieuwsgierig zijn naar het antwoord. Hij mag weer rondbazuinen dat hij het mis had wat mij betreft.

En ik vraag me ook af of eea niet al veel langer speelt. Kennelijk wordt je zoon niet gemogen door een grote groep kinderen, het is niet alleen dit incident. Hij voelt zich nu bedreigd en ik vind het heel zielig voor hem. Dat die juf hem niet steunt vind ik raar, kan me voorstellen dat hij zich helemaal niet meer veilig voelt. Dit zou idd in de klas besproken moeten hebben: we hebben het wel over een BAL, hoe naar het is om onheus beschuldigd te worden en dat niemand voor je opkomt.

Ik stop

Ik ben nu ongetwijfeld weer de wegloper die geen goedbedoelde adviezen wil aannemen, maar ik schiet hier niets op.

Prima dan is mijn zoon de dief voor die groep. Wel een dief die de buit keurig naar de eigenaar terug heeft gebracht, zal hem even leren dat hij dat niet meer doet.

Sorry dat ik nu zo sarcastisch doe. Ik begrijp dat je denkt dat de hele buurt dat straks denkt en dat jij hem geen dief noemt, maar ik word nu alleen maar hopelozer van jullie antwoorden. De massa zegt allemaal dat ze hem gewoon zouden sturen, dat zou ik normaal ook gedaan hebben, maar dat was juist de vraag. Hoe stuur je iemand die echt niet durft. Aan verwijten wat ik allemaal wel niet verkeerd heb gedaan en dat er ongetwijfeld veel meer is, heb ik op dit moment helemaal niets.

Bedankt voor de goede adviezen die ik wel heb gehad.

maar

waarom gooi je dan alles op 'als er 1 iemand aanbelt om met hem mee te gaan gaat hij wel naar school'. Geloof je het zelf? Een jongen die niet eens mee durfde naar het gesprek van vandaag met zijn moeder?

Ik zou voor de optie jippox gaan en dat had je vorige week al moeten doen. Er is echt helemaal niets aan de hand en ja mijn zoon zou mee moeten maar hij zou weten dat er geen andere optie zou zijn en dat hij heus wel door mij beschermd wordt. Dat straal ik namelijk wel uit. Ik ben ook veel gepest vroeger maar dat zit niet zo hoog dat ik dat bovenhaal want dat weet jouw zoon. Het is alleen dat wat ik hoor ik niet bang ben voor de kinderen maar voor de leerkrachten en de directie. Volgens mij zit daar een grote probleem.

precies

'Prima dan is mijn zoon de dief voor die groep. Wel een dief die de buit keurig naar de eigenaar terug heeft gebracht, zal hem even leren dat hij dat niet meer doet.'

Dat had je meteen moeten zeggen toen je de hond uitliet en iedereen zich opeens tegen jouw zoon keerde.